၂ဝ၁၇ ခုႏွစ္ ဩဂုတ္လ ၂၀၀၄-၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ အတြင္း ေဖာ္ျပခ်က္ Ministry of Planning and Finance 1 အမွာစာ ဤအစီရင္ခံစာသည္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္ ကမာၻ႔ဘဏ္တို႔ ပူးတြဲထုတ္ျပန္မည့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလ့လာခ်က္ အစီရင္ခံစာႏွစ္ခုအနက္ ပထမတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ ေနထိုင္မႈအေျခအေနေလ့လာမွု စစ္တမ္း(MPLCS) ကို တစ္ႏိုင္ငံလုံး ကိုယ္စားျပဳ အိမ္ေထာင္စုနမူနာျဖင့္ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ အေစာပိုင္းတြင္ ေကာက္ယူခဲ့ပါသည္။ယင္းစစ္တမ္းကို စီမံကိန္းႏွင့္ ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးဌာနႏွင့္ ကမာၻ႔ဘဏ္တို႔ၾကား အနီးကပ္ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားအနက္ တစ္ခုျဖစ္သည္။ ယင္းစစ္တမ္း၏ အဓိကရည္မွန္းခ်က္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္း ေခတ္ကာလ အေျခအေနႏွင့္ ေလ်ာ္ညီေသာ လူေနမႈဘဝအေျခအေနဆိုင္ရာ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ လူမႈစီးပြား ညႊန္ကိန္းမ်ားကို ျဖည့္ဆည္းေပးရန္ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုစစ္တမ္းေကာက္ယူရန္ နမူနာေရြးခ်ယ္ တည္ေဆာက္ရာတြင္ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ လူဦးေရႏွင့္ အိမ္အေၾကာင္းအရာ သန္းေခါင္စာရင္းကို အသုံးျပဳခဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံအဆင့္၊ ၿမိဳ႕ျပ/ ေက်းလက္ႏွင့္ စိုက္ပ်ဳိးေရး ဇုန္အဆင့္မ်ားကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္ရန္ ပုံစံ ေရးဆြဲခဲ့ပါသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ ေနထိုင္မႈအေျခအေနေလ့လာမႈ စစ္တမ္းမွရရွိလာေသာ အခ်က္အလက္ မ်ားကို ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္ ကမာၻ႔ဘဏ္တို႔မွ ပါဝင္ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ ပူးတြဲ နည္းပညာဆိုင္ရာအဖြဲ႕က ခြဲျခားစိတ္ျဖာသုံးသပ္ခဲ့ပါသည္။ ဤခြဲျခားစိတ္ျဖာသုံးသပ္မႈမွ ထြက္ေပၚလာေသာ အစီရင္ခံစာသည္ အဆိုပါနည္းပညာဆိုင္ရာ က်ယ္ျပန႔္၍ အနီးကပ္ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈ၏ရလဒ္မ်ားကို ထင္ဟပ္လၽွက္ရွိပါသည္။ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ၏ ဝန္ႀကီးဌာနအသီးသီးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ မိတ္ဖက္မ်ားမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားပါဝင္ၾကသည့္ ဦးေဆာင္ေကာ္မတီႏွင့္ နည္းပညာဆိုင္ရာလုပ္ငန္း ေကာ္မတီတို႔၏ လမ္းညႊန္မႈက ဤအစီရင္ခံစာမ်ား ျဖစ္ေျမာက္ေရးတြင္ မ်ားစြာအေထာက္အကူျပဳခဲ့ပါသည္။ ပူးတြဲစိစစ္သုံးသပ္မႈ၏ ပထမအဆင့္ကို ဤအစီရင္ခံစာတြင္ တင္ျပထားပါသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ၿပီးခဲ့ သည့္ ဆယ္စုႏွစ္အတြင္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေလၽွာ့ခ်ေရးတြင္ ခိုင္မာေသာ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းမႈမ်ား ရရွိခဲ့ ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။ အိမ္ေထာင္စု စားဝတ္ေနေရးအေျခအေနဘက္စုံ ေလ့လာမႈစစ္တမ္းကို အသုံးျပဳ ၍ ၂ဝဝ၄/၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္တြင္ တည္ေဆာက္ခဲ့ေသာ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ၏ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈ တိုင္းတာနည္းျဖင့္ အသုံးျပဳတိုင္းတာသည့္အခါ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမွာ ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္တြင္ ၃၂.၁ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ၁၉.၄ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔ ေလ်ာ့က်သြားေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။ အဆိုပါ ကာလတစ္ေလၽွာက္တြင္ ပ်မ္းမၽွအမွန္အသုံးစရိတ္မ်ား တိုးတက္လာၿပီး တာရွည္ခံကုန္ပစၥည္းမ်ား ပိုင္ဆိုင္မႈ တိုးပြားလာ၍ အိမ္ေထာင္စုမ်ား၏ အာဟာရစားသုံးမႈပုံစံအေျခခံမွာလည္း က်ယ္ျပန႔္လာသည္ကို ေတြ႕ရွိရ ပါသည္။ ဤအစီရင္ခံစာအေနျဖင့္ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ရွိေနသည့္ ျမန္မာျပည္သူမ်ား၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ အညီ ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ထားေသာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုင္းတာပုံ တိုင္းတာနည္းအား အဆိုျပဳ တင္ျပထားပါသည္။ ဤေထာက္ခံအႀကံျပဳခ်က္သည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ား စားသုံးသည့္ ကုန္စည္ေစ်းျခင္းေတာင္းအား ျပန္ လည္သုံးသပ္ျခင္းႏွင့္ ေခတ္ကာလအေျခအေနႏွင့္ ေလ်ာ္ညီေအာင္ ျပဳျပင္ထားသည့္အတြက္ ႏုိင္ငံတကာ အေကာင္းဆုံး လက္ေတြ႕က်င့္သုံးမႈကို ထင္ဟပ္လၽွက္ရွိပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ေသာ ျပန္လည္စိစစ္ ျပင္ဆင္ မႈမ်ားကို အမ်ားအားျဖင့္ ၁ဝ ႏွစ္လၽွင္တစ္ႀကိမ္ေဆာင္ရြက္ရန္ ေထာက္ခံအႀကံျပဳထားပါသည္။ ကမာၻ႔ဘဏ္ ႏွင့္ စီမံကိန္းႏွင့္ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးဌာနတို႔သည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုင္းတာပုံ တိုင္းတာနည္းသစ္ႏွင့္ဆိုင္ ေသာ ေတြ႔ရွိခ်က္မ်ားကို ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလ့လာခ်က္အား အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပထားသည့္ ဒုတိယအစီရင္ခံစာတြင္ ထုတ္ျပန္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ Ellen A. Goldstein ဦးထြန္းထြန္းႏုိင္ Country Director အၿမဲတမ္းအတြင္းဝန္ for Myanmar, Cambodia and Lao PDR စီမံကိန္းႏွင့္ ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးဌာန ေက်းဇူးတင္လႊာ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ ေနထိုင္မႈအေျခအေနေလ့လာမႈစစ္တမ္း (MPLCS) ႏွင့္ ေလ့လာဆန္းစစ္မႈ မ်ားအတြက္ ပံ့ပိုးကူညီေပးခဲ့ေသာ စီမံကိန္းႏွင့္ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးအား လည္းေကာင္း၊ MPLCS ျဖစ္ေျမာက္ေရး ဦးေဆာင္ေကာ္မတီကို ဦးေဆာင္ညႊန္ၾကားမွုမ်ားေပးခဲ့ေသာ စီမံကိန္းႏွင့္ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးဌာန ဒုတိယဝန္ႀကီးအားလည္းေကာင္း ေက်းဇူးဥပကာရတင္ရွိပါသည္။ အဓိကက်၍ ထိေရာက္လွေသာ ဦးေဆာင္ညႊန္ၾကားမႈႏွင့္ ပံ့ပိုးကူညီမႈမ်ားေပးခဲ့ေသာ MPLCS ဦးေဆာင္ ေကာ္မတီႏွင့္ MPLCS နည္းပညာဆိုင္ရာေကာ္မတီကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။ စစ္တမ္းလက္ေတြ႕ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားႏွင့္ ေလ့လာဆန္းစစ္မႈမ်ားအတြက္ အဓိကက႑မွ ပံ့ပိုးေပးခဲ့ေသာ စီမံကိန္းေရးဆြဲေရး ဦးစီးဌာန၊ ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ ဦးေမာင္ေမာင္တင့္၊ စီမံကိန္းေရးဆြဲေရး ဦးစီးဌာန ဒုတိယညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ ေဒၚေသြးေသြးခ်စ္ (ယခု ညြန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္၊ စီမံကိန္းစိစစ္ေရးႏွင့္ တိုးတက္မႈ အစီရင္ခံေရး ဦးစီးဌာန)ႏွင့္ ဗဟိုစာရင္းအင္းအဖြဲ႕ ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ ေဒါက္တာဝါဝါေမာင္တို႔အား အထူးေက်းဇူးတင္ရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပ အပ္ပါသည္။ အမ်ဳိးသားအာဟာရဌာန (ျပည္သူ႔က်န္းမာေရးဦးစီးဌာန)၊ လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ႏွင့္ ပညာေရးစီမံကိန္း ဦးစီးဌာန၊ ျမန္မာနိုင္ငံပညာေရး သုေတသနဦးစီးဌာန (ပညာေရးသုေတသန၊စီမံကိန္းႏွင့္ ေလ့က်င့္ေရး ဦးစီးဌာန)၊ အလုပ္သမားညႊန္ၾကားမႈဦးစီးဌာန၊ စီမံကိန္း ဦးစီးဌာန၊ လယ္ယာေျမ စီမံခန႔္ခြဲေရးႏွင့္ စာရင္းအင္း ဦးစီးဌာန၊ ျပည္သူ႔အင္အား ဦးစီးဌာန တို႔၏ ပံ့ပိုးကူညီမႈမ်ားအတြက္လည္း ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။ စစ္တမ္းႏွင့္ ေလ့လာဆန္းစစ္မႈမ်ားတြင္ ကူညီေပးခဲ့ေသာ ကမာၻ႔ဘဏ္၏ ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ လာအိုႏုိင္ငံႏွင့္ ကေမာၻဒီးယားႏုိင္ငံဆိုင္ရာ ညႊန္ၾကားေရးမႉး အယ္လင္ဂိုးလ္စတိန္း၊ ကမၻာ့ဘဏ္၏ ျမန္မာႏုိင္ငံဆိုင္ရာ ဌာေန ကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာအဗၺဒူလာေရဆက္ခ္၊ အေရွ႕အာရွႏွင့္ပစိဖိတ္ေဒသဆိုင္ရာ Poverty and Equality Global Practice ဌာနမွစီမံကိန္းမန္ေနဂ်ာ မစၥတာဆယ္လ္မန္ေဇဒီ အပါအဝင္ ကမာၻ႔ဘဏ္အား ေက်းဇူး အထူးတင္ရွိပါသည္။ ယခုစီမံကိန္းအတြက္ ဦးေဆာင္သူမွာ ကမာၻ႔ဘဏ္ အႀကီးတန္းစီးပြားေရးပညာရွင္ ေဒါက္တာ ရီးနာ ဘဒီရာနီမက္ဂနက္ဆန္ျဖစ္ပါသည္။ မာတိကာစဥ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္တင္ျပခ်က္ 1 01 နိဒါန္း 7 ပါဝင္သည့္အေၾကာင္းအရာမ်ားအား ၿခံဳငံုတင္ျပခ်က္ 8 အဖြဲ႕အစည္းဆိုင္ရာ အစီအမံမ်ား 9 02 ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုင္းတာခ်က္ကို 11 ၿခံဳငံုတင္ျပျခင္း ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အိမ္ေထာင္စုလူေနမႈအဆင့္အတန္းမ်ား တိုင္းတာခ်က္၏ 12 ေနာက္ခံအေၾကာင္းအရာ အိမ္ေထာင္စုစစ္တမ္းမ်ားအား အသံုးျပဳ၍ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတိုင္းတာခ်က္ 14 ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတိုင္းတာခ်က္ သမိုင္းေၾကာင္း 15 03 လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ေလွ်ာက္ 17 ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ႏွင့္ အိမ္ေထာင္စု စားသံုးမႈ အေျပာင္းအလဲမ်ား ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ အေျပာင္းအလဲမ်ား 18 မညီမွ်မႈ အေျပာင္းအလဲမ်ား 24 စီးပြားေရးတိုးတက္မႈႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ 28 ေရွ႕ဆက္ေဆာင္ရြက္ရမည့္ ျပည့္စံုဖူလံုမႈႏွင့္ 32 ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုင္းတာခ်က္မ်ားအား ေနာက္ဆုံးအေျခအေနႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြစြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေရးအတြက္ ေထာက္ခံခ်က္ ကိုးကားမႈမ်ား 35 နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာ ေနာက္ဆက္တြဲမ်ား 39 က၁ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတိုင္းတာခ်က္ 41 နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာ ကြဲျပားျခားနားမႈ က၂ ျမန္မာႏုိ္င္ငံတြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအလားအလာမ်ား 44 တည္ေဆာက္ရန္ အသုံးျပဳသည့္နည္းလမ္းမ်ား ျခံဳငံုတင္ျပခ်က္ က  ၂.၁ နည္းပညာဆုိင္ရာျဖစ္ရပ္မ်ား 44 က  ၂.၂ ယုတၱိက်သည့္နည္းလမ္းမ်ားကုိမိတ္ဆက္ျခင္း 51 က၃ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားပါ၀င္မႈႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းျခင္းမ်ားအတြက္ 58 ခန္႔မွန္းအစားထိုးျခင္းမ်ား က၄ IHLCA ႏွင့္ MPLCS ေမးခြန္းမ်ားကြဲျပားျခားနားမႈ 65 က၅ အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ ဆင္းရဲမႈခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားအား 69 ႏိႈင္းယွဥ္ျခင္း၊ နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာအေသးစိတ္ က  ၅.၁ သီအိုရီ - ခန္႔မွန္းအစားထိုးသည့္နည္းလမ္းမ်ား 69 က  ၅.၂ စစ္တမ္းတစ္ခုႏွင့္တစ္ခုအေပၚခန္႔မွန္း 72 အစားထိုးမႈမ်ား ေအာက္ေျခရွိအခ်က္အလက္မ်ား က  ၅.၃ စစ္တမ္းတစ္ခုႏွင့္တစ္ခုအေပၚ ခန္႔မွန္းအစားထိုးမႈ 75 သုံးသည့္ပံုစံမ်ား အတိုေကာက္ေဝါဟာရမ်ား CBN အေျခခံလိုအပ္ခ်က္မ်ားအတြက္ စရိတ္ GDP စုစုေပါင္း ျပည္တြင္းထုတ္လုပ္မႈႏွင့္ ဝန္ေဆာင္မႈတန္ဖိုး GOM ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ HIES အိမ္ေထာင္စု ဝင္ေငြႏွင့္ အသံုးစရိတ္စစ္တမ္း IHLCA အိမ္ေထာင္စုစားဝတ္ေနေရးအေျခအေန ဘက္စံုေလ႔လာမႈစစ္တမ္း LFS လုပ္သားအင္အားစစ္တမ္း LIFT အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းမႈႏွင့္ စားနပ္ရိကၡာဖူလံုမႈ ရံပံုေငြ LSMS ကမာၻ႔ဘဏ္ လူေနမႈအဆင့္အတန္း တိုင္းတာေလ့လာခ်က္ MDG ေထာင္စုႏွစ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္မ်ား MICS အုပ္စုလိုက္ဘက္စံု အညႊန္းကိန္းစစ္တမ္း MOPF စီမံကိန္းႏွင့္ ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးဌာန MPLCS ျမန္မာႏိုင္ငံဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ ေနထိုင္မႈအေျခအေနေလ႔လာမႈစစ္တမ္း NGO အစိုးရမဟုတ္ေသာ အကူအညီေပးေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ား SIDA ဆြီဒင္ ႏိုင္ငံတကာ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ေအဂ်င္စီအဖြဲ႕ UNDP ကုလသမဂၢဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအစီအစဥ္ UNICEF ကုလသမဂၢကေလးသူငယ္မ်ားရံပံုေငြအဖြဲ႕ UNOPS ကုလသမဂၢလုပ္ငန္းဝန္ေဆာင္မႈရံုး ဇယား စာရင္း ဇယား ၂.၁ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ႏိုင္ငံအဆင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတိုင္းတာရန္ အသံုးျပဳခဲ့ေသာ 12 စစ္တမ္းမ်ား အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ဇယား ၂.၂ ျပည့္စံုဖူလံုမႈႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုင္းတာခ်က္၏ အစိတ္အပိုင္းမ်ား 14 ဇယား ၂.၃ ယခင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တြက္ခ်က္ခန္႔မွန္းျခင္းမွ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခန္႔မွန္းေျခမ်ား 16 ဇယား ၃.၁ မညီမွ်မႈ အတိုင္းအတာမ်ား၊ ၂ဝ၁၅ 25 ဇယား ၃.၂ မညီမွ်မႈအေျခအေန ႏိုင္ငံတကာ ႏိႈင္းယွဥ္ခ်က္ 25 ဇယား ၃.၃ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈဆိုင္ရာ တိုးတက္မႈအေလ်ာ႔အတင္း 28 ဇယား က ၁.၁ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကိုခန္႔မွန္းရန္ နည္းပညာပုိင္းဆုိင္ရာခ်ဥ္းကပ္မႈမ်ား 43 ဇယား က ၂.၁ IHLCA-I၊ IHLCA-II ႏွင့္ MPLCS တုိ႔၏လူဦးေရႏွင့္အိမ္ေထာင္စုေရတြက္မႈမ်ား 49 ဇယား က ၃.၁ IHCLA နမူနာနယ္ပယ္အတြင္းပါ၀င္ေသာ၊မေရာက္ရွိႏိုင္ေသာ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားရွိ 60 သန္းေခါင္စာရင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္ဇယား ဇယား က ၃.၂ ေမြးဖြားေသာႏွစ္အလိုက္ပညာေရး ကို IHLCA၊ MPLCS ႏွင့္ ၂၀၁၄ သန္းေခါင္ 61 စာရင္းမ်ားတြင္ႏိႈုင္းယွဥ္ျခင္း ဇယား က ၃.၃ IHCLA နမူနာေဘာင္အတြင္း ပါ၀င္ေသာႏွင့္ မပါ၀င္ေသာ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားအတြက္ 62 လူဦးေရစာရင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္စာရင္း ဇယား က ၃.၄ ေမြးဖြားေသာခုႏွစ္အုပ္စုႏွင့္ စိုက္ပ်ိဳးေရး-ေဂဟေဗဒဆိုင္ရာဇုန္အလိုက္ 63 ပညာေရး ဇယား က ၄.၁ IHLCA ႏွင့္ MPLCS အစားအစာေမာ္ဂ်ဴးမ်ားျခားနားမႈ 65 ဇယား က ၄.၂ IHLCA တြင္ပါေသာ္လည္း MPLCS တြင္မပါသည့္ စားေသာက္ကုန္အမယ္မ်ား 67 ဇယား က ၄.၃ IHLCA ႏွင့္ MPLCS တို႔တြင္ အစားအစာမဟုတ္သည့္ပစၥည္းမ်ားႏိႈင္းယွဥ္ျခင္း 68 ဇယား က ၅.၁ ထည့္သြင္းစဥ္းစားသည့္ ကိန္းရွင္မ်ားစာရင္း 72 ဇယား က ၅.၂ စစ္တမ္းအသီးသီး၏ ပညာေရးအေျခအေနႏိႈ္င္းယွဥ္မႈ 74 ဇယား က ၅.၃ ၂၀၀၉/၁၀ အခ်က္အလက္၊ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္ 75 အဖြဲ႕ (၂၀၀၇) စုစုေပါင္းကို အသံုးျပဳထားသည့္ စားသံုးမႈပံုစံမ်ား ဇယား က ၅.၄ ေမာ္ဒယ္ ၁ ႏွင့္ ၂ မူေဘာင္တစ္ေလွ်ာက္ရွိ ၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂၀၀၉/၁၀ 78 ခုႏွစ္အခ်က္အလက္မ်ား၊ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂၀၀၇) စုစုေပါင္း ဇယား က ၅.၅ ၂၀၀၄/၀၅ ႏွင့္ ၂၀၀၉/၁၀ အခ်က္အလက္မ်ားၾကားရိွ ခန္႔မွန္းအစားထိုး 80 ပံုစံမ်ားကို အတည္ျပဳျခင္း ဇယား က ၅.၆ အဓိကခ်ဥ္းကပ္ေဆာင္ရြက္မႈရလဒ္မ်ား 82 ပံု စာရင္း ပံု ၃.၁ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏႈန္းမ်ားျဖင့္ တြက္ခ်က္ခန္႔မွန္းထားသည့္အလားအလာမ်ား။ 18 ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ လူေနမႈအဆင့္အတန္းမ်ားအား အေျခခံထားသည့္ ျပည္ေ ထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) နည္းလမ္း။ ပံု ၃.၂ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ လူေနမႈအဆင့္အတန္းမ်ားအား အေျခခံထားသည့္ 19 ကမာၻ႔ဘဏ္အဖြဲ႕ (၂ဝ၁၄) နည္းလမ္းျဖင့္ ေဖာ္ျပေသာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏႈန္း ခန္႔မွန္းျပမ်ဥ္း။ ပံု ၃.၃ ၿမိဳ႕ျပႏွင့္ေက်းလက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေျပာင္းလဲမႈမ်ား 20 ပံု ၃.၄ အျခားေသာ ျပည့္စံုဖူလံုမႈ ဆိုင္ရာ အလားအလာမ်ား ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ - ၂ဝ၁၅ 21 ပံု ၃.၅ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ႏွင့္ ၂ဝ၁၅ အၾကား မညီမွ်မႈ ျမင့္တက္လာျခင္း ညႊန္ကိန္းမ်ား။ 26 အသံုးစရိတ္ အခ်ိဳးအစား ပံု ၃.၆ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ႏွင့္ ၂ဝ၁၅ အၾကား မညီမွ်မႈ ျမင့္တက္လာျခင္း ညႊန္ကိန္းမ်ား။ 26 အသံုးစရိတ္ ျပန္႔ခ်က္ ပံု ၃.၇ GINI ေျမွာက္ေဖာ္ကိန္းျဖင့္ မညီမွ်မႈကိုတိုင္းတာျခင္း 27 ပံု ၃.၈ ဂ်ီဒီပီ တိုးတက္ႏႈန္း။ ၂ဝ၁၁-၂ဝ၁၄။ (%) 30 ပံု ၃.၉ ဂ်ီဒီပီ တိုးတက္ႏႈန္း။ (လြတ္လပ္ခြင့္ျပဳၿပီးေနာက္ ၅ ႏွစ္စာ ပ်မ္းမွ်)။ 30 ပံု ၃.၁ဝ ဂ်ီဒီပီတိုးတက္မႈတြင္ က႑အလိုက္ ပါဝင္မႈ 31 ပံု ၃.၁၁ က႑အလိုက္ တိုးတက္မႈႏႈန္း (%) 31 ပံု က ၃.၁ IHLCA-I ႏွင့္ IHLCS-II တို႔တြင္မပါ၀င္ေသာ၊ 58 မေရာက္ရွိႏိုင္ေသးေသာေဒသမ်ား၏ ေျမပံု အႏွစ္ခ်ဳပ္တင္ျပခ်က္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ လူေနမႈအဆင့္အတန္းအား ပူးတြဲ ေလ႔လာစိစစ္ခ်က္ကို ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာ္အစိုးရ၊ စီမံကိန္းႏွင့္ ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးဌာနႏွင့္ ကမာၻ႔ဘဏ္ the Poverty and Equity Global Practice တို႔မွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားေသာ နည္း ပညာဆိုင္ရာအဖြဲ႕က ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။ 1 ပူးတြဲေလ႔လာစိစစ္ခ်က္မွ ေတြ႕ရိွခ်က္မ်ားကို အပိုင္း ၂ ပိုင္းပါ အစီရင္ခံစာျဖင့္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ တင္ျပထားပါသည္။ 1 အပိုင္း ၁ သည္ အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ အလားအလာ ကို ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတိုင္းတာခ်က္ လုပ္ငန္းစဥ္ဆိုင္ရာ နည္းပညာအေသးစိတ္မ်ားအား ေနာက္ဆက္တြဲမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထား ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအား ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ တိုင္းတာၿပီးေနာက္ ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုၾကာ လူထု၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားအား ထင္ဟပ္ေစရန္ အသံုးျပဳခဲ့ေသာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုင္းတာပံု တိုင္းတာ နည္းမ်ားအား ျပန္လည္စိစစ္ တည္းျဖတ္ ျပင္ဆင္ရန္ အႀကံျပဳခ်က္မ်ား အားလည္း ဤအစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ 2 အပိုင္း ၂ (မၾကာမီဆက္လက္ထြက္ေပၚလာမည္) သည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ မ်ဥ္းသစ္အေပၚ အေျချပဳထားေသာ ၂၀၁၅ခုႏွစ္အတြက္ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈ ေလ့လာခ်က္အား တင္ျပထားပါသည္။ 2 ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအား ယခင္က ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ရာတြင္ ၂၀၀၄/ ၂၀၀၅ ႏွင့္ ၂၀၀၉/ ၂၀၁၀ မ်ားတြင္ ေကာက္ယူခဲ့ေသာ ေပါင္းစည္းအိမ္ေထာင္စု စားဝတ္ေနေရးအေျခအေန ဘက္စံု ေလ႔လာမႈစစ္တမ္းမ်ားမွရရိွသည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကို အသံုးျပဳခဲ့ပါသည္။ ဤအစီရင္ခံစာ အပိုင္း ၁ ၏ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ ေနထိုင္မႈ အေျခအေနေလ႔လာမႈစစ္တမ္းမွ ရရိွလာေသာအခ်က္အလက္မ်ားအား အသံုးျပဳ၍ ၂၀၁၅ ခုႏစ ွ ္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ အကဲျဖတ္ သံုးသပ္ခ်က္တစ္ရပ္ကို ထုတ္ေဖာ္တင္ျပရန္ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ယခင္က ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအား ကြဲျပားျခားနားေသာ ခ်ဥ္း ကပ္ပံု နည္းလမ္းႏွစ္သြယ္ျဖင့္ တြက္ခ်က္ခန္႔မွန္းခဲ့ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္ ယင္း၏ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ မိတ္ဖက္မ်ားသည္ IHLCA-I မွ ရရိွေသာ အခ်က္အလက္မ်ားအား အသံုးျပဳ၍ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကို ကနဦးတိုင္းတာခဲ့ပါသည္။ ဤပထမဆုံး ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတိုင္းတာပံုတိုင္းတာနည္းမွာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းႏွင့္ ၂၀၀၄/ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ လူေနမႈဘဝအေျခအေန ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္မႈမ်ားအေပၚ အေျချပဳ ျခင္းျဖစ္သည္။ ၂၀၀၄/ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကို ၃၂.၁ ရာခိုင္ႏႈန္းဟု ခန္႔မွန္းခဲ့ၿပီး ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္၌ ၂၅.၆ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔ ေလ်ာ့က်သြားခဲ့ေၾကာင္း ခန္႔မွန္းခဲ့ပါသည္ (ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ ၂၀၀၇၊ ၂၀၁၁)။ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ လူေနမႈ အဆင့္အတန္းအေပၚအေျချပဳေသာ ဆင္းရဲဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းခ်က္တစ္ရပ္ကို IHLCA-II မွ ရရိွေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို အသံုးျပဳ၍ ကမာၻ႔ဘဏ္အဖြဲ႕က ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ျပဳစုထုတ္ျပန္ခဲ့ပါသည္။ ကမာၻ႔ဘဏ္အဖြဲ႕သည္ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္တြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏႈန္းကို ၃၇.၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ဟု ခန္႔မွန္းခဲ့ပါသည္ (ကမာၻ႔ဘဏ္ ၂ဝ၁၄)။ 3 ဤအစီရင္ခံစာအေနျဖင့္ဆိုရေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၂၀၀၄/ ၂၀၀၅ ႏွင့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္မ်ားအၾကားတြင္ လူေနမႈအဆင့္အတန္းမ်ား တိုးတက္လာၿပီး ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈ ေလ်ာ့က်လာခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရအဖြဲ႕ႏွင့္ ယင္း၏ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈမိတ္ဖက္မ်ားက ၂၀၀၄/ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွ လူေနမႈအဆင့္အတန္းအေပၚ အေျချပဳလွ်က္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ အဆိုျပဳခဲ့ေသာ ပထမ နည္းလမ္းအရ တြက္ခ်က္သည့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈသည္ ၂၀၀၄/ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ ၃၂.၁ ရာခိုင္ႏႈန္းရိွခဲ့ရာမွ ၂၀၀၉/ ၂၀၁၀ တြင္ ၂၅.၆ ရာခိုင္ႏႈန္း ႏွင့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ၁၉.၄ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔ ေလ်ာ့က်လာခဲ့သည္။ ထိုနည္းတူစြာပင္ ကမာၻ႔ဘဏ္အဖြဲ႕က ၂၀၁၄ ခုႏွစ္တြင္ အဆိုျပဳတင္ျပခဲ့သည့္ နည္းလမ္းအား အသံုးျပဳတြက္ခ်က္ရာတြင္လည္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလ်ာ့က်လာသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ ယင္းဒုတိယနည္းလမ္းအရ တြက္ခ်က္ရာတြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမွာ ၂၀၀၄/ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ ၄၄.၅ ရာခိုင္ႏႈန္းရိွခဲ့ရာမွ ၂၀၀၉/ ၂၀၁၀ တြင္ ၃၇.၅ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ၂၆.၁ ရာခိုင္ႏႈန္းမ်ားသို႔ အသီးသီးေလ်ာ့က်လာေၾကာင္း ခန္႔မွန္း ရရိွပါသည္။ 50% 45% 40% 44.5% Headcount poverty Rate 35% 37.5% 30% 32.1% 25% 25.6% 26.1% 20% 15% 19.4% 10% 0% 2004 / 05 2009 / 10 2015 GoM et al (2007), based in 2004/05 living conditions World Bank (2014), based in 2009/10 living conditions ္ န ညႊနက ိ း ္ မ်ားစြာမွတစ္ဆင္ၾ့ ကြယဝ ္ မႈတး ုိ ပြားလာသည္ကေ ႕ ရ ုိ တြရ ွိ ပါသည္။ အဆိုပါၾကြယ္ဝမႈမ်ားတိုးပြားလာျခင္းကို ပ်မ္းမွ် စားသံုးမႈ အသံုးစရိတ္ႏွင့္ ရပိုင္ခြင့္ ပစၥည္းမ်ား ပိုင္ဆိုင္မႈတို႔အပါအဝင္ ျပည့္စံုဖူလံုမႈ အတိုင္းအတာမ်ားတြင္လည္း ထင္ဟပ္ေဖာ္ျပေနပါသည္။ 4 အသံုးစရိတ္တိုးတက္မႈတြင္ ေက်းလက္ထက္ၿမိဳ႔ျပတြင္တိုးတက္မႈက ပိုမိုျမန္ဆန္သည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ ေက်းလက္ေဒသမ်ားတြင္ လူေနမႈအဆင့္အတန္းမွာ သိသိသာသာ တိုးတက္မႈမ်ား ျမင္ေတြ႕ရေသာ္လည္း အေျပာင္းအလဲမ်ားမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၿမိဳ႔ႀကီး/ ၿမိဳ႕ငယ္မ်ားတြင္ ျမင္ေတြ႕ရသည္ထက္ ပိုနည္းသည္။ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္သူ လူဦးေရ အခ်ဳိးအစားမွာ ၂ဝဝ၄/၂ဝဝ၅ ႏွင့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္မ်ားအတြင္း အေျပာင္းအလဲ မရိွသေလာက္ ျဖစ္ၿပီး စိုက္ပ်ိဳးေရးတြင္ တိုးတက္မႈမွာ စက္မႈႏွင့္ ဝန္ေဆာင္မႈတြင္ တိုးတက္မႈထက္ ပိုမိုနည္းပါးသည္။ အေျခအနိမ့္မွ တိုင္းတာေသာ္လည္း မညီမွ်မႈ အတိုင္းအတာမ်ားမွာ လြန္ခဲ့သည့္ ၅ ႏွစ္အတြင္း ျမင့္တက္လာခဲ့သည္။ မညီမွ်မႈျမင့္တက္လာျခင္းမွာ မွတ္သားေလာက္ဖြယ္ျဖစ္ေသာ္လည္း ပိုမို ေကာင္းမြန္ ေသာ ပညာေရးႏွင့္ ပိုမိုမ်ားျပားေသာ အရင္းအႏွီးရိွသူမ်ားအေနျဖင့္ အေစာပိုင္း လြတ္လပ္ခြင့္ျပဳျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမ်ားမွ အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားရရိွခဲ့သျဖင့္ အံ့ၾသစရာေတာ့ မဟုတ္ပါ။ မညီမွ်မႈ ျမင့္တက္လာျခင္းမွာ ေဒသတြင္း ႏိုင္ငံမ်ားစြာတြင္ ျမင္ေတြ႕ရသည့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကာလ ပံုစံတူအေတြ႕အႀကံဳမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ မညီမွ်မႈကိန္းဂဏန္းမ်ားမွာ ေဒသဆိုင္ရာ သို႔မဟုတ္ ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ အျမင္တြင္ သိသာထင္ရွားသည့္အဆင့္၌မရိွေသာ္လည္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္မႈမ်ားသည္ ျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လံုးထံေရာက္ရွိသည္ကို ေသခ်ာေစေရး အတြက္ ေစာင့္ၾကပ္ၾကည့္ရွဳစစ္ေဆးရန္ အေရးႀကီးမည္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လယ္ယာႏွင့္ ေက်းရြာမ်ားတြင္ ပိုမိုခိုင္မာအားေကာင္းသည့္ တိုးတက္မႈမ်ား ရရိွေစရန္ ေထာက္ကူပံ့ပိုးေပးျခင္းသည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေလွ်ာ့ခ်ေရးႏွင့္ မညီမွ်မႈ ထိန္းခ်ဳပ္ေရး ႏွစ္ခုစလံုးအတြက္ အေရးၾကီးသည့္အခ်က္ျဖစ္သည္။ ပူးတြဲ စိစစ္သံုးသပ္ခ်က္သည္ ျမန္မာအစိုးရအေနျဖင့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ေတြ႕ရိွရေသာ လူေနမႈအဆင့္အတန္းႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ား၏ လိုအပ္ ခ်က္မ်ားကို ပိုမိုေကာင္းမြန္စြာ ထင္ဟပ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ယင္း၏ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈ တိုင္းတာပံု တိုင္းတာနည္းအား ျပန္လည္စိစစ္ သံုးသပ္ရန္ႏွင့္ အေျခတည္နည္းကို ျပန္လည္ျပင္ဆင္ရန္ အႀကံျပဳထားပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခန္႔မွန္းေျခမွာ လက္ရိွတြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအား ျမန္မာ ႏိုင္ငံ၌ ပထမဆံုး တိုင္းတာသည့္ ၂၀၀၄/ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ လူေနမႈဘဝအေျခအေနမ်ားကို အေျခခံထားတြက္ခ်က္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၂၀၀၄/ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွစ၍ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ယင္း၏ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ား၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားသည္ နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ေျပာင္းလဲ ေနျခင္းေၾကာင့္ ပူးတြဲနည္းပညာဆိုင္ရာ ခြဲျခားစိတ္ျဖာသံုးသပ္ေရးအဖြဲ႕အေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သံုးစြဲမႈ စုစုေပါင္းႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းကို အေျချပန္လည္ သတ္မွတ္ရန္ႏွင့္ ျပန္လည္ 5 စိစစ္သံုးသပ္ရန္ ေထာက္ခံအႀကံျပဳျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အစားအေသာက္ မဟုတ္သည့္ ကုန္စည္အမယ္မ်ား ပါဝင္မႈ အခ်ိဳးအစား တိုးပြားလာျခင္းကဲ့သို႔ေသာ လူေနမႈဘဝ အေျခအေန ေျပာင္းလဲလာမႈမ်ားကို ထင္ဟပ္ေဖာ္ျပႏိုင္ရန္ႏွင့္ စစ္တမ္းေကာက္ယူ ျခင္းႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခန္႔မွန္းတြက္ျခင္းဆိုင္ရာ နည္းလမ္းမ်ား ေျပာင္းလဲလာျခင္း တို႔ကို ထင္ဟပ္ေဖာ္ျပႏိုင္ရန္တို႔အတြက္ ႏိုင္ငံ၏ ျပည့္စံုဖူလံုမႈ စုစုေပါင္းႏွင့္ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းကို အနီးစပ္ဆံုး ၁၀ ႏွစ္လွ်င္ တစ္ႀကိမ္အေျခအေန အခ်ိန္အခါႏွင့္ ေလ်ာ္ညီေအာင္ ျပဳျပင္ေရးအား ေထာက္ခံအႀကံျပဳထားပါသည္။ ဤသို႔ ျပန္လည္ စိစစ္သံုးသပ္ျပင္ဆင္ျခင္းကို ေထာင္စုႏွစ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတိုင္ မ်ားအတြက္ အစီရင္သည့္ကာလအဆံုးႏွင့္ ေရရွည္တည္တံ့သည့္ ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္ေရး ရည္မွန္း ခ်က္ပန္းတိုင္မ်ားအတြက္ ႏိုင္ငံတကာေစာင့္ၾကပ္ ၾကည့္႐ႈစစ္ေဆးမႈ ကာလ သစ္၏ အစတြင္ ေဆာင္ရြက္ရန္အႀကံျပဳထားပါသည္။ ၂၀၀၄/ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအား ပထမဆံုးစတင္တိုင္းတာ ခဲ့ခ်ိန္မွစၿပီး လူေနမႈ ဘဝအေျခအေနမ်ားႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ား၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားသည္ နည္းလမ္း ၃ သြယ္ျဖင့္ ေျပာင္းလဲလာခဲ့သည္။ ပထမေျပာင္းလဲပံုမွာ အိမ္ေထာင္စု ကုန္စည္ေစ်းျခင္းေတာင္းတြင္ အစားအေသာက္ ကုန္စည္အမယ္မ်ား ပါဝင္မႈအခ်ိဳးအစား က်ဆင္းလာၿပီး အစားအေသာက္ မဟုတ္ေသာ ကုန္စည္အမယ္မ်ား ပိုမိုတိုးတက္စံုလင္လာသည္။ အစားအေသာက္မဟုတ္ေသာ ကုန္စည္ အမယ္မ်ားပိုမိုစံုလင္မ်ားလာျခင္းကို ရယူသံုးစြဲႏိုင္ရန္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားလည္း ျမင့္မားလာသည္။ ဒုတိယေျပာင္းလဲပံုႏွင့္ ဆက္စပ္မႈမွာ ကုန္စည္မ်ား၏ အေရအတြက္ ႏွင့္ အမ်ဳိးအမည္မ်ား အထူးသျဖင့္ အိမ္ေထာင္စုပိုင္ဆိုင္မႈမ်ား တိုးပြားလာျခင္းျဖစ္သည္။ တတိယေျပာင္းလဲပံုမွာ အဓိကဝန္ေဆာင္မႈမ်ားအတြက္ အစိုးရ၏ဝန္ေဆာင္မႈေပးျခင္း က အိမ္ေထာင္စုမ်ား ၎တို႕၏ သယံဇာတရင္းျမစ္မ်ားကို ကုန္စည္အမယ္မ်ား တိုးခ်ဲ႕ စုံလင္ေစရန္ သုံးစြဲျခင္းကို တိုးတက္ခြင့္ျပဳေပးျပီး က်ယ္ျပန္႕ေသာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ မ်ားက အိမ္ေထာင္စုမ်ား၏ သံုးစြဲမႈပံုစံမ်ားကို ေျပာင္းလဲလာေစျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤအစီရင္ခံစာအေနျဖင့္ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္တြင္ေတြ႕ရိွခဲ့ရသည့္ လူထု၏ လိုအပ္ ခ်က္မ်ားအား ထင္ဟပ္ႏိုင္ေစရန္ အတြက္ သံုးစြဲမႈစုစုေပါင္းႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းအား ျပန္လည္ စိစစ္ သံုးသပ္ျပင္ဆင္ရန္ ေထာက္ခံအႀကံျပဳျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံအဆင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုင္းတာပံုတိုင္းတာနည္းအား ျပန္လည္စိစစ္ သံုးသပ္ ျပင္ဆင္ရန္ ႏွင့္ အေျချပန္လည္ ျပင္ဆင္ရန္ ေထာက္ခံအႀကံျပဳခ်က္မ်ားအား လက္ခံ ၿပီးသည့္ေနာက္ဝယ္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ အကဲျဖတ္သံုးသပ္ခ်က္ အပိုင္း ၂ (မၾကာမီ ဆက္လက္ထြက္ေပၚလာမည္)သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ျပန္လည္စိစစ္သံုးသပ္ ျပင္ဆင္ထားေသာ၊ အေျခ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ထားသည့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုင္းတာပံု တိုင္းတာနည္းအသစ္အား အသံုးျပဳလွ်က္ ဘက္စံု ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလ့လာခ်က္အား တင္ျပမည္ျဖစ္သည္။ 6 နိဒါန္း ပါဝင္သည့္အေၾကာင္းအရာမ်ားအား ၿခံဳငံုတင္ျပခ်က္ ဤအစီရင္ခံစာသည္ အပိုင္း ၂ ပိုင္းပါ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈ အကဲျဖတ္သံုးသပ္ခ်က္အတြဲ၏ ပထမ အစီရင္ခံစာ ျဖစ္ပါသည္။ ျပဳစုုခဲ့သည့္ အစီရင္ခံစာမ်ားသည္ ကမာၻ႔ ဘဏ္ Poverty and Equity Global Practice ႏွင့္ လူေနမႈအဆင့္အတန္းတိုင္းတာမႈစစ္တမ္းအဖြဲ႕၊ ျမန္မာ ႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္ စီမံကိန္းႏွင့္ ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးဌာန တို႔မွ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ပါဝင္သည့္ ပူးတြဲအဖြဲ႕မွ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခန္႔မွန္းေျခကို ေဖာ္ျပထားပါသည္။ 7 ပူးတြဲ စိစစ္သံုးသပ္ခ်က္တြင္ တစ္ခုႏွင့္ တစ္ခု ဆက္ႏႊယ္ေနေသာ ရည္မွန္းခ်က္ သံုးခု ရိွသည္။ 1 စစ္တမ္းေကာက္ယူမႈ အသုတ္ ၃ သုတ္တစ္ေလွ်ာက္ ႏိႈင္းယွဥ္မႈ ျပဳႏိုင္ေသာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခန္႔မွန္းေျခမ်ား တည္ေဆာက္ရန္။ 2 ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအေျခအေနကို ထင္ဟပ္သည့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုင္းတာပံု တိုင္းတာနည္းတစ္ရပ္ကို ေဖာ္ထုတ္တင္ျပရန္ႏွင့္ 3 ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကို ျပဌာန္းသည့္အခ်က္မ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္မႈမ်ားကို ခြဲျခားစိတ္ျဖာ သံုးသပ္ရန္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အေရးပါေသာ လူ႔စြမ္းအား ႏွင့္ စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္မႈ လိုအပ္ခ်က္မ်ားဆိုင္ရာ ၿခံဳငံုသံုးသပ္ခ်က္တစ္ရပ္ကို ေဖာ္ထုတ္ ျဖည့္ဆည္းေပးရန္။ ကမာၻ႔ဘဏ္ႏွင့္ စီမံကိန္းႏွင့္ ဘ႑ာေရး ဝန္ႀကီးဌာနတို႔ၾကား နည္းပညာဆိုင္ရာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမွ အစီရင္ခံစာ ၃ ေစာင္ ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ 1 ျမန္မာႏိုင္ငံဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ ေနထိုင္မႈအေျခအေန ေလ႔လာမႈစစ္တမ္း (၂ဝ၁၅) အတြက္ စစ္တမ္းေကာက္ယူမႈႏွင့္ အရည္အေသြးထိန္းခ်ဳပ္မႈ အစီရင္ခံ စာ (MPLCS, ၂၀၁၅)။ 2 ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခြဲျခားစိတ္ျဖာသံုးသပ္ခ်က္။ (က)။ အပိုင္းတစ္ - ယခင္တိုင္းတာမႈမ်ားအေပၚ အေျချပဳသည့္ ၂၀၀၄/ ၂၀၀၅ ႏွင့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ အၾကား ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအလားအလာမ်ား။ (ခ)။ အပိုင္းႏွစ္ - ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းေျခအသစ္ေပၚ အေျချပဳသည့္ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈအလား အလာမ်ားႏွင့္ ေလ့လာခ်က္။ 3 ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခြဲျခားစိတ္ျဖာသံုးသပ္ခ်က္၏ အပိုင္းႏွစ္ ႏွင့္ ပူးတြဲပါဝင္ေသာ နည္းပညာဆိုင္ရာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခန္႔မွန္းေျခ အစီရင္ခံစာ။ 8 အဖြဲ႕အစည္းဆိုင္ရာ အစီအမံမ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ လူေနမႈဘဝအေျခအေနစစ္တမ္းအတြက္ ဦးေဆာင္ ေကာ္မတီိ ကို သမၼၼတရံုးက ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လတြင္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ စီမံကိန္းႏွင့္ဘ႑ာေရး ဝန္ႀကီးဌာန ကို ဥကၠဌႏွင့္ အတြင္းေရးမွဴးမ်ားက ကိုယ္စားျပဳပါဝင္ခဲ့ၾကၿပီး က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ လယ္ယာ စိုက္ပ်ိဳးေရးႏွင့္ ေက်းလက္ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရး၊ ေမြးျမဴေရးႏွင့္ေရလုပ္ငန္း ဝန္ႀကီးဌာနမ်ားကို အဖြဲ႕ဝင္မ်ားက ကိုယ္စားျပဳပါဝင္ခဲ့ၾကသည္။ ဖြံ႔ျဖိဳးမႈမိတ္ဖက္အဖြဲ႕မ်ားမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ကလည္း နည္းပညာလုပ္ငန္းအဖြဲ႕ႏွင့္ ဦးေဆာင္ေကာ္မတီတို႔တြင္ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားအျဖစ္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကသည္။ နည္းပညာလုပ္ငန္းအဖြဲ႕တြင္ ကုလသမဂၢဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအစီအစဥ္ (UNDP)၊ အာရွဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဘဏ္ (ADB)၊ ကုလသမဂၢ ကေလးသူငယ္မ်ားရံပံုေငြအဖြဲ႕ (UNICEF)၊ ကမာၻ႔ စားနပ္ရိကၡာအစီအစဥ္ (WFP)၊ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာလုပ္သမားအဖြဲ႕ (ILO)၊ ကုလသမဂၢ လူဦးေရ ရံပံုေငြအဖြဲ႕ (UNFPA) ႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာတိုးတက္ေရးဗဟိုဌာန (IGC) တို႔မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား လည္း ပါဝင္ခဲ့ၾကပါသည္။ ဦးေဆာင္ေကာ္မီတီတြင္ ကမာၻ႔ဘဏ္၊ ကုလသမဂၢ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ အစီအစဥ္ ႏွင့္ အာရွဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဘဏ္တို႔မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားလည္း ပါဝင္ခဲ့ၾကသည္။ ဤအစီရင္ခံစာတြင္ အခန္း ၂ သည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းေျခ ေနာက္ခံအေၾကာင္းအရာကို တင္ျပထားပါသည္။ အခန္း ၃ သည္ အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ အလား အလာမ်ား တြက္ခ်က္တည္ေဆာက္ျခင္းကို အဓိကထား၍ ထြက္ေပၚလာေသာ ရလာဒ္မ်ား ႏွင့္ ဤခြဲျခားစိတ္ျဖာသံုးသပ္မႈ၏ ခိုင္မာမႈတို႔ကို ေဖာ္ထုတ္တင္ျပထားပါသည္။ အေသးစိတ္ ေနာက္ဆက္တြဲမ်ားသည္ အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ အလားအလာမ်ား တြက္ ခ်က္ တည္ေဆာက္ျခင္းကို ေဖာ္ျပထားၿပီး ခြဲျခားစိတ္ျဖာ သံုးသပ္မႈ၏ ခိုင္မာေသာ ရလဒ္မ်ား၊ ဤခြဲျခားစိတ္ျဖာ သံုးသပ္မႈ လုပ္ေဆာင္ရန္ အသံုးျပဳခဲ့ေသာ စစ္တမ္းမ်ား၏ ႏိႈင္းယွဥ္ခ်က္ တို႔ကို တင္ျပထားပါသည္။ 9 10 ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုင္းတာခ်က္ကိုၿခံဳငံုတင္ျပျခင္း ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ အေျပာင္းအလဲမ်ားအား စစ္ေဆးသံုးသပ္ျခင္းမျပဳမီ ဦးစြာ အိမ္ေထာင္စုစစ္တမ္း ႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုင္းတာခ်က္တို႔ကို ၿခံဳငံုတင္ျပ ထားၿပီး ဤအစီရင္ခံစာတြင္ ထုတ္ႏႈတ္အသံုးျပဳထား သည့္ အဓိကရည္ညႊန္ကိုးကားခ်က္မ်ားအား မိတ္ ဆက္ တင္ျပေပးထားပါသည္။ 11 ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အိမ္ေထာင္စုလူေနမႈအဆင့္အတန္းမ်ား တိုင္းတာခ်က္၏ ေနာက္ခံအေၾကာင္းအရာ ၂၀၁၅ မတိုင္မီ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အိမ္ေထာင္စု အသံုးစရိတ္မ်ားဆိုင္ရာ ဘက္စံု သတင္း အခ်က္ အလက္မ်ား အပါအဝင္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာျဖင့္ စစ္တမ္းႏွစ္ခု ေကာက္ယူခဲ့သည္။1 ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေပါင္းစည္းအိမ္ေထာင္စု စားဝတ္ေနေရးအေျခအေန ဘက္စံု ေလ႔လာမႈစစ္တမ္း (IHLCA) ကို အသံုးျပဳ၍ ျပည့္စံုဖူလံုမႈႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကို ႏွစ္ႀကိမ္ တိုင္းတာခဲ့ၿပီး IHLCA-I ကို ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ႏွင့္ IHLCA-II ကို ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္တြင္ အသီးသီး ေကာက္ယူခဲ့သည္။2 ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္အေစာပိုင္းတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လူေနမႈဘဝအေျခအေနမ်ားအား ဖမ္းယူသိရိွႏိုင္ေစရန္ အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ ေနထိုင္မႈအေျခအေနေလ႔လာမႈ စစ္တမ္းအစီရင္ခံစာ (MPLCS) ကို ေကာက္ယူခဲ့ပါသည္။ နမူနာအရြယ္အစားအျဖစ္ အိမ္ေထာင္စု ၃,၆၄၈ စုကို ေကာက္ယူခဲ့သျဖင့္ ပမာဏအားျဖင့္ အေတာ္အတန္ေသးငယ္သည္ဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း ထိုနမူနာကို ႏိုင္ငံအဆင့္၊ ေက်းလက္/ ၿမိဳ႔ျပအဆင့္ႏွင့္ လယ္ယာ-ေဂဟေဗဒဇုန္ အဆင့္မ်ားအ တြက္ အသံုးျပဳႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္းေဒသႀကီးအဆင့္အတြက္မူ အသံုးမျပဳ ႏိုင္ပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ ေနထိုင္မႈအေျခအေနေလ႔လာမႈစစ္တမ္း အစီရင္ခံစာ MPLCS အေနျဖင့္ ၎၏နမူနာကို ေကာက္ခ်က္ခ်ရန္ ၂၀၁၄ လူဦးေရႏွင့္ အိမ္ေထာင္စု သန္းေခါင္စာရင္းကို အသံုးျပဳခဲ့ပါသည္။3 ဇယား ၂.၁။ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ႏိုင္ငံအဆင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတိုင္းတာရန္ အသံုးျပဳခဲ့ေသာ စစ္တမ္းမ်ား အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ဤအစီရင္ခံစာတြင္ အခ်ိန္ကာလ စစ္တမ္း ကိုယ္စားျပဳမႈအဆင့္ ထုတ္ႏႈတ္အသံုးျပဳထားေသာ သတ္မွတ္ခ်က္ ရည္ညႊန္းကိုးကားခ်က္မ်ား ေပါင္းစည္း အိမ္ေထာင္စု ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅။ ၂ဝဝ၄ ႏိုင္ငံအဆင့္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလ့လာခ်က္။ စားဝတ္ေနေရးအေျခအေန ႏိုဝင္ဘာ/ ဒီဇင္ဘာႏွင့္ ၂ဝဝ၅ ေက်းလက္/ ၿမိဳ႔ျပ။ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရ ႏွင့္အဖြဲ႕၊ ၂ဝဝ၇။ ဘက္စံုေလ႔လာမႈ ေမလမ်ားတြင္ ထပ္ေၾကာ့ ျပည္နယ္/ တိုင္းေဒသႀကီး။ နည္းပညာဆိုင္ရာ အစီရင္ခံစာ။ စစ္တမ္း ၁ ႏွင့္ ၂ (IHLCA)။ သြားေရာက္ေကာက္ယူမႈမ်ား။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕၊ ၂ဝ၁ဝ။ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ။ ၂ဝဝ၉ ႏိုင္ငံအဆင့္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလ့လာခ်က္။ ဒီဇင္ဘာ/ ၂ဝ၁ဝ ဇန္နဝါရီႏွင့္ ေက်းလက္/ ၿမိဳ႔ျပ။ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕၊ ၂ဝ၁၁။ ၂ဝ၁ဝ ေမလတို႔တြင္ ျပည္နယ္/ တိုင္းေဒသႀကီး။ နည္းပညာဆိုင္ရာ အစီရင္ခံစာ။ ထပ္ေၾကာ့သြားေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕၊ ၂ဝ၁၁။ ေကာက္ယူမႈမ်ား။ ျမန္မာႏိုင္ငံဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ ၂ဝ၁၅။ အိမ္ေထာင္စုမ်ားအား ႏိုင္ငံအဆင့္။ ေက်းလက္/ ၿမိဳ႔ျပ။ ျမန္မာႏိုင္ငံဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ ေနထိုင္မႈအေျခအေနေလ႔လာမႈစစ္တမ္း ၂ဝ၁၅ ဇန္နဝါရီလမွ ဧၿပီလအထိ စိုက္ပ်ိဳးေရးဇုန္။ ေနထိုင္မႈအေျခအေန ေလ႔လာမႈ (MPLCS)။ ေရတြက္ခဲ့သည္။ စစ္တမ္းအစီရင္ခံစာ။ 1 ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအား သိရိွႏိုင္ရန္ အျခားေသာ စစ္တမ္းမ်ားလည္း ေကာက္ယူခဲ့သည္။ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းမႈႏွင့္ စားနပ္ ရိကၡာဖူလံုမႈ ရံပံုေငြ (LIFT) အစီအစဥ္သည္ အစီအစဥ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ ေက်းလက္ေဒသမ်ား၌ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းမႈမ်ားအား ဆန္းစစ္အကဲ ျဖတ္ႏိုင္ရန္အတြက္ အိမ္ေထာင္စု စစ္တမ္းမ်ားကို ၂ဝ၁၁၊ ၂ဝ၁၃ ႏွင့္ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ေကာက္ယူခဲ့သည္။ အဆိုပါစစ္တမ္းမ်ားမွရလဒ္မ်ား သည္ ႏိုင္ငံအဆင့္ ကိုယ္စားျပဳမႈမရိွပါ။ 2 စစ္တမ္းတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ လူဦးေရစာရင္းမ်ားမွ ေရြးခ်ယ္ထုတ္ႏႈတ္ထားသည့္ နမူနာကို အေျခခံ၍ တစ္ႏိုင္ငံလံုးကိုယ္စားျပဳနမူနာ အိမ္ေထာင္စုေပါင္း ၁၈,၆၆ဝ ပါ၀င္သည္။ စစ္တမ္းသည္ အေျခခံအိမ္ေထာင္စု သြင္ျပင္လကၡဏာမ်ား၊ အိမ္ယာအေဆာက္အဦး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စားသံုးမႈအသံုးစရိတ္၊ ရပိုင္ခြင့္ပစၥည္းမ်ား ၊ လုပ္သားႏွင့္ အလုပ္အကိုင္၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း၊ ဘ႑ာေရးႏွင့္ စုေဆာင္းမႈမ်ားဆိုင္ ရာေမာ္ဂ်ဴးမ်ားပါဝင္ၿပီး နယ္ပယ္အားျဖင့္ ဘက္စံုေထာင့္စံုျဖစ္သည္။ စစ္တမ္းေကာက္ယူမႈကို ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈမိတ္ဖက္မ်ား အထူးသျဖင့္ UNDP၊ UNICEF၊ UNOPS ႏွင့္ SIDA တို႔က ပံ့ပိုးေပးခဲ့သည္။ 3 စစ္တမ္းသည္ IHLCA မွာကဲ့သို႔ပင္ အေျခခံအိမ္ေထာင္စု သြင္ျပင္လကၡဏာမ်ား၊ အိမ္ယာအေဆာက္အဦး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စားသံုးမႈ အသံုးစရိတ္၊ ရပိုင္ခြင့္ပစၥည္းမ်ား၊ လုပ္သားႏွင့္ အလုပ္အကိုင္၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း၊ ဘ႑ာေရးႏွင့္ စုေဆာင္းမႈမ်ားဆိုင္ရာ ေမာ္ဂ်ဴးမ်ားပါဝင္ၿပီး နယ္ပယ္အားျဖင့္ ဘက္စံုေထာင့္စံုျဖစ္ၿပီး ထပ္ေဆာင္းအေနျဖင့္ ပုဂၢလိကဘဝအရည္အေသြးေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္မႈ၊ ထိခိုက္မႈမ်ား ကိုယ္တိုင္အစီ ရင္ခံမႈတို႔ ႏွင့္ဆိုင္ေသာ ေမာ္ဂ်ဴးမ်ားပါဝင္ပါသည္။ စစ္တမ္းကို ကမာၻ႔ဘဏ္ လူေနမႈအဆင့္အတန္း တိုင္းတာေလ့လာမႈ (LSMS) ႏွင့္ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ တန္းတူညီမွ်မႈအဖြဲ႕မ်ားက ပံ့ပိုးေပးခဲ့ၿပီး စီမံကိန္းႏွင့္ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးဌာန (ယခင္ အမ်ဳိးသားစီမံကိန္းႏွင့္ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ဝန္ႀကီးဌာန) ၏ စီမံကိန္းေရးဆြဲေရးဦးစီးဌာနႏွင့္ ဗဟိုစာရင္းအင္းအဖြဲ႕တို႔၏ ႀကီးၾကပ္မႈျဖင့္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ 22 12 ေအာက္ေဖာ္ျပပါ စိုက္ပ်ိဳးေရး-ေဂဟေဗဒဇုန္မ်ားအား ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ ေနထိုင္မႈအေျခအေနေလ႔လာမႈစစ္တမ္း အစီရင္ခံစာ (MPLCS) အားအသံုးျပဳ၍ စစ္ေဆးသံုးသပ္ႏိုင္သည္။ ေတာင္ကုန္းႏွင့္ေတာင္ထူထပ္ရာဇုန္။ ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ ကယား၊ ကရင္၊ ရွမ္း ကမ္းရိုးတန္းဇုန္။ ရခိုင္ႏွင့္ တနသၤာရီ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚဇုန္။ ဧရာဝတီ၊ ပဲခူး၊ မြန္၊ ရန္ကုန္ အပူပိုင္းဇုန္။ မႏၲေလး၊ မေကြး၊ ေနျပည္ေတာ္၊ စစ္ကိုင္း အဆိုပါစစ္တမ္းမ်ားႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ပိုမိုအေသးစိတ္က်ေသာအခ်က္အလက္မ်ားကို ေနာက္ဆက္တြဲႏွင့္ စစ္တမ္းအစီရင္ခံစာမ်ားတြင္ေတြ႕ ႏိုင္ပါသည္။ 23 13 အိမ္ေထာင္စုစစ္တမ္းမ်ားအား အသံုးျပဳ၍ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတိုင္းတာခ်က္ ဤအခန္းတြင္ အစီရင္ခံစာတစ္ခုလံုး၌ အသံုးျပဳထားေသာ အဓိကသေဘာတရားမ်ား ကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္မိတ္ဆက္တင္ျပထားပါသည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတိုင္းတာခ်က္တြင္ အဓိကအဆင့္ ၂ ဆင့္ ရိွပါသည္။ ျပည့္စံုဖူလံုမႈစုစုေပါင္း ေဖာ္ထုတ္တည္ေဆာက္ျခင္းႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္း ေဖာ္ထုတ္တည္ေဆာက္ျခင္းတို႔ ျဖစ္ၾက သည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခြဲျခားစိတ္ျဖာသံုးသပ္ျခင္း၏ အေျခခံအစိတ္အပိုင္းမ်ားကို ေအာက္ပါ ဇယား ၂.၂ တြင္ ေဖာ္ျပထားၿပီး ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေလ့လာခ်က္တြင္ အႀကိမ္ႀကိမ္အဖန္ဖန္ ေတြ႕ရ မည့္ ေဝါဟာရအသုံးအႏႈန္းမ်ားကို ဖြင့္ဆိုရွင္းျပထားပါသည္။ ဇယား ၂.၂။ ျပည့္စံုဖူလံုမႈႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုင္းတာခ်က္၏ အစိတ္အပိုင္းမ်ား ျပည့္စံုဖူလံုမႈ ျပည့္စံုဖူလံုမႈသည္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာမႈ သို႔မဟုတ္ ေရရွည္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ညႊန္းပါသည္။ ျပည့္စံုဖူလံုမႈ အတိုင္းအတာ ျပည့္စံုဖူလံုမႈကို အမ်ားအားျဖင့္ ေငြေၾကးျဖင့္တိုင္းတာသည္။ ဥပမာ။ ။ အိမ္ေထာင္စုအသံုးစရိတ္ သို႔မဟုတ္ အိမ္ေထာင္စု ဝင္ေငြျဖင့္ တိုင္းတာျခင္းျဖစ္သည္။ ေငြေၾကးျပည့္စံုဖူလံုမႈအတိုင္းအတာ ပိုမိုျမင့္မားသည့္ အိမ္ေထာင္စုမ်ားအား ပိုမိုအဆင္ ေျပသူမ်ားဟု ယူဆသည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းသည္ ဆိုးဆိုးရြားရြားခ်ိဳ႕တဲ့သည္ဟု ယူဆသတ္မွတ္ျခင္းမခံရေစရန္ လိုအပ္သည့္ အနိမ့္ဆံုးျပည့္စံု ဖူလံုမႈအဆင့္ကို ဖြင့္ဆိုသတ္မွတ္သည္။ အနိမ့္ဆံုးလိုအပ္ခ်က္တစ္ရပ္က ညႊန္ျပသည့္အခ်က္သည္ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ ဖြ႔ံၿဖိဳးတိုးတက္လာသည္ႏွင့္အမွ် ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံႏွင့္တစ္ႏိုင္ငံ ကြဲျပားမႈရိွသည္။ ျပည္သူလူထုအေနျဖင့္ ၎တို႔၏စားေသာက္ ေရးအတြက္ပင္ ဆိုးဆိုးရြားရြားအခက္ေတြ႕ေနရသည့္ တိုင္းျပည္မ်ားတြင္ ကယ္လိုရီလိုအပ္ခ်က္ ျပည့္မီမႈတစ္ဝိုက္၌ သတ္မွတ္ေလ့ရိွသည္။ ပိုမိုေကာင္းမြန္ၾကြယ္ဝသည့္ တိုင္းျပည္မ်ားတြင္ စားနပ္ရိကၡာျပည့္စံုလံုေလာက္မႈသည္ ျပႆနာ တစ္ရပ္မဟုတ္ေသာ္လည္း အျခားနည္းမ်ားျဖင့္ ခံစားခြင့္မရိွေသာ သို႔မဟုတ္ ခ်ိဳ႕တဲ့ေသာအိမ္ေထာင္စုမ်ား (ဥပမာ။ ။ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ လံုေလာက္မႈမရိွျခင္း၊ ပညာေရးတြင္ အခက္အခဲအကန္႔အသတ္မ်ားရိွျခင္း) ရိွႏိုင္ေပရာ ပ်မ္းမွ် သို႔မဟုတ္ အလယ္အလတ္ အိမ္ေထာင္စုႏွင့္ပတ္သက္၍ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကို တိုင္းတာေကာင္း တိုင္းတာႏိုင္ေပသည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူဆိုသည္မွာ တစ္ဦးက် (သို႔မဟုတ္ အရြယ္ေရာက္သူမွ်ေျခ) ဝင္ေငြ သို႔မဟုတ္ အသံုးစရိတ္သည္ စုစုေပါင္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းေအာက္ သို႔မဟုတ္ မ်ဥ္းႏွင့္ ညီမွ်ေသာ အိမ္ေထာင္စုတြင္ ေနထိုင္သူျဖစ္သည္။ ျပည့္စံုဖူလံုမႈ စုစုေပါင္းသည္ ေငြေၾကးအားျဖင့္ ျပည့္စံုၾကြယ္၀မႈကိုဆိုလိုသည္။ ယင္းတြင္ အဓိကအမ်ဳိးအမည္ ၄ ခု ပါဝင္သည္။ ျပည့္စံုဖူလံုမႈစုစုေပါင္းတြင္ အက်ံဳးဝင္ေသာ အဓိက အမ်ဳိးအမည္ ၄ ခုမွာ အစားအေသာက္၊ (စြမ္းအင္အတြက္သံုးစြဲျခင္း၊ ဘတ္စ္ကားစီးနင္းျခင္း သို႔မဟုတ္ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္အတြက္ ေလာင္စာဆီဝယ္ယူျခင္း၊ ပညာေရးႏွင့္ တစ္ခါတစ္ရံ က်န္းမာေရးတို႔ပါဝင္ေသာ) အစားအေသာက္မဟုတ္သည့္ အသံုးစရိတ္မ်ား၊ ၾကာရွည္ခံအရာ မ်ားမွ အိမ္ေထာင္စုတစ္ခုပိုင္ဆိုင္ေသာ အိမ္ရွိပစၥည္းမ်ား အသုံးျပဳျခင္းမွရရွိေသာ တန္ဖိုးကို ပိုင္းျဖတ္သည့္ အသုံးဝင္မႈတန္ဖိုးႏွင့္ ေနာက္ဆုံးအေနျဖင့္ တန္ဖိုးသတ္မွတ္ထားေသာ အိမ္ေထာင္စုတစ္ခု၏ အိမ္ယာတို႔ျဖစ္ၾကသည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းသည္ အိမ္ေထာင္စုတစ္စုအတြက္ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာဘဝတြင္ ေနထိုင္ႏိုင္ရန္လို္အပ္သည့္ အနိမ့္ဆံုး လူေနမႈအဆင့္အတန္းျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ယင္းတို႔ အေနျဖင့္ စားႏိုင္ေသာက္ႏိုင္ရိွၿပီး အစားအေသာက္မဟုတ္ေသာ အေျခခံပစၥည္း အမယ္ မ်ားအား ဝယ္ႏိုင္စြမ္းရိွျခင္းျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္စုတစ္စုအေနျဖင့္ ၎တို႔တင္ျပေသာ စားသံုး သည့္ အမွန္တကယ္ က်ပ္ေငြတန္ဖိုးျဖင့္ ျပည့္စံုဖူလံုမႈစုစုေပါင္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လိုအပ္ သည္ဟု ယူဆသတ္မွတ္ထားေသာ အေျခခံလူေနမႈအဆင့္အတန္း အနိမ့္ဆံုးအဆင့္ေအာက္ ေရာက္ေနလွ်င္ ထိုအိမ္ေထာင္စုကို ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသည္ဟု သတ္မွတ္ပါသည္။ 24 14 ႏွစ္တစ္ႏွစ္၏ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းသည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တြက္ဆျခင္းျပဳစုရန္ အေၾကာင္းအရာ မ်ားေပၚတြင္ အေျခခံသည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္း တြက္ခ်က္ခန္႔မွန္းသည့္ နည္းလမ္းလံုးဝ အေျပာင္းအလဲမရိွလွ်င္ပင္ မတူညီသည့္ ႏွစ္ ၂ ႏွစ္ အေျခခံသည့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ မ်ဥ္းတစ္ခု သည္ မတူညီေသာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တြက္ဆခ်က္ႏွစ္ခုကို ထြက္ေပၚေစမည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ မ်ဥ္းတစ္ခုသည္ သတ္မွတ္ထားသည့္ အခ်ိန္အခိုက္အတန္႔တစ္ခု (ယင္းသည္ သီးသန္႔ရည္ ညႊန္းႏွစ္ကို အေျခခံသည္) ရိွ လူေနမႈအဆင့္အတန္းမ်ားကို ထင္ဟပ္ေဖာ္ျပသည့္ စံျပဳအမွတ္ ျဖစ္သည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းမ်ားသည္ အေျခခံအားျဖင့္ လူမႈဝန္းက်င္ရွိအဆင္းရဲဆုံးအိမ္ ေထာင္စုမ်ား၏အၾကိဳက္ႏွင့္ အစားအစာအရသာကို အသုံးျပဳျပီး အစားအစာလိုအပ္ခ်က္မ်ား ေပၚတြင္ အေျခခံသည္။ ပိုမိုဆင္းရဲႏြမ္းပါးေသာ အိမ္ေထာင္စုမ်ားသည္ ပိုမိုခ်မ္းသာေသာ အိမ္ေထာင္စုမ်ားထက္ ကယ္လိုရီႏွင့္ ပ႐ိုတင္းဓါတ္နည္းကာ အေျခခံကာဘိုဟိုက္ဒရိတ္ ပိုမို ပါဝင္သည့္ အရည္အေသြးနိမ့္ အစားအစာအာဟာရမ်ားကို စားသုံးႏိုင္ေျခရွိေပသည္။ အိမ္ ေထာင္စုမ်ားသည္ ပိုမိုၾကြယ္ဝလာသည့္အခါ အစားအစာမ်ားလည္း ပိုမိုတိုးတက္ေကာင္းမြန္ လာမည္ျဖစ္ၿပီး အစားအေသာက္မဟုတ္ေသာ ကုန္စည္အမယ္မ်ားကို ပိုမိုစားသံုးလာကာ အပန္းေျဖကုန္ပစၥည္းမ်ား သံုးစြဲမႈလည္းတိုးပြားလာေပမည္။ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုအတြင္းရိွ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးဆံုးသူမ်ား၏ အစားအစာႏွင့္ စားသံုးမႈပံုစံမ်ား တျဖည္းျဖည္းခ်င္း တိုးတက္ေျပာင္း လဲလာသည့္အခါ ယင္းတို႔၏အေျခခံလိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ထင္ဟပ္သည့္မ်ဥ္းကိုလည္း ျပန္လည္ သံုးသပ္ျပင္ဆင္သင့္ေပသည္။ လက္ရိွဦးေရႏႈန္း (headcount rate) သည္ အသုံးအမ်ားဆုံးေသာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုင္းတာ ခ်က္ျဖစ္သည္။ လက္ရိွဦးေရႏႈန္းသည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေသာအိမ္ေထာင္စုမ်ားရိွ လူဦးေရအခ်ိဳးကို ကိုယ္စားျပဳသည္။ ယင္းတို႔၏ တစ္ဦးက် (သို႔မဟုတ္ အရြယ္ေရာက္သူမွ်ေျခ) ျပည့္စံုဖူလံုမႈ သည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းေအာက္နိမ့္ သို႔မဟုတ္ ညီမွ်ေနလွ်င္ အိမ္ေထာင္စုတစ္စုသည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသည္ဟု သတ္မွတ္သည္။ အကယ္၍ တစ္ဦးက် သို႔မဟုတ္ အရြယ္ေရာက္သူမွ် ေျခတစ္ဦးက် စားသံုးမႈအသံုးစရိတ္သည္ အစားအေသာက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္း ေအာက္ ေရာက္ေနလွ်င္ အိမ္ေထာင္စုတစ္စုသည္ အစားအေသာက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈရိွသည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ၏ နက္ရိွဳင္းမႈႏွင့္ ျပင္းထန္မႈတို႔သည္ မ်ားစြာေသာလူထုအေနျဖင့္ ယင္းတို႔၏ လိုအပ္ခ်က္ မျဖည့္ဆည္းႏိုင္ရံုမွ်သာရိွၿပီး ခ်ိဳ႕တဲ့မႈသည္ ခပ္တိမ္တိမ္လား သို႔မဟုတ္ ပိုမိုျပန္႔ႏွံ႕ ၿပီး နက္သလားဆိုသည့္ အသိကိုေပးသည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ၏ လက္ရိွဦးေရႏႈန္းသည္ အေျခခံ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းဆိုင္ရာ အစားအေသာက္ႏွင့္ အစားအေသာက္မဟုတ္ေသာ အနိမ့္ဆံုး လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ျပည့္မီေအာင္သံုးစြဲႏိုင္ျခင္းမရိွသည့္ လူဦးေရအခ်ိဳးအစားကို ကိုယ္စားျပဳ သည္။ လက္ရိွဦးေရဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ အတိုင္းအတာသည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ားအၾကား ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈ၏ နက္ရွိဳင္းမႈကို ေဖာ္ျပႏိုင္ျခင္းမရိွပါ။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းေအာက္တြင္ ေနထိုင္ရေသာ လူဦးေရအေရအတြက္သည္ ေျပာင္းလဲျခင္းမရိွပဲ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ား၏အေျခအေန ပိုမို ေကာင္းမြန္လာသည္ဆိုလွ်င္ လက္ရိွဦးေရအတိုင္းအတာသည္ မေျပာင္းလဲေပ။ ဆင္းရဲႏြမ္း ပါးမႈ ကြာဟခ်က္ႏွင့္ ျပင္းထန္မႈအတိုင္းအတာသည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းေအာက္ရိွ ျပည့္စံုဖူ လံုမႈ အေျပာင္းအလဲမ်ားကို ထင္ဟပ္ႏိုင္သည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကြာဟခ်က္သည္ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈ မ်ဥ္းမွ ပ်မ္းမွ်က်ဆင္းမႈကိုအသံုးျပဳ၍ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ၏နက္ရွိဳင္းမႈကို ထင္ဟပ္ေဖာ္ျပႏိုင္သည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းမွ ပိုမိုေဝးကြာေသာသူမ်ားေပၚတြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ အတိုင္းအတာ ပိုမိုျပင္း ထန္ေလျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတိုင္းတာခ်က္သမိုင္းေၾကာင္း ယခင္ ၂၀၀၄/ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ကဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကို လူထု၏စားသံုးမႈ ပံုစံမ်ား အသံုးျပဳလွ်က္ စံျပဳသတ္မွတ္ခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကို ၂၀၀၄/ ၂၀၀၅ IHLCA-I မွ ေကာက္ယူစုေဆာင္းခဲ့ေသာ စားသံုးမႈအသံုးစရိတ္အခ်က္အလက္မ်ား အသံုးျပဳ၍ ကနဦးတိုင္းတာခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္ ယင္း၏ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ မိတ္ဖက္မ်ားသည္ လူေနမႈအဆင့္အတန္းကိုတိုင္းတာရန္ စားသံုးမႈစုစုေပါင္းကို ေဖာ္ထုတ္တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး ထို႔ေနာက္တြင္ ၂၀၀၄/ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ လူထု၏အနိမ့္ဆံုးလိုအပ္ခ်က္မ်ားကို အေျခခံကာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းကို တြက္ခ်က္ခန္႔မွန္းခဲ့သည္။ အဆိုပါစံျပဳအမွတ္ႏွင့္ နည္းလမ္းကို အသံုး ျပဳလွ်က္ ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္အတြက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမွာ ၃၂.၁ ရာခိုင္ႏႈန္းဟု တြက္ခ်က္ ခန္႔မွန္းခဲ့ျပီးေနာက္ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ တြင္ ၂၅.၆ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔ က်ဆင္းလာခဲ့သည္ (ျမန္မာ 15 25 ႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ ၂ဝဝ၇၊ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ ၂ဝ၁၁)။ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ လူေနမႈအဆင့္အတန္းမ်ားအေပၚအေျခခံလွ်က္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းခ်က္ တစ္ရပ္ကို ကမာၻ႔ဘဏ္အဖြဲ႕က တင္ျပခဲ့သည္။ စာသံုးမႈကုန္စည္ေစ်းျခင္းေတာင္း ေဖာ္ထုတ္ တည္ေဆာက္ရန္ႏွင့္ အနိမ့္ဆံုးလူေနမႈအဆင့္အတန္းကို သတ္မွတ္ရန္ IHLCA-II မွ အခ်က္ အလက္မ်ားကိုအသံုးျပဳ၍ ကမာၻ႔ဘဏ္အဖြဲ႕မွ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္တြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏႈန္းကို ၃၇.၅ ရာခိုင္ႏႈန္းဟု တြက္ခ်က္ခန္႔မွန္းခဲ့သည္ (ကမာၻ႔ဘဏ္ ၂ဝ၁၄)။ ဇယား ၂.၃။ ယခင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တြက္ခ်က္ခန္႔မွန္းျခင္းမွ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခန္႔မွန္းေျခမ်ား တြက္ခ်က္ခန္႔မွန္းခဲ့သည့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏႈန္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္း အေျချပဳႏွစ္ ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ (၂ဝဝ၇) နည္းလမ္းအရ ၃၂.၁ ၂၅.၆ ၂ဝဝ၄ / ၂ဝဝ၅ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂ဝ၁၄) နည္းလမ္းအရ - ၃၇.၅ ၂ဝဝ၉ / ၂ဝ၁ဝ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းေျခႏွစ္ခု ကြဲျပားျခားနားေစသည့္ နည္းပညာဆိုင္ရာေရြးခ်ယ္မႈမ်ားမွာ အနည္းငယ္သာရိွေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕တြင္ထိထိေရာက္ေရာက္ ရွင္းျပႏိုင္စြမ္းရိွသည္။ ခက္ခဲ ေသာအေျခအေနတြင္ ရွင္သန္ရပ္တည္ေနရေသာ ျမန္မာ့လူဦးေရအေရအတြက္ေၾကာင့္ ယူဆ ခ်က္မ်ား အနည္းငယ္ေျပာင္းလဲျခင္းသည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းေျခမ်ားကို ႀကီးႀကီးမားမား ေျပာင္းလဲသြားေစႏိုင္သည္။ • ပထမဆံုး သိသာထင္ရွားသည့္ကြာျခားခ်က္မွာ လူေနမႈအဆင့္အတန္းတိုင္းတာရန္ႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္အတြက္ အသံုးျပဳသည့္ အေျခႏွစ္ျဖစ္သည္။ • ဒုတိယအခ်က္မွာ အရြယ္ေရာက္သူမွ်ေျခ သတ္မွတ္ခ်က္ ပါရာမီတာမ်ား ေရြးခ်ယ္ျခင္းႏွင့္ ပံုမွန္စံကိုက္ျပဳ လုပ္ငန္းစဥ္အသံုးျပဳျခင္းျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္စုမွ တစ္ဦးခ်င္းစီသို႔ ျပည့္စံု ဖူလံုမႈကို ေျပာင္းလဲတြက္ခ်က္ရန္ ၎တို႕ကို အသံုးျပဳျခင္းျဖစ္သည္။4 အခ်က္မွာ အရြ ယင္းျခားနားခ်က္မ်ားကို ေနာက္ဆက္တြဲ A1 တြင္ ပိုမို၍ အေသးစိတ္ရွင္းလင္းတင္ျပထားပါ သည္။ 4 စားသံုးမႈအား တစ္ဦးက်အေနျဖင့္ ေဖာ္ျပသည့္အခါ လူတို႔၏အသက္ကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားျခင္းမျပဳပဲ တန္းတူယူဆတြက္ခ်က္ပါသည္။ အိမ္ေထာင္စု တစ္စုတြင္ လူႀကီး ၂ ဦးႏွင့္ ကေလးငယ္ ၂ ဦး ရိွသည္ဆိုလွ်င္ လူႀကီး ၄ ဦးရိွေသာ အိမ္ေထာင္စုကဲ့သို႔ပင္ လူဦးေရအတူတူ ရိွမည္ျဖစ္သည္။ ကေလးငယ္မ်ားသည္ လူႀကီးမ်ားႏွင့္ ကြဲျပားျခားနားသည့္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားရိွသည္ဆိုလွ်င္ ဥပမာအားျဖင့္ ကေလးငယ္တစ္ဦး သည္ အရြယ္ေရာက္ၿပီးအမ်ဳိးသားတစ္ဦးထက္ ပိုမိုနည္းပါးေသာ ကယ္လိုရီလိုအပ္သည္ဆိုလွ်င္ လူႀကီး ၄ ေယာက္ရိွေသာ အိိမ္ေထာင္စုသည္ လူႀကီး ၂ ဦးႏွင့္ ကေလးငယ္ ၂ ဦးရိွေသာ အိမ္ေထာင္စုထက္ အရြယ္ေရာက္သူမွ်ေျခတြင္ ပိုမိုမည္ျဖစ္သည္။ 26 16 လြန္ခဲ့သည့္ဆယ္စုႏွစ္တစ္ ေလွ်ာက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ အိမ္ေထာင္စုစားသံုးမႈ အေျပာင္းအလဲမ်ား ပါ၀င္မႈအက်ဥ္းခ်ဳပ္ေဖာ္ျပခ်က္ ဤအပိုင္း ၁ အစီရင္ခံစာသည္ ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅၊ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ႏွင့္ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္မ်ားအၾကား ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈ အေျပာင္းအလဲမ်ားကို တြက္ခ်က္ခန္႔မွန္းရန္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ယခင္ကတိုင္းတာခဲ့ေသာ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈ အတိုင္းအတာႏွစ္ခုကို အသံုးျပဳထားပါသည္။ အစီရင္ခံစာအေနျဖင့္ ေတြ႕ ရိွရသည္မွာ • ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ႏွင့္ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ၾကားတြင္ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈသည္ ၄၀ ရာခိုင္ႏႈန္း က်ဆင္းလာခဲ့သည္။ အတိုင္းအတာႏွစ္ခုစလံုးအရ တူညီေသာပမာဏႏွင့္ တသမတ္တည္းက်ဆင္းလာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ • လူေနမႈအဆင့္အတန္းမွာ ေက်းလက္ေဒသမ်ားထက္ ၿမိဳ႔ျပမ်ားတြင္ ပိုမိုျမန္ဆန္စြာ တိုးတက္လာသည္။ 17 27 ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ အေျပာင္းအလဲမ်ား ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ အရိွဦးေရႏႈန္း အလားအလာ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁၀ ႏွင့္ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္မ်ားၾကားတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆင္းရဲႏြမ္း ပါးသူဦးေရအခ်ိဳးအစားသည္ ေလ်ာ့က်လာခဲ့သည္။ ပံု ၃.၁ တြင္ ေဖာ္ျပ ထားသည့္အတိုင္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအား တိုင္းတာရန္ ယခင္ကသံုးခဲ့ သည့္နည္းလမ္းႏွစ္ခုအား အသံုးျပဳလွ်က္တိုင္းတာရာတြင္ ဆက္တိုက္ ေကာက္ယူခဲ့ေသာ စစ္တမ္းသံုးခုတစ္ေလွ်ာက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈက်ဆင္း လာသည္ကိုေတြ႕ႏိုင္သည္။5 ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) ၏ နည္းလမ္းကို အသံုးျပဳတိုင္းတာရာတြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈသည္ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္တြင္ ၂၅.၆ ရာခိုင္ႏႈန္းရိွခဲ့ရာမွ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ၁၉.၄ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔ က်ဆင္းလာေၾကာင္း တြက္ခ်က္ခန္႔မွန္းခဲ့ပါသည္။ ပံု ၃.၁။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏႈန္းမ်ားျဖင့္ တြက္ခ်က္ခန္႔မွန္းထားသည့္အလားအလာမ်ား။ ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ လူေနမႈအဆင့္အတန္းမ်ားအား အေျခခံထား သည့္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) နည္းလမ္း။ 35% Headcount poverty Rate 30% 32.1% 25% 25.6% 20% 19.4% 15% 10% 2004 / 05 2009 / 10 2015 GoM et al (2007) poverty method based on 2004/05 living conditions မွတ္စု။ ။ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) ၏ ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားအတြက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားအား ျဖစ္ႏိုင္ သမွ်ျပန္လည္ႏိႈင္းယွဥ္မႈျပဳႏိုင္ရန္ အစားထိုးခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ျခင္းနည္းလမ္းမ်ားအား အသံုးျပဳခဲ့သည္။ အဆိုပါနည္းလမ္းမ်ား၏ခိုင္မာမႈကို အေသးစိတ္သိရိွႏိုင္ရန္ ေနာက္ဆက္တြဲကိုၾကည့္ပါ။ 5 အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ ႏိႈင္းယွဥ္မႈျပဳႏိုင္ေသာ စားသံုးမႈ စုစုေပါင္းႏွင့္ ရပိုင္ခြင့္ပိုင္ဆိုင္မႈ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခန္႔မွန္းေျခမ်ားတည္ေဆာက္ရန္ အတြက္ အစားထိုးခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္မႈ နည္းစနစ္ကို အသံုးျပဳပါသည္။ ပိြဳင့္ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ား (point estimates) ႏွင့္ စိတ္ခ်ရမႈနယ္မ်ား (confidence bands) သည္ ေမာ္ဒယ္ပံုစံအလိုက္ အေျပာင္းအလဲရိွၿပီး ေမာ္ဒယ္ပံုစံ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားအရ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ေတြ႕ရိွခ်က္ရလာဒ္မ်ား သည္ ခိုင္မာမႈရိွပါသည္။ ဤအစီရင္ခံစာ၏ ေနာက္ဆက္တြဲတြင္ ေဆြးေႏြးတင္ျပထားပါသည္။ 28 18 ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအား ဖြင့္ဆိုသတ္မွတ္ခ်က္ႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ရန္သံုးသည့္ နည္းလမ္းတို႔ကို ပဓာနမထားပဲ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈက်ဆင္းလာသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂ဝ၁၄) ၏ အျခားနည္းလမ္းကိုအသံုးျပဳရာတြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမွာ ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္တြင္ ၄၄.၅ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္တြင္ ၃၇.၅ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ တြင္ ၂၆.၁ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔ ေလ်ာ့က်လာခဲ့သည္။6 ပံု ၃.၂။ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ လူေနမႈအဆင့္အတန္းမ်ားအား အေျခခံထားသည့္ ကမာၻ႔ဘဏ္အဖြဲ႕ (၂ဝ၁၄) နည္းလမ္းျဖင့္ေဖာ္ျပေသာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ႏႈန္း ခန္႔မွန္းျပမ်ဥ္း။ 50% 45% 40% 44.5% Headcount poverty Rate 35% 37.5% 30% 25% 26.1% 20% 15% 10% 0% 2004 / 05 2009 / 10 2015 World Bank (2014) poverty method based on 2009/10 living conditions မွတ္စု။ ။ ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂ဝ၁၄) ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားအတြက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားအား ျပန္လည္ႏိႈင္းယွဥ္မႈျပဳ ႏိုင္ရန္ အစားထိုးခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ျခင္းနည္းလမ္းမ်ားအား အသံုးျပဳခဲ့သည္။ အဆိုပါနည္းလမ္းမ်ား၏ ခိုင္မာမႈကို အေသးစိတ္သိရိွႏိုင္ရန္ ေနာက္ဆက္တြဲကို ၾကည့္ပါ။ 6 ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတြက္ခ်က္ရာတြင္ အသံုးျပဳသည့္နည္းလမ္းမ်ားအရ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလ်ာ့က်လာသည္ဆိုေသာ ေတြ႕ရိွခ်က္မွာ ခိုင္မာမႈရိွပါ သည္။ ခိုင္မာမႈ စစ္ေဆးခ်က္တစ္ရပ္အေနျဖင့္ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂ဝ၁၄) နည္းလမ္းႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ လူေနမႈဘ၀အေျခအေန စစ္တမ္း (MPLCS) တြင္ ေမးျမန္းခဲ့ေသာ အသံုးစရိတ္ေမးခြန္းမ်ားမွ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားကို တိုက္ရိုက္ေဖာ္ထုတ္တည္ေဆာက္ ပါသည္။ ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္သမွ် ႏိႈင္းယွဥ္ထားသည့္ စားသံုးမႈစုစုေပါင္းကို အသံုးျပဳျခင္းျဖင့္ ရလာဒ္မ်ားတြင္ ေနာက္ထပ္စိတ္ခ်ရမႈမ်ားထပ္ေပါင္း၍ အလားတူ ဆင္းရဲႏြမ္းပါး မႈေလ်ာ့က်လာျခင္းကိုေတြ႕ရပါသည္။ ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွစြာပင္ အစားအေသာက္ စားသံုးမႈ တြက္ခ်က္ခန္႔ မွန္းျခင္းအတြက္ အဓိကကိန္းရွင္မပါေသာေၾကာင့္ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) သံုးစြဲေသာနည္းလမ္းကို အသံုးျပဳႏိုင္ျခင္းမရိွပါ။ 19 29 ေက်းလက္ေရာၿမိဳ႔ျပမ်ားတြင္ပါ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလ်ာ့က်လာခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) ၏ နည္းလမ္းကို အသံုးျပဳတြက္ခ်က္ရာတြင္ ၿမိဳ႔ျပဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈသည္၁၅.၇ ရာခိုင္ ႏႈန္းမွ ၉ ရာခိုင္နႈန္း၊ ေက်းလက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈသည္ ၂၉.၂ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ၂၃.၃ ရာခိုင္ႏႈန္ုးအ သီးသီးျဖင့္ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ မွ ၂ဝ၁၅ မတိုင္မီအထိ ေက်းလက္ေရာၿမိဳ႕ျပပါ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ အလွ်င္အျမန္ ဆက္လက္ေလ်ာ့က်လာခဲ့သည္။7 အလားတူပံုစံကို ကမာၻ႔ဘဏ္(၂ဝ၁၄) နည္းလမ္းကို အသံုးျပဳရာတြင္ လည္းေတြ႕ရၿပီး ၿမိဳ႕ျပဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းေျခသည္ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္တြင္ ၃၄.၆ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ၁၉.၂ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ေက်းလက္ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈသည္ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္တြင္ ၃၈.၅ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ၂၈.၈ ရာခိုင္ႏႈန္း က်ဆင္းလာခဲ့သည္။ ေက်းလက္ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ယွဥ္လွ်င္ ၿမိဳ႕ျပဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈက ပို၍ လွ်င္ လွ်င္ျမန္ျမန္ ေလ်ာ့က်လာျခင္းမွာ တူညီေသာအခ်ိန္ကာလတြင္ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးေရးက႑ ထက္ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈႏွင့္ဝန္ေဆာင္မႈက႑၌ တိုးတက္မႈႏႈန္း ပိုမိုျမန္ဆန္သည္ကို ေဖာ္ျပေသာ က႑အလိုက္ တိုးတက္မႈကိန္းဂဏန္းမ်ား၏ ထင္ဟပ္ခ်က္ ျဖစ္္သည္ (ကမာၻ႔ဘဏ္ ၂ဝ၁၆)။ ပံု ၃.၃။ ၿမိဳ႕ျပႏွင့္ေက်းလက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေျပာင္းလဲမႈမ်ား 40% 35% Headcount poverty Rate 35.8% 30% 25% 29.2% 20% 21.5% 23.3% 15% 15.7% 10% 9.0% 0% 2004 / 05 2009 / 10 2015 GoM et al (2007) — Rural GoM et al (2007) — Urban မွတ္စု။ ။ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားအတြက္ ျဖစ္ႏိုင္သမွ်ျပန္လည္ ႏိႈင္းယွဥ္မႈျပဳႏိုင္ရန္ အစားထိုးခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ျခင္း နည္းလမ္းမ်ားအားအသံုးျပဳခဲ့သည္။ အဆိုပါနည္းလမ္းမ်ား၏ ခိုင္မာမႈကို အေသးစိတ္သိရိွႏိုင္ရန္ ေနာက္ဆက္တြဲကိုၾကည့္ပါ။ အလြန္အမင္းဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ နက္ရိွဳင္းမႈအလား အလာမ်ား ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ားအၾကား ျပည့္စံုဖူလံုမႈသည္ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ထက္ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ပိုမိုျမင့္မားလာခဲ့သည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ားအၾကား ျပည့္စံုဖူလံုမႈတိုးပြားလာျခင္းကို ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅၊ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ႏွင့္ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ မ်ားအၾကားတြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ၏ နက္ရိွဳင္းမႈႏွင့္ ျပင္းထန္မႈေလ်ာ့က်လာျခင္းျဖင့္ ျမင္ေတြ႕ႏိုင္သည္။ ပံု ၃.၄ ၏ ပံုအစိတ္အပိုင္း (a သည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကြာဟခ်က္ အလားအလာကိုေဖာ္ျပၿပီး ပံုအစိတ္အပိုင္း(b) သည္ ထပ္ကိန္း ျပဳဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကြာဟခ်က္အညႊန္း အလားအလာမ်ားကိုေဖာ္ျပသည္။ အဆိုပါအတိုင္းအ တာမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကို ပိုမိုခိုင္မာေအာင္ ပံုေဖာ္ေပးကာ အရိွဦးေရ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏႈန္း၏ အေရးႀကီးသည့္ အတြဲအဖက္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ တြင္ စတင္သတ္မွတ္ခဲ့ေသာ ပိုမိုနိမ့္သည့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအမွတ္ျဖင့္ တြက္ခ်က္သည့္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအတိုင္းအတာသည္ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂ဝ၁၄) နည္း လမ္းမ်ား အသံုးျပဳတြက္ခ်က္သည္ႏွင့္ယွဥ္လွ်င္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကြာဟခ်က္ႏွင့္ ထပ္ကိန္းျပဳ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကြာဟခ်က္မ်ားတြင္ အေတာ္အတန္ ပိုမိုေလ်ာ့က်မႈကိုေဖာ္ျပသည္။ 7 ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ႏွင့္ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ အတြက္ နီးစပ္စြာ ခ်ိန္ညွိအစားထိုးခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္၍ ေလ့လာထားေသာ ခန္႔မွန္းေျခမ်ားသည္ ေက်း လက္ႏွင့္ ၿမိဳ႕ျပေဒသ ႏွစ္ခုစလံုးအတြက္ နမူနာ၏ အတြင္း အျပင္ႏွစ္ရပ္လံုး၌ ေမာ္ဒယ္ပံုစံသည္ ေကာင္းစြာအလုပ္ျဖစ္ေၾကာင္း ျပသသည္။ 30 20 လူေနမႈဘဝအေျခအေနမ်ား တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာေသာ္လည္း ၎တို႔၏ စားသံုးမႈပံုစံ မ်ားအရ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္း၏ အေပၚေရာက္သည္ဆိုရံုမွ်သာရိွေသာသူမ်ား မ်ားစြာရိွေပ သည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈဆီသို႔ က်ေရာက္သြားႏိုင္ေသာ လ်စ္လ်ဴရွဳမရသည့္ အခြင့္အလမ္းရိွ လွ်င္ ထိုသူမ်ားကို ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈနီးေသာ သို႔မဟုတ္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ထိခိုက္လြယ္သူမ်ား အျဖစ္ယူဆသည္။ ဤသည္ကို ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္း၏ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္းအတြင္းက်ေရာက္ ေသာ လူဦးေရကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သိႏိုင္သည္။ ပံု ၃.၄ ၏ ပံု အစိတ္အပိုင္း (c) သည္ အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ား သို႔မဟုတ္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈနီးေသာသူမ်ား အေျပာင္းအလဲကိုေဖာ္ျပသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) ၏ ဖြင့္ဆိုသတ္မွတ္ ခ်က္ကို အသံုးျပဳလွ်င္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ား သို႔မဟုတ္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈနီးေသာသူမ်ား၏ အစိတ္ အပိုင္းသည္ ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္တြင္ ၅၂ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ၃၇ ရာခိုင္ႏႈန္း သို႔ အခ်ိန္ ကာလတစ္ေလွ်ာက္ ေလ်ာ့က်လာခဲ့ေသာ္လည္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ နီးေသာမ်ဥ္း၏ ေအာက္တြင္ေနထိုင္ေနေသာ ျမင့္မားသည့္လူဦးေရအခ်ိဳးအစားသည္ ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚေန သည့္ ႀကီးမားေသာဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ထိခိုက္လြယ္မႈကိုညႊန္ျပေနေပသည္။ ပံု ၃.၄။ အျခားေသာ ျပည့္စံုဖူလံုမႈဆိုင္ရာ အလားအလာမ်ား ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ - ၂ဝ၁၅ (a) ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကြာဟခ်က္ 12% 10% 11.1% Poverty Gap 8% 8.5% 6% 6.4% 4% 5.8% 4.1% 2% 3.0% 0 2004 / 05 2009 / 10 2015 GoM et al (2007) World Bank (2014) (b) ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကြာဟခ်က္ ႏွစ္ထပ္ကိန္း 4.5% 4% 3.5% 3.9% Poverty gap squared 3% 2.5% 2.8% 2% 1.5% 1.9% 1.9% 1% 1.1% 0.5% 0.7% 0 2004 / 05 2009 / 10 2015 GoM et al (2007) World Bank (2014) 31 21 (c) ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးလာႏိုင္သူမ်ား 70% 61.2% 54.7% Near Poor (Poverty Line *1.2) 60% 50% 40.1% 51.8% 40% 47.2% 30% 37.4% 20% 10% 0 2004 / 05 2009 / 10 2015 GoM et al (2007) World Bank (2014) မွတ္စု။ ။ ပံုအစိတ္အပိုင္း ၃ ခုစလံုးသည္ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇)၊ ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ႏွင့္ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂ဝ၁၄) အဓိကအခ်က္ အလက္မ်ားအတြက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းရာတြင္ ျဖစ္ႏိုင္သမွ် ျပန္လည္ ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္မႈကိုထိန္းသိမ္းႏိုင္ရန္ အစားထိုးခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ျခင္းနည္းမ်ားကို အသံုးျပဳပါ သည္။ အဆိုပါနည္းလမ္းမ်ား၏ ခိုင္မာမႈကို အေသးစိတ္သိရိွရန္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအတိုင္းအတာဆိုင္ရာ ေနာက္ဆက္တြဲတြင္ ၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေလ်ာ့က်လာျခင္းသည္ ၾကြယ္ဝမႈ၏အျခားေသာ ေငြေၾကးမဟုတ္သည့္ ညႊန္ကိန္းမ်ားကို ထင္ဟပ္ေဖာ္ျပသည္။ ျပည့္စံုဖူလံုမႈတိုးပြားလာျခင္းႏွင့္အတူတြဲ၍ပါလာ သည္ဟု ေမွ်ာ္မွန္းထားသကဲ့သုိ႔ အစားအစာအတြက္သံုးစြဲရသည့္ အသံုးစရိတ္အခ်ိဳးသည္ အခ်ိန္ကာတစ္ေလွ်ာက္ ေလ်ာ့က်လာခဲ့သည္။ မူလတန္းအဆင့္ အသားတင္စုစုေပါင္း ေက်ာင္းအပ္ႏွံႏႈန္းသည္ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္တြင္ ၈၈ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ၉၃ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔ တိုးျမင့္လာခဲ့ၿပီး အလယ္တန္းအဆင့္္ အသားတင္စုစုေပါင္း ေက်ာင္းအပ္ႏွံႏႈန္း သည္ ၅၃ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၅၅ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔ တိုးျမင့္လာခဲ့သည္။8 ရုပ္ျမင္သံၾကားႏွင့္ ေမာ္ေတာ္ ဆိုင္ကယ္တို႔ကဲ့သို႔ေသာ ပစၥည္းမ်ားပိုင္ဆိုင္မႈသည္ အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ အဆက္မျပတ္ တိုးပြားလာခဲ့သည္။ တန္ဖိုးရိွေသာပစၥည္းဥစၥာမ်ားသည္ ၿမိဳ႕ျပေဒသရိွ သို႔မဟုတ္ ထိပ္ပိုင္း အသံုးစရိတ္ ၅ပံု ၁ပံုရိွ ပိုမိုခ်မ္းသာေသာ အိမ္ေထာင္စုမ်ားအၾကား အမ်ားအားျဖင့္ စုပံု ေရာက္ရိွေနျခင္းႏွင့္အတူ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ပစၥည္းဥစၥာပိုင္ဆိုင္မႈသည္ ၾကြယ္ဝမႈႏွင့္ အားေကာင္း စြာ ဆက္ႏႊယ္ေနေပသည္။ အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ ပစၥည္းဥစၥာ ပိုင္ဆိုင္မႈ တိုးပြားလာျခင္း သည္ ေဈးကြက္မ်ားပိုမိုနက္ရိွဳင္းလာျခင္းႏွင့္ စားသံုးသူ ဝယ္ႏိုင္စြမ္းအား ျမင့္တက္လာျခင္း ႏွစ္ခု လံုး၏ ထင္ဟပ္မႈျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ အရြယ္ေရာက္သူမွ်ေျခ အမွန္တကယ္အသံုးစရိတ္သည္ ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္၊ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္မ်ားအၾကားတြင္ တိုးတက္လာခဲ့သည္။ တစ္ဦးက် အရြယ္ေရာက္သူ အမွန္တကယ္စားသံုးမႈသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) ၏ ဖြင့္ဆိုသတ္မွတ္ခ်က္ကို အသံုးျပဳခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ရာတြင္ ႏွစ္အလိုက္တိုးတက္မႈ ၁.၄ ရာခိုင္ႏႈန္းျဖင့္ ဆက္စပ္လွ်က္ ၁ဝ ႏွစ္တာကာလတစ္ေလွ်ာက္ အနီးစပ္ဆံုး ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္းတိုးတက္လာသည္ဟု ခန္႔မွန္း ရရိွပါသည္။ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂ဝ၁၄) နည္းလမ္းအသံုးျပဳတြက္ခ်က္ရာတြင္ တစ္ဦးက် အရြယ္ ေရာက္သူ အမွန္တကယ္စားသံုးမႈတိုးတက္ႏႈန္းသည္ ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂ဝ၁၅ မ်ား အၾကား ၃၁ ရာခိုင္ႏႈန္း ျမင့္တက္လာသည္ကိုေတြ႕ရပါသည္။ ယင္းမွာ တစ္ႏွစ္ပ်မ္းမွ်တိုးတက္ ႏႈန္း ၂.၇ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ညီမွ်ပါသည္။ တစ္ဦးက် အရြယ္ေရာက္သူမွ်ေျခအမွန္တကယ္ အသံုးစရိတ္တိုးတက္မႈသည္ နည္းလမ္း ၂ ခုစလံုးတြင္ ဆယ္စုႏွစ္၏ ေနာက္ပိုင္း ၅ ႏွစ္တာ ကာလတြင္ ပိုမိုျမန္ဆန္စြာ တိုးတက္လာေၾကာင္းေတြ႕ရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ 8 ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္စြမ္း အပါအဝင္ အဆိုပါ ေက်ာင္းအပ္ႏွံမႈ အလားအလာမ်ား တည္ေဆာက္ျခင္းကို အပိုင္း ၂ - ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခြဲျခားစိတ္ျဖာ သံုးသပ္ျခင္း (မၾကာမီဆက္လက္ထြက္ေပၚလာမည္) တြင္ ထပ္မံတင္ျပေဆြးေႏြး ထားပါသည္။ 32 22 (၂ဝဝ၇) ႏွင့္ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂ဝ၁၄) နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ ႏွစ္စဥ္ပ်မ္းမွ်တိုးတက္မႈႏႈန္းကိုတြက္ ခ်က္ရာတြင္ ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ၾကားတြင္ ၁.၂ ႏွင့္ ၂.၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိျပီး ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ၾကားတြင္ ၁.၇ ႏွင့္ ၃.၀ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိေၾကာင္း အသီး သီးေတြ႕ရသည္။ တစ္ဦးက်အရြယ္ေရာက္သူမွ်ေျခအသံုးစရိတ္ တိုးတက္မႈသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) နည္းလမ္းအရ နိမ့္ေနသည္မွာ တာရွည္ခံကုန္စည္သံုးစြဲမႈတန္ဖိုးမ်ား ဖယ္ခ်န္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္ဖြယ္ရိွသည္။ ဖုန္း၊ စက္ဘီး၊ ပန္ကာႏွင့္ ရုပ္ျမင္သံၾကားကဲ့သို႔ေသာ တာရွည္ခံကုန္စည္ပိုင္ဆိုင္သည့္ အိမ္ေထာင္စုအခ်ိဳးအစားမွာ အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ တိုးပြားလာခဲ့သည္။ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ပိုင္ဆိုင္မႈမွာ အိမ္ေထာင္စု၏ ၁ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းေအာက္မွ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္တြင္ ၄ ပံု ၁ ပံုသို႔၊ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ၃၉ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔၊ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ၄၂ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာခဲ့သည္။ (ျပည္ေထာင္ စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ ႏွင့္ အဖြဲ႕၊ ၂ဝ၁၁။ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၊ ၂ဝ၁၅။ MPLCS စစ္တမ္း အခ်က္အလက္မ်ား)။9 ဆယ္စုႏွစ္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ ၿမိဳ႕ျပေဒသမ်ားတြင္ တိုးတက္မႈပိုမိုျမန္ဆန္ခဲ့သည္။ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္မွ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ အထိ ကာလတြင္ ေက်းလက္ေဒသမ်ား၌ တစ္ဦးက် အရြယ္ ေရာက္သူမွ်ေျခ အမွန္တကယ္ အသံုးစရိတ္တိုးတက္မႈအရိွန္ကို ရွင္းလင္းစြာေတြ႕ျမင္ရ သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) နည္းလမ္းအရ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၿမိဳ႕ျပေဒသတြင္ ၁.၉ ရာခိုင္ႏႈန္းတိုးတက္မႈႏွင့္ ေက်းလက္ေဒသမ်ား၌ ၁.၁ ရာခိုင္ ႏႈန္းတိုးတက္မႈကို ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ လွ်င္ လြန္ခဲ့သည့္ဆယ္စုႏွစ္အတြင္း ေက်းလက္ေဒသတိုးတက္မႈႏႈန္းသည္ ၿမိဳ႕ျပေဒသ တိုးတက္ မႈႏႈန္းထက္ နိမ့္သည္ကို ေတြ႕ႏိုင္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) စုစုေပါင္းအရ ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ ၾကားတြင္ တစ္ႏွစ္ ဝ.၈ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ၾကားတြင္ တစ္ႏွစ္ ၁.၄ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔တိုးပြားလာၿပီး ပ်မ္းမွ်အမွန္ တကယ္္ အသံုးစရိတ္တိုးတက္မႈသည္ ေက်းလက္ေဒသမ်ားတြင္ လြန္ခဲ့သည့္ဆယ္စုႏွစ္၏ ေနာက္ပိုင္းငါးႏွစ္၌ ပိုမိုျမန္ဆန္လာခဲ့သည္။10 11 ေက်းလက္ေဒသလူဦးေရအတြင္း ပ်မ္းမွ်တိုး တက္မႈရိွသည္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္အေနျဖင့္ ေအာက္ေျခ ၁ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းအၾကားတြင္ ေဖာ္ျပႏိုင္ ေလာက္ေသာ ျပည့္စံုဖူလံုမႈ အေျပာင္းအလဲမရိွေပ။ ေက်းလက္ေဒသမ်ားတြင္ ေအာက္ေျခ ၁ဝ ပံုအထက္၌ရိွေသာသူမ်ားအတြက္ အလားတူၾကြယ္ဝမႈ တိုးပြားလာသည္ကို ေတြ႕ႏိုင္ေပသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံေက်းရြာရွိ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းမႈေလ့လာခ်က္တစ္ရပ္က လူေနမႈအဆင့္အတန္း တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာေၾကာင္း ေတြ႕ရိွခ်က္မ်ားကို အတည္ျပဳေပးပါသည္။ အသက္ေမြးဝမ္း ေက်ာင္းမႈႏွင့္ စားနပ္ရိကၡာဖူလံုမႈရံပံုေငြ (LIFT) အစီအစဥ္သည္ ၂ဝ၁၁ ႏွင့္ ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္ မ်ားတြင္ လူေနမႈအဆင့္အတန္းဆိုင္ရာညႊန္းကိန္းစံုျဖင့္ အေျပာင္းအလဲမ်ားအား ေလ႔လာ စိစစ္မႈတစ္ရပ္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္ (LIFT, ၂၀၁၅)။ ေလ႔လာစိစစ္မႈအား ယင္းတို႔၏ လုပ္ငန္း အစီအစဥ္ ဆန္းစစ္သံုးသပ္ခ်က္တစ္ရပ္အျဖစ္ ပံုစံေရးဆြဲခဲ့ေသာ္လည္း စစ္တမ္းေကာက္ယူရာ ေဒသမ်ားအား အဖြဲ႕အစည္း၏ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရးအစီအစဥ္မွ ဦးတည္ေဆာင္ရြက္ ျခင္း မျပဳသည့္ အဆိုပါေဒသ၏ လူေနမႈဘဝအေျခအေနမ်ား အေျပာင္းအလဲရိွေၾကာင္းကို သိရိွေစသည္။ စစ္တမ္းေကာက္ယူမႈမ်ား၏ ၾကားကာလ ၂ ႏွစ္အတြင္း စစ္တမ္းေကာက္ယူရာ ရပ္ရြာလူမႈအဖြဲ႕အစည္းမ်ားတြင္ အိမ္ေထာင္စု အစားအစာအာဟာရ ကြဲျပားစံုလင္မႈ သိသိ သာသာ တိုးပြားလာၿပီး ဥအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ အသားႏွင့္ႏို႔ထြက္ပစၥည္းစားသံုးသူ အိမ္ေထာင္စု အေရ အတြက္ တိုးပြားလာခဲ့သည္။ ၎တို႔၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားျပည့္မီရန္ အစားအေသာက္ လံုလံု ေလာက္ေလာက္မရရိွသည့္ အိမ္ေထာင္စုအေရအတြက္လည္း သိသိသာသာ က်ဆင္းလာခဲ့ သည္။ 9 ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ႏွင့္ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ အၾကား ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ တစ္ဦးက် အရြယ္ေရာက္သူမွ်ေျခ စားသံုးမႈတိုးတက္ႏႈန္း ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝ၁၁) အစီရင္ခံသည္ထက္ အနည္းငယ္ပိုမိုျမင့္မားေနျခင္းမွာ ကၽြႏု္ပ္တို႔က တစ္ဦးက်အရြယ္ေရာက္သူမွ်ေျခ တိုးတက္မႈႏႈန္းကို တင္ျပ ျခင္းျဖစ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝ၁၁) က အိမ္ေထာင္စုတိုးတက္မႈႏႈန္းကို တင္ျပျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ 10 ၿမိဳ႕ျပေဒသမ်ားတြင္ အရြယ္ေရာက္သူမွ်ေျခ သမတ္ကိန္းအသံုးစရိတ္သည္ ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ႏွင့္ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ၾကားတြင္ ၂.ဝ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ႏွင့္ ၂ဝ၁၅ ၾကားတြင္ ၁.၉ ရာခိုင္ႏႈန္း တိုးတက္ႀကီးထြားလာခဲ့သည္။ 11 ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂ဝ၁၄) နည္းလမ္းအသံုးျပဳျခင္းျဖင့္ ဆယ္စုႏွစ္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ တိုးတက္မႈမွာ ၿမိဳ႕ျပေဒသမ်ားတြင္ ၃.၅ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ေက်းလက္ ေဒသမ်ားတြင္ ၂.၃ ရာခိုင္ႏႈန္းရိွခဲ့သည္။ ေက်းလက္ေရာ ၿမိဳ႕ျပမ်ားတြင္ပါ တိုးတက္မႈ အရိွန္အဟုန္ရလာခဲ့သည္။ ေက်းလက္ ေဒသမ်ားတြင္ တစ္ဦးက် အရြယ္ေရာက္သူမွ်ေျခ သမတ္ကိန္းအသံုးစရိတ္သည္ ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ႏွင့္ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ၾကားတြင္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ တိုးတက္မႈ ၁.၈ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ႏွင့္ ၂ဝ၁၅ ၾကားတြင္ ၂.၉ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔ တိုးတက္ႀကီးထြားလာခဲ့သည္။ 33 23 မညီမွ်မႈ အေျပာင္းအလဲမ်ား မညီမွ်မႈသည္ တစ္ဦးခ်င္းစီ သို႔မဟုတ္ အိမ္ေထာင္စုမ်ားအၾကား ျခားနားကြာဟခ်က္မ်ားကို ရည္ညႊန္းသည္။ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းတြင္ မညီမွ်မႈပံုစံအမ်ဳိးမ်ဳိးရိွၾကသည္။ အက်ဳိးရလာဒ္မ်ား မညီမွ်မႈဆိုသည္မွာ တစ္ဦးခ်င္းစီႏွင့္ အိမ္ေထာင္စု ျပည့္စံုဖူလံုမႈ၊ လူေနမႈအဆင့္အတန္းတို႔ႏွင့္ နီးကပ္စြာဆက္ႏႊယ္ပတ္သက္ေနေသာ ၾကြယ္ဝမႈကြာဟခ်က္မ်ား၊ သို႔မဟုတ္ တိုင္းတာထား သည့္ဝင္ေငြႏွင့္ စားသံုးမႈကြာဟခ်က္မ်ားကို ရည္ညႊန္းသည္။ အက်ဳိးရလဒ္မညီမွ်မႈသည္ အခြင့္ အလမ္းမ်ား၊ လူမႈဆိုင္ရာအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈႏွင့္ ကံအက်ဳိးေပးမညီမွ်မႈတို႔ ၏ ရလဒ္ျဖစ္သည္။ စိစစ္သံုးသပ္မႈတြင္ တိုင္းတာထားသည့္ စားသံုးမႈမညီမွ်မႈအား ဦးတည္ ထားပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဝင္ေငြခြဲေဝျဖန္႔ျဖဴးမႈအား ေဖာ္ျပရန္အတြက္ ကြဲျပားျခားနားေသာ တိုင္းတာပံုတိုင္းတာ နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးအား အသံုးျပဳပါသည္။ တိုင္းတာပံုတိုင္းတာနည္းမ်ားတြင္ Gini, Theil-L, the Theil-T ႏွင့္ ၁ဝ ခုေျမာက္၊ ၅ဝ ခုေျမာက္ ႏွင့္ ၉ဝ ခုေျမာက္ ရာလီစိတ္ကိန္း (percentile) မ်ားအတြင္း က်ေရာက္ေသာ အိမ္ေထာင္စုမ်ားအၾကား ဝင္ေငြအခ်ိဳးတို႔ပါဝင္သည္။ ဤအခန္း တြင္ အလားအလာမ်ားႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ ေဆြးေႏြးခ်က္၌တင္ျပထားေသာ စိစစ္သံုးသပ္မႈ သည္ စုစုေပါင္းအသစ္အသံုးျပဳထားေသာ အိမ္ေထာင္စုစစ္တမ္းမွ တိုက္ရိုက္ထြက္ေပၚလာ ေသာ ႏိႈင္းယွဥ္မႈအျပဳႏိုင္ဆံုး စားသံုးမႈစုစုေပါင္းအား အသံုးျပဳ၍ထြက္ေပၚလာသည့္အခ်က္ေပၚ တြင္ မူတည္ေနသည္ကို သတိမူရေပမည္။ အိမ္ေထာင္စုစစ္တမ္းမွ ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္ေသာခန္႔မွန္း ေျခမ်ား မတည္ေဆာက္ႏိုင္သည့္အတြက္ ကၽြႏု္ပ္တို႔အေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) နည္းလမ္းအတြက္ မညီမွ်မႈအေရအတြက္ ကိန္းဂဏန္းမ်ားကို တင္ျပျခင္းမျပဳပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မညီမွ်မႈသည္ အျခားေသာ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္ေသာ သို႔မဟုတ္ နိမ့္ေသာအဆင့္တြင္ ရိွေနသည္။ တစ္ဦးခ်င္းစီသည္ အျခားတစ္ဦးႏွင့္ ဆင္တူေသာ၊ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦးကြဲျပားသည္ဟု အမွတ္သညာျပဳႏိုင္ေသာ ျခားနားခ်က္မ်ားအနည္းငယ္သာရိွ ေသာ တိုင္းျပည္မ်ားတြင္ မညီမွ်မႈနိမ့္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အေတာ္အတန္နိမ့္ေသာမညီမွ်မႈ အဆင့္မ်ားကို ျမင္ေတြ႕ေနရေသးျခင္းမွာ အသံုးစရိတ္ျဖန္႕ေဝမႈ က်စ္လ်စ္သိပ္သည္းျခင္းအား ထင္ဟပ္ခ်က္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ သို႔မဟုတ္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းနီးေသာ အေျခ အေနတြင္ ေနထိုင္ေနရသူမ်ားစြာရိွသည္။ ျပန္႔ခ်က္၏အဆံုးထိပ္ပိုင္းတြင္ သိသိသာသာကြဲ ျပားျခားနားေသာ စားသံုးမႈပံုစံ အထူးသျဖင့္ တန္ဖိုးျမင့္တာရွည္ခံကုန္ပစၥည္မ်ား ပိုင္ဆိုင္သူ အိမ္ေထာင္စုအခ်ိဳ႕ရိွေနၾကသည္။ ယင္းအိမ္ေထာင္စုမ်ားသည္ Gini ေျမွာက္ေဖာ္ကိန္းႏွင့္ မညီမွ်မႈ၏ အျခားေသာအတိုင္းအတာမ်ားကို ျမင့္တက္သြားေစသည္။ အေရွ႕ေတာင္ သို႔မဟုတ္ အေရွ႕အာရွႏိုင္ငံမ်ားစြာသည္ ဆင္တူေသာ မညီမွ်မႈကိန္းဂဏန္းမ်ားျဖင့္ နိမ့္ေသာဆင္းရဲႏြမ္းပါး မႈႏႈန္း၊ ႀကီးမားေသာစိုက္ပ်ိဳးေမြးျမဴေရးမဟုတ္သည့္က႑မ်ား၊ ယင္းတို႔၏ လုပ္သားေဈးကြက္ မ်ားႏွင့္ ကုန္စည္ထုတ္လုပ္မႈႏွင့္ ဝန္ေဆာင္မႈက႑တို႔၏ က႑အလိုက္ဖြဲ႕စည္းမႈတြင္ ႀကီးမား ေသာကြဲလြဲမႈမ်ားရိွၾကသည္။ အလားတူဖြံ႕ျဖိဳးမႈအဆင့္မ်ားတြင္ ဗီယက္နမ္ႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံတို႔၌ Gini ေျမွာက္ေဖာ္ကိန္းမ်ားသည္ အနိမ့္ ၃ဝ မ်ားတြင္ ရိွသည္။ (ထိုင္းႏိုင္ငံအစိုးရ၊ ၂ဝ၁၂။ ကမာၻ႔ဘဏ္၊ ၂ဝ၁၂)။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အေတာ္အတန္သင့္တင့္ေသာ မညီမွ်မႈ ကိန္းဂဏန္းမ်ားကို စီးပြားေရးဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ပံုႏွင့္ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအဆင့္တို႔ တြင္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ခ်ိတ္ဆက္စဥ္းစားသံုးသပ္ရန္လိုအပ္ပါသည္။ 34 24 ဇယား ၃.၁။ မညီမွ်မႈ အတိုင္းအတာမ်ား၊ ၂ဝ၁၅ ႏိုင္ငံအဆင့္ ၿမိဳ႕ ျပ ေက်းလက္ Gini ၃၁.၇ ၃၆.၆ ၂၈.၀ Theil-0 ၁၇.၁ ၂၂.၅ ၁၃.၁ Theil-1 ၂၀.၆ ၂၉ .၁ ၁၃.၇ Share bottom 20% ၈.၄ ၇.၆ ၉ .၁ 90/10 ၃.၇ ၄.၂ ၃.၄ 90/50 ၂.၀ ၂.၁ ၁.၉ 50/10 ၁.၉ ၂.၀ ၁.၉ မွတ္စု။ ။ မညီမွ်မႈခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားသည္ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂ဝ၁၄) နည္းလမ္းကိုအသံုးျပဳသည့္ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္အတြက္ ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္ေသာ စားသံုးမႈတန္ဖိုးမ်ားအေပၚ အေျခခံသည္။ ၿမိဳ႕ျပေဒသမ်ားတြင္ မညီမွ်မႈသည္ ေက်းလက္ေဒသမ်ားတြင္ မညီမွ်မႈထက္ သိသိသာသာ ပိုမို ျမင့္မားသည္။ ဤအခ်က္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ဖံြ႔ၿဖိဳးမႈအဆင့္တူေသာ အျခားအေရွ႕ေတာင္ႏွင့္ ိ ္ငံမ်ားတြင္ ပံုစံတက်ေတြ႕ရိွခ်က္မ်ားႏွင့္ ညီညြတ္သည္။ Theil မညီမွ်မႈ အညႊန္း အေရွ႕အာရွႏုင အား ေက်းလက္္ႏွင့္ ၿမိဳ႕ျပေဒသမ်ားအၾကား ပ်မ္းမွ်လူေနမႈ အဆင့္အတန္းျခားနားခ်က္မ်ား (မညီမွ်မႈအတြင္းႏွင့္ မညီမွ်မႈမ်ားအၾကား) ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ မညီမွ်မႈျဖစ္ေစသည့္ အေၾကာင္း ိ ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မညီမွ်မႈအမ်ားစုသည္ ၿမိဳ႕ျပေဒသ အရာကိုျပသရန္ စိတ္ပိုင္းၾကည့္ႏုင အတြင္းႏွင့္ ေက်းလက္ေဒသအတြင္း မညီမွ်မႈေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာသည္။ လူဦးေရ၏ ၃ဝ ရာခိုင္ ္ သာ ၿမိဳ႕ျပေဒသမ်ားတြင္ေနထိုင္ၾကေသာ္လည္း ၿမိဳ႕ျပေဒသမ်ား၌ မညီမွ်မႈအဆင့္မ်ားမွာ ႏႈႏး သိသိသာသာ ပိုမိုျမင့္မားေသာေၾကာင့္ အဆိုပါေဒသမ်ားအတြင္း မညီမွ်မႈသည္ ေက်းလက္ ေဒသမ်ားအတြင္း မညီမွ်မႈစုစုေပါင္းနီးပါးမွ်ရိွသည္။ ဇယား ၃.၂။ မညီမွ်မႈအေျခအေန ႏိုင္ငံတကာႏိႈင္းယွဥ္ခ်က္ ---- ဝင္ေငြ/ အသံုးစရိတ္အခ်ိဳးအစား Gini အေပၚပိုင္း ၁ဝ% အေပၚပိုင္း ၂ဝ% ေအာက္ေျခ ၁၀% ေအာက္ေျခ ၂၀% ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ ၂၀၁၂ ၃၉ .၃ ၃၀.၄ ၄၆.၃ ၂.၈ ၆.၇ ဗီယက္နမ္၊ ၂၀၁၂ ၃၈.၇ ၃၀.၁ ၄၅.၇ ၂.၆ ၆.၅ အင္ဒိုနီးရွား၊ ၂၀၀၉ ၃၅.၆ ၂၈.၂ ၄၃.၇ ၃.၄ ၇.၆ တရုတ္ႏိုင္ငံ၊ ၂ဝ၁ဝ (ဝင္ေငြ) ၄၂.၁ ၃၀.၀ ၄၇.၁ ၁.၇ ၄.၇ ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ၂ဝ၁၅ ၃၁.၇ ၂၅.၉ ၄၀.၂ ၃.၅ ၈.၄ ရင္းျမစ္။ ။ ကမာၻ႔ဘဏ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ညႊန္ကိန္းမ်ား (၂ဝ၁၆) 35 25 သတိျပဳမိေလာက္ေအာင္ ထင္ရွားသည့္ တိုးပြားလာမႈႏွင့္အတူ ကြာဟခ်က္မ်ားျမင့္ တက္လာ သည့္ တိုင္းတာမႈအမွတ္မ်ားအားလံုးသည္ အသံုးစရိတ္ျပန္႕ခ်က္၏ ေအာက္ေျခအဆံုးပိုင္းတြင္ ေပၚေပါက္သည္။ အေပၚပိုင္း ၉ဝ ခုေျမာက္ ရာလီစိတ္ကိန္းရိွ အိမ္ေထာင္စုမ်ားသည္ ေအာက္ ေျခ ၁ဝ ခုေျမာက္ ရာလီစိတ္ကိန္းႏွင့္ ပ်မ္းမွ်ၾကားရိွ အိမ္ေထာင္စုမ်ားထက္ ပိုမိုျမန္ဆန္သည့္ စားသံုးမႈ တိုးတက္မႈရိွၾကသည္။ ေအာက္ပါ ပံု ၃.၅ တြင္ ျမင္ေတြ႕ ႏိုင္သည့္အတိုင္း ၁ဝ ခု ေျမာက္ ရာလီစိတ္ကိန္းရိွ အသံုးစရိတ္မ်ားႏွင့္ယွဥ္ပါက ၉ဝ ခုေျမာက္ ရာလီစိတ္ကိန္းရိွ အသံုးစရိတ္ ိ မ်ားအခ်ဳးသည္ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္တြင္ ၃.၁ ႏွင့္ ၂ဝ၁၅ တြင္ ၃.၇ ထိသိသာထင္ရွားစြာ ျမင့္တက္လာၿပီး ေသးငယ္ေသာ္လည္း အလားတူပင္ ျပန္႕ခ်က္တစ္ဝက္ရိွ အိမ္ေထာင္စုမ်ားႏွင့္ ိ ္သည္။ အသံုးစရိတ္မ်ားအခ်ဳးအစားသည္ ယွဥ္လွ်င္ တိုးပြားလာသည္ကို ေတြ႕ႏုင ိ ေအာက္ေျခ ၂ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ၄ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔ေရာက္သြားသည့္အခါ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ မွစတင္၍ က် ဆင္းလာခဲ့သည္။ ပံု ၃.၅။ ပံု ၃.၆။ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ႏွင့္ ၂ဝ၁၅ အၾကား မညီမွ်မႈ ျမင့္တက္လာျခင္း ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ႏွင့္ ၂ဝ၁၅ အၾကား မညီမွ်မႈျမင့္တက္လာျခင္း ညႊန္ကိန္းမ်ား။ အသံုးစရိတ္ အခ်ိဳးအစား ညႊန္ကိန္းမ်ား။ အသံုးစရိတ္ျပန္႔ခ်က္ Cumulative Distributions of Welfare, 2010 and 2015. World Bank (2014) aggregate, most 50/10 comparable 1.0 0.8 Cumulative Distribution 90/50 0.6 0.4 90/10 0.2 0.0 0 1 2 3 4 12 13 14 15 16 Share of expenditure of top 90 or 50 to the share of Log total per capita household consumption bottom 10 or 50 expenditures in Jan 2010 Kyat 2015 2010 2010 2015 36 26 ေလးေထာင့္ကြက္ဇယား ၁။ မညီမွ်မႈကို မည္ကဲ့သို႔ တိုင္းတာသနည္း? မညီမွ်မႈကို မည္ကဲ့သို႔ တိုင္းတာခဲ့သနည္း။ အမ်ားအားျဖင့္ အသံုးျပဳသည့္ မညီမွ်မႈတိုင္းတာနည္းမ်ားမွာ ဆိုင္ရာနယ္ပယ္အလိုက္ မညီမွ်မႈကို တိုင္းတာႏိုင္သည့္ Gini၊ Theil အပါအဝင္ ေယဘုယ်ျပဳ က်ဘမ္းအတိုင္းအတာမ်ား (the class of generalized entropy measures) အတန္းအစားႏွင့္ အက်ဳးိ ဲ ရလာဒ္ျပန္႔ခ်က္၏ ကြျပားျခားနားေသာ ိ ရာလီစိတ္ကိန္းမ်ားရိွ လူတို႔၏အက်ဳးရလာဒ္ ိ အခ်ဳးမ်ားျဖစ္ ၾကသည္။ အသံုးအမ်ားဆံုး မညီ ဲ စည္းတစ္ခုအတြင္းရိွ ၾကြယ္ဝဖူလံုမႈျပန္႔ မွ်မႈ တိုင္းတာပံုတိုင္းတာနည္းမွာ Gini ေျမွာက္ေဖာ္ကိန္းျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ လူမႈအဖြ႕အ ခ်က္အား ဥႆုံ ညီမွ်မႈေအာက္ရိွျပန္႔ခ်က္ႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ေသာ ေလာရင့္မ်ဥ္းေကြးအေပၚ အေျခခံျခင္းျဖစ္သည္။ Gini အညႊန္းသည္ တစ္ဦးခ်င္းစီ သို႔မဟုတ္ အိမ္ေထာင္စုမ်ား၏ ၾကြယ္ဝဖူလံုမႈျပန္႔ခ်က္အား အျပည့္အဝညီမွ်ေသာျပန္႔ခ်က္မွ တိမ္းခ်က္ကို တိုင္းတာ ျခင္းျဖစ္သည္။ Gini အညႊန္း “သုည” သည္ အျပည့္အဝညီမွ်မႈျဖစ္ၿပီး Gini အညႊန္း “၁” သည္ လံုးဝမညီမွ်ျခင္းျဖစ္သည္။ Gini ေျမွာက္ေဖာ္ကိန္းတန္ဖိုးမ်ားသည္ “၀” ႏွင့္ “၁” အၾကားတြင္ရိွၿပီး သုည (၀) သည္ မညီမွ်မႈမရိွျခင္းျဖစ္သည္။ ပံု ၃.၇။ Gini ေျမွာက္ေဖာ္ကိန္းျဖင့္ မညီမွ်မႈကိုတိုင္းတာျခင္း D Shaded area A Percentage of income Gini coefficient = Total area BCD Line of equality A Lorenz curve B Percentage of population C မညီမွ်မႈ တိုင္းတာပံုတိုင္းတာနည္းမ်ားသည္ ဝင္ေငြျပန္႔ခ်က္၏ ကြဲျပားျခားနားေသာ ပိုင္းခြဲမ်ားကို ယင္းတို႔၏ ထင္ဟပ္တုန္႔ျပန္မႈမ်ား အရ ကြဲျပားျခားနားၾကျခင္းေၾကာင့္ အေပါင္းအစုအားျဖင့္ ျပန္႔ခ်က္ဆိုင္ရာေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို ေကာင္းမြန္စြာပံုေဖာ္ေပးႏိုင္သည္။ ဥပမာ။ ။ Gini သည္ ျပန္႔ခ်က္၏အလယ္တြင္ ထင္ဟပ္တုန္႔ျပန္ႏိုင္မႈ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ၿပီး Theil-L သည္ ျပန္႔ခ်က္၏ေအာက္ပိုင္း စြန္းအေျပာင္းအလဲမ်ားကို ပိုမိုထင္ဟပ္ႏိုင္၍ Theil-T သည္ ျပန္႔ခ်က္၏ အေပၚပိုင္းစြန္း အေျပာင္းအလဲမ်ားကို ပိုမိုထင္ဟပ္သည္။ 37 27 စီးပြားေရးတိုးတက္မႈႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေလွ်ာ့ခ်ေရးဆိုင္ရာ တိုးတက္မႈအေလ်ာ႔အတင္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ၏ တိုးတက္မႈအေလ်ာ႔အတင္း (elasticity) သည္ ထိေရာက္သည့္ တိုးတက္မႈ က ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရးကို မည္ကဲ႔သို႔ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရွိေစသည္ကို ထင္ဟပ္ ေဖာ္ျပသည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေလွ်ာ့ခ်ေရးဆိုင္ရာ စုစုေပါင္းတိုးတက္မႈအေလ်ာ႔အတင္းသတၱိ သည္ တစ္ဦးက် ဂ်ီဒီပီ (သို႔မဟုတ္ တစ္ဦးက် သမတ္ကိန္း အသံုးစရိတ္) တြင္ တစ္ (၁) ရာခိုင္ ႏႈန္းေျပာင္းတိုင္း လိုက္ပါေျပာင္းလဲသည့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအေျပာင္းအလဲရာခိုင္ႏႈန္းျဖစ္သည္။ ဇယား ၃.၃။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈဆိုင္ရာ တိုးတက္မႈအေလ်ာ႔အတင္း (က) ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) နည္းလမ္း ႏိုင္ငံအဆင့္ ၿမိဳ႕ျပ ေက်းလက္ ဆင္းရဲ အေလ်ာ႔ ဆင္းရဲ အေလ်ာ႔ ဆင္းရဲ အေလ်ာ႔ သမတ္ကိန္း သမတ္ကိန္း သမတ္ကိန္း ႏြမ္းပါးမႈ အတင္းသတၱိ ႏြမ္းပါးမႈ အတင္းသတၱိ ႏြမ္းပါးမႈ အတင္းသတၱိ ၂ဝဝ၄/ဝ၅ ၁၂၈၉ ၃၂.၁ ၁၄၇၁ ၂၁.၅ ၁၂၂၄ ၃၅.၈ ၂ဝဝ၉/၁ဝ ၁၃၆၅ ၂၅.၆ -၃.၄ ၁၆၂၂ ၁၅.၇ -၂.၆ ၁၂၇၅ ၂၉.၂ -၄.၅ ၂ဝ၁၅ ၁၄၈၄ ၁၉.၄ -၂.၈ ၁၇၈၃ ၉.၀ -၄.၃ ၁၃၆၉ ၂၃.၃ -၂.၇ ၂ဝဝ၅ - ၂ဝ၁၅ -၂.၆ -၂.၇ -၂.၉ (ခ) ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂ဝ၁၄) နည္းလမ္း ႏိုင္ငံအဆင့္ ၿမိဳ႕ျပ ေက်းလက္ ဆင္းရဲ အေလ်ာ႔ ဆင္းရဲ အေလ်ာ႔ ဆင္းရဲ အေလ်ာ႔ သမတ္ကိန္း သမတ္ကိန္း သမတ္ကိန္း ႏြမ္းပါးမႈ အတင္းသတၱိ ႏြမ္းပါးမႈ အတင္းသတၱိ ႏြမ္းပါးမႈ အတင္းသတၱိ ၂ဝဝ၄/ဝ၅ ၁၄၅ဝ ၄၄.၅ ၁၆၂၂ ၄၂.၂ ၁၃၈၉ ၄၅.၄ ၂ဝဝ၉/၁ဝ ၁၆၃၈ ၃၇.၅ -၁.၂ ၁၈၈၅ ၃၄.၆ -၁.၁ ၁၅၁၈ ၃၈.၅ -၁.၆ ၂ဝ၁၅ ၁၈၉၈ ၂၆.၁ -၁.၉ ၂၂၈၉ ၁၉.၂ -၂.၁ ၁၇၄၈ ၂၈.၈ -၁.၇ ၂ဝဝ၅ - ၂ဝ၁၅ -၁.၃ -၁.၃ -၁.၄ ဇစ္ျမစ္။ ။ ကမာၻ႔ဘဏ္ဝန္ထမ္းမ်ားသည္ IHLCA-1၊ IHLCA-2 ႏွင့္ MPLCS အခ်က္အလက္မ်ားကို အသံုးျပဳတြက္ခ်က္ခန္႔မွန္းပါသည္။ တစ္ဦးက် အရြယ္ေရာက္သူ မွ်ေျခ ပ်မ္းမွ် အသံုးစရိတ္ႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းေျခမ်ားကို ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) ႏွင့္ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂ဝ၁၄) နည္းလမ္းမ်ားကို အသံုးျပဳတြက္ခ်က္ ေဖာ္ထုတ္ပါသည္။ 38 28 ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈဆိုင္ရာတိုးတက္မႈ အေလ်ာ႔အတင္းသတၱိသည္ အျခားႏိုင္ငံမ်ားတြင္ေတြ႕ရသည့္ ပ်မ္းမွ်ထက္နိမ့္သည္ကို တြက္ခ်က္ခန္႔မွန္းရရိွသည္။ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အ စိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) နည္းလမ္း သည္ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုလံုးအတြက္ ပ်မ္းမွ်တိုးတက္မႈအေလ်ာ႔ အတင္းကို -၂.၆ ခန္႔မွန္းစဥ္တြင္ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂ဝ၁၄) နည္းလမ္းသည္ -၁.၃ ခန္႔မွန္းပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ပ်မ္းမွ် အသံုးစရိတ္ ၁ ရာခိုင္ႏႈန္းတိုးလွ်င္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈသည္ ျပည္ေထာင္စု သမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) နည္းလမ္းအရ ၂.၆ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂ဝ၁၄) နည္းလမ္းအရ ၁.၃ ရာခိုင္ႏႈန္း အသီသီးက်ဆင္းလာသည္။ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ေလွ်ာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တိုးတက္မႈအေလ်ာ႔အတင္းသတၱိသည္ အျခားေသာႏိုင္ငံမ်ားတြင္ေတြ႕ရသည့္ လံုးဝဆင္းရဲႏြမ္းပါးသည့္အေျခအေနတြင္ ေနထိုင္ေနရသည့္ မ်ားျပားေသာလူဦးေရအစိတ္အ ပိုင္း ပ်မ္းမွ်အေလ်ာ႔အတင္းသတၱိေအာက္တြင္ ေရာက္ေနေပသည္။ အဆိုပါႏိုင္ငံမ်ားတစ္ ေလွ်ာက္ တစ္ဝက္ကိန္း အေလ်ာ႔အတင္းသတၱိမွာ ၂ နားနီးေသာ္လည္း (Bourguignon, ၂၀၀၂) တစ္ဦးက် ပ်မ္းမွ်အသံုးစရိတ္ သို႔မဟုတ္ ဂ်ီဒီပီ ၁ ရာခိုင္ႏႈန္းတိုးလွ်င္ ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေလ်ာ့က်မႈမွာ ၃ ရာခိုင္ႏႈန္းျဖစ္သည္ (Ravallion and Chen, ၁၉၉၇)။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျခားနားခ်က္မ်ားႀကီးမားေသာ္လည္း မတူညီေသာ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈ တိုင္း တာပံုတိုင္းတာနည္းမ်ားကို အသံုးျပဳသည့္အခါ တိုးတက္မႈအေလ်ာ႔အတင္းသတၱိ၏ ကြဲျပားျခား နားေသာခန္႔မွန္းခ်က္မ်ား ေတြ႕ရသည္မွာ ျဖစ္ရိုး ျဖစ္စဥ္တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေလွ်ာ့ ခ်ေရး တိုင္းတာပံုတိုင္းတာနည္းမ်ားသည္ တစ္မ်ဳိးသားလုံးဆိုင္ရာ စာရင္းမ်ား (National Accounts) ကို အသံုးျပဳ၍တိုင္းတာသည့္ တိုးတက္မႈထက္ စစ္တမ္းအေျချပဳ အိမ္ေထာင္စုစား သံုးမႈတိုးတက္မႈကို ပိုမိုတုန္႔ျပန္ပါသည္။ အမွန္ဂ်ီဒီပီ အေျပာင္းအလဲမ်ားျဖင့္ တိုးတက္မႈကိုတိုင္း တာသည့္အခါ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) နည္းလမ္းႏွင့္ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂ဝ၁၄) နည္း လမ္းႏွစ္ခုစလံုးအေနျဖင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ဆိုင္ရာ တိုးတက္မႈ အေလ်ာ႔အတင္းသတၱိသည္ - ဝ.၃ ဝန္းက်င္တြင္ရိွသည္။ ယင္းအခ်က္ကညႊန္ျပသည္မွာ စီးပြားေရး ၁ ရာခိုင္ႏႈန္းတိုးတက္မႈသည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ လက္ရိွဦးေရႏႈန္းကို ဝ.၃ ရာခိုင္ႏႈန္း ေလ်ာ့က်ေစလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။12 တစ္မ်ဳိး သားလုံးဆိုင္ရာစာရင္းမ်ားႏွင့္ အိမ္ေထာင္စုစစ္တမ္း အခ်က္အလက္မ်ားအၾကား ကိုက္ညီမႈ မရိွျခင္း (Ravallion ၂၀၀၁, Adams ၂၀၀၄) ႏွင့္ ယင္းတို႔၏အားသာခ်က္၊ အားနည္းခ်က္ မ်ားႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ေဆြးေႏြးတင္ျပခ်က္မ်ား အမ်ားအျပားရိွပါသည္။ ယင္းတို႔ႏွစ္ခုအၾကား ျခားနားခ်က္မ်ားတြင္ တစ္မ်ဳိးသားလုံးဆိုင္ရာစာရင္းမ်ားတြင္ စားသံုးမႈအား ဖြင့္ဆိုသတ္မွတ္ ခ်က္၊ ေငြေဖာင္းပြမႈကုိက္ညွိခ်က္မ်ား၊ ဖယ္ခ်န္ထားျခင္းမ်ားႏွင့္ တိုင္းတာမႈအမွားမ်ားပါဝင္ သည္။ အဆိုပါစီးပြားေရးတိုးတက္မႈ တိုင္းတာပံုတိုင္းတာနည္းမ်ားအနက္ မည္သည့္နည္းက ပိုမိုတိက်သည္ ဆိုသည္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဘံုသေဘာတူညီခ်က္မရိွေသာ္လည္း စစ္တမ္းအခ်က္ အလက္မ်ားမွ တိုင္းတာသည့္ တိုးတက္မႈသည္ အိမ္ေထာင္စုစားသံုးမႈႏွင့္ ဝင္ေငြအေျပာင္း အလဲမ်ားႏွင့္ ပိုမိုနီးကပ္စြာဆက္ႏႊယ္မႈရိွၿပီး ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ား၏ သံုးစြဲပံုအမူအက်င့္ကို ပိုမို ေကာင္းမြန္စြာ ထင္ဟပ္ေစသည္။ လူေနမႈအဆင့္အတန္းႏွင့္ ေမခရိုဘ႑ာေရးဆိုင္ရာ စီးပြားေရး ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္မ်ားအၾကား သိသာသည့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေလွ်ာ့ခ်ေရး ေပၚ ေပါက္လာသည့္ကာလသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ႀကီးမားသည့္ စီးပြားေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ေဆာင္ရြက္သည့္ကာလျဖစ္သည္။ ၂ဝ၁ဝ/ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္က စတင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးမ်ားသည္ ပုဂၢလိကက႑ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအား ပိတ္ဆို႔ဟန္႔တားေနေသာ ႀကိဳး နီစနစ္ႏွင့္ ဗ်ဴရိုကေရစီယႏၲယား (အေပၚပိုင္းအဆင့္မ်ားမွ ျဖစ္ေသာ္လည္း) ေလွ်ာ့ခ်ေရး (ကမာၻ႔ ဘဏ္ ၂ဝ၁၄ခ) မွသည္ အဓိကက်ေသာ အေျခခံအေဆာက္အအံုျဖည့္ဆည္းမႈအထိ က႑စံု တြင္ ထိေတြ႕ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံျခားေငြလဲလွယ္ေရး၊ ကုန္သြယ္ေရးႏွင့္ ရင္းႏွင္းျမွဳပ္ႏွံမႈ လြတ္လပ္ခြင့္မ်ားသည္ စီးပြားေရးအခြင့္အလမ္းမ်ားအား ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့ၿပီး အုပ္စုေလးတစ္စုအ တြက္ တင္းၾကပ္စြာကာကြယ္ေပးထားေသာ က႑မ်ားတြင္ပါ ရင္းႏွင္းျမွဳပ္ႏွံမႈအတြက္ ေနရာ လြတ္မ်ားႏွင့္ စီးပြားေရးအခြင့္အလမ္းမ်ား ပြင့္လာေစခဲ့သည္။ တိုးပြားလာေသာ အမ်ားျပည္သူ ဆိုင္ရာက႑ပြင့္လင္းမႈႏွင့္ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈေျဖေလွ်ာ့ျခင္းတို႔သည္ အစိုးရကို ျပည္သူလူထုႏွင့္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပိုမိုနီးကပ္လာေစခဲ့သည္။ 12 ကၽြႏု္ပ္တို႔အေနျဖင့္ ၂ဝဝ၅ ႏွင့္ ၂ဝ၁၅ ၾကား ကမၻာ့ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈညႊန္ကိန္းမ်ားမွ ပံုေသသတ္မွတ္ထားေသာ က်ပ္ေငြျဖင့္ တစ္ဦးက် ဂ်ီဒီပီကို အသံုး ျပဳပါသည္။ ဤကိန္းစဥ္တြဲကိုအသံုးျပဳျခင္းျဖင့္ ယင္းဆယ္ႏွစ္တာကာလတစ္ေလွ်ာက္ တစ္ဦးက် ဂ်ီဒီပီသည္ ၈၀.၁ ရာခိုင္ႏႈန္းႀကီးထြားခဲ့ၿပီး ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈသည္ အဆိုပါတူညီေသာကာလတစ္ေလွ်ာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) နည္းလမ္းအရ ၃၉.၇ သို႔မဟုတ္ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂ဝ၁၄) နည္းလမ္းအရ ၄၁.၃ ရာခိုင္ႏႈန္းက်ဆင္းခဲ့သည္။ တိုးတက္မႈကို မ်ဥ္းေျဖာင့္တိုးတက္မႈအခ်ိဳးျဖင့္ တြက္ခ်က္ခန္႔မွန္းပါသည္။ 39 29 အဆိုပါကာလအတြင္းတိုးတက္မႈသည္ ေဒသတြင္း အျခားေသာႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္သလို စီးပြားေရးလြတ္လပ္ခြင့္ စတင္က်င့္သံုးသည့္ စြမ္းေဆာင္ရည္ျမင့္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္လည္း ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္ ပါသည္။ ၂ဝ၁ဝ/ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂ဝ၁၄/ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္မ်ားအၾကားတြင္ ျမန္မာ့စီးပြားေရးသည္ ပ်မ္းမွ်တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၇ ရာခိုင္ႏႈန္းျဖင့္ တိုးတက္ခဲ့သည္။ (ကမာၻ႔ဘဏ္၊ ၂ဝ၁၅က)။ လြန္ခဲ့သည့္ ၅ ႏွစ္တာကာလတြင္ တိုးတက္မႈမ်ားသည္ ေဒသတြင္းအျခားႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ေကာင္းစြာႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္ ၿပီး (ပံု ၃.၈) စီးပြားေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား၏ ေထာက္ကူမႈျဖင့္ၿမိဳသိပ္ထားခဲ့ရေသာ ဝယ္လို အားႏွင့္ စီးပြားေရး ျပန္လည္ဦးေမာ့လာျခင္းတို႔ကို ထင္ဟပ္လွ်က္ရိွသည္။ ကိုးရီးယား၊ ဗီယက္ နမ္၊ တရုတ္ ကဲ့သို႔ေသာ အျခားသာႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ယင္းတို႔၏ စီးပြားေရးပြင့္လင္းမႈ ပထမဆံုး စတင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ခ်ိန္၌ ဂ်ီဒီပီ တိုးတက္ႏႈန္းမွာ ၆ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၁ဝ ရာခိုင္ႏႈန္း ၾကားတြင္ရိွခဲ့ သည္ (ပံု ၃.၉)။ ပံု ၃.၈။ ပံု ၃.၉။ ဂ်ီဒီပီ တိုးတက္ႏႈန္း။ ၂ဝ၁၁-၂ဝ၁၄။ (%) ဂ်ီဒီပီ တိုးတက္ႏႈန္း။ (လြတ္လပ္ခြင့္ျပဳၿပီးေနာက္ ၅ ႏွစ္စာ ပ်မ္းမွ်)။ 10% 10% 9% 8% 8% 8% 9 8.5 9% 8% 8.5 8.5 8% 7% 7% 8.0 8.0 7% 6% 6% 8 6% 7.3 7.4 7.5 5% 7.1 7 7.3 7.0 4% 3% 6.2 6 6.0 2% 5.9 5.4 1% 5.2 5 0% TWN IDN THA MOZ CHN VNM KOR MMR MYS IND 2011 2012 2013 2014 Cambodia Myanmar Vietnam Lao PDR ဇစ္ျမစ္။ ။ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂ဝ၁၅က)။ ပံုပါ တိုးတက္မႈ ခန္႔မွန္းေျခမွာ ျပကၡဒိန္ႏွစ္ထက္ ဇစ္ျမစ္။ ။ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂ဝ၁၅က)။ အစိုးရဘ႑ာေရးႏွစ္ကိုသာ အသံုးျပဳသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရ၏ ခန္႔မွန္းေျခမ်ားႏွင့္ အနည္းငယ္ကြဲလြဲပါသည္။ အစိုးရ ဘ႑ာေရးႏွစ္မွာ ဧၿပီလမွ မတ္လအထိျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရ၏ တိုးတက္မႈ ခန္႔မွန္းေျခမ်ားမွာ ၂ဝ၁၁/ ၂ဝ၁၂ တြင္ ၅.၆%၊ ၂ဝ၁၂/ ၂ဝ၁၃ တြင္ ၇.၃%၊ ၂ဝ၁၃/ ၂ဝ၁၄ တြင္ ၈.၄% ႏွင့္ ယာယီအမွန္စာရင္းအရ ၂ဝ၁၄/ ၂ဝ၁၅ တြင္ ၈.ဝ% ျဖစ္ပါသည္။ အျပဳသေဘာသက္ေရာက္မႈရွိသည့္ ေဆာင္ရြက္လွ်က္ရိွေသာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမ်ားအား ဝန္ ေဆာင္မႈက႑၏ ခိုင္မာေသာ တိုးတက္မႈမ်ားက ထင္ဟပ္လွ်က္ရိွေသာ္လည္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူ အမ်ားစုလုပ္ကိုင္လွ်က္ရိွေသာ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးက႑တြင္မူ အျပည့္အဝ ခံစားရျခင္း မရိွ ေသးေပ။ ဝန္ေဆာင္မႈက႑သည္ ၂ဝ၁၁/ ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂ဝ၁၄/ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ၾကားတြင္ ႏွစ္စဥ္တိုးတက္မႈအား အႀကီးမားဆံုးေထာက္ကူခဲ့ၿပီး ၂ဝ၁၁/ ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ၃ ရာခိုင္ႏႈန္း ေက်ာ္ႏွင့္ ၂ဝ၁၄/ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ၄ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ ပါဝင္ခဲ့သည္ (ပံု ၃.၁ဝ)။ အဆိုပါ ပါဝင္ မႈတြင္ ေစ်းကြက္လြတ္လပ္ခြင့္ျပဳျခင္း၏ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈအသစ္မ်ားႏွင့္ အလ်င္ 40 30 အျမန္တိုးတက္လာေသာ သံုးစြဲမႈမ်ားေၾကာင့္ ျမန္ဆန္စြာတိုးခ်ဲ႕လာေသာ ဆက္သြယ္ေရးက႑ သည္ အေရးပါေသာေမာင္းႏွင္အား ျဖစ္ခဲ့သည္။ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂ဝ၁၅က)။ အဆိုပါ ကာလ တစ္ေလ်ွာက္တြင္ပင္ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ ကုန္သြယ္မႈ တိုးခ်ဲ႕လာျခင္း၏ ထင္ဟပ္ခ်က္အျဖစ္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးက႑သည္ ဝန္ေဆာင္မႈက႑တိုးတက္မႈ၏ ၃ ပံု ၁ ပံု ပါဝင္ခဲ့သည္။ စက္မႈႏွင့္ ေဆာက္လုပ္ေရးက႑မ်ားသည္လည္း တိုးတက္မႈတြင္ အေရးပါေသာပါဝင္မႈ မ်ားျပဳ ခဲ့သည္။ ပ်မ္းမွ်ထက္ပိုေသာ က႑အလိုက္ တိုးတက္မႈ၏ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ ဝန္ေဆာင္မႈ က႑၏ ဂ်ီဒီပီအခ်ိဳးပါဝင္မႈမွာ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ ၾကားကာလတြင္ ၃၇ ရာ ခိုင္ႏႈန္းမွ ၄၁ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔၊ စက္မႈက႑မွ ဂ်ီဒီပီအခ်ိဳးသည္ ၂၆ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၂၉ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔ တိုးပြားလာခဲ့သည္။ ဝန္ေဆာင္မႈက႑တြင္တိုးတက္မႈႏွင့္ စက္မႈက႑တြင္ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ တိုးတက္မႈ တို႔သည္ ေက်းလက္ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ားထက္ ၿမိဳ႕ျပဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ား၏ ဝင္ေငြရရွိေရးအခြင့္ အလမ္းမ်ားအေပၚ သက္ေရာက္မႈရိွပံုရသည္။ ယံုၾကည္အားထားရသည့္ လွ်ပ္စစ္ႏွင့္သယ္ယူပို႔ ေဆာင္ေရး အေျခခံအေဆာက္အအံုမ်ား ပိုမိုရႏိုင္သည့္ ၿမိဳ႕ျပႏွင့္ ၿမိဳ႕ျပဆင္ေျခဖံုးမ်ားတြင္ ေဆာက္လုပ္ေရးက႑ႏွင့္ စက္မႈက႑မ်ား တိုးတက္မႈ အဓိကအားျဖင့္ ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။ ဆက္ သြယ္ေရးက႑တြင္ အားေကာင္းေသာတိုးတက္မႈသည္ ဝန္ေဆာင္မႈစရိတ္မ်ား က်ဆင္းလာ ျခင္း၊ ကြန္ယက္အေျခခံအေဆာက္အအံု က႑တြင္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမွတစ္ဆင့္ လက္လွမ္းမီသံုးစြဲ ႏိုင္မႈႏွင့္ အရည္အေသြးျမင့္မားလာျခင္းတို႔ေၾကာင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ သံုးစြဲသူမ်ားအေပၚ က်ယ္ျပန္႕ေသာသက္ေရာက္မႈမ်ားျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည္။ ပံု ၃.၁ဝ။ ပံု ၃.၁၁။ ဂ်ီဒီပီတိုးတက္မႈတြင္ က႑အလိုက္ ပါဝင္မႈ က႑အလိုက္ တိုးတက္မႈႏႈန္း (%) 10.0% 14.0% 12.0% 11.8% 11.4% 8.0% 4.2% 4.2% 10.2% 10.5% 10.5% 10.0% 9.4% 8.8% 6.0% 4.5% 8.0% 8.0% 3.4% 6.0% 5.6% 4.0% 3.2% 2.5% 4.0% 3.6% 2.2% 2.0% 2.7% 2.0% 1.7% 1.2% 1.8% 0.6% 0.0% 0.0% -0.2% -0.7% -2.0% -2.0% 2011/12 2012/13 2013/14 2014/15 2011/12 2012/13 2013/14 2014/15 Agriculture Industry Services Agriculture Industry Services ရင္းျမစ္။ ။ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂ဝ၁၅က) ရင္းျမစ္။ ။ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂ဝ၁၅က) 31 41 လြန္ခဲ့သည့္ ၅ ႏွစ္တာကာလတြင္ လယ္ယာက႑မွ ထုတ္လုပ္မႈတိုးတက္လာေသာ္လည္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ အလွ်င္္အျမန္ေလွ်ာ့ခ်ေရးအတြက္ ေမာင္းႏွင္အားတစ္ရပ္အေနျဖင့္ လယ္ယာ က႑၏ အလားအလာမွာ ေပၚထြက္ မလာေသးေပ။ စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑သည္ စီးပြားေရးတစ္ရပ္ လုံးႏွင့္ ႏႈန္းတူတိုးတက္မႈ မရိွေသးေပ။ လယ္ယာက႑တိုးတက္မႈသည္ ၂ဝ၁၃/ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ ႏွင့္ ၂ဝ၁၄/ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ ျပန္လည္ဦးေမာ့မလာမီအထိ ၂ဝ၁၁/ ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္ႏွင့္၂ဝ၁၂/ ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္တို႔တြင္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၂ ရာခိုင္ႏႈန္းေအာက္၌ တန္႔ေနခဲ့သည္။ အဆိုရလဒ္သည္ ယင္းက႑၏ ဂ်ီဒီပီပါဝင္မႈအခ်ိဳးကို ၃၇ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၃၁ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔က်ဆင္းသြားေစခဲ့သည္။13 စီးပြားေရးဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ပံုသည္ ကုန္ထုတ္စြမ္းအားနိမ့္ေသာ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးမွ ကုန္ထုတ္စြမ္းအားျမင့္ေသာ ကုန္စည္ထုတ္လုပ္မႈႏွင့္ဝန္ေဆာင္မႈမ်ားဆီသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းေနသည့္ စီးပြားေရး အသြင္ကူးေျပာင္းမႈကာလတြင္ ဤအခ်က္ကို ေမွ်ာ္လင့္ထားရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ျမန္မာ့လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးေရးႏွင့္ဆိုင္ေသာ အလားအလာမွာ ယင္း၏အလားအလာေအာက္သို႔ ေရာက္ေနသည္။ ႏိုင္ငံ၏ စိုက္ပ်ဳိးေျမဧရိယာ ၅၄ ရာခိုင္ႏႈန္းဝန္းက်င္ကိုစပါးစိုက္ပ်ဳိးေသာ္လည္း အထြက္ႏႈန္းမွာ ေဒသတြင္းအနိမ့္ဆံုး၌သာရိွေနၿပီး တိုးတက္မႈ တစ္ရပ္လုံး၊ လယ္သမားမ်ား၏ ဝင္ေငြႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေလွ်ာ့ခ်ျခင္းတို႔ကို ဆိုးဆိုးရြားရြားထိခိုက္ေစလွ်က္ရိွသည္ (ကမာၻ႔ ဘဏ္၊ ၂ဝ၁၆)။ စီမံခန္႔ခြဲမႈေကာင္းေသာ ဆည္ေျမာင္းလုပ္ငန္းမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တစ္ ဟက္တာလွ်င္ ၄ တန္ဝန္းက်င္ထြက္ႏိုင္ေသာ္လည္း လယ္ယာအမ်ားစုမွာ ပ်မ္းမွ်တစ္ဟက္ တာလွ်င္ ၂.၅ တန္သာထြက္ရိွသည္။ ႏိႈင္းယွဥ္ခ်က္အရ အိမ္နီးခ်င္းထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ တစ္ဟက္ တာလွ်င္ ၂.၉ တန္၊ ဖိလစ္ပိုင္တြင္ ၃.၇ တန္ႏွင့္ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံတြင္ ၅.၆ တန္ထြက္ၾကသည္။ ေရွ႕ဆက္ေဆာင္ရြက္ရမည့္ ျပည့္စံုဖူလံုမႈႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုင္းတာခ်က္မ်ားအား ေနာက္ဆုံးအေျခအေနႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြစြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေရးအတြက္ ေထာက္ခံခ်က္ ဆင္းရဲႏြမ္ပါးမႈ ပူးတြဲစိစစ္သံုးသပ္ခ်က္သည္ ျမန္မာအစိုးရအေနျဖင့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ရွိ လူဦးေရ၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ပိုမိုေကာင္းမြန္စြာထင္ဟပ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ယင္း၏ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုင္းတာ ပံုတိုင္းတာနည္းအား ျပန္လည္စိစစ္သံုးသပ္ရန္ႏွင့္ အေျခကိုျပန္လည္ျပင္ဆင္ရန္ အႀကံျပဳထား ပါသည္။ ႏိုင္ငံအမ်ားစုတြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကိုျဖစ္ေစသည့္ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္ ၍ အမ်ားစုသေဘာတူညီခ်က္အရ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းမ်ားကို မၾကာမၾကာ ျပန္လည္သံုးသပ္ ျပင္ဆင္ရသည္။ (Haughton and Khandkar, 2009; Ravallion, 2016)။ အနိမ့္ဆံုးအေျခခံ လိုအပ္ခ်က္မ်ားဆိုင္ရာ ဖြင့္ဆိုသတ္မွတ္ခ်က္အား လူေနမႈအဆင့္အတန္းတိုးတက္မႈႏွင့္ လူမႈ အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို ၾကည့္ရွဳသံုးသပ္ကာ အဆင့္ဆင့္ေျပာင္းလဲဖြင့္ဆိုသတ္ မွတ္၍ အေျချပန္လည္သတ္မွတ္မႈျပဳသင့္သည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားအား အေျချပန္ လည္သတ္မွတ္သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ေတြ႕ရိွ ရသည့္ လူေနမႈအဆင့္အတန္း ႏွင့္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ခ်ိန္ညွိရန္ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၄/ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအား ပထမဆံုးစတင္တိုင္းတာခဲ့ခ်ိန္မွစၿပီး လူေနမႈ ဘဝအေျခအေနမ်ားႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ား၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားသည္ နည္းလမ္း ၃ သြယ္ျဖင့္ အမွန္တကယ္ေျပာင္းလဲလာခဲ့သည္။ ပထမေျပာင္းလဲပံုမွာ အိမ္ေထာင္စုကုန္စည္ေစ်းျခင္းေတာင္းတြင္ အစားအေသာက္ကုန္စည္ အမယ္မ်ား ပါဝင္မႈအခ်ိဳးအစား က်ဆင္းလာၿပီး အစားအေသာက္မဟုတ္ေသာ ကုန္စည္အမယ္ မ်ား အမ်ဳိးအမည္ ပိုမိုစံုလင္လာသည္။ ယင္းသည္ အစားအေသာက္မဟုတ္ေသာ ကုန္စည္ အမယ္မ်ားပိုမိုက်ယ္ျပန္႕စုံလင္လာသည္ကိုသတ္မွတ္ရန္လိုအပ္ခ်က္ကိုျဖစ္ေပၚေစသည္။အခ်ိန္ ကာလတစ္ေလွ်ာက္ အိမ္ေထာင္စုအသံုးစရိတ္မ်ား တိုးပြားလာျခင္းသည္ စားသံုးမႈေစ်းျခင္း ေတာင္းတြင္ အစားအေသာက္၏ ပါဝင္မႈအခ်ိဳးအေပၚႏွင့္ စားေသာက္သည့္အစားအေသာက္ အမ်ဳိးအစားေပၚတြင္ပါ လႊမ္းမိုးသက္ေရာက္မႈရိွသည္။ အသံုးစရိတ္ဖြဲ႕စည္းမႈတြင္ ထင္ဟပ္လွ်က္ 13 ေဖာ္ျပထားေသာက႑အလိုက္ ဂ်ီဒီပီ ပါဝင္မႈအခ်ိဳးကို ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရ၊ စီမံကိန္းေရးဆြဲေရးဦးစီးဌာနက အသံုးျပဳအစီရင္ခံသည့္ ဘ႑ာႏွစ္ ထက္ ျပကၡဒိန္ႏွစ္အသံုးျပဳေသာ ျမန္မာ့စီးပြားေရးေစာင့္ၾကည့္အစီရင္ခံစာမွ ရယူအသံုးျပဳပါသည္။ 42 32 ရိွေသာ လူေနမႈအဆင့္အတန္း တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာမႈ အေထာက္အထားမ်ားကို အမွန္ တကယ္ပင္ ျမင္ေတြ႕ရသည္။ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) နည္းလမ္းအရ စုစုေပါင္းအစားအေသာက္၏ ပါဝင္မႈအခ်ိဳးမွာ ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္တြင္ ၆၉.၄ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္တြင္ ၆၈ ရာခိုင္ႏႈန္းရိွခဲ့သည္။ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္တြင္ ေအာက္ေျခ ၅ပံု ၁ ပံု၌ အစားအေသာက္အတြက္ သံုးစြဲျခင္းမွာ စုစုေပါင္း အသံုးစရိတ္၏ ၇၄ ရာခိုင္ႏႈန္းရိွခဲ့သည္။ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ MPLCS အခ်က္အလက္မ်ားကို အသံုးျပဳတြက္ခ်က္ရာတြင္ အစားအေသာက္အတြက္ သံုးစြဲမႈ အခ်ိဳးမွာ ပ်မ္းမွ် ၆၂ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔က်ဆင္းသြားခဲ့ၿပီး ေအာက္ ေျခ ၅ ပံု ၁ ပံုတြင္ ၆၇ ရာခိုင္ႏႈန္း ရိွသည္။ ေအာက္ေျခ ၅ ပံု ၁ ပံုတြင္ အစားအေသာက္ အတြက္ သံုးစြဲမႈအခ်ိဳးမွာ ေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္ ၆၅ ရာခိုင္ႏႈန္းထက္ ျမင့္မားေနဆဲျဖစ္သည္။14 ဒုတိယႏွင့္ အျခားဆက္စပ္ေသာအခ်က္မွာ ကုန္စည္မ်ား၏ အေရအတြက္ႏွင့္ အမ်ဳိးအမည္မ်ား အထူးသျဖင့္ အိမ္ေထာင္စု ပိုင္ဆိုင္မႈပစၥည္းမ်ား တိုးပြားလာျခင္းျဖစ္သည္။ ၂ဝဝ၄/ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ ျပည့္စံုဖူလံုမႈ စုစုေပါင္းတြင္ မိုဘိုင္းဖုန္းႏွင့္ ရုပ္ျမင္သံၾကားကဲ့သို႔ေသာ အိမ္တြင္းပိုင္ဆိုင္မႈပစၥည္း မ်ားမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ျပည့္စံုဖူလံုမႈကို ခ်န္လွပ္ထားခဲ့သည္။ ထိုအေစာပိုင္းကာလမ်ားတြင္ အားလံုးေသာအိမ္ေထာင္စုမ်ားအၾကား အထူးသျဖင့္ ပိုမိုဆင္းရဲႏြမ္းပါးေသာ အိမ္ေထာင္စုမ်ား အၾကားတြင္ အဆိုပါပစၥည္းအမယ္မ်ားပိုင္ဆိုင္မႈမွာ အကန္႔အသတ္ရိွခဲ့သည္။ အဆိုပါပစၥည္း အမယ္မ်ား ပိုင္ဆိုင္မႈႏွင့္ၾကြယ္ဝဖူလံုမႈတြင္ ပါဝင္မႈမွာ အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ သိသိသာသာ ႀကီးထြားလာခဲ့သည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏တြက္ခ်က္ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားအရ အဆိုပါပစၥည္းအမယ္မ်ားသည္ စားသံုးမႈစုစုေပါင္း၏ အျခားေသာအစိတ္အပိုင္းမ်ားထက္ ဝင္ေငြတိုးတက္မႈကို ပိုမိုတုန္႔ျပန္ ထင္ ဟပ္ႏိုင္သည္။15 အဆိုပါပစၥည္းအမယ္မ်ားအား စားသံုးမႈအစု အေပါင္းျခင္းေတာင္းမွ ခ်န္ထားခဲ့ ျခင္းသည္ တိုင္းတာသည့္ ဆင္ရဲႏြမ္းပါးမႈ ေရွ႕ဆက္က်ဆင္းမႈကို ေႏွးေကြးသြားေစႏိုင္သည္။16 တတိယအခ်က္မွာ က်ယ္ျပန္႕သည့္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားသည္ အိမ္ေထာင္စုမ်ားအားသံုးစြဲခြင့္ ျပဳသည့္ သယံဇာတအမ်ဳိးအမည္မ်ား ကြဲျပားစံုလင္ေစရန္ အစိုးရသယံဇာတမ်ားကို အဓိက ဝန္ေဆာင္မႈမ်ားအျဖစ္ တိုးတက္လာေစသည့္ အိမ္ေထာင္စုမ်ား၏ သံုးစြဲမႈပံုစံမ်ားကို ေျပာင္းလဲ ေစျခင္းျဖစ္သည္။ ဥပမာ။ ။ ၂ဝ၁၁/ ၁၂ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂ဝ၁၃/ ၁၄ ခုႏွစ္မ်ားအၾကားတြင္ အစိုးရ သည္ ပညာေရးအတြက္ ဘတ္ဂ်က္ကို ေလးဆတိုးခဲ့သည္ (ကမာၻ႔ဘဏ္၊ ၂ဝ၁၅)။ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးမ်ားသည္ အိမ္ေထာင္စုမ်ား၏သံုးစြဲမႈအား ပညာေရးမွ အျခားအရာမ်ားဆီသို႔ ေျပာင္းလဲ သံုးစြဲေစခဲ့ဖြယ္ရိွပါသည္။17 ပညာေရးအတြက္ အိပ္စိုက္သံုးေငြသည္ မ်ားျပားေနေသး ေသာ္လည္း ယင္းမူဝါဒအေျပာင္းအလဲမ်ားသည္ အိမ္ေထာင္စုမ်ား အထူးသျဖင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါး သူမ်ားအတြက္ ပညာသင္ေက်ာင္းတက္ရန္ အခက္အခဲကို ေလ်ာ့ပါးသြားေစဖြယ္ရိွပါသည္။ အိမ္ေထာင္စုဘတ္ဂ်က္ဖြဲ႕စည္းမႈကို သက္ေရာက္မႈျဖစ္ေစသည့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမ်ားကို အျခားေသာ က႑မ်ားတြင္လည္းျမင္ေတြ႕ရသည္။ ဥပမာ။ ။ ၂ဝဝ၉/ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂ဝ၁၃/ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္အၾကားတြင္ က်န္းမာေရးဝန္ႀကီးဌာန၏ အသံုးစရိတ္သည္ ၉ ဆ တက္လာခဲ့သည္ (ကမာၻ႔ဘဏ္၊ ၂ဝ၁၅)။ ယေန႔လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏အိမ္ေထာင္စုမ်ား အစားအေသာက္အတြက္ မဟုတ္ေသာ သံုးစြဲမႈအစိတ္အပိုင္းကို ပိုမိုေကာင္းမြႏ္စြာ ထင္ဟပ္ႏိုင္ေစေရးအတြက္ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းကို ျပန္လည္သံုးသပ္ျပင္ဆင္ရန္ လိုအပ္လွ်က္ရိွပါသည္။ ႏိုင္ငံအဆင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုင္းတာပံုတိုင္းတာနည္းအား ျပန္လည္စိစစ္သံုးသပ္ ျပင္ဆင္ရန္ ႏွင့္ အေျချပန္လည္ျပင္ဆင္ရန္ ေထာက္ခံအႀကံျပဳခ်က္မ်ားအား လက္ခံၿပီးသည့္ ေနာက္ဝယ္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈပူးတဲြအကဲျဖတ္သံုးသပ္ခ်က္ အပိုင္း ၂ (မၾကာမီ ဆက္လက္ထြက္ေပၚ လာမည္) ကို ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ျပန္လည္စိစစ္သံုးသပ္ျပင္ဆင္ထားေသာ၊ အေျချပန္လည္ ျပင္ဆင္ထား သည့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတိုင္းတာပံုတိုင္းတာနည္းအသစ္အား အသံုးျပဳလွ်က္ ဘက္စံု ဆင္းရဲႏြမ္းပါး မႈ ေလ့လာခ်က္အား တင္ျပမည္ျဖစ္ပါသည္။ 14 အဆိုပါကိန္းဂဏန္းမ်ားအား ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂ဝဝ၇) နည္းလမ္းႏွင့္ MPLCS အခ်က္အလက္မ်ားမွရရိွသည့္ ႏိႈင္းယွဥ္မႈအျပဳႏိုင္ ဆံုး စုစုေပါင္းအား အသံုးျပဳတြက္ခ်က္ခန္႔မွန္းထားပါသည္။ ယင္းတို႔ကို ဒီမိုကရက္တစ္ အေလးတင္မႈ အသံုးျပဳတြက္ခ်က္ခန္႔မွန္းထားပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ယင္းတို႔သည္ အခ်ိဳးအစားသမတ္ကိန္းကိုေပးသည္။ သမတ္ကိန္းအခ်ိဳးအစားကိုေပးျခင္းမဟုတ္ပါ။ 15 စုစုေပါင္းအသံုးစရိတ္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ တာရွည္ခံကုန္စည္မ်ား၏ အေလ်ာ့အတင္းသည္ ၃ ထက္ႀကီးသည္။ 16 ယင္း အိမ္တြင္းရပိုင္ခြင့္ပစၥည္း အမ်ဳိးအစားမ်ားအား ပိုမိုမ်ားျပားသည့္အေရအတြက္ႏွင့္ ပိုမိုျမင့္မားသည့္တန္ဖိုးအားျဖင့္ ပိုမိုခ်မ္းသာေသာ အိမ္ေထာင္စုမ်ားက ပိုင္ဆိုင္ဘြယ္ရိွျခင္းေၾကာင့္ ယင္းတို႔ က်န္ရစ္ေနခဲ့ျခင္းသည္ ပံုစံတက်အားျဖင့္ ပိုမုိနိမ့္ေသာ မညီမွ်မႈ ကိန္းဂဏန္းမ်ားႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္လွ်က္ရိွသည္။ 17 ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမ်ားတြင္ မူလတန္း၊ အလယ္တန္းႏွင့္ အထက္တန္း ေက်ာင္းဝင္ေၾကးမ်ားေကာက္ခံမႈမ်ားအား ပယ္ဖ်က္မႈ၊ မသင္မေနရ မူလတန္းပညာေရး၊ ဆရာ/ ဆရာမမ်ား ပိုမိုငွားရမ္းခန္႔အပ္ျခင္း၊ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူ ေက်ာင္းသား ၁ဝဝ,ဝဝဝ ေက်ာ္အထိ ပညာသင္ေထာက္ပံ့ ေၾကး တိုးခ်ဲ႕ျခင္းႏွင့္ ေက်ာင္းလိုအပ္ခ်က္မ်ားအတြက္ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရမွခ်ထားေပးသည့္ ေက်ာင္းေထာက္ပံ့ေၾကးမ်ား ပါဝင္သည္။ 33 43 34 44 ကိုးကားမႈမ်ား 35 အဒမ္စ္၊ ရစ္ခ်ာဒ္ ဂ်ဴနီယာ။ ၂၀၀၄။ "စီးပြားေရးဖံ႔ြျဖိဳးတိုးတက္မႈ၊ မညီမွ်မႈႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ - ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ အေလ်ာ့အတင္းတိုးတက္မႈကို ခန္မွန္းျခင္း။" ကမာၻဘ ႔ ဏ္၊ အယ္စီဗီးရား၊ အမွတ္စဥ္ ၃၂(၁၂)၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၉၈၉-၂၀၁၄၊ ဒီဇင္ဘာ။ ဘာဒီရာနီ-မက္ႏူဆန္၊ ရီနာ၊ ပီတာ လန္ဂ်ဴး၊ အက္စ္ပန္ ဘီရာ ပရစ္ဇ္ ႏွင့္ ရိြဳင္ဗန္ဒါဝိုက္။ ၂၀၁၇။ "ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေလ်ာ့ခ်ေရးကို ေျခရာခံရန္ ႏိႈင္းယွဥ္၍ မရေသာ စစ္တမ္း အခ်က္အလက္မ်ားကို လမ္းညႊန္ျခင္း၊ ၂၀၀၄-၂၀၁၅။" ကမာၻ႔ဘဏ္ အလုပ္စာေစာင္ စီးရီးမ်ား၊ မၾကာမီထြက္ေပၚမည္။ ေတာင္းဆိုပါက ေပးပို႕ႏုင ိ ္ပါသည္။ ိ မ္ ဒီ ဝီအာဒ္။ ဂ်က္ဖ႐ိုက္မင္း ႏွင့္ ဂြၽန္ဂစ္ပ္ဆင္။ ၂၀၁၂။ ဘီးဂယ္လ္၊ ကတ္သ္လင္း။ ဂ်ဳခ်င္ "စစ္တမ္းမ်ားမွတစ္ဆင့္ အိမ္ေထာင္စုစားသုံးမႈ တိုင္းတာခ်က္နည္းလမ္းမ်ား - တန္ဇန္းနီးရားမွ ရရိွေသာ စမ္းသပ္ေလ႔လာမႈရလဒ္မ်ား။" ဖံ႔ြျဖိဳးမႈေဘာဂေဗဒဂ်ာနယ္၊ အယ္စီဗီးရား၊ အမွတ္စဥ္ ၉၈(၁)၊ စာမ်က္ႏွာ ၃-၁၈။ ေဘာ္ဂီႏြန္၊ ဖရန္ဆြာ။ ၂၀၀၂။ "ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရး၏ အေလ်ာ့အတင္းတိုးတက္မႈ - ိ ကာလတစ္ေလွ်ာက္ ကဲြျပားမႈကို ေျဖရွင္းျခင္း။" DELTA အလုပ္စာေစာင္မ်ား ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ အခ်န္ ၂၀၀၂-၀၃၊ DELTA (အီကိုးလ္ ေနာ္ေမးလ္ ဆူပဲရီ)။ ခရစ္စ္တီရမ္စန္၊ အယ္လ္၊ ပီ။ လန္ဂ်ဴး၊ ေဂ်။ လူအိုတို ႏွင့္ ဒီ၊ စတီဖယ္။ ၂၀၁၂။ "ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကို ေျခရာခံရန္ ေသးငယ္ေသာဧရိယာ ခန္႔မွန္းမႈအေျခခံ မွန္းဆခ်က္နည္းလမ္းမ်ား - အတည္ ျပဳမႈႏွင့္ အသုံးခ်မႈမ်ား။" မညီမွ်မႈေဘာဂေဗဒဂ်ာနယ္၊ စပရင္ဂ်ာ၊ အမွတ္စဥ္ ၁၀(၂)၊ စာမ်က္ႏွာ ၂၆၇-၂၉၇၊ ဇြန္။ ေဒတန္၊ အန္းဂတ္စ္။ ၁၉၉၇။ အိမ္ေထာင္စုစစ္တမ္းမ်ား ေလ႔လာစိစစ္ခ်က္။ ဂြၽန္ဟုတ္ကင္းစ္ ွ ိ ၊ ဘာတီမိုးႏွင့္ လန္ဒန္။ တကၠသိုလ္ပံုႏပ္ ေဒတန္၊ အန္းဂတ္စ္ႏွင့္ ဂ်င္းဒရိဇ္။ ၂၀၀၂။ "အိႏၵယ ိ ရိွ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ မညီမွ်မႈ - ျပန္လည္ စစ္ေဆးခ်က္။" ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ စီးပြားေရးအပတ္စဥ္၊ ၃၇(၃၆): ၃၇၂၉-၃၇၄၈။ ိ န္း၏ ေဒတန္၊ အန္းဂတ္စ္ႏွင့္ ဗလရီ ကိုဇယ္။ ၂၀၀၅။ "အခ်က္အလက္ႏွင့္ ခံယူခ်က္ - ဂရိတ္အိႏၵယ ြဲ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈစကားရည္လုပ။" ကမာၻ႔ဘဏ္သုေတသနစာတမ္း ေစာင့္ၾကည့္ေလ႔လာသူ၊ ကမာၻ႔ဘဏ္အုပ္စု၊ အမွတ္စဥ္ ၂၀(၂)၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၇၇-၁၉၉။ ေဒတန္၊ အန္းဂတ္စ္ႏွင့္ ဂြၽန္မူေဘာင္းဝါ။ ၁၉၈၀။ စားသုံးသူအျပဳအမူႏွင့္ ေဘာဂေဗဒ။ ္ ကိန္းဘရစ္ခ် ္ - ကိန္းဘရစ္ခ်တကၠ ွိ။ သိုလ္ပံုႏပ္ ေဒတန္၊ အန္းဂတ္စ္ႏွင့္ ဆယ္လ္မန္ဇိုင္ဒီ။ ၂၀၀၂။ "လူမႈဖူလုံမႈ ေလ႔လာစိစစ္ခ်က္အတြက္ စားသုံးမႈစုစုေပါင္းမ်ား တည္ေဆာက္ျခင္းအတြက္ လမ္းညႊန္ခ်က္။" ေနထိုင္မႈအဆင့္အတန္း တိုင္းတာမႈေလ႔လာခ်က္ (LSMS) အလုပ္စာေစာင္ ၁၃၅။ ဝါရွင္တန္ဒီစီ - ကမာၻ႔ဘဏ္။ ဒူအိုင္ဒစ္၊ မိုဟာမက္။ အက္ဇ္ရာရီ၊ အက္ဘ္ဒယ္ဂ်က္ေအာ။ ဗန္ဒါဝိုက္၊ ရိြဳင္ ႏွင့္ ဗာမီ၊ ပိုင္လို။ ၂၀၁၅။ "လုပ္သားအင္အားစုစစ္တမ္းမ်ားကို အသုံးျပဳ၍ သံုးလတစ္ၾကိမ္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ႏႈန္းမ်ားကို ခန္႔မွန္းျခင္း - အၾကိဳစာစု။" ကမာၻ႔ဘဏ္၏ စီးပြားေရးသုံးသပ္ခ်က္၊ စာမ်က္ႏွာ ၁-၂၆၊ ကမာၻ႔ဘဏ္။ အယ္ဘာစ္၊ ခရစ္စ္။ ဂ်င္း အို လန္ဂ်ဴး ႏွင့္ ပီတာ လန္ဂ်ဴး။ ၂၀၀၃။ "ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ မညီမွ်မႈ၏ မက္ခရိုအဆင့္ခန္႔မွန္းခ်က္။" အီကိုမက္ထရီကာ၊ ၇၁(၁): စာမ်က္ႏွာ ၃၅၅-၃၆၄။ အယ္ဘာစ္၊ ခရစ္စ္ ႏွင့္ ဗန္ဒါဝိုက္၊ ရိြဳင္။ ၂၀၁၄။ "ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ မညီမွ်မႈ၏ ေသးငယ္ေသာ ဧရိယာခန္႔မွန္းမႈကို အစုလိုက္မွားယြင္းေသာပုံစံထဲရိွ ပံုမွန္ေရာေႏွာမႈမ်ား၏ ခန္႔မွန္းခ်က္ျဖင့္ အသုံးခ်မႈ။" ေပၚလစီသုေတသနအလုပ္စာေစာင္စီးရီးမ်ား ၆၉၆၂၊ ကမာၻ႔ဘဏ္။ ဖင္လ္မာ၊ ဒီ ႏွင့္ အယ္လ္အိတ္ဂ် ္ ပရစ္ခ်က္။ "အသံုးစရိတ္အခ်က္အလက္ သို႕မဟုတ္ ဲ တ္မႈမ်ားမလုပ္ဘဲ ဖူလုံက ႂကြယ္ဝမႈကို ခန္႔မွန္းျခင္း - အိႏၵယ ခြထု ိ ရိွျပည္နယ္မ်ား၏ ပညာေရး ံ ႈမ်ားတြင္ အသုံးခ်မႈ။" လူဦးေရအေၾကာင္းအရာ ၃၈၊ နံပတ္ ၁၁၅-၃၂ (၂၀၀၁)။ ဆိုင္ရာအပ္ႏွမ 36 ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၊ IDEA၊ UNDP ႏွင့္ UNOPS။ ၂၀၀၇။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေပါင္းစည္းအိမ္ေထာင္စုစားဝတ္ေနေရးအေျခအေန ဘက္စံုေလ႔လာမႈစစ္တမ္း - ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအစီရင္ခံစာ။ ဇြန္ ၂၀၀၇။ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၊ UNDP ႏွင့္ IDEA။ ၂၀၁၀။ ေပါင္းစည္း အိမ္ေထာင္စုစားဝတ္ေနေရးအေျခအေန ဘက္စံုေလ႔လာမႈစစ္တမ္း (၂၀၀၉-၂၀၁၀): နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာအစီရင္ခံစာ။ ဇြန္ ၂၀၁၀။ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၊ SIDA၊ UNDP ႏွင့္ UNICEF။ ၂၀၁၁က။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေပါင္းစည္းအိမ္ေထာင္စုစားဝတ္ေနေရးအေျခအေန ဘက္စံုေလ႔လာမႈစစ္တမ္း (၂၀၀၉-၂၀၁၀): ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအစီရင္ခံစာ။ ဇြန္ ၂၀၁၁။ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၊ SIDA၊ UNDP ႏွင့္ UNICEF။ ၂၀၁၁ခ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေပါင္းစည္းအိမ္ေထာင္စုစားဝတ္ေနေရးအေျခအေန ဘက္စံုေလ႔လာမႈစစ္တမ္း (၂၀၀၉-၂၀၁၀): နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာအစီရင္ခံစာ။ ဇြန္ ၂၀၁၁။ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၊ SIDA၊ UNDP ႏွင့္ UNICEF။ ၂၀၁၁ဂ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေပါင္းစည္းအိမ္ေထာင္စုစားဝတ္ေနေရးအေျခအေန ဘက္စံုေလ႔လာမႈစစ္တမ္း (၂၀၀၉-၂၀၁၀): အရည္အေသြးဆိုင္ရာအစီရင္ခံစာ။ ဇြန္ ၂၀၁၁။ ေဟာ္တန္၊ ဂ်ဳနတန္ ိ ဟင္နရီ ႏွင့္ ရွာဟီဒါ အာ ခန္ခါ။ ၂၀၀၉။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ မညီမွ်မႈ ဲ လက္စြစာအု ္ ဝါရွင္တန္ဒီစီ - ကမာၻ႔ဘဏ္။ ပ။ ေဂ်ာ္လစ္ဖ္၊ ဒင္း။ ၂၀၀၁။ "အျပည့္အဝႏွင့္ အခ်ဳးက် ိ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကို တိုင္းတာျခင္း - ိ ္စြမ္း။" လူမႈေရးႏွင့္ စီးပြားေရး စစ္တမ္းပံုစံကို ခန္႔မွန္းေသာအိမ္ေထာင္စုစားသုံးမႈ၏ တုန္႔ျပန္ႏုင တိုင္းတာမႈ ဂ်ာနယ္ အမွတ္စဥ္ ၂၇၊ နံပတ္ ၁-၂။ ီ ကီဂ်းမား၊ ိ ရိွ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ယိုကို ႏွင့္ ပီတာ လန္ဂ်ဴး။ ၂၀၀၃။ "၁၉၉၀ႏွစ္မ်ားအတြင္းက အိႏၵယ - ေဒသတြင္း႐ႈေထာင့္။" ေပၚလစီသုေတသနအလုပ္စာေစာင္ နံပတ္ ၃၁၄၁။ ဝါရွင္တန္ဒီစီ - ကမာၻ႔ဘဏ္။ LIFT။ ၂၀၁၅။ အိမ္ေထာင္စုစစ္တမ္း ၂၀၁၃။ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းမႈႏွင့္ စားနပ္ရိကၡာဖူလံုမႈ ရံပံုေငြ။ က်န္းမာေရးဝန္ၾကီးဌာန (ေန႔စဲြမပါ)။ အာဟာရဓာတ္ပါဝင္မႈ သတင္းအခ်က္အလက္ စာအုပ္ ငယ္။ အာဟာရဓာတ္ဌာနခဲြ၊ က်န္းမာေရးဝန္ၾကီးဌာန (MoH)။ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ ငံေတာ္ - ေနျပည္ေတာ္။ ငုယန္၊ အမ္ စီ ႏွင့္ အာ ဗန္ဒါဝိုက္။ ၂၀၁၆။ "ေနာက္ဆုံးရပံုစံကိုအသုံးျပဳ၍ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပဳျပင္ျခင္း။" mimeo၊ ကမာၻ႔ဘဏ္။ ရာဗလီရမ္၊ မာတင္။ ၁၉၉၂။ "ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ႏိႈင္းယွဥ္ခ်က္မ်ား - အယူအဆမ်ားႏွင့္ နည္းလမ္း မ်ား လမ္းညႊန္ခ်က္။" စာေစာင္မ်ား ၈၈၊ ကမာၻ႔ဘဏ္ - ေနထိုင္မႈအဆင့္အတန္း တိုင္းတာမႈ။ ရာဗလီရမ္၊ မာတင္။ ၁၉၉၄။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ႏိႈင္းယွဥ္ခ်က္မ်ား။ စစ္မွန္ေသာႏွင့္ အသုံးခ် စီးပြားေရး အေျခခံမူမ်ား ၅၆။ ခ်ာ၊ ဆြစ္ဇာလန္ - ဟာဝု ပညာေရးဆိုင္ရာ ထုတ္ေဝသူမ်ား။ ရာဗလီရမ္၊ မာတင္။ ၂၀၀၁။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းမ်ား - လက္ရိွလုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ား၏ စီးပြားေရးအေျခခံမ်ား။ ကမာၻ႔ဘဏ္၊ ဝါရွင္တန္ဒီစီ။ ိ ္ေသာ အတိုင္း ရာဗလီရမ္၊ မာတင္။ ၂၀၁၅။ "ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုင္းတာခ်က္မ်ား၏ တုန္႕ျပန္ႏုင အတာကို စမ္းသပ္ျခင္း။" စီးပြားေရးစာမူမ်ား၊ ၁၃၇ (၂၀၁၅) ၈၈-၉၀။ ရာဗလီရမ္၊ မာတင္။ ၂၀၁၆။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ၏ ေဘာဂေဗဒ - ေပၚလစီ၊ တိုင္းတာမႈႏွင့္ သမိုင္း။ OUP ကတ္သေလာက္၊ ေအာက္စဖို႕ဒ္တကၠသိုလ္ပံုႏွပ ိ ္၊ နံပတ္ ၉၇၈၀၁၉၀၂၁၂၇၇၃၊ ေမ။ 37 ရာဗလီရမ္၊ မာတင္ ႏွင့္ ေရွာင္ဟြာခ်န္း။ ၁၉၉၇။ "ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ ျဖန္႕ေဝမႈ၏ လတ္တေလာ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားအေၾကာင္းကို စစ္တမ္းအခ်က္အလက္အသစ္မ်ားက မည္သည္ကို ေဖာ္ျပႏိုင္ သနည္း။" ကမာၻ႔ဘဏ္၏ စီးပြားေရးသုံးသပ္ခ်က္၊ ကမာၻ႔ဘဏ္အုပ္စု၊ အမွတ္စဥ္ ၁၁(၂)၊ စာမ်က္ႏွာ ၃၅၇-၈၂၊ ေမ။ ရစ္ဒါ၊ ဂီရာတ္ ႏွင့္ ေရာဘတ္ ေမာ္ဖစ္။ ၂၀၀၇။ "အခ်က္အလက္ေပါင္းစီးမႈ၏ အီကိုႏု ိ မက္ထရစ္။" အီကိုႏုမိ က္ထရစ္၏ လက္စြစာအုဲ ိ းစ္ ေဂ် ဟတ္မင္း ႏွင့္ အက္ဝပ္ဒ္ အီး လင္မာ၊ အမွတ္စဥ္ ပ္၊ ဂ်မ္ ၆၊ အပိုင္း ခ၊ ၅၄၆၉-၅၅၄၇။ ေဘာဂေဗဒ လက္စဲြစာအုပ္။ အမ္စတာဒမ္ - ေျမာက္ေဟာ္လန္။ http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1573441207060758 ႐ူဘင္၊ ေဒၚနယ္ ဘီ။ ၁၉၇၆။ "ေပ်ာက္ေနေသာအခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ သုံးသပ္ခ်က္။" ဘိုင္အိုမက္တရီကာ ၆၃ (၃): ၅၈၁-၉၂။ doi:10.1093/biomet/63.3.581 ႐ူဘင္၊ ေဒၚနယ္ ဘီ။ ၁၉၈၇။ စစ္တမ္းမ်ားရိွ မတုန္႔ျပန္မႈအတြက္ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ အစားထိုး ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ျခင္း။ နယူးေယာက္၊ NY: ဝီလီ။ ႐ူဘင္၊ ေဒၚနယ္ ဘီ။ ၁၉၉၆။ "၁၈+ ႏွစ္မ်ားျပီးေနာက္ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ အစားထိုးခန္႔မွန္းတြက္ ဲ စည္း ဂ်ာနယ္ ၉၁ (၄၃၄): ၄၇၃-၈၉။ ခ်က္ျခင္း။" အေမရိကန္စာရင္းအင္းဆိုင္ရာအဖြ႕အ doi:10.1080/01621459.1996.10476908 ႐ူဘင္၊ ေဒၚနယ္ ဘီ ႏွင့္ နသန္နီရယ္ ရွန္ကာ။ ၁၉၈၆။ "မသိက်ဳးကၽြ ိ န္ျပဳ၍ရေသာ တုန္႔ျပန္မႈ မရိွသည့္ ႐ိုးရွင္းေသာ က်ပန္းနမူနာမ်ားမွ ၾကားခံခန္႔မွန္းမႈအတြက္ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ အစားထိုး ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ျခင္း။" အေမရိကန္စာရင္းအင္းဆိုင္ရာအဖဲြ႔အစည္း ဂ်ာနယ္ ၈၁ (၃၉၄): ၃၆၆- ၇၄။ doi:10.1080/01621459.1986.10478280 ရွစ္စ္၊ ဂ်က္စီကာ ႏွင့္ ရစ္ခ်တ္ ႐ိုစန္ဘတ္။ ၂၀၁၁။ "အေသးစားေခ်းေငြ မ်ားသြားပါသလား။ အလြန္အကြၽန္ အေႂကြးတင္မႈ သက္ေသအေပၚစစ္တမ္းတစ္ခု။" CGAP အိုေကးရွင္းနယ္ စာေစာင္၊ နံပတ္ ၁၉။ ဝါရွင္တန္ဒီစီ - ကမာၻ႔ဘဏ္။ http://documents.worldbank.org/ curated/en/2011/09/15301673/too-much-microcredit-survey-evidence-over- indebtedness ကမာၻ႔ဘဏ္။ ၂၀၁၄က။ ျမန္မာ - အေျပာင္းအလဲကာလတြင္ မွ်ေဝေသာခ်မ္းသာႂကြယ္ဝမႈ ိ ္ငံလုံးကို စနစ္တက်ျပင္ဆင္ရန္ ျမႇင့္တင္ျခင္းႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ အဆုံးသတ္ျခင္း - တစ္ႏုင ေဖာ္ထုတ္ေလ႔လာျခင္း။ ကမာၻ႔ဘဏ္အုပ္စု။ ကမာၻ႔ဘဏ္။ ၂၀၁၄ခ။ လုပ္ငန္းစစ္တမ္း ျမန္မာ ၂၀၁၄။ www.enterprisesurveys.org/data/exploreeconomies/2014/myanmar ကမာၻ႔ဘဏ္။ ၂၀၁၅က။ ျမန္မာ့စီးပြားေရး ေစာင့္ၾကည့္ေလ႔လာမႈ။ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၁၅။ ကမာၻ႔ဘဏ္။ ၂၀၁၅ခ။ "ျမန္မာျပည္၏ ဖံြ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေရးဦးစားေပးအရာမ်ားသို႕ ႏိုင္ငံေတာ္ အသုံးစရိတ္ကို ျပန္လည္ခ်န္ ိ ညိႇျခင္း - အမ်ားျပည္သူဆိုင္ရာအသုံးစရိတ္ ေလ႔လာမႈ။" ဝါရွင္တန္ဒီစီ၊ ကမာၻ႔ဘဏ္အုပ္စု။ http://documents.worldbank.org/curated/ en/2016/03/26072851/realigning-union-budget-myanmar’s-development- priorities-public-expenditure-review ကမာၻ႔ဘဏ္။ ၂၀၁၅ဂ။ "မွ်ေဝေသာခ်မ္းသာႂကြယ္ဝမႈ ျမႇင့္တင္ျခင္းႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ အဆုံး သတ္ျခင္းကို တိုင္းတာေသာ ခ်ဥ္းကပ္မႈတစ္ခု - အမႊာရည္မွန္းခ်က္မ်ား၊ အယူအဆမ်ားႏွင့္ အခ်က္အလက္မ်ား။" ေပၚလစီသုေတသန အစီရင္ခံစာ။ ဝါရွင္တန္ဒီစီ၊ ကမာၻ႔ဘဏ္။ ကမာၻ႔ဘဏ္။ ၂၀၁၆။ ျမန္မာ့စီးပြားေရး ေစာင့္ၾကည့္ေလ႔လာမႈ။ ေမ ၂၀၁၆။ ရိုရီွဒါ၊ ႏိုဘူအို။ ၂၀၁၄။ " MI ႏွင့္ ELL ကို ႏိႈင္းယွဥ္မႈ - လက္ေတြ႕ကို အေျခခံေသာ ရလဒ္မ်ား။" ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ အစားထိုးခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ျခင္း၏ အထူးအခန္းမ်ားတြင္ တင္ဆက္ေသာဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ မညီမွ်မႈတိုင္းတာခ်က္ႏွင့္ ေလ႔လာစိစစ္ခ်က္ လုပ္ေဆာင္မႈအုပ္စု၏ စာေစာင္၊ ဝါရွင္တန္ဒီစီ၊ ဇြန္ ၁၈။ 38 နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာ ေနာက္ဆက္တြဲမ်ား 39 နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာ ေနာက္ဆက္တြဲမ်ား အစီရင္ခံစာရွိ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအတိုင္းအတာမ်ား၏ ပိုမိုက်ယ္ျပန္႕ေသာ နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာ အေသးစိတ္မ်ားကို ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ေနာက္ ဆက္တြဲ က ၁ သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေဖာ္ထုတ္ထားေသာ ယခင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ အတိုင္းအတာႏွစ္ေစာင္တို႔ၾကားရွိ နည္းပညာဆိုင္ရာ ကြဲျပားမႈမ်ားကို အတြင္းက်က် သုံးသပ္ထားပါသည္။ ေနာက္ဆက္တြဲ က ၂ သည္ အခ်ိန္ ကာလတစ္ေလွ်ာက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအလားအလာမ်ားကို အေလးေပးထား၍ ခိုင္မာခ်က္ဆန္းစစ္မႈအျပင္ အဓိကရလဒ္မ်ားကိုပါ တင္ျပထားပါသည္။ ေနာက္ဆက္တြဲ က ၃ သည္ အိမ္ေထာင္စု စစ္တမ္းမ်ား (IHLCA I, II ႏွင့္ MPLCS) ထဲမွ ျမိဳ႕နယ္တစ္ခြင္ ေလ့လာ သုံးသပ္ခ်က္မ်ားကို ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ေနာက္ဆက္တြဲ က ၄ သည္ IHLCA ႏွင့္ MPLCS ၾကားရွိ ေမးခြန္းမ်ားကို ႏိႈင္းယွဥ္ထားပါသည္။ ေနာက္ဆုံးအေနျဖင့္ ေနာက္ဆက္တြဲ က ၅ သည္ ခန္႔မွန္းအစားထိုး က်င့္သုံးခ်က္ကို အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္ေသာ စားသုံးမႈ စုစုေပါင္းကို မည္သို႕ဖန္တီးတည္ေဆာက္ရမည္ဟု အေသးစိတ္ရွင္းလင္း ခ်က္မ်ားကို ေဖာ္ျပထားပါသည္။ 40 ေနာက္ဆက္တြဲ က ၁ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတိုင္းတာခ်က္ နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာ ကြဲျပားျခားနားမႈ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကို ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဆင္းရဲသူဟုဆိုရျခင္း၏ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္အမ်ဳိးမ်ဳိး ၏ အနည္းငယ္ကြဲျပားခ်က္ ကို အေျခခံသည့္ မတူညီေသာနည္းစနစ္ႏွစ္ခုကိုသုံး၍ ယခင္က ခန္႔မွန္းခဲ့ရာ ယင္းမွ ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္အတြက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခန္႔မွန္းခ်က္ ႏွစ္ေစာင္ ရရွိခဲ့ပါ သည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကို ၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္က ေကာက္ယူရရွိထားေသာ စားသုံးမႈ အသုံး စရိတ္မ်ားျဖစ္သည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကို အသုံးျပဳ၍ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မူလက တိုင္းတာ ခဲ့ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အစုိးရႏွင့္ ၎၏ဖံြ႔ၿဖိဳးတုိးတက္မႈဆုိင္ရာ မိတ္ဖက္အဖဲြ႔အစည္းမ်ား သည္ လူေနမႈအဆင့္အတန္းမ်ားကို တုိင္းတာႏို္င္မည့္ စားသုံးမႈအသုံးစရိတ္စုစုေပါင္းအား တည္ေဆာက္္ႏုိင္ခဲ့သည္။ ေနာက္ဆက္တဲြအေနျဖင့္ ၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္တြင္ အနည္းဆုံး လုိအပ္ခ်က္မ်ားအေပၚ အေျခခံ၍ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းကို ခန္႔မွန္းႏုိင္ခဲ့ပါသည္။ ဤစံအမွတ္ ႏွင့္ နည္းပညာကုိ အသုံးျပဳ၍ ၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္၏ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏႈန္းမွာ ၃၂.၁ % ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆက္တြဲအေနျဖင့္ ၂၀၀၉/ ၁၀ ခုႏွစ္တြင္ ၂၅.၆ ရာခုိင္ႏႈန္း သုိ႔ (GOM et al, ၂၀၀၇ ႏွင့္ GOM et al, ၂၀၁၁က) က်ဆင္းသြားခဲ့သည္။ ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္ လူေနမႈ အဆင့္အတန္း အေပၚ အေျခခံသည့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းခ်က္သည္ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ကမာၻ႔ဘဏ္မွ အႀကံျပဳ ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ စားသုံးမႈ ျခင္းေတာင္းတစ္ခု တည္ေဆာက္ရန္ႏွင့္ အနည္းဆုံး လူေနမႈ အဆင့္အတန္းတုိ႔ကို သတ္မွတ္ရန္ IHLCA-II မွ အခ်က္အလက္တုိ႔ကုိ အသုံးျပဳ၍ ကမာၻ႔ ဘဏ္သည္ ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္တြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏႈန္းမွာ ၃၇.၅ ရွိသည္ (ကမာၻ႔ဘဏ္၊ ၂၀၁၄) ဟု ခန္႔မွန္းခဲ့ပါသည္။ ယခင္ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းခ်က္ (၂) ရပ္မွာ တူညီေသာအခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ တူညီေသာ အခ်ိန္ကာလတုိ႔အေပၚ အေျခခံပါသည္။ သို႔ေသာ္ ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားတြင္ ဆင္းရဲသူဟုဆိုရျခင္း၏ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ အမ်ဳိးမ်ဳိးကဲြျပားျခားနားမႈမွအေျခခံျပီး ယင္းမွမတူညီေသာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါး မႈႏႈန္းမ်ား ထြက္ေပၚလာပါသည္။ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းသည့္ အေျခအေနတြင္ ေနထုိင္ေနရေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသားအေရအတြက္ေၾကာင့္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိရာတြင္ ေျပာင္းလဲမႈ အနည္းငယ္ရိွျခင္း သည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းခ်က္မ်ား၌ ႀကီးမားသည့္ အေျပာင္းအလဲမ်ားဆီသို႔ ဦးတည္ ႏုိင္ပါသည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတုိင္းတာခ်က္တြင္ ေဝဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္စြမ္းရွိရန္္ လုိအပ္ၿပီး ဤေနရာ၌ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားတြင္ မတူကဲြျပားမႈတုိ႔သည္ အျခားေသာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တုိ႔ကုိ ေရာင္ျပန္ဟပ္ေစသည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခန္႔မွန္းခ်က္ဆုိင္ရာ ခ်ဥ္းကပ္ပုံမ်ားျဖစ္သည့္ ျပည္ ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂၀၀၇) ႏွင့္ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂၀၁၄) ၾကားရွိ နည္းပညာ ကဲြျပားျခားနားမႈမ်ားအေပၚ အေသးစိတ္ေဆြးေႏြးခ်က္ကို ဇယား က ၁.၁ တြင္ ေဖာ္ျပ ထားပါသည္။ ၂၀၀၉/ ၁၀ ခုႏွစ္အတြက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကိုခန္႔မွန္းရာတြင္ နည္းပညာတစ္ရပ္မွ ၂၅.၆ % ဟု ခန္႔မွန္း၍ အျခားတစ္ရပ္မွ ၃၇.၅ % ဟု ခန္႔မွန္းခဲ့ၾကသည့္ အေၾကာင္းရင္းကုိရွင္းလင္းႏုိင္ေသာ နည္းပညာဆိုင္ရာ အဓိကကဲြျပား ျခားနားမႈ သုံးရပ္ ရွိပါသည္။ 51 41 ပထမဆုံးကဲြျပားျခားနားမႈသည္ လူေနမႈအဆင့္အတန္းတြက္ခ်က္ရန္အတြက္ အေျခတည္ ႏွစ္ႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈဆုိင္ရာ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိခ်က္တုိ႔ကို ထင္ဟပ္ပါသည္။ ျပည္ေထာင္စု သမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂၀၀၇) နည္းပညာသည္ ၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္တြင္ ဆင္းရဲ ေသာႏုိင္ငံသားမ်ား စားသုံးခဲ့သည့္ ကုန္ပစၥည္းျခင္းေတာင္း basket ေပၚတြင္ အေျချပဳထားၿပီး ကမာၻ႔ဘဏ္၏ နည္းပညာမွာမူ ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္တြင္ စားသုံးခဲ့သည့္ ကုန္ပစၥည္းျခင္းေတာင္း basket ေပၚတြင္အေျချပဳပါသည္။ ကမာၻ႔ဘဏ္မွ ေရြးခ်ယ္သည့္ အေျခတည္ႏွစ္သည္ အကဲ ျဖတ္မႈျပဳလုပ္မည့္ အခ်ိန္တြင္ရရွိသည့္ ေနာက္ဆုံးရအခ်က္အလက္မ်ား အသုံးျပဳျခင္းကုိ ထင္ဟပ္ေစပါသည္။ GOM et al (၂၀၀၇) ႏွင့္ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂၀၁၄) နည္းလမ္းမ်ားၾကားရွိ ဒုတိယေျမာက္ ကဲြျပား ျခားနားမႈမွာ နည္းပညာဆုိင္ရာ ေရြးခ်ယ္မႈျဖစ္ၿပီး အထူးသျဖင့္ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသူ မွ်ေျခ ပမာဏကုိ အသုံးျပဳသည့္ပုံစံမွာ ကဲြျပားသည္။ ရရွိလာသည့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏႈန္းမ်ားၾကား အေရးအႀကီးဆုံး ကဲြဲျပားျခားနားမႈမွာ အိမ္ေထာင္စုအသုံးစရိတ္မ်ားမွ တစ္ဦးခ်င္း အသုံးစရိတ္ မ်ားသို႕ ညွိႏႈိင္းျပင္ဆင္ခ်က္ပင္ျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္စု စစ္တမ္းမ်ားသည္ အိမ္ေထာင္စု အဆင့္၌ စုစုေပါင္းစားသုံးမႈကုိ ရယူထားသည္။ အိမ္ေထာင္စုမွ တစ္ဦးခ်င္း လူမႈဖူလုံေရးသို႔ ေရြ႕လ်ားတုိင္းတာရာတြင္ အဆင့္ (၂) ဆင့္လုိအပ္ပါသည္။ (၁) ကဲြျပားျခားနားေသာ လူဦးေရ ဆုိင္ရာ စာရင္းအခ်က္အလက္မ်ား လုိအပ္မႈကုိေဖာ္ျပေပးမည့္ မွ်ေျခေဘာင္တစ္ခု ေရြးခ်ယ္ျခင္း ႏွင့္ (၂) ညွိႏႈိင္းျပင္ဆင္မႈျပဳလုပ္ၿပီးေနာက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းကို ထိန္းညွိရန္ စံပုံစံ ျပန္ျဖစ္ေစမႈ (Normalization) ကုိ အသုံးျပဳျခင္း (Deaton and Zaidi, ၂၀၀၂; Ravallion ၂၀၁၅) တုိ႔ပါဝင္သည္။ ဤအဆင့္ႏွစ္ဆင့္ နည္းလမ္းကုိအသုံးျပဳ၍ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသူမွ်ေျခပမာဏၾကားရွိ ကဲြျပား ျခားနားမႈတုိ႔သည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအဆင့္ကုိ သက္ေရာက္မႈမရွိေစသင့္ေသာ္လည္း ယင္းအစား ေလ့လာခ်က္ကိုမူ သက္ေရာက္ေစသင့္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ စံပုံစံျဖစ္ေအာင္ျပဳလုပ္ ျခင္းျဖစ္စဥ္ မရွိသည့္အခါတြင္ ခန္႔မွန္းဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈသည္ မွ်ေျခပမာဏကို အသုံးျပဳျခင္း (Ravallion, ၂၀၁၅) ေၾကာင့္ က်ဆင္းသြားသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသူမ်ားထက္ ကေလး သူငယ္တုိ႔၏လိုအပ္ခ်က္ကို ေလ်ာ့ပါးသြားေစသည့္ မွ်ေျခပမာဏကုိ အသုံးျပဳျခင္းျဖင့္ ကေလး သူငယ္တုိ႔ရွိသည့္အိမ္ေထာင္စုမ်ားသည္ အရြယ္ေရာက္ၿပီး သူမ်ားသာပါဝင္သည့္ အိမ္ေထာင္စု မ်ားထက္ပုိ၍ ေကာင္းက်ဳိးခံစားရႏုိင္ဖြယ္ရွိပါသည္။ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ နည္းပညာ မ်ားၾကားရွိ အဓိကဲြျပားျခားနားမႈမွာ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂၀၀၇) မွထြက္ေပၚလာသည့္ ယခင္ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားတြင္ ပထမအဆင့္ကိုသာ အသုံးျပဳခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂၀၀၇) ႏွင့္ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂၀၁၄) နည္းလမ္းမ်ားၾကားရွိ ေနာက္ဆုံးကဲြျပားျခားနားမႈမွာ အစားအစာ စားသုံးမႈေဘာင္မ်ား ေရြးခ်ယ္မႈကို ထင္ဟပ္ပါသည္။ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂၀၁၄) ၏ အစားအစာျခင္းေတာင္း basket သည္ အိမ္ေထာင္စုတို႔မွ သတ္မွတ္မွီျငမ္းကာလတစ္ေလွ်ာက္ တင္ျပသည့္ စားသုံးမႈ စုစုေပါင္း ပမာဏအေပၚ အေျခခံထားပါသည္။ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂၀၀၇) ကမူ သတ္မွတ္မွီျငမ္းကာလတစ္ေလွ်ာက္ ကုိယ္ပုိင္ထုတ္လုပ္ စားသုံးျခင္းႏွင့္ အလား တူ အေျခအေနမွ ရရိွေသာ ထုတ္ကုန္မ်ားကို စားသံုးျခင္းႏွင့္ ဝယ္ယူထားသည့္ စုစုေပါင္း ပမာဏအား ေပါင္းထည့္ျခင္းတို႔အေပၚ အေျခခံသည္။ အကယ္၍ (၁) အိမ္ေထာင္စုတစ္စုသည္ ကုိယ္ပုိင္ထုတ္လုပ္ျခင္း/ အလားတူထုတ္လုပ္ျခင္းမွ လုံးဝ အမွီျပဳ၍ စားသုံးပါက (သို႔) (၂) အိမ္ေထာင္စုတစ္စုသည္ မွီျငမ္းကာလအတြင္း ဝယ္ယူထားသည့္ စုစုေပါင္းပမာဏကုိ စားသုံး ပါက ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္ အဖြဲ႕ (၂၀၀၇) တုိင္းတာမႈမွာ နည္းပညာ အားျဖင့္ သတ္မွတ္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ စုစုေပါင္းစားသုံးမႈကုိ တူညီေစႏုိင္သည္။ သုိ႔ရာတြင္ ဆန္ႏွင့္ဆီကဲ့သို႔ ပမာဏမ်ားမ်ားျဖင့္ ဝယ္ယူထားေသာ မပ်က္သုန္းႏုိင္သည့္ပစၥည္းမ်ားသည္ ျပည့္ဝစြာစားသုံး ရန္ျဖစ္ႏုိင္ေျခ မရွိေသာေၾကာင့္ ပ်မ္းမွ်ျဖစ္ရပ္တစ္ခု မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ ယင္းပစၥည္း မ်ားကုိ ယခင္ဝယ္ယူထားသည္တို႕အား သိမ္းဆည္း၍ ျပန္လည္ထုတ္ယူျခင္းျဖင့္ ထုတ္ယူ စားသုံးႏုိင္ၿပီး မဝယ္ယူႏုိင္ပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ပ္တုိ႔သည္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂၀၀၇) ၏ အစားအေသာက္စားသုံးမႈတုိင္းတာခ်က္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္စုတုိ႔မွ အစီရင္ခံသည့္ အစားအေသာက္ စားသုံးမႈတုိ႔ ၾကားကဲြျပားျခားနားမႈအခ်ိဳ႕ကို ေမွ်ာ္မွန္းထားရ ျခင္းျဖစ္သည္။ 52 42 ဇယား က ၁.၁ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကိုခန္႔မွန္းရန္ နည္းပညာပုိင္းဆုိင္ရာခ်ဥ္းကပ္မႈမ်ား ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ အစိတ္အပိုင္း ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂၀၁၄) အစိုးရႏွင့္ အဖြဲ႕ (၂၀၀၇) အစားအစာအတြက္ ကုန္က်စရိတ္မ်ား စားသုံးခဲ့သည့္အေရအတြက္မ်ား လြန္ခဲ့သည့္ (၇/၃၀) ရက္အတြင္း ကုိယ္ပုိင္ လြန္ခဲ့သည့္ (၇/၃၀) ရက္အတြင္း စားသုံးခဲ့သည့္ ထုတ္လုပ္မႈ (ႏွင့္) ယင္းကဲ့သို႔ ထုတ္လုပ္မႈတုိ႔မွ အစားအစာစုစုေပါင္းေပၚ အေျချပဳ၍။ စားသုံးခဲ့ေသာ စုစုေပါင္းဝယ္ယူခဲ့သည္ တို႕ေပၚ အေျခခံ၍။ ေဈးႏႈန္းမ်ား အိမ္ေထာင္စုအဆင့္၌ (တန္ဖိုးရွိေသာ အိမ္ေထာင္စုအဆင့္၌ (တန္ဖိုးရွိေသာ သတ္မွတ္ တက္ရိပ္မ်ား ေပ်ာက္ဆုံးေနသည့္) သတ္မွတ္ တက္ရိပ္မ်ား ေပ်ာက္ဆုံးေနသည့္) ခန္႔မွန္းယူနစ္တန္ဖုိးမ်ား။ ခန္႔မွန္းယူနစ္တန္ဖုိးမ်ား။ ပါဝင္သည့္/ ဖယ္ခ်န္ထားသည့္ ပစၥည္းမ်ား အရက္ကိုဖယ္ခ်န္ထား။ အျခားေရတြက္၍မရေသာ အရက္ပါဝင္။ အျခားေရတြက္၍မရေသာ ပစၥည္းမ်ားဖယ္ခ်န္ထား။ ပစၥည္းမ်ားပါဝင္။ အစားအစာအတြက္ မဟုတ္သည့္ ကုန္က်စရိတ္မ်ား က်န္းမာေရး ဖယ္ခ်န္ထား။ က်န္းမာေရးအသုံးစရိတ္ ပါဝင္သည္။ က်န္းမာေရးအသုံးစရိတ္ ဆန္႔က်ံဳ႕သတၱိ = ၀.၉၉၃။ ဆန္႔က်ံဳ႕သတၱိ = ၀.၉။ ပညာေရး ပါဝင္သည္။ က်ဴရွင္အသုံးစရိတ္မ်ားကို အသုံးစရိတ္အားလုံး ပါဝင္သည္။ ဖယ္ခ်န္ထား။ တာရွည္ခံသည့္ပစၥည္းမ်ား IHLCA-I ကိုအသုံးျပဳသည့္ခန္႔မွန္းထား ေသာ ပါဝင္သည္။ ၂၀၁၀ခုႏွစ္ ဗီယက္နမ္တြင္ခန္႔မွန္း တန္ဖိုးေလ်ာ့က်ႏႈန္း မ်ားသည္ အေပါင္းလကၡဏာ ထားသည့္ တန္ဖိုးေလ်ာ့က်ႏႈန္းမ်ားကို အျဖစ္ ေတြ႔ရွိရသည္။ အသုံးျပဳထားသည္။ အိမ္ရာစီမံကိန္း ပါဝင္သည္။ အိမ္ငွားရမ္းခမ်ားကို OLS အေျခခံ၍ ပါဝင္သည္။ အိမ္ငွားရမ္းခမ်ားကို OLS အေျခခံ၍ ခန္႔မွန္းျခင္း။ ခန္႔မွန္းျခင္း။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္း ခန္႔မွန္းခ်က္ နည္းလမ္း အေျခခံလုိအပ္ခ်က္မ်ားအတြက္ ကုန္က်စရိတ္ အေျခခံလုိအပ္ခ်က္မ်ားအတြက္ ကုန္က်စရိတ္ အသုံးျပဳသည့္ ေဈးႏႈန္းမ်ား သတ္မွတ္ သတ္မွတ္ ကယ္လုိရီ ၂၃၄၀ ၂၃၀၀ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသူတုိ႔၏မွ်ေျခ မွ်ေျခပမာဏ အစားအစာ - alpha = (၀ - ၁၄) ႏွစ္အတြက္ ၀.၇၊ အစားအစာႏွင့္ အစားအစာမဟုတ္သည့္ ပစၥည္း အရြယ္ေရာက္ၿပီးသူ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအတြက္ ၀.၉။ (၀ - ၆) ႏွစ္အတြက္ alpha = ၀.၅။ အစားအစာမဟုတ္သည့္ ပစၥည္း (၀ - ၁၄) ႏွစ္အတြက္ alpha = ၀.၃။ Economies of scale Theta = ၀.၉ Theta = ၁ (economies of scale မရွိ) စံပုံစံျပန္ျဖစ္ျခင္း ျဖစ္စဥ္ မရွိ။ ရွိ။ အၾကားအလပ္ရွိသည့္ ေဈးႏႈန္း ေလ်ာ့က်မႈ အသုံးျပဳထားသည့္ေဈးႏႈန္းမ်ား အစားအစာ အစားအစာႏွင့္ အစားအစာမဟုတ္ သည့္ပစၥည္း နည္းလမ္း Paasche ညႊန္းကိန္းႏွင့္ အိမ္ေထာင္စုအဆင့္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္း အခ်ိဳး၊ ဇုန္ႏွင့္ ၿမိဳ႕ျပအဆင့္။ 53 43 ေနာက္ဆက္တြဲ က ၂ ျမန္မာႏုိ္င္ငံတြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအလားအလာ မ်ား တည္ေဆာက္ရန္ အသုံးျပဳသည့္ နည္းလမ္းမ်ား ျခံုငုံတင္ျပခ်က္ က ၂.၁ နည္းပညာဆုိင္ရာျဖစ္ရပ္မ်ား ဤဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတုိင္းတာခ်က္၏ အဓိကရည္မွန္းခ်က္သည္ ၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္ ၊ ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္ ႏွင့္ ၂၀၁၅ ခုနွစ္တို႔အၾကား ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ အဆင့္ဆင့္တုိးတက္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကုိ စစ္ေဆးၾကည့္႐ႈရန္ျဖစ္သည္။ အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားကို ႏႈိင္းယွဥ္ရာတြင္ စည္းမ်ဥ္း (၂) ရပ္ လိုအပ္ပါသည္။ (၁) ၂၀၀၄/၀၅ ခုနွစ္၊ ၂၀၀၉/ ၁၀ ခုႏွစ္ ႏွင့္ ၂၀၁၅ ခုနွစ္ၾကား ႏႈိင္းယွဥ္ႏုိင္သည့္ လူမႈဖူလုံေရးတုိင္းတာမႈႏွင့္ (၂) စားဝတ္ေနေရး ေစ်းႏႈန္းမ်ား ေျပာင္းလဲလာျခင္းအတြက္ သင့္ေလ်ာ္္သည့္ ျပဳျပင္မႈမ်ားျပဳလုပ္၍ အခ်ိန္ကာလ အလုိက္ မြမ္းမံျပင္ဆင္ထားသည့္ (ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္း) စံအတုိင္းအတာ တုိ႔ျဖစ္သည္။ လူမႈဖူလုံေရးအတုိင္းအတာမ်ားမွာ အသုံးျပဳသည့္ေမးခြန္းပံုစံကိုလုိက္၍ ထိခိုက္လြယ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ေနထိုင္မႈ အေျခအေနမ်ားကိုသိရွိရန္ အသုံးျပဳသည့္ ေမးခြန္းပံုစံမ်ားသည္ အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ ေျပာင္းလဲခဲ့ျပီးျဖစ္သည္။ ၎ပံုစံ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားသည္ စစ္တမ္း နည္းပညာတိုးတက္မႈမ်ားကို ထင္ဟပ္သည့္အခ်ိန္တြင္ ၎တို႕သည္ ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္မႈ၏ၾကီးမား ေသာစရိတ္ျဖင့္လာသည္ကို မွတ္သားထားသင့္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ ေမးခြန္းမ်ား ေျပာင္းလဲျပင္ဆင္ျခင္းမွရမည့္ မည္သည့္ အက်ိဳးေက်းဇူးကိုမဆို အခ်ိန္ကာလ တစ္ေလွ်ာက္ ေလ်ာ့က်သြားမည့္ ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္မႈ၏ စရိတ္ျဖင့္ ခ်ိန္ထိုး၍ ေသခ်ာစဥ္းစား သုံးသပ္သင့္သည္။ ၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္အတြက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားတြင္ IHLCA-I ေမးခြန္းျဖင့္ ေမးျမန္း ထားသည့္ စားသုံးမႈ အတုိင္းအတာမ်ားပါဝင္ၿပီး ကြင္းဆင္းေဆာင္ရြက္သည့္ ကာလမွာ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ႏုိဝင္ဘာ-ဒီဇင္ဘာ ႏွင့္ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ေမလ ဟူ၍ အခ်ိန္ႏွစ္ပိုင္း ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္အတြက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားမွာ က်ယ္ျပန္႔၍ႏႈိင္းယွဥ္ ႏုိင္သည့္ ေမးခြန္းပုံစံ (IHLCA-II) ကုိ အသုံးျပဳထားပါသည္။ IHLCA-I ႏွင့္ IHLCA-II ၾကားတြင္ ပံုစံ ကြာျခားခ်က္အခ်ိဳ႕ရွိ၍ ဤစစ္တမ္းမ်ားမွရရွိသည့္ စားသုံးမႈစုစုေပါင္းႏိႈင္းယွဥ္ႏုိင္စြမ္းအေပၚ သက္ေရာက္ႏုိင္သည္။ သို႔ေသာ္ စစ္တမ္းႏွစ္ခုစလုံးမွာမူ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ႏိႈင္းယွဥ္ႏုိင္ပါ သည္။ IHLCA-II ကုိ ၂၀၀၉ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၁၀ခုနွစ္ ဇန္နဝါရီႏွင့္ ၂၀၁၀ ခုနွစ္ ေမလတို႕ တြင္ ေရတြက္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ၂၀၁၅ခုႏွစ္အတြက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားမွာမူ MPLCS ေမးခြန္းပုံစံမွရရွိျခင္းျဖစ္သည္။ ေမးခြန္းပုံစံ (၃) ခုစလုံးသည္ အနည္းငယ္သာ ကဲြျပား ျခားနားၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိေတြ႔ႏုိင္သည့္ နည္းလမ္းမ်ားအေနျဖင့္ သုံးစဲြမႈစုစုေပါင္းအတိုင္း အတာႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခန္႔မွန္းခ်က္တုိ႔အတြက္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိႏုိင္ပါသည္။ ဤက႑တြင္ ကၽြန္ပ္တုိ႔အေနျဖင့္ MPLCS၊ IHLCA-I ႏွင့္ IHLCA-II တုိ႔ၾကားရွိ ႏိႈင္းယွဥ္ ႏုိင္စြမ္းရွိသည့္ အဓိကျဖစ္ရပ္ မ်ားကိုေဖာ္ျပထားသည္။ ယင္းတုိ႔သည္ အခ်ိန္ကာလအလုိက္ စုစုေပါင္းစားသုံးမႈႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ၏တိုင္းတာထားေသာ အေျပာင္းအလဲတုိ႔ကို အက်ဳိး သက္ေရာက္ႏုိင္ေျခရွိသည္။ ပထမဆုံးအားျဖင့္ ကၽြန္ပ္တုိ႔သည္ ေမးခြန္းဒီဇုိင္းကုိ စစ္ေဆး ၿပီးေနာက္ နမူနာမ်ားကိုျပန္လည္၍ စစ္ေဆးပါသည္။ ေနာက္ဆုံးမွသာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတုိင္းတာ ခ်က္တြင္ ဆိုလိုခ်က္မ်ားကုိေဆြးေႏြးပါသည္။ ႏႈိင္းယွဥ္၍ရေသာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ား ေရးသားရာတြင္ အသုံးျပဳသည့္ ယုတၱိက်နည္းလမ္းျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္မႈသည္ နမူနာ၏ ကဲြျပား ျခားနားခ်က္မ်ားကုိ မေက်ာ္လႊားႏိုင္ပါ။ သို႔ေသာ္ ေမးခြန္းပံုစံ၏ ကဲြျပားျခားနားမႈမ်ားကို ကုိင္တြယ္ေျဖရွင္းရာတြင္ တန္ဖိုးရွိသည္ ့နည္းတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ 54 44 က ၂.၁.၁ ေမးခြန္းတည္ေဆာက္မႈ၏ ကဲြျပားျခားနားမႈမ်ား အစားအစာစားသုံးမႈဆုိင္ရာ ေမးခြန္းမ်ား၏ပံုစံကို အနည္းငယ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျခင္းသည္ အစားအစာစားသုံးမႈကို တုိင္းတာရာတြင္ ႀကီးမားသည့္အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရွိသည္ကို သရုပ္ေဖာ္ျပသခဲ့ျပီးျဖစ္သည္ (ဥပမာအားျဖင့္ Beegle et al., ၂၀၁၂ တြင္ၾကည့္ပါ)။ ဤ ျဖစ္ရပ္ကို ေဖာ္ျပေနသည့္ သုေတသနစာတမ္း၏ အဆုံးသတ္၌မူ စားသုံးမႈအေၾကာင္း ေမးျမန္းမည့္ ေနာက္ခံေမးခြန္းမ်ားေျပာင္းလဲသြားပါက ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈသည္ အခ်ိန္ကာလ အလုိက္ ေျပာင္းလဲမႈရွိသည္၊ မရွိသည္အား ေဖာ္ျပရန္မွာခက္ခဲသြားႏုိင္ေၾကာင္းျဖင့္ နိဂုံးခ်ဳပ္ ထားပါသည္။ ဇယားကြက္ က ၁ တြင္ ေမးခြန္းဒီဇုိင္းေျပာင္းလဲလုိက္မႈက အစားအစာ စားသုံးမႈတင္ျပခ်က္ႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတုိင္းတာခ်က္အေပၚ မည္မွ်လႊမ္းမုိးႏုိင္ေၾကာင္း သက္ ေသသာဓကကို ေဖာ္ျပထားသည္။ MPLCA တြင္ IHLCA ၏ အစားအစာႏွင့္ အစားအစာမဟုတ္သည့္အမ်ဳိးအမည္မ်ား၏ အေျခခံ တည္ေဆာက္ပုံကို ေတြ႔ရေသာ္လည္း ပံုစံကဲြျပားျခားနားမႈက စစ္တမ္းနည္းပညာ၏ ေနာက္ ဆုံး အခ်က္အလက္မ်ားကို ထင္ဟပ္ရန္ မိတ္ဆက္ေပးသည္။ ထုိ႔ျပင္ စားသုံးမႈတြင္ အသုံးျပဳ မည့္ ေမာ္ဂ်ဴးအတုိင္းအတာကိုေလွ်ာ့ခ်ရန္ ပစၥည္းအမ်ဳိးအမည္ အေရအတြက္ကုိ အနည္း ငယ္ေလွ်ာ့ထားၿပီးျဖစ္သည္။ ဤက႑တြင္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကုိ ပုိ၍အေသးစိတ္က်စြာ ေဖာ္ျပ ေပးထားသည္။ စုစုေပါင္းစားသုံးမႈရရွိေစမည့္ေမးခြန္းမ်ား တစ္ပုိင္းၿပီးတစ္ပုိင္းျပဳလုပ္ထားသည့္ စစ္တမ္းမ်ားတြင္ ယင္းေျပာင္းလဲမႈမ်ား အေၾကာင္းကို မိတ္ဆက္ရွင္းလင္းထားၿပီးျဖစ္သည္။ စုစုေပါင္းအစားအစာ MPLCS ၏ေမးခြန္းႏွင့္ ကြင္းဆင္းအေကာင္အထည္ေဖာ္မႈသည္ IHLCA ႏွင့္ နည္းနည္းစီ မ်ားစြာ ကြာျခားေသာ္လည္း အေရးႀကီးႏိုင္သည့္နည္းလမ္းမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ (၁) ပစၥည္းမ်ား ၏ ေပါင္းစည္းမႈ၊ (၂) စားသုံးသည့္ပစၥည္းမ်ားအတြက္ ရုတ္သိမ္းသည့္ကာလတို႔ကို ေျပာင္းလဲ လုိက္ျခင္းႏွင့္ (၃) ဝယ္ယူမည့္ပစၥည္းမ်ား18 အတြက္ ပုံေသျပန္လည္သိမ္းဆည္းသည့္ကာလမွ လြတ္လပ္မႈရွိသည့္ ကာလသို႔ ေျပာင္းလဲလုိက္ျခင္းတုိ႔ျဖစ္သည္။ (၁) အစားအစာပစၥည္းမ်ားေပါင္းစည္းမႈ - IHLCA-I ၏ပစၥည္းစာရင္းတြင္ အစားအစာ (၁၈၆) မ်ဳိးပါဝင္ၿပီး IHLCA-II တြင္မူ အစားအစာ (၂၂၈) မ်ဳိးပါဝင္သည္။ MPLCS ပစၥည္း စာရင္းတြင္ အစားအစာ (၁၈၄) မ်ဳိး ပါဝင္သည္။ ဖယ္ခ်န္ခဲ့သည့္ အစားအစာပစၥည္း မ်ားမွာ အိမ္ေထာင္စု (၂) ရာခုိင္ႏႈန္း ထက္နည္းသည့္ အေရအတြက္ကသာ စားသုံးေန ၾက သည့္ပစၥည္းမ်ားျဖစ္ၿပီး ယင္း (၂) ရာခုိင္ႏႈန္း တြင္ပင္ စားသုံးမႈမွာ (၅) ရာခုိင္ႏႈန္း ထက္ပို၍ေလ်ာ့နည္းေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ ဇယား က ၄.၂ တြင္ IHLCA-II တြင္ ပါဝင္သည့္ ပစၥည္းမ်ားရွိေနေသာ္လည္း MPLCS စုစုေပါင္းမွ ဖယ္ခ်န္ထားပါသည္။ အစားအစာ စုစုေပါင္း၏ေဝစုတြင္ ရွင္းျပထားသည့္ ပစၥည္းတစ္ခုခ်င္းကုိ ေဖာ္ျပထားသည္။ အတူတကြေပါင္းလုိက္ပါက ဤပစၥည္းမ်ားသည္ ျခင္းေတာင္း စုစုေပါင္း ကယ္လုိရီ ၏ ၀.၆၄၇ ရာခုိင္ႏႈန္းကုိ ကုိယ္စားျပဳသည္။ ဖယ္ခ်န္ ထားသည့္ပစၥည္းမ်ားၾကားတြင္ ျခင္းေတာင္းအတြင္း ကယ္လုိရီအမ်ားဆံုးပါ၀င္မႈမွာ ေနၾကာ ဆီ ျဖစ္၍ ကယ္လုိရီ စုစုေပါင္း၏ ၀.၁၄ ရာခုိင္ႏႈန္း ရွိပါသည္။ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ပါက ဆန္ သည္လည္း ပ်မ္းမွ် အားျဖင့္ ကယ္လုိရီစုစုေပါင္း၏ ၅၉ ရာခုိင္ႏႈန္းကုိ ကုိယ္စားျပဳသည္။ (၂) ပ်က္စီးႏုိင္သည့္ပစၥည္း (၄၆) မ်ဳိးအတြက္ ရုတ္သိမ္းသည့္ကာလကုိ ရက္ ၃၀ မွ ၇ ရက္အထိ ေလွ်ာ့ခ်ျခင္း - ပို၍တုိေတာင္းေသာရုတ္သိမ္းသည့္ကာလသည္ စားသုံးမႈ အတုိင္းအတာကို ျမင့္တက္ေစႏုိင္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ယင္းပစၥည္း (၄၆) မ်ဳိးကို ေန႔စဥ္ စားသုံးသည့္အတုိင္းအတာ ျမင့္တက္လာျခင္းတြင္ ရုတ္သိမ္းမႈကာလကဲြျပားျခားနားမႈမ်ား ေၾကာင့္ ဘက္လိုက္မႈမ်ားျမင့္တက္လာႏုိင္သည္။ 18 ေမးခြန္းထဲရွိ အစားအစာႏွင့္ အစားအစာမဟုတ္သည့္ အမ်ဳိးအမည္မ်ား၏ ေျပာင္းလဲမႈ ျခံုငံုေဖာ္ျပခ်က္ အေသးစိတ္ကို ေနာက္ဆက္တြဲ က ၄ တြင္ ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။ 55 45 (၃) ပစၥည္းဝယ္ယူမႈအားတင္ျပရန္အတြက္ ပုံေသရုတ္သိမ္းသည့္ကာလမွ လြတ္လပ္သည့္ ရုတ္သိမ္းကာလဆီသုိ႔ ေျပာင္းလဲလုိက္ျခင္း - ဤေျပာင္းလဲမႈ၏ေကာင္းက်ိဳးမွာ အိမ္ေထာင္ စု အဆင့္ ေဈးႏႈန္းမ်ားကို ပို၍သိရွိလာေစျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဤေမးခြန္းက ၂၀၀၄/ ၀၅ ခုနွစ္ ႏွင့္ ၂၀၀၉/၁၀ ခုနွစ္မွ တရားဝင္ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားကုိ အေျခခံသည့္ အစားအစာစုစုေပါင္း၏ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဤေျပာင္းလဲမႈသည္ တုိက္ ႐ုိက္ႏႈိင္းယွဥ္ႏိုင္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားဆုံး႐ႈံးမႈကို ျဖစ္ေပၚေစသည္။ IHLCA-II ၏ေမးခြန္းပုံစံမ်ားတြင္ အိမ္ေထာင္စုစားသုံးမႈကုိသိရွိလာေစမည့္ ေမးခြန္း (၃) ခု ႏွင့္ ဝယ္ယူမႈ တုိ႔ကုိသိရွိ လာေစမည့္ ေမးခြန္း(၁)ခု ပါဝင္ပါသည္။ ၎တို႔မွာ (၁) ၿပီးခဲ့သည့္ ရက္ ၃၀/ ၇ ရက္အတြင္းက စားသုံးခဲ့သည့္ အေရအတြက္၊ (၂) ေငြသားျဖင့္ ဝယ္ယူခဲ့သည့္ အစား အစာ ပစၥည္းမ်ား၏ တန္ဖိုးႏွင့္ အေရအတြက္၊ (၃) လဲလွယ္မႈစနစ္၊ လက္ေဆာင္ရျခင္းႏွင့္ ေငြ ေခ်းယူမႈ တို႔မွ ရရွိခဲ့သည့္အေရအတြက္ႏွင့္ (၄) အိမ္တြင္း ထုတ္လုပ္မႈမွ စားသုံးခဲ့သည့္ အေရ အတြက္တုိ႔ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္အတြက္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ ႏွင့္အဖြဲ႕ (၂၀၀၇) ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈစာရင္းအင္း၏ စားသုံးမႈ စုစုေပါင္း (IHLCA-I မွ အခ်က္ အလက္မ်ားကုိ အေျခခံ၍) တြင္ အစိတ္အပိုင္း (၂)၊ (၃) ႏွင့္ (၄) တုိ႔ ပါဝင္သည္။ ဝယ္ယူ တန္ဖိုးအပါအဝင္ ယူဆခ်က္တစ္ခုမွာ အိမ္ေထာင္စုတစ္ခုသည္ ဤထုတ္ကုန္တုိ႔၏ စုစုေပါင္း တန္ဖိုးကို ရုတ္သိမ္းသည့္ကာလ (၇) ရက္မွ ရက္ (၃၀) အတြင္း စားသုံးခဲ့ေၾကာင္း ဟူ၍ျဖစ္သည္။ MPLCS စစ္တမ္း တြင္မူ ေမးခြန္း (၁)၊ (၂) ႏွင့္ (၃) မွ်သာ ပါဝင္သည္။ ဤ ေျပာင္းလဲမႈသည္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂၀၁၀) နည္းလမ္းကို အသုံးျပဳထားသည့္ MPLCS စားသုံးမႈ စစ္တမ္းအစိတ္အပိုင္းျဖင့္ တုိက္႐ုိက္ထုတ္ယူထားသည့္ ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္ေသာ မည္သည့္စားသုံးမႈစုစုေပါင္းကိုမဆို အက်ိဳးသက္ေရာက္ေစသည္။ အစားအစာမဟုတ္သည့္ အစိတ္အပိုင္းမ်ား စုစုေပါင္း အစားအစာမဟုတ္သည့္ အစိတ္အပိုင္းမ်ားအတြက္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကုိ အမ်ဳိးအစား (၃) ခုျဖင့္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ႏိုင္ပါသည္။ (၁) ရုတ္သိမ္းသည့္ကာလမ်ား ေျပာင္းလဲမႈ၊ (၂) ပစၥည္းစုစုေပါင္းဆုိင္ ရာေျပာင္းလဲမႈ ႏွင့္ (၃) ၾကာရွည္ခံသည့္ပစၥည္း မ်ားဆုိင္ရာ ထပ္ေပါင္းေမးခြန္းမ်ားပါဝင္လာျခ င္းတုိ႔ျဖစ္သည္။ (၁) အစားအစာမဟုတ္သည့္ ကုန္စည္အခ်ိဳ႕အတြက္ ရုတ္သိမ္းမႈကာလေျပာင္းလဲမႈ - ပညာေရးႏွင့္ ခရီးထြက္ျခင္းကဲ့သို႔ အေၾကာင္းအရာမ်ားအတြက္ ရုတ္သိမ္းမႈကာလ ေျပာင္းလဲမႈကုိ MPLCS ၏ အေကာင္အထည္ ေဖာ္မႈဒီဇုိင္းအရ လုိအပ္ေသာေၾကာင့္ ျပဳလုပ္ ရျခင္းျဖစ္သည္။ IHLCA ကုိ တစ္ႏွစ္ႏွစ္ႀကိမ္ ေဆာင္ရြက္ၿပီး ေျခာက္လတစ္ခါ ရုတ္သိမ္း မႈ ျပဳလုပ္ပါသည္။ အင္တာဗ်ဴး (၂) ႀကိမ္ျပဳလုပ္ခ်ိန္တြင္ ၁၂ လ ရုတ္သိမ္းမႈကို ခြင့္ျပဳေပး ပါသည္။ MPLCS ကုိ သုံးလတစ္ေလွ်ာက္ တုိေတာင္းသည့္အခ်ိန္ကာလအတြင္း ျပဳလုပ္ ေသာေၾကာင့္ ရုတ္သိမ္းမႈကို စားသုံးမႈ သိပ္မရွိေသာ၊ "ကုိး႐ုိးကားရားႏုိင္ေသာ” အစားအစာ မဟုတ္သည့္ပစၥည္းမ်ားတြင္ လိုအပ္သလို ခ်ိန္ညွိေပးရန္ လုိအပ္ပါသည္။ (၂) စုစုေပါင္းအေျပာင္းအလဲ - အစားအစားမဟုတ္သည့္ အမ်ဳိးအမည္မ်ားစုစုေပါင္းသည္ အစားအစာ ပစၥည္းမ်ားအတြက္ ေဆာင္ရြက္ထားသည့္ တူညီေသာ လုပ္ေဆာင္မႈကို ထင္ဟပ္ေစသည္။ ျဖစ္ေတာင့္ျဖစ္ခဲအေနျဖင့္ စားသုံးသူမ်ားအၾကား အိမ္ေထာင္စု ျခင္း ေတာင္း၏ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ထက္ပင္နည္းပါးသည့္ စားသုံးမႈသိပ္မရွိေသာ အစားအစာ မဟုတ္သည့္ပစၥည္းမ်ားကို ဖယ္ခ်န္ထားပါသည္။ (၃) ျဖည့္စြက္ေမးခြန္းမ်ား - အိမ္ေထာင္စုပိုင္ဆိုင္မႈ အပိုင္းတြင္ MPLCS သုိ႔ ထပ္မံျဖည့္စြက္ ထားသည့္ အထင္ရွားဆုံး ေမးခြန္းမွာ ဝယ္ယူသည့္ကာလတြင္ ပိုင္ဆိုင္မႈအတြက္ ေပးရ သည့္ ပမာဏပင္ျဖစ္သည္။ ဤေမးခြန္းကို ထပ္ေပါင္းထည့္ျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္ကာလ တစ္ေလွ်ာက္ ပိုင္ဆိုင္မႈတန္ဖုိးေျပာင္းလဲမႈအေပၚ အေျခခံသည့္ တန္ဖုိးေလ်ာ့ႏႈန္းမ်ားကို တြက္ခ်က္ရန္ ခြင့္ျပဳေပးသည္။ 56 46 ဇယားကြက္ က ၁ - ေမးခြန္းဒီဇုိင္းႏွင့္ စားသုံးမႈစုစုေပါင္း၏ ႏႈိင္းယွဥ္ႏုိင္မႈ။ အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ စားသုံးျခင္းႏွင့္ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတုိ႔ကုိ ႏႈိင္းယွဥ္တုိင္းတာရန္ ေမးခြန္းဒီဇုိင္းတြင္ တစ္သမတ္တည္း ျဖစ္ျခင္း၏ အေရးပါမႈကုိ အလြန္အကြၽံအေလးထားႏုိင္ေတာ့မည္မဟုတ္ပါ။ ႏုိင္ငံ၏အေတြ႔အႀကဳံမ်ားမွ (ဥပမာအေန ျဖင့္ အိႏၵိယတြင္ ျပန္လည္ သိမ္းဆည္းမႈကာလ (recall periods) အတြင္း ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္ရပ္ Deaton and Kozel (၂၀၀၅) ကုိၾကည့္ပါ။) ဥပမာမ်ားစြာ ရရွိႏုိင္ သည္။ သုေတသနပညာရွင္အခ်ိဳ႕မွ ျပန္လည္သိမ္းဆည္းမႈ ကာလႏွင့္ တင္ျပသည့္စားသုံးမႈ ပစၥည္းအေရအတြက္ကဲ့သုိ႔ ကန္႔သတ္ခ်က္ ေဘာင္မ်ားၾကားရွိ ကဲြျပားျခားနားမႈမွာ ေသးငယ္သည့္တုိင္ေအာင္ပင္ တုိင္းတာထားသည့္ရလဒ္မ်ားကို ျပင္းထန္စြာ သက္ေရာက္မႈ ရွိေၾကာင္း သ႐ုပ္ျပႏုိင္ပါသည္။ စားသုံးမႈႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခန္႔မွန္းခ်က္ဆုိင္ရာ ေမးခြန္းဒီဇုိင္းမ်ား၏ ေျပာင္းလဲမႈ သက္ေရာက္ခ်က္မ်ားကုိ စစ္ေဆးရန္ Beegle ႏွင့္ အျခားသူမ်ား (၂၀၁၂) သည္ တန္ဇန္းနီးယားတြင္ ထိန္းခ်ဳပ္သုေတသနတစ္ခုကုိ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ျပန္လည္ သိမ္းဆည္းမႈကာလမ်ား၊ စားသုံးမႈအားပုိင္းျခားထားျခင္းႏွင့္ စုေဆာင္းမႈကာလ (ဒုိင္ယာရီႏွင့္ ျပန္လည္သိမ္းဆည္းမႈ) ကဲ့သုိ႔ ရလဒ္ အေပၚသက္ေရာက္မႈရွိမည့္ ကန္႔သတ္ခ်က္ေဘာင္တုိ႔၏ အေျပာင္းအလဲမ်ားကုိ ျမင္ေတြ႔ႏုိင္ရန္ျဖစ္သည္။ တူညီေသာလူဦးေရမ်ားထဲမွ အိမ္ေထာင္စု (၅၀၀) ပါဝင္သည့္ က်ပန္းနမူနာ (၈) ခုကုိေရြးခ်ယ္၍ ၁၄ရက္ ျပဳလုပ္ရမည့္ ေန႔စဥ္ဒုိင္ယာရီထဲတြင္ ျပဳလုပ္ထားၿပီး ျဖစ္သည့္ ႏႈိင္းယွဥ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ဆန္႔က်င္သည့္စံအမွတ္အတုိင္း တစ္ဦးခ်င္းစီ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ား ေရးသြင္းထားၾကပါသည္။ နမူနာမ်ားကုိ လူဦးေရစာရင္းအင္းအကြာအေဝးႏွင့္ အျခားဝိေသသလကၡဏာတို႔တစ္ေလွ်ာက္ အလြန္တူညီရန္ ဆုံးျဖတ္ထားပါသည္။ သုေတသနပညာရွင္မ်ားအေနျဖင့္ ေမးခြန္းကန္႔သတ္ခ်က္ေဘာင္မ်ားကုိ ေျပာင္းလဲလုိက္သည့္အခါတြင္ ခန္႔မွန္းမႈမ်ား၌ ႀကီးမားသည့္ ေျပာင္းလဲမႈတုိ႔ကုိ ေတြ႔ရွိရပါသည္။ ၁၄ ရက္တာ ျပန္လည္သိမ္းဆည္းမႈကို အသုံးျပဳသည့္ေမးခြန္း တစ္ခုမွရရွိထားသည့္ သတင္းအခ်က္ အလက္မ်ားမွ ေန႔စဥ္ဒိုင္ယာရီမွရရွိသည့္ သတင္းအခ်က္အလက္တုိ႔ကို အသုံးျပဳ၍ စံအဆင့္ထက္ ၁၆ ရာခိုင္ႏႈန္း ပို၍နည္းပါးသည့္ ပ်မ္းမွ်စားသုံးမႈအဆင့္တစ္ခုကုိ ရရွိေစပါသည္။ ၇ ရက္တာ ျပန္လည္သိမ္းဆည္းမႈ နည္းလမ္းမွ စံအဆင့္ထက္ ၄ ရာခိုင္ႏႈန္း သာပုိ၍ နည္းပါးသည့္ရလဒ္ကုိ ျဖစ္ေပၚေစေသာ္လည္း တင္ျပထားသည့္ စားသုံးမႈပစၥည္းစာရင္းမ်ား သိသာစြာေလွ်ာ့ခ်ခဲ့ပါက ဤကဲြျပားျခားနား မႈသည္ ၂၈ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ျမင့္တက္သြားခဲ့ပါသည္။ စားသုံးမႈခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားရွိ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားသည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအတုိင္းအတာ မ်ားတြင္ ကြာဟခ်က္မ်ားကို တုိက္႐ုိက္ျဖစ္ေပၚေစပါသည္။ ျပန္လည္သိမ္းဆည္းမႈအမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္ စားသုံးမႈစာရင္းပါဝင္သည့္ အျခားေသာ ေမးခြန္းမ်ားမွရရွိသည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကိုအသုံးျပဳျခင္းျဖင့္ ဒီဇုိင္းကန္႔သတ္ခ်က္ေဘာင္မ်ားသည္ ၅၅ ရာခိုင္ႏႈန္း မွ ၆၈ ရာခိုင္ႏႈန္း အထိရွိေသာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏႈန္း အတုိင္းအတာမ်ားကိုထုတ္ေပးပါသည္။ ယင္းအတုိင္းအတာမ်ားသည္ စံအဆင့္ အခ်က္အလက္မ်ားကို အသုံးျပဳထားသည့္ ၄၇.၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ Jolliffe (၂၀၁၁) သည္ El Salvador ၌ ကန္႔သတ္ခ်က္ေဘာင္တစ္ခုသာ ကြဲျပားမႈရွိ၍ တူညီေသာလူဦးေရရွိသည့္ နမူနာငယ္ (၂) ခု ကုိ ၾကည့္ရႈခဲ့ပါသည္။ နမူနာတစ္ခုမွာ အစားအစာ (၇၅) မ်ဳိးႏွင့္ အစားအစာမဟုတ္သည့္ပစၥည္း (၂၅) မ်ဳိးပါဝင္သည့္ ေမးခြန္းတစ္ခု ေပးထား၍ အျခားတစ္ခုမွာ အစားအစာပစၥည္း (၁၈) မ်ဳိးႏွင့္ အစားအစာမဟုတ္သည့္ပစၥည္း (၆) မ်ဳိးစာရင္း ရရွိထားပါသည္။ စာရင္းတုိမွ အမ်ဳိးအစားအဆင့္ (ဥပမာ - ခ်ိစ္) တစ္ခု၌ စားသုံးသည့္ပစၥည္းဆုိင္ရာ သတင္းအခ်က္အလက္ကုိ ေတာင္းဆုိၿပီး စာရင္းရွည္မွ ပစၥည္း အမ်ဳိးအစားစုံလင္စြာ စားသုံးမႈအေၾကာင္း (ဥပမာ - ခ်ိစ္အမ်ဳိးအစားမ်ား) ကို ေမးျမန္းခဲ့ပါသည္။ ရလဒ္အေနျဖင့္ တုိင္းတာထားသည့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏႈန္းမွာ စာရင္းရွည္ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ၿပီး စာရင္းတုိကုိအသုံးျပဳျခင္းျဖင့္ ၄၆ ရာခိုင္ႏႈန္း ပိုမုိျမင့္မားေနပါသည္။ ဤဥပမာမ်ားႏွင့္ အျခားဥပမာမ်ားမွ ေဖာ္ျပထားသည္မွာ ေမးခြန္းဒီဇုိင္းကိုေျပာင္းလဲရန္ သတိျဖင့္ခ်ဥ္းကပ္ရမည့္အေၾကာင္းမွာ ကန္႔သတ္ ခ်က္ ေဘာင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားသည္ အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ မႏိႈင္းယွဥ္ႏုိင္ေသာ တိုင္းတာထားသည့္ရလဒ္မ်ား ျဖစ္ေစႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ရင္းျမစ္ - ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂၀၁၅) က ၂.၁.၂ နမူနာ နမူနာႏွင့္ပတ္သက္၍ေဆြးေႏြးမႈမွာ IHLCA အပိုင္းမ်ားႏွင့္ MPLCS ႏွစ္ခုၾကားရွိကဲြျပားျခားနားမႈ (၂) ရပ္အေပၚ ဦးတည္ထားသည္။ ၎တုိ႔မွာ နမူနာအျဖစ္ေရြးခ်ယ္သည္ နယ္နမိတ္ႏွင့္ ပါဝင္ ေသာၿမိဳ႕နယ္တုိ႔ပင္ျဖစ္သည္။ နမူနာေကာက္ယူနည္းကြဲလြဲမႈမ်ားသည္ ကိန္းဂဏန္း၊ စာရင္းဇယားမ်ား စုေပါင္းျခင္းအတြက္ အေလးထားရမည့္ကိစၥျဖစ္သည္။ ဆင္းရဲမႈစစ္တမ္းအတြက္ ပို၍ပါဝင္သင့္ေသာလူဦးေရအား နမူနာအျဖစ္ေရြးခ်ယ္သတ္မွတ္မႈမွ ခ်န္ထားခဲ့ပါက ယင္းတို႕ပါဝင္ျခင္းႏွင့္ ျခားနားသည့္ရလဒ္ကို ရရွိမည္။ 57 47 နမူနာနယ္နမိတ္သတ္မွတ္ျခင္း IHLCA ႏွင့္ MPLCS စစ္တမ္းတို႔ၾကားရွိ အဓိကကဲြျပားျခားနားမႈမွာ အသုံးျပဳသည့္ နမူနာ နယ္နမိတ္ျဖစ္သည္။ နမူနာတစ္ခုကို ေရြးထုတ္ႏိုင္သည့္ အိမ္ေထာင္စုမ်ား၊ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျပီးျပည့္စုံစြာျပဳစုထားေသာစာရင္းသည္ နမူနာနယ္နမိတ္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ နမူနာနယ္နမိတ္သည္ ေလ့လာမည့္လူဦးေရ အၾကမ္းဖ်င္းကို သတ္မွတ္ရာ၌ အေရးႀကီး သည့္ ပထမဆုံးအဆင့္ျဖစ္သည္။ မျပည့္စုံသည့္ သို႔မဟုတ္ မမွန္ကန္သည့္ နမူနာ နယ္နမိတ္ သတ္မွတ္ျခင္းသည္ နမူနာပုံစံ မဟုတ္သည့္ အမွား (Non-sampling error)၊ လႊမ္းၿခဳံပါဝင္မႈ သို႔မဟုတ္ နယ္နမိတ္အမွားကိုျဖစ္ေစႏုိင္သည္။ သန္ေခါင္စာရင္းအခ်က္အလက္သည္ နမူနာ နယ္နမိတ္မ်ားႏွင့္ အိမ္ေထာင္စု စစ္တမ္းမ်ားအတြက္ စာရင္းအင္းစံအမွတ္တုိ႔၏ အဓိကရင္းျမစ္ ျဖစ္သည္ (United Nations Statistics Division ၁၉၈၆)။ ၂၀၀၅ခုႏွစ္ IHLCA နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာအစီရင္ခံစာထဲတြင္ IHLCA-I တြင္ သုံးထားေသာ နမူနာနယ္နမိတ္ကို ပို၍ အေသးစိတ္ေဖာ္ျပထားပါသည္ (ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕၊ ၂၀၁၀)။ IHLCA-I ကို ေဆာင္ရြက္စဥ္က ေနာက္ဆုံးေကာက္ယူထား ေသာ သန္ေခါင္စာရင္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္မရရွိႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ယင္းအခ်ိန္ကရရွိႏိုင္ေသာ အား အထားႏိုင္ဆုံးလူဦးေရခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားမွ IHLCA-I က ထုတ္ယူထားပါသည္။ IHLCA-II သည္ IHLCA-I မွ ျပဳျပင္မြမ္းမံထားသည့္ နမူနာဒီဇုိင္းကုိ အသုံးျပဳထားသည္။ အထူးသျဖင့္ IHLCA-II တြင္ IHLCA-I မွ အိမ္ေထာင္စု (၅၀) ရာခိုင္ႏႈန္းကို ထပ္မံအသုံးျပဳထားသည္။ IHLCA-II တြင္ ပါဝင္သည့္အစိတ္ အပိုင္းတုိ႔သည္ တူညီသည့္အိမ္ေထာင္စုမ်ား၏ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ လူေနမႈ အဆင့္အတန္းအေျပာင္းအလဲမ်ားကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားႏုိင္ေသာအတုိင္းအတာအရ အခ်ိန္ႏွင့္ တစ္ေျပးညီ တုိက္႐ုိက္စစ္ေဆးအကဲျဖတ္ခြင့္ျပဳထားပါသည္။ MPLCS ၏ နမူနာနယ္နမိတ္သည္ ျပည္သူ႔အင္အားဌာနမွျပဳလုပ္သည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ၂၀၁၄ လူဦးေရႏွင့္ အိမ္ေထာင္စု သန္းေခါင္စာရင္းအေပၚအေျခခံထားျခင္းျဖစ္သည္။ နမူနာနယ္နမိတ္ သည္ သန္းေခါင္းစာရင္းမွအႀကိဳရလဒ္မ်ားႏွင့္ ေျမပုံတုိ႔အေပၚအေျခခံထားၿပီး အစဥ္အလာ အိမ္ရာမ်ားတြင္ ေနထုိင္ေနၾကေသာ ေရတြက္ထားသည့္လူဦးေရႏွင့္ ေရတြက္ထားမႈမရွိသည့္ လူဦးေရတုိ႔ပါဝင္သည္။ စစ္တမ္း (၂) ခုမွထြက္ေပၚလာသည့္ လူဦးေရခန္႔မွန္းခ်က္မွာကဲြျပားသည္။ ဇယား က ၂.၁ တြင္ စစ္တမ္း (၃)ေစာင္ႏွင့္ ၂၀၁၄ လူဦးေရႏွင့္အိမ္ရာသန္းေခါင္စာရင္းတုိ႔ထံမွ လူဦးေရ ႏွင့္ အိမ္ရာ ေရတြက္မႈတုိ႔ကုိေဖာ္ျပထားသည္။ MPLCS သည္ သန္းေခါင္စာရင္း၏ အိမ္ေထာင္စုႏွင့္ လူဦးေရ ေရတြက္ထားမႈႏွင့္ အနီးစပ္ဆုံးကိုက္ညီသည္။19 IHLCA မွ လူဦးေရလႊမ္းၿခဳံပါဝင္မႈႏွင့္ သန္းေခါင္စာရင္းတို႔ၾကားရွိ ကဲြျပားျခားနားခ်က္မွာရင္းျမစ္ (၃)ရပ္မွ ထြက္ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည္။ (၁) ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္တြင္ IHLCA-II ၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ႏွင့္ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္တြင္သန္းေခါင္စာရင္း ၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္တုိ႔အၾကား လူဦးေရစာရင္းေျပာင္းလဲသြားျခင္း၊ (၂) နမူနာနယ္နမိတ္အျဖစ္ အသုံးျပဳသည့္ လူဦးေရခန္႔မွန္းမႈႏွင့္သန္းေခါင္စာရင္းတုိ႔ၾကားရွိ ကဲြျပားျခားနားမႈမ်ားႏွင့္ (၃) ၿမိဳ႕ နယ္တို႔ကိုခ်န္လွပ္ထားျခင္း(ေနာက္အပုိင္းတြင္ေဆြးေႏြးမည္)တုိ႔ျဖစ္သည္။ လူဦးေရခန႔္မွန္းမႈ မ်ားႏွင့္ ၂၀၁၄သန္းေခါင္စာရင္းတို႔ၾကားရွိကဲြျပားမႈႏွင့္ ယခင္ျပည္သူ႔အင္အားဌာန၏ခန္႔မွန္းမႈ မ်ားသည္ IHLCA ႏွင့္ MPLCS စစ္တမ္းတို႔၏ႏႈိင္းယွဥ္ႏုိင္စြမ္းအေပၚသက္ေရာက္မႈရွိႏုိင္ပါသည္။ ၿမိဳ႕နယ္လႊမ္းၿခဳံပါဝင္မႈ ကြင္းဆင္းအေကာင္အထည္ေဖာ္ရာတြင္ နယ္ေျမလုံျခံုေရးအေျခအေနအရ ေရတြက္ရမည့္ ဧရိယာ (enumeration areas – EAs) မ်ားကို ခ်န္လွပ္ထားမႈသည္ အေျခအေနအမ်ဳိးမ်ဳိးတြင္ ရင္ဆုိင္ရမည့္ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ လႊမ္းၿခဳံ ပါဝင္မႈ မရွိသည့္ဧရိယာမ်ားမွာပါဝင္သည့္ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားႏွင့္ စနစ္တက်ကြဲျပားျခားနားမႈရွိပါက ဤခ်န္လွပ္ထားမႈသည္ အမ်ဳိးသားအဆင့္ ခန္႔မွန္းမႈႏွင့္ ျပည္နယ္/တုိင္းေဒသႀကီးအဆင့္ခန္႔မွန္းမႈတုိ႔ကို အေပါင္းလကၡဏာ ေဆာင္၍ ျဖစ္ေစ၊ အႏႈတ္လကၡဏာေဆာင္၍ျဖစ္ေစ သက္ေရာက္မႈရွိသည္။ 19 အစဥ္အလာအိမ္ေထာင္စုမ်ားအေပၚအာ႐ံုစိုက္မႈေၾကာင့္ႏွင့္လူဦးေရမ်ားၾကားအနည္းငယ္ကြဲျပားျခားနားမႈမ်ား ေၾကာင့္ MPLCS ႏွင့္ သန္ေခါင္စာရင္းတို႕ထဲရွိ အိမ္ေထာင္စုအဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ျခားနားမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေစပါသည္။ ထိုအေၾကာင္းျပခ်က္ေၾကာင့္ လူဦးေရေပါင္းစီးမႈထက္ အိမ္ေထာင္စုမ်ား ေပါင္းစီးမႈက ပို၍နီးစပ္မႈရွိႏိုင္ပါသည္။ 58 48 ဇယား က ၂.၁ IHLCA-I၊ IHLCA-II ႏွင့္ MPLCS တုိ႔၏လူဦးေရႏွင့္အိမ္ေထာင္စုေရတြက္မႈမ်ား စစ္တမ္း ေန႔စြဲ လူဦးေရ အိမ္ေထာင္စု IHLCA-I ႏုိဝင္ဘာ-ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၄၊ ၃၈,၈၁၆,၁၈၀ ၇,၄၅၅,၀၇၆ ေမ၂၀၀၅။ IHLCA-II ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉-ဇန္နဝါရီ၂၀၁၀၊ ၄၁,၂၃၁,၇၆၄ ၈,၂၂၇,၀၄၃၄ ေမ၂၀၁၀။ သန္းေခါင္စာရင္း ဧၿပီ ၂၀၁၄။ ၄၉,၁၃၆,၃၅၂ ၁၀,၈၇၇,၈၃၂ MPLCS ဇန္နဝါရီ-ဧၿပီ ၂၀၁၅။ ၄၉,၂၁၇,၅၉၂ ၁၀,၈၆၀,၆၁၇ မွတ္စုတုိ (က) IHLCA-I၊ IHLCA-II ႏွင့္ MPLCS တုိ႔အတြက္ အိမ္ေထာင္စုႏွင့္ လူဦးေရေရတြက္မႈသည္ သက္ဆုိင္သည့္အခ်က္အလက္အစုတုိ႔တြင္ အိမ္ေထာင္စုႏွင့္တစ္ဦးခ်င္း၏ ေနာက္ဆုံး အေရအတြက္စုစုေပါင္းအေပၚ အေျခခံထားသည္။ (ခ) သန္းေခါင္စာရင္း၏လူဦးေရအေရအတြက္မွာ ၂၀၁၅ တြင္ ပုံႏွိပ္ထားသည့္လူဦးေရႏွင့္ အိမ္ေထာင္စု သန္းေခါင္စာရင္း၏ ေနာက္ဆုံးရလဒ္တုိ႔အေပၚ အေျချပဳထားျခင္းျဖစ္သည္။ လူဦးေရေရတြက္မႈသည္ အစဥ္အလာအိမ္ေထာင္စုမ်ားတြင္ ေနထုိင္ေနၾကသည့္လူဦးေရ ၄၇.၉ သန္းကို ေရာင္ျပန္ဟပ္ေစၿပီး မေရတြက္ထားရေသးသည့္ လူဦးေရ ၁.၂ သန္း လည္းပါဝင္သည္။ အဖြဲ႕အစည္းဆုိင္ရာ အိမ္ေထာင္စု မ်ားတြင္ ေနထုိင္ေနၾကသည့္လူဦးေရ ၂.၃ သန္းလည္းမပါဝင္ေသးေပ။ (ဂ) သန္းေခါင္စာရင္း၏အိမ္ေထာင္စုအေရအတြက္မွာ ၂၀၁၅ ဧၿပီတြင္ ပုံႏွိပ္ထားသည့္လူဦးေရႏွင့္ အိမ္ေထာင္စုသန္းေခါင္စာရင္း၏ ေနာက္ဆုံးရလဒ္တုိ႔အေပၚ အေျချပဳထားျခင္းျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္စု ေရတြက္မႈသည္ အစဥ္အလာအိမ္ေထာင္စုမ်ားကို ထင္ဟပ္ထားၿပီး အဖြဲ႕အစည္းဆုိင္ရာအိမ္ေထာင္စုမ်ား မပါဝင္ပါ။ လုံၿခဳံေရးႏွင့္သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရးႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍စိုးရိမ္မႈမ်ားေၾကာင့္ IHLCA-I ႏွင့္ IHLCA-II နမူနာနယ္နမိတ္မ်ားတြင္ ၿမိဳ႕နယ္ (၄၅) ခု မပါဝင္ပါ။ ထုိ႔ျပင္အိမ္ေထာင္စုသို႔ လူဦးေရကိန္းဂဏန္း မ်ားမရရွိႏုိင္သည့္ ရပ္ကြက္ႏွင့္ေက်းရြာ လမ္းေၾကာင္းမ်ားကိုလည္းခ်န္ထားခဲ့သည္။ ေရတြက္ သည့္အခ်ိန္တြင္ လႊမ္းၿခဳံပါဝင္မႈမရွိသည့္ခန္႔မွန္းလူဦးေရမွာ အိမ္ေထာင္စု (၃၄၃,၁၃၀) ခုျဖစ္၍ ခန္႔မွန္းေျခအားျဖင့္တစ္ဦးခ်င္း ၁,၇၈၇,၇၀၈ ဦး (ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ ႏွင့္အဖြဲ႕၊ ၂၀၁၀) ခန္႔ရွိပါသည္။ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္လုံၿခဳံေရးႏွင့္ပဋိပကၡအေျခအေနတုိ႔ေျပာင္းလဲလာမႈေၾကာင့္ MPLCS ကို IHLCA-I ႏွင့္ IHLCA-II တုိ႔ကြင္းဆင္းေရတြက္မႈျပဳစဥ္က ဝင္ေရာက္၍မရသည့္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားသို႔ သြားေရာက္ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခြင့္ရရွိခဲ့သည္။ ထုိကဲ့သို႔ပင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ၿမိဳ႕နယ္အားလုံး သည္ MPLCS ၏ အဓိကနမူနာနယ္နမိတ္တြင္ ပါဝင္လာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ေရတြက္ရမည့္ ဧရိယာအဆင့္တြင္မူ ဖယ္ခ်န္ထားမႈမ်ားျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ တစ္ႏုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာ အိမ္ေထာင္စုစစ္တမ္းမ်ားသည္ အဖြဲ႕အစည္းဆုိင္ရာလူဦးေရကုိ လႊမ္းၿခဳံမႈမရွိေသာေၾကာင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ ေရတြက္ရမည့္ဧရိယာ (၄) ခုႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ျပင္ပတြင္ ေနထိုင္ေသာ သံတမန္ေရးရာဝန္ထမ္းမ်ားကုိ လႊမ္းၿခဳံေစမည့္ ေရတြက္ရမည့္ ဧရိယာ တစ္ခု အပါအဝင္ အထူးေရတြက္ရမည့္ဧရိယာ (၂,၀၇၇) ခုကုိ နမူနာ နယ္နမိတ္ထဲမွ ဖယ္ခ်န္ ထားခဲ့သည္။ ထုိ႔ျပင္ကရင္ (လူဦးေရ ၆၉,၇၅၃) ႏွင့္ ကခ်င္ (လူဦးေရ ၄၆,၆၀၀) တုိ႔ရွိ မေရတြက္ ရေသးသည့္ဧရိယာမ်ားကို ဖယ္ခ်န္ထားခဲ့သည္။ လူဦးေရႏွင့္အိမ္ရာသန္းေခါင္စာရင္းမွ နမူနာကိုေျပာင္းလဲမႈမ်ားသည္ MPLCS ႏွင့္ IHLCA တုိ႔ၾကားရွိလူမႈ-စီးပြား သြင္ျပင္လကၡဏာႏႈိင္းယွဥ္ခ်က္တုိ႔အေပၚ မည္မွ်သက္ေရာက္မႈရွိေၾကာင္း အကဲျဖတ္ရန္ခြင့္ျပဳေပးပါသည္။ ကၽြန္ပ္တုိ႔ အေနျဖင့္ နည္းလမ္း (၂) မ်ဳိးျဖင့္ေဆာင္ရြက္သည္။ ပထမနည္းလမ္းမွာ IHLCA စစ္တမ္းမ်ားမွခ်န္လွပ္ထားသည့္ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားကို ၎တုိ႔တုိင္းတာ ထားသည့္ လူမႈ-စီးပြားသြင္ျပင္လကၡဏာမ်ားသည္ ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ျပည္နယ္ သို႔မဟုတ္ တုိင္းေဒသႀကီး တုိ႔၏ ပ်မ္းမွ်အခ်က္တုိ႔ႏွင့္ နည္းစနစ္က်စြာကြဲျပားမႈရွိမရွိကုိ ေသခ်ာေစရန္ စစ္ေဆးျခင္းျဖစ္သည္။ ဒုတိယအေနျဖင့္ ကၽြန္ပ္တုိ႔္သည္နမူနာေျပာင္းလဲမႈမ်ားက သြင္ျပင္ လကၡဏာမ်ားဆိုင္ရာ စုစည္းတင္ျပမႈကို မည္မွ်သက္ေရာက္မႈရွိေၾကာင္း အကဲျဖတ္ရန္ စစ္တမ္းမ်ားႏွင့္ လူဦးေရၾကားရွိအခ်ိန္ေပၚတြင္ မွီခုိမႈမရွိသည့္ လူဦးေရဆုိင္ရာ သြင္ျပင္ လကၡဏာမ်ားႏွင့္ IHLCA စစ္တမ္းတြင္ သြားေရာက္ရန္ အေျခအေနမေပးခဲ့ေသာ ျမိဳ႕နယ္ မ်ားအား MPLCS တြင္ ထည့္သြင္းေဆာင္ရြက္ထားသည့္ ျမိဳ႕နယ္မ်ားဆိုင္ရာ ျပီးျပည့္စုံေသာ အကဲျဖတ္ခ်က္ ပါဝင္သည္။ ေနာက္ဆက္တဲြ က ၃ တြင္ ေတြ႔ႏုိင္သည္။ 59 49 က ၂.၁.၃ IHLCA ႏွင့္ MPLCS တုိ႔ကိုႏႈိင္းယွဥ္ရန္ အတြက္ နမူနာေျပာင္းလဲမႈမ်ားျပဳလုပ္ျခင္း၏ဆိုလိုခ်က္ မ်ား IHLCA တြင္အသုံးျပဳသည့္ မတူညီသည့္ နမူနာနယ္နမိတ္ႏွင့္ ၿမိဳ႕နယ္လႊမ္းၿခဳံပါဝင္မႈသည္ IHLCA ႏွင့္ MPLCS တုိ႔ ႏႈိင္းယွဥ္မႈအေပၚ သက္ေရာက္ႏုိင္ေျခရွိသည္။ ဤအကဲျဖတ္ခ်က္တြင္ အသုံးျပဳသည့္တြက္ခ်က္မႈနည္းလမ္းသည္ နမူနာ၏ႏႈိင္းရစြမ္းအားကို ျပန္လည္ မထိန္းသိမ္းထားႏုိင္ပါ။ သို႔ေသာ္နမူနာကဲြျပားျခားနားမႈဆုိင္ရာ အကဲျဖတ္ခ်က္ တစ္ရပ္ကမူ ၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္၊ ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ၾကား ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈက်ဆင္း လာျခင္းသည္ ပို၍သိသာထင္ရွားလာေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ IHLCA မွလႊမ္းၿခဳံမိေသာဧရိယာတို႔သည္ ယင္းအခ်ိန္ကမလႊမ္းျခံုႏိုင္ခဲ့ေသာ အျခားဧရိယာ တုိ႔ထက္စာလွ်င္ တစ္နည္းတစ္ဖုံအားျဖင့္ ပို၍ေကာင္းမြန္မႈရွိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသုံးသပ္ ခ်က္တြင္ေဖာ္ျပထားသည့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားကို ျမန္မာ့လူဦးေရကိုလႊမ္းၿခဳံမိ သည္ဟု အဓိပၸါယ္ေကာက္ယူသင့္ပါသည္။ အဘယ္ ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ IHLCA စစ္တမ္း ျပဳလုပ္ေနခ်ိန္တြင္ ပဋိပကၡမ်ားမရွိေသာေၾကာင့္ ယင္းၿမိဳ႕နယ္မ်ားကိုသာ ဝင္ေရာက္ႏုိင္ခဲ့ေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဇယားကြက္ (က ၂) ဆင္းရဲႏြမ္ပါးမႈသုံးသပ္ခ်က္တြင္ယုတၱိက်သည့္နည္းလမ္းမ်ား (Imputation methods) အသုံးျပဳျခင္း ြ း ဆင္းရဲႏမ ံု သပ္သည့္ အေျခအေနမ်ားတြင္ ယုတက ္ ပါးမႈသး ့ ည္းလမ္းတုအ ိၱ ်သည္န ွ ့္ စာရင္းအင္း ႔ိ ေနျဖင့္ အခ်က္အလက္ ကြာဟခ်က္ႏင ိ ရ ဆုင ္ င ္ ာ အကဲျဖတ္ေကာက္ခ်က္ခ်မႈျပႆနာမ်ားကုိ အခ်ိနႏ ့္ နရာအလုက ွ ေ ိ ေ ္ ဖာ္ထတ ု ္ ေပးႏုင ိ သ ့ ပ ္ ည္လ ္ း ု ထ ္ ည္းမ်ားစြာကို ေတြရ ံု လုပန ႔ ိွ ိ း ထားၿပီးျဖစ္သည္။ ႏႈင ္ မလြယေ ္ ယွဥ၍ ္ သာ စစ္တမ္းတု၏ ႔ိ ႏိင ႈ း ္ ရ စြမး ိ စရန္အတြက္ ယုတက ္ အားကုိ ျပန္လည္ရရွေ ့ ည္းလမ္းတုက ိၱ ်သည္န ႔ိ ုိ ံ ျပဳထားသည့္ ေရွးဦးမွတသ အသုး ္ ာ ဥပမာတစ္ခမ ္ ားဖြယရ ု ာ ွ အေစာပိင ု း ္ ၂၀၀၀ ခုႏစ ္ ်ားဆီက အိႏယ ွ မ ့ ည္။ အျခား ိၵ မွဆင္းသက္လာခဲသ ္ ဒီဇင အခ်က္မ်ားအၾကား ေမးခြနး ္ ေျပာင္းလဲလက ို း ္ ေ ို မ ႈ ၾကာင့္ ၁၉၉၀ ခုႏစ ွ မ ္ ်ားဆီ၌ ဆင္းရဲႏမ ္ ပါးမႈပမာဏႏွင့္ ေျပာင္းလဲမဥ ြ း ီ တည္ခ်က္တအ ႈ း ႔ို ေပၚ ္ မ မနားမေနေဆြးေႏြးျငင္းခုနမ ႈ ်ား ျဖစ္ေပၚေစခဲသ ့ ည္။ ယုတက ိၱ ်သည္န ့ ည္းလမ္းမ်ားမွ အႀကံျပဳထားသည္မာ ံ မႈ စုစေ ွ စားသုး ု ပါင္းမ်ားကို ့ ဝႏိင အျပည္အ ္ ယွဥႏ ႈ း ို ပ ္ င ္ ါက တရားဝင္ခန္မ ႔ န ွ း ္ ခ်က္မ်ားမွ အခ်က္ျပႏိင ္ ည့္ ဆင္းရဲႏမ ု မ ္ ပါးမႈ ထက္ပ၍ ြ း ့ ဓိပာ ုိ ေလ်ာ့နည္း မည္အ ၸ ယ္သက္ေရာက္မႈ ိ ကာင္းရွလ ရွေ ိ မ ိ မ ့္ ည္ (Deaton and Dreze, ၂၀၀၂; Kijima and Lanjouw, ၂၀၀၃) ဟူ၍ျဖစ္သည္။ ိၱ ်သည္န ေလ့လာမႈမ်ားစြာမွ ယုတက ံ ျပဳျခင္းကို မွနး ့ ည္းလမ္းမ်ားအသုး ္ ဆထားသည့္ ဆင္းရဲႏမ ြ း ္ ပါးမႈခန္မွ း ႔ န ္ ခ်က္မ်ားအား အခ်က္အလက္ ႔ိ ႏႈင တု၏ ္ ယွဥႏ ိ း ္ င ုိ မ ္ က ့ က ႈ ုိ ထည္တ ္ ရာမလုသ ြ စ ိ ည္အ ့ ေျခအေနမ်ားတြင္ ့ ည့္ အဆင္မ ေစာင္ၾ့ ကည္သ ိ ႐ ့ ်ားျဖင့္ တုက ္ က ို ႏ ္ င ္ ယွဥ၍ ိႈ း ္ န္ ္ မွနက ေၾကာင္းအတည္ျပဳထားၿပီးျဖစ္သည္။ ွ တ Christiaensen et al. (၂၀၁၂) အေနျဖင့္ ဗီယက္နမ္ႏင ္ ထ ့္ ႐ုတတ ံ ွ အခ်က္အလက္မ်ားကို ႔ုိ မ ့ဲ ည္အ ရယူခသ ္ ာ ့ ခ်ိနမ ံ တ ွ ပုစ ံ က်ေျပာင္းလဲမမ ႈ ်ား လ်င္ျမန္စာ ြ ျဖစ္ေပၚေနသည္က ွ ထ ့ ာလႏွင့္ သတ္မတ ့ င္းရဲႏမ ္ ားသည္ဆ ္ ပါးမႈ ေလ်ာ့က် ြ း ့ ာလအတြငး လာသည္က ္ ျဖစ္သည္။ သူတသ ႔ို ည္ ဤစိနေ ္ ခၚမႈမ်ားစြာရွေ ိ နသည္က ံ ျပဳခဲျ့ ခင္းမွာ ယုတက ့ ာလမ်ားကို အသုး ိၱ ်သည့္ နည္းလမ္း ႔ိ ို အေျချပဳထားေသာ ေမာ္ဒယ္ပစ တုက ံ ်ားအေနျဖင့္ ဆင္းရဲႏမ ံု မ ြ း ္ ပါးမႈေလ်ာ့က်လာျခင္းႏွငပ ့္ တ္သက္၍ တိက်ၿပီးခုင ိ မ ႔ န ္ ာသည့္ ခန္မ ္ မႈမ်ား ွ း ္ ပ ထုတလ ္ ပးသည့္ အေျခအေနမ်ားေအာက္တင ု ေ ြ ္ စစ္ေဆးရန္ျဖစ္သည္။ ့ ႔ို လုလ ယင္းကဲသ ိ နသည္အ ိ ားမႈမ်ားရွေ ္ င္ သူတအ ့ ေျခအေနမ်ားတြငပ ႔ို ေနျဖင္မ ့ ်ွ တ၍စစ္စေ ီ သာခန္မ ွ း ႔ န ု ုိ အသုး ္ ခ်က္ အစုတစ္ခက ံ မႈ ံ ျပဳ၍ စားသုး ့္ င္းရဲႏမ ႏွငဆ ္ ပါးမႈခန္မ ြ း ွ း ႔ န ္ ခ်က္ကုိ ေကာင္းစြာမွနး ္ ဆႏုင ိ ပ ္ ါသည္။ ဆင္တေ ု င ူ သာျဖစ္ရပ္တစ္ခတ ိ ကၤာႏုင ြ ္ သီရလ ္ ၌ ိ င ံ Yoshida(၂၀၁၄)သည္ ိ း ႏႈင ္ ထာင္စအ ္ ရစစ္တမ္း(၂)ေစာင္မွ အိမေ ု သုး ု ခ်က္အလက္မ်ားကိအ ံ ျပဳထားသည္။ သူသည္ယတ ု က ိၱ ်သည္တ ြ ခ ့ က ႈ တြကန ္ ်က္မအ ္ ည္းပညာ ံ ျပဳထားသည္။ တစ္ခမ (၂) ရပ္ကုိ အသုး ွ Elbers, Lanjouw and Lanjouw(၂၀၀၃) ေပၚမူတည္၍ အျခားတစ္ခမ ု ာ ွ Rubin (၁၉၈၇) ေပၚတြင္ ု ာ ြ ခ မူတည္သည္။ ရည္ရယ ွ အိမေ ္ ်က္မာ ု စ္တမ္းမ်ားမွရရွသ ္ ထာင္စစ ိ ည္ရ ့ လဒ္မ်ားႏွင့္ ႏႈင ိ း ္ င ္ ယွဥႏ ္ သာရလဒ္မ်ား ထြကေ ို ေ ္ ပၚလာရန္ ျဖစ္သည္။ 60 50 က ၂.၁.၄ ဆင္းရဲမႈတုိင္းတာျခင္းအတြက္ ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္မႈ သုံးသပ္ခ်က္ဆိုင္ရာ အဆိုျပဳခ်က္မ်ား IHLCA ႏွင့္ MPLCS စစ္တမ္းမ်ား၏ႏႈိင္းယွဥ္မႈမွအႀကံျပဳသည္မွာ စစ္တမ္းႏွစ္ခု၏ကြာျခားမႈ ႀကီးမားေနပါက အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ ထုတ္ေပးထားသည့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈဆုိင္ရာ ခန္႔မွန္းခ်က္ ႏိႈင္းရစြမ္းအားကုိအက်ိဳး သက္ေရာက္ပါလိမ့္မည္ ဟူ၍ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဤအကဲျဖတ္ခ်က္သည္ စစ္တမ္းတုိ႔၏ရွာေဖြေတြ႔ရွိခ်က္မ်ားကို ပ်က္ျပယ္ေစမည္မဟုတ္ပါ။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတုိင္းတာခ်က္ႏွင့္ စားသုံးမႈစုစုေပါင္းကို တည္ေဆာက္ရန္အတြက္ စစ္တမ္း ဒီဇုိင္း ေသးငယ္ေသာ္လည္း အေရးႀကီးသည့္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားသည္ စားသုံးမႈ ပ်ံ႕ႏွံ႕ခ်က္ တစ္ေလွ်ာက္ လူတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ အဆင့္တုိ႔ကုိထိန္းထားႏုိင္ေျခရွိသည္။ ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္စြမ္းႏွင့္ ပတ္သက္ေသာျပႆနာမ်ားတြင္ ၎အေျခအေနမ်ား၏ ႏႈိင္းယွဥ္ႏုိင္စြမ္း ကို ျပန္လည္ထိန္းထားႏုိင္ရန္ တည္ေဆာက္ထားေသာ စာရင္းအင္းဆုိင္ရာနည္းလမ္းမ်ားကို အသုံးျပဳရန္ လုိအပ္သည္။ ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္မႈကို ေသခ်ာေစရန္အတြက္ ထိုနည္းလမ္းမ်ားကို ပထမ အေကာင္းဆုံး ေရြးခ်ယ္မႈမ်ားအေနျဖင့္မဟုတ္ဘဲ မႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္ေသာ စစ္တမ္းမ်ား အေျခအေန အတြက္ အသုံးခ်ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုနည္းလမ္းမ်ားကို လာမည့္အပိုင္းတြင္ ေဆြးေႏြးထားပါသည္။ က ၂.၂ ယုတၱိက်သည့္နည္းလမ္းမ်ားကုိ မိတ္ဆက္ျခင္း စစ္တမ္းမ်ားအၾကားႏိႈင္းယွဥ္ႏုိင္စြမ္းကင္းမဲ့မႈသည္ ျမန္မာတစ္ႏုိ္င္ငံတည္းတြင္သာမဟုတ္ပါ။ ယင္းတြင္ အခ်က္အလက္ ေကာက္ယူသည့္နည္းလမ္းမ်ားကို စဥ္ဆက္မျပတ္တုိးတက္မႈကို ျဖစ္ေပၚေစသည့္ စစ္တမ္းနည္းပညာဆိုင္ရာ အားေကာင္းသည့္သုေတသနစာတမ္းတစ္ေစာင္ရွိ သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္စစ္တမ္းမ်ားအေနျဖင့္ အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္္ တုိးတက္ေျပာင္းလဲရန္ႏွင့္ စာေပမွသင္ခန္းစာမ်ားရယူရန္တုိ႔မွာ သဘာဝပင္ျဖစ္ၿပီး ယင္းကဲ့သို႔ျဖစ္ရန္လည္း တုိက္တြန္း ထားၾကပါသည္။ ႏုိ္င္ငံဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ စစ္တမ္းမ်ားအေျပာင္းအလဲ ျပဳလုပ္ျခင္းမွာ သင့္ေတာ္မႈ လည္းရွိပါသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ ယခင္ကရရွိရန္မလြယ္ကူသည့္ သို႕မဟုတ္ မရရွိခဲ့သည့္ပစၥည္းမ်ားသည္ ဝယ္ယူမႈပုံစံမ်ားတြင္ ပို၍ႀကီးမားေသာအခန္းက႑မွ ပါဝင္ခဲ့သည္။ (ဥပမာအားျဖင့္ကေလးႏုိ႔မႈန္႔ႏွင့္ အားျဖည့္စာမ်ားျဖစ္သည္။) စစ္တမ္းကာလမ်ား တြင္လုံေလာက္ၿပီး ႏိႈင္းယွဥ္ႏို္င္စြမ္းရွိသည့္ စားသုံးမႈကုန္က်စရိတ္ဆုိင္ရာ အျပန္အလွန္ ဆက္စပ္ခ်က္မ်ားရွိပါက ယုတၱိက်သည့္နည္းလမ္းမ်ားကို ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းရာတြင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏုိင္စြမ္း ျပန္လည္ထိန္းသိမ္းေရးကို ပံ့ပိုးရန္အသုံးျပဳႏုိင္သည္။ ယုတၱိက်ျခင္းဆုိ္သည္မွာ ေပ်ာက္ဆုံးေနေသာတန္ဖိုးေနရာတြင္ ခန္႔မွန္းျခင္းနည္းလမ္းမ်ားႏွင့္ ေမာ္ဒယ္ပုံစံမ်ားကို အေျခခံ၍ ယုတၱိက်သည့္တန္ဖုိးမ်ားႏွင့္ အစားထုိးျခင္းကုိရည္ညႊန္းသည္။ ယုတၱိက်သည့္နည္းလမ္းမ်ားသည္ စာရင္းအင္းပညာႏွင့္ စီးပြားေရးပညာတို႔တြင္ ရွည္လ်ား ေသာ သမုိင္းေၾကာင္းတစ္ရပ္ရွိၿပီး အခ်က္အလက္ေပ်ာက္ဆုံးသည့္ ျပႆနာအမ်ဳိးမ်ဳိးအတြက္ အသုံးျပဳခဲ့ၾကသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ Rubin (၁၉၇၆၊ ၁၉၈၇) ကုိၾကည့္ပါ။ ယုတၱိက်ျခင္းမွာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈဆုိင္ရာ ေလ့လာသုံးသပ္ခ်က္နယ္ပယ္တြင္ အထူးတန္ဖိုးရွိသည့္ နည္းလမ္း တစ္ခု အျဖစ္ ရပ္တည္ေနၿပီးသား (ဇယားကြက္ က ၂) ျဖစ္သည္။ မူလ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ စစ္တမ္းမ်ားအတြင္း လစ္လပ္ေနသည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကုိျဖည့္ရန္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဤနည္းလမ္းမ်ားကို စစ္တမ္းအခ်င္းခ်င္း ျပန္လည္တုိက္ဆုိင္စစ္ေဆးရာတြင္လည္း အသုံးျပဳ ႏုိင္သည္။ ျပန္လည္တုိက္ဆုိင္စစ္ေဆးျခင္းဆုိသည္မွာ စစ္တမ္းတစ္ေစာင္ကို အျခား လူဦးေရ တူ ေကာက္ယူထားသည့္ စစ္တမ္းတစ္ေစာင္၏ လစ္လပ္ေနေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို ျဖည့္ရာတြင္ အသုံးျပဳျခင္းျဖစ္သည္။ ဤနည္းပညာမ်ားအတြက္ Ridder ႏွင့္ Moffit (၂၀၀၇) တုိ႔မွ ျပဳလုပ္ထားသည့္ သုံးသပ္ခ်က္တြင္ ဤအသုံးခ်မႈမ်ားက မည္မွ် က်ယ္ျပန္႔လာေၾကာင္း၊ 51 61 ႏိႈင္းယွဥ္ႏုိင္စြမ္းမရွိသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ေတ႔ြႀကဳံေနရသည့္ပုံစံ ကဲ့သို႕ ေသာ အေျခအေနတြင္ ေပ်ာက္ဆုံးအခ်က္အလက္ အမ်ဳိးမ်ဳိးအတြက္ မည္ကဲ့သို႔ တုံ႔ျပန္ရန္ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ ေအာင္ လုပ္ႏုိင္ေၾကာင္းေဖာ္ျပထားသည္။ ယုတၱိက်သည့္နည္းလမ္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ပို၍ပညာရပ္ႏွင့္ဆိုင္ေသာမိတ္ဆက္မႈကို ေနာက္ ဆက္တြဲ က ၅ တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ိၱ ်သည္န က ၂.၂.၁ ယုတက ု သုး ့ ည္းလမ္းမ်ားကိအ ံ ျပဳျခင္း20 ယုတၱိက်သည့္နည္းလမ္းကို အသုံးျပဳရာတြင္ ကၽြန္ပ္တို႔အေနျဖင့္ ေအာက္ပါအဆင့္မ်ားကို ေဆာင္ရြက္ပါသည္။ ၁။ အဆင့္ (၁) - ထပ္ေနေသာကိန္းရွင္မ်ားကို သတ္မွတ္ျခင္း။ ကၽြန္ပ္တုိ႔အေနျဖင့္ IHLCA-I၊ IHLCA-II ႏွင့္ MPLCS တုိ႔၏ စစ္တမ္းမ်ားတစ္ေလွ်ာက္ ႏႈိင္းယွဥ္၍အနက္ဖြင့္ထားသည့္ အိမ္ ေထာင္စုတုိ႔၏ ဝိေသသလကၡဏာမ်ားကို သတ္မွတ္ပါသည္။ ၂။ အဆင့္ (၂) - ေမာ္ဒယ္ပုံစံခန္႔မွန္းျခင္းႏွင့္ ေရြးခ်ယ္ျခင္း။ ကၽြန္ပ္တုိ႔အေနျဖင့္ ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္မွ အိမ္ေထာင္စုတုိ႔၏ သြင္ျပင္လကၡဏာမ်ားအေပၚအေျခခံ၍ အိမ္ ေထာင္စုတုိ႔၏စားသုံးမႈပုံစံကို ခန္႔မွန္းပါသည္။ ၃။ အဆင့္ (၃) - ယုတၱိက်ျခင္းႏွင့္ခုိင္မာျခင္း။ ေမာ္ဒယ္ပုံစံကို စိတ္ေက်နပ္မႈရွိသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ယုတၱိက်သည့္ နည္းပညာအမ်ဳိးမ်ဳိးကို အသုံးျပဳ၍ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ ပ်မ္းမွ်လူမႈ ဖူလုံေရးကုိ ခန္႔မွန္းပါသည္။ အဆင့္ (၁) - ထပ္ေနေသာကိန္းရွင္မ်ားကိုသတ္မွတ္ျခင္း။ ယု တၱိ က်သည့္ န ည္း လမ္း မ်ားကို အ သုံးျပဳရန္ က ၽြ န္ ပ္ တုိ ႔ အေနျဖင့္ႏိႈ င္း ယွ ဥ္ႏို င္ေ သာအေျခအေန တြင္ တုိင္းတာထားသည့္ စားသုံးမႈဆုိင္ရာဆက္စပ္ခ်က္မ်ား လုိအပ္ပါသည္။ သြယ္ဝိုက္ေသာ အားျဖင့္အကယ္၍စစ္တမ္း (၂) ေစာင္မွ ေမးခြန္းမ်ားကို တူညီသည့္အခ်ိန္တြင္ ကြင္းဆင္း ေမးျမန္းထားျခင္းျဖစ္ပါက တူညီေသာစာရင္းအႏွစ္ခ်ဳပ္ကုိသာ ရရွိပါလိမ့္မည္။ အခ်ိန္ကာလ တစ္ေလွ်ာက္ ႏႈိင္းယွဥ္မႈျပဳႏုိင္ေသာ စားသုံးမႈဆုိင္ရာဆက္စပ္မႈမ်ားအား ခြဲျခားႏိုင္ရန္ ကၽြန္ပ္တုိ႔ အေနျဖင့္ အိမ္ေထာင္စုစစ္တမ္း (၃) ေစာင္ႏွင့္ ၎တုိ႔၏စစ္တမ္းဆုိင္ရာလက္စဲြတို႔ကုိ ေမးခြန္း မ်ားအားဆင္တူသည့္ပုံစံျဖင့္ ကြင္းဆင္းေမးျမန္းခဲ့ေၾကာင္း ေသခ်ာေစရန္ ျပန္လည္သုံးသပ္ ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ကၽြန္ပ္တို႔သည္ စစ္တမ္းမ်ားတစ္ေလွ်ာက္ ကုဒ္ပုံစံမ်ားလုံးဝမထပ္သည့္ ေနရာ တြင္ ႏႈိင္းယွဥ္ႏုိင္သမွ်ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္ရန္ ကိန္းရွင္မ်ားကိုတည္ေဆာက္ခဲ့သည္။ ေနာက္ဆုံးအေန ျဖင့္လုိအပ္သည့္ေနရာတြင္ ကိန္းရွင္မ်ား၏စာရင္းအင္းစစ္တမ္းမ်ားကို စစ္ေဆးခဲ့ၿပီးကိန္းရွင္ မ်ားကို ၂၀၁၄ လူဦးေရႏွင့္ အိမ္ေထာင္စုသန္းေခါင္စာရင္းျဖင့္ တုိက္ဆုိင္၍ အခ်ိန္ကာလ တစ္ေလွ်ာက္ ေတြ႔ရွိရသည့္ အလားအလာမ်ားမွာ က်ိဳးေၾကာင္းသင့္ေလ်ာ္မႈရွိ၊ မရွိ အကဲျဖတ္ရန္ ႏႈိင္းယွဥ္ခဲ့သည္။ ယုတၱိက်သည့္နည္းလမ္းတြင္ ေလ့လာေတြ႔ရွိထားသည့္လြတ္လပ္ေသာကိန္းရွင္မ်ား (အိမ္ရာ အေျခအေန၊ ပစၥည္းပုိင္ဆုိင္မႈ ႏွင့္အလုပ္အကုိင္ရရွိမႈတုိ႔ ေျပာင္းလဲလာမႈကဲ့သို႔)၏ ေျပာင္းလဲ မႈတုိ႔ႏွင့္ခ်ိတ္ဆက္ႏို္င္ပါက အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈဆုိင္ရာေျပာင္းလဲမႈ မ်ားကို သတ္မွတ္ရန္ အေကာင္းဆုံးအခြင့္အေရးရွိသည္။ ျပင္ပထိတ္လန္႔မႈမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ 20 ဤအပိုင္းႏွင့္ ၎၏ေနာက္ဆက္တြဲမ်ားကို ပူးတြဲဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈသုံးသပ္ခ်က္၏ အစိတ္အပိုင္းတစ္ရပ္အေနျဖင့္ Badiani-Magnuson, Lanjouw, Prydz ႏွင့္ van der Weile တို႕ ထုတ္ေဝထားေသာ ေနာက္ခံစာတမ္းတစ္ေစာင္မွ အမ်ားအျပားကိုးကားထားပါသည္။ ထိုစာတမ္းတြင္ တင္ျပထားသည့္ သုံးသပ္ခ်က္၏ ေနာက္ထပ္ ပညာရပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အေသးစိတ္ ပါဝင္ပါသည္။ 62 52 ေပၚလာသည့္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားတြင္ ေလ့လာေတြ႔ရွိထားသည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကို ေကာင္း စြာ အသုံးျပဳ၍မရပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ကၽြန္ပ္တုိ႔သည္ အိမ္ေထာင္စုတုိ႔၏ စီးပြားေရးအေျခအေနမ်ား တုိးတက္မႈႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ထားျခင္းထက္စာလွ်င္ ေဈးကြက္ သို႔မဟုတ္ ရရွိႏုိင္မႈတြင္ လွ်င္ျမန္ ေသာ သို႕မဟုတ္ ၾကီးမားေသာေျပာင္းလဲမႈမ်ားျဖင့္ ခ်ိတ္ဆက္ထားသည့္ ကိန္းရွင္မ်ား ပ်ံ႕ႏွံ႕မႈကို သတိႀကီးစြာ ခ်န္လွပ္ထားခဲ့ရသည္။ ဥပမာအေနျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ မုိဘုိင္းဖုန္း ပိုင္ဆုိင္မႈ မွာ၂၀၀၉/ ၁၀ ခုႏွစ္တြင္ ၄ ရာခုိင္ႏႈန္းမွ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ၃၃ ရာခုိင္ ႏႈန္း ႏွင့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ တြင္ ၅၅ ရာခုိင္ႏႈန္းအထိ ျမင့္တက္လာခဲ့သည္။ မိုဘုိင္းဖုန္းပိုင္ဆုိင္မႈ က်ယ္ျပန္႔လာျခင္းမွာ ဆင္းကဒ္ေဈးႏႈန္းမ်ား အၾကီးအက်ယ္က်ဆင္းသြားျခင္း၊ ေဈးကြက္ကို ကန္႔သတ္ထိန္းခ်ဳပ္ထား ျခင္းမွ ေျဖေလ်ာ့လုိက္ျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈတုိ႔၏ ထင္ဟပ္ခ်က္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဤေလ့လာဆန္းစစ္ခ်က္တြင္ ယင္းကိန္းရွင္မ်ားကိုမထည့္သြင္းထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ဇယား (က ၅.၁) တြင္ အလားအလာရွိသည့္ စားသုံးမႈဆုိင္ရာဆက္စပ္မႈမ်ားအျဖစ္ ပါဝင္္သည့္ ကိန္းရွင္မ်ားကို ေဖာ္ျပထားသည္။ ကိန္းရွင္မ်ားကို ေအာက္ပါအမ်ဳိးအစားမ်ားအတုိင္း ခဲြျခား ထားႏုိင္ပါသည္။ (၁) အိမ္ေထာင္စုပစၥည္းမ်ား၊ (၂) အိမ္ရာ၊ (၃) အိမ္ေထာင္စုလူဦးေရ၊ (၄) အလုပ္အကို္င္ရရွိမႈႏွင့္ (၅) ပညာေရးတုိ႔ ျဖစ္သည္။ ေလ့လာဆန္းစစ္ခ်က္ ျပဳလုပ္ေန သည့္အခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ပ္တုိ႔အေနျဖင့္ လူဦးေရႏွင့္အိမ္ေထာင္စုသန္းေခါင္စာရင္းမွ ထုတ္ျပန္ ထားသည့္ပထမ အမ်ဳိးအစား (၃) ခုမွ ကိန္းရွင္မ်ားကိုသာ ႏိႈင္းယွဥ္ႏုိင္ခဲ့ပါသည္။ အဆင့္ (၂) - ေမာ္ဒယ္ပုံစံခန္႔မွန္းျခင္းႏွင့္ေရြးခ်ယ္ျခင္း။ ေအာက္ပါေမာ္ဒယ္ပုံစံတည္ေဆာက္ျခင္းမဟာဗ်ဴဟာကို ကၽြန္ပ္တုိ႔၏ေမာ္ဒယ္ပုံစံမ်ားအား တည္ေဆာက္ရန္အတြက္ ေဖာ္ထုတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ေအာက္တြင္ေဆြးေႏြးထားသည့္ အဓိကေမာ္ဒယ္ပုံစံ (၂) မ်ဳိးကုိ ဇယား (က ၅.၃) တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ပထမအေနျဖင့္ ကၽြန္ပ္တုိ႔သည္လြတ္လပ္ေသာကိန္းရွင္မ်ားကုိ အုပ္စုခဲြမ်ားအျဖစ္ ဖဲြ႔စည္းလုိက္ သည္။ လူဦးေရ (အိမ္ေထာင္စုအရြယ္အစား၊ အသက္အပုိင္းအျခား၊ အိမ္ေထာင္စုဦးစီး၏ လိင္သဘာဝ)၊ (အိမ္ေထာင္ဦးစီးမွ) ေျပာဆုိသည့္ ဘာသာစကား၊ (အိမ္ေထာင္ဦးစီး အျပင္ အျခားအိမ္ေထာင္စုဝင္တို႔၏) ပညာေရး၊ အလုပ္အကို္င္ရရွိမႈ (လုပ္သားအင္အား အေျခ အေနႏွင့္ အိမ္ေထာင္ဦးစီးမွလုပ္ကိုင္ေနေသာအခန္းက႑)၊ ေနထုိင္သည့္ အိမ္၏ သြင္ျပင္ လကၡဏာမ်ား (အိမ္ေခါင္မုိး၊ နံရံမ်ား၊ ၾကမ္းျပင္၊ လွ်ပ္စစ္မီးႏွင့္ ေဘးကင္းေသာ ေသာက္ေရ သန္႔ရရွိမႈ၊ ခ်က္ျပဳတ္ရာတြင္ေလာင္စာဆီအသုံးျပဳမႈ) ႏွင့္ ပစၥည္းပုိင္ဆုိင္မႈ (ထမင္းေပါင္းအုိး၊ ေရခဲေသတၱာ၊ ပန္ကာ၊ အဝတ္ေလွ်ာ္စက္၊ မီးဖုိ၊ တီဗီ၊ ကား၊ ေမာ္ေတာ္ ဆုိင္ကယ္၊ စက္ဘီး စသည္ျဖင့္) တုိ႔ျဖစ္သည္။ ဤလြတ္လပ္ကိန္းရွင္အုပ္စု တစ္ခုခ်င္းစီကို အိမ္ေထာင္စုအတြင္း အရြယ္ေရာက္ၿပီး သူတစ္ဦး၏အသုံးစရိတ္ မွ်ေျခအေပၚတြင္ (ၿမိဳ႕ျပကိန္းရွင္မွာမူအစဥ္အၿမဲပါဝ င္ပါသည္။) တုိင္းတာထားျခင္းျဖင့္ အိမ္ေထာင္စု အသုံးစရိတ္ ၏မွန္းဆခ်က္မ်ားကို ကိန္းရွင္ အမ်ဳိးအစားမ်ားစြာက မည္သုိ႔အဆင့္သတ္မွတ္ရမည္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အဦးဆုံး စိတ္ကူးကို ရရွိ ေစပါသည္။ လူဦးေရၿပီးလွ်င္ အိမ္၏သြင္ျပင္လကၡဏာမ်ားႏွင့္ ပစၥည္းပုိင္ဆုိင္မႈကိန္းရွင္မ်ားကို အခုိင္မာဆုံး ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္သည္။ ထို႕ေနာက္ လြတ္လပ္ေသာကိန္းရွင္အုပ္စုမ်ားကုိ စုေပါင္းလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထင္ရွားမႈမရွိ သည့္ကိန္းရွင္မ်ားကုိ ေမာ္ဒယ္ပုံစံမွဖယ္ခ်န္ထားခဲ့သည္။ ကိန္းရွင္အမ်ဳိးအစားအားလုံးတြင္ အေရးပါသည့္ျဖန္႔ေဝမႈ ျပဳလုပ္သည္ကို ေတြ႕ရွိရပါသည္။ ေနစရာအိမ္၊ ပစၥည္းႏွင့္လူဦးေရ ကိန္း ရွင္မ်ားကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ထားျခင္း၊ ပညာေရးႏွင့္အလုပ္အကိုင္ရရွိမႈ ကိန္းရွင္မ်ားအား ေမာ္ဒယ္ ပုံစံ၏ Goodness-of-fit (ေမွ်ာ္လင့္တန္ဖိုးႏွင့္ ေတြ႔ရွိအခ်က္အလက္တို႔၏ ကုိက္ညီမႈ အတုိင္းအတာ) ထဲသို႔ ထင္ရွားစြာ ထည့္ထားပါသည္။ အုပ္စုအားလုံးမွ ကိန္းရွင္မ်ားကို ေဖာ္ျပၿပီးသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ကၽြန္ပ္တုိ႔သည္ goodness-of-fit အတြင္း ေနာက္ထက္ တုိးတက္မႈရွိႏုိင္၊ မရွိ ႏုိင္ကို ရွာေဖြ ေဖာ္ထုတ္ပါသည္။ ယင္းသို႔ ျပဳလုပ္ရာတြင္ ၿမိဳ႕ျပ-ေက်းလက္ ဆုိင္ရာ အမ်ဳိးအစား စုံလင္မႈကို မွတ္တမ္းတင္ရန္ ၿမိဳ႕ျပဆုိင္ရာနမူနာတုိ႔ႏွင့္ အျပန္အလွန္ ခ်ိတ္ဆက္မႈလည္း ပါဝင္ 53 63 ပါသည္။ အစီအစဥ္တစ္ေလွ်ာက္တြင္ ကၽြန္ပ္တုိ႔သည္ ႏွစ္ခု (သို႔) ႏွစ္ခု ထက္ပုိသည့္ ကိန္းရွင္ မ်ား ျမင့္မားစြာဆက္စပ္ေနသည့္ျဖစ္စဥ္ႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္ ထားသည္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေသာ တုိင္းတာမႈ ေျမွာက္ေဖာ္ကိန္းမ်ားအား ျဖစ္ႏို္င္ေျခရွိ၊ မရွိကို အကဲျဖတ္ထားပါသည္။ တစ္ဦးခ်င္းအတြက္ စစ္တမ္းအေရးပါမႈကိုအသုံးျပဳ၍ ကိန္းရွင္မ်ား ဆက္စပ္ ပတ္သက္မႈအားလုံးကို ခ်ိန္ညွိထားပါ သည္။ ဤအစီအစဥ္၏ ရလဒ္သည္ “ေမာ္ဒယ္ပုံစံ - ၁” ပင္ျဖစ္သည္။ ေမာ္ဒယ္ပုံစံ (၁) သည္ ၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္အခ်က္အလက္မ်ားကိုသာမက ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္ အခ်က္အလက္မ်ားကုိ တန္ဖုိးေလ်ာ့က်သြားေစသည့္ စုစုေပါင္းပမာဏ (၂) ခုေပါင္း အခ်က္အလက္အစုမ်ားကိုလည္း ခန္႔မွန္း ထားပါသည္။ ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္ အခ်က္အလက္မ်ားအတြက္ ခန္႔မွန္းထားသည့္ေမာ္ဒယ္ပုံစံကို ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ပါက (ဆုိလုိသည္မွာ ေမာ္ဒယ္ပုံစံသည္ အခ်ိန္ႏွင့္တစ္ေျပးညီပင္ သင့္ေတာ္္ သည့္တည္ၿငိမ္မႈ အတုိင္းအတာကို ျပသလာသည့္အခါ) ကၽြန္ပ္တုိ႔၏ ယုတၱိက်သည့္ နည္းလမ္း တို႔ကို အေျခခံထားေသာ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ခန္႔မွန္းခ်က္သည္ အတိက်ဆုံး ျဖစ္လာမည္ျဖစ္သည္။ ထိုအရာကို မွတ္သားထား၍ ေမာ္ဒယ္ (၁) ၏ ၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္ ၾကားရွိ Regression Coefficient မ်ား (စီးပြါးေရးအရ အေရးပါေသာ) ေျပာင္းလဲလာမႈကိုလည္း သတိျပဳရမည္ျဖစ္သည္။ “ေမာ္ဒယ္ပုံစံတည္ၿငိမ္ျခင္းစမ္းသပ္မႈ” ကို မေအာင္ျမင္သည့္ ကိန္းရွင္မ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်လုိက္ျခင္းျဖင့္ ကၽြန္ပ္တုိ႔တြင္သိသာစြာေလ်ာ့က်လာ သည့္ ဒုတိယပုံစံ (ေမာ္ဒယ္ပုံစံ - ၂) ကိုရရွိ ပါသည္။ ယုတၱိက်ျခင္းအတြက္ ကၽြန္ပ္တုိ႔ႏွစ္သက္သည့္ေမာ္ဒယ္ပုံစံမွာ ေမာ္ဒယ္ပုံစံ (၁) ျဖစ္၍ ၎မွာ စစ္တမ္းမ်ားႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းခ်က္ နည္းလမ္းမ်ားတစ္ေလွ်ာက္တြင္ အတည္ၿငိမ္ ဆုံး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ မၾကာေသးမီႏွစ္မ်ားက အိမ္ေထာင္စုပစၥည္းပုိင္ဆုိင္မႈ အမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ လွ်င္ျမန္သည့္ ေျပာင္းလဲမႈတုိ႔က ပစၥည္း ပုိင္ဆုိင္မႈႏွင့္ အေထြေထြလူမႈဖူလုံေရးတုိ႔ၾကားရွိ ဆက္စပ္မႈတြင္ တည္ၿငိမ္မႈကို ထိပါးေစႏုိင္ သည္ဟူေသာ ျဖစ္ႏုိင္ေျခကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားထားရန္ အေရးႀကီးသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ပ္ တုိ႔သည္ ေမာ္ဒယ္ပုံစံ (၂) အတြက္ ရလဒ္မ်ားကိုလည္း ေဖာ္ျပထားသည္။ ယင္းေမာ္ဒယ္ပုံစံ မွာ ပုိင္ဆုိင္မႈပစၥည္း ကိန္းရွင္ အနည္းငယ္အေပၚတြင္သာ အမွီျပဳထားၿပီး ၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္ ၾကားတြင္ တည္ၿငိမ္သည့္ ေျမွာက္ေဖာ္ကိန္းမ်ား (အထူးသျဖင့္ ေရခဲေသတၱာ၊ တီဗီႏွင့္ ေမာ္ေတာ္ ဆုိင္ကယ္ပုိင္ဆုိင္ျခင္း)ကိုသာ သ႐ုပ္ျပထားသည္။ ၿခဳံငံုသုံးသပ္လုိက္သည့္အခါတြင္ ေမာ္ဒယ္ပုံစံမွ ေျမွာက္ေဖာ္ကိန္းမ်ားအေနျဖင့္ အိမ္ေထာင္စု တုိ႔၏သြင္ျပင္ လကၡဏာမ်ားသည္ အိမ္ေထာင္စုတုိ႔၏ လူမႈဖူလုံေရးႏွင့္ မည္သုိ႔ ကဲြျပားေန သည္ ဟူေသာ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ က်ယ္ျပန္႔စြာကိုက္ညီသည္။ ကဲြျပားေနပုံ တုိ႔မွာ (၁) အရြယ္ေရာက္ၿပီးသူ တစ္ဦးခ်င္းစီ၏ စားသုံးမႈမွ်ေျခမွာ အိမ္ေထာင္စု အရြယ္အစားႏွင့္ အညီ ေလ်ာ့က်သြားသည္။ (၂) အိမ္ေထာင္ဦးစီးအတြက္ ပညာေရးမွ ရရွိသည့္ အက်ိဳးအျမတ္မွာ အေပါင္းလကၡဏာေဆာင္သည္။ (၃) စိုက္ပ်ိဳးေရးႏွင့္က်ပန္းအလုပ္တုိ႔မွာ စားသုံးမႈ နည္းပါး ရျခင္းႏွင့္ ဆက္စပ္သည္။ (၄) ေနထုိင္ရာအိမ္၏ သြင္ျပင္လကၡဏာမ်ား ပိုမုိေကာင္းမြန္လာျခင္း သည္ စားသုံးမႈပို၍မ်ားျပားလာျခင္းႏွင့္ ဆက္စပ္သည္။ (၅) ပစၥည္းပိုင္ဆုိင္မႈသည္ စားသုံးမႈႏွင့္ ခုိင္မာ၍ အေပါင္းလကၡဏာေဆာင္ သည့္ဆက္စပ္မႈရွိသည္။ အဆင့္ (၃) ယုတၱိက်ျခင္းႏွင့္ ခုိင္မာျခင္း။ ကၽြန္ပ္တုိ႔အေနျဖင့္ ေမာ္ဒယ္ပုံစံကို စိတ္ေက်နပ္မႈရွိသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ အပုိင္း က ၂.၂.၁ တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ မ်ားစြာေသာ ယုတၱိက်သည့္နည္းလမ္းတုိ႔ကုိ အသုံးျပဳ၍ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈကို ခန္႔မွန္းပါသည္။ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂၀၀၇) ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းခ်က္ တုိ႔တြင္ ၂၀၀၉/ ၁၀ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ၾကား အလားအလာတုိ႔ကုိ တြက္ခ်က္ရန္အတြက္ ၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္စစ္တမ္း၊ ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္စစ္တမ္း (သုိ႔) လူမႈဖူလုံေရးစုစုေပါင္းပမာဏကို ျဖစ္ေပၚလာေစသည့္စစ္တမ္း (၂) ရပ္တုိ႔ကုိ အသုံးျပဳ၍ ကၽြန္ပ္တို႔၏ခန္႔မွန္း ေမာ္ဒယ္ပုံစံ 64 54 ေရြးခ်ယ္မႈ ရွိပါသည္။ ကၽြန္ပ္တုိ႔သည္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂၀၀၇) ႏွင့္ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂၀၁၄) နည္းလမ္း ႏွစ္ခုစလုံးတုိ႔ကို အသုံးျပဳထားသည့္ (၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္မွ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ အထိ) ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းခ်က္တြင္ ေနာက္ဆုံးအလားအလာကုိသာ စိတ္ဝင္စားေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ပ္တု႔ိ၏အဓိက ရလဒ္မ်ားကို ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္မွ စုစုေပါင္းပမာဏ ကိုအသုံးျပဳ၍ ေမာ္ဒယ္ပုံစံမ်ားကုိ ခန႔္မွန္းထားျပီး ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္အတြက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတြက္ခ်က္ရန္ သုံးသည့္ေမာ္ဒယ္ပုံစံမ်ားကို အသုံးျပဳထားသည္။ စစ္တမ္းတစ္ခုမွတစ္ခုအကူးအေျပာင္းတြင္ ေပ်ာက္ဆုံးေနေသာ စားသုံးမႈအခ်က္အလက္ မ်ားကို တြက္ခ်က္မႈမ်ားတြင္ စားသုံးမႈႏွင့္ ၎ကုိမွန္းဆခ်က္မ်ားၾကားရွိ ခန္႔မွန္းဆက္ႏြယ္မႈ သည္ အခ်ိန္ကာလအလုိက္ တည္ၿငိမ္မႈရွိသည္ဟု ေယဘူယ်အားျဖင့္ ယူဆထားသည္။ (အစဥ္အၿမဲအားျဖင့္ တုိက္႐ုိက္စမ္းသပ္၍မရႏုိင္သည့္ ယူဆခ်က္ျဖစ္သည္။) သုံးစဲြရသည့္ အစားအစာကုန္က်စရိတ္ပစၥည္းစာရင္းကုိ ၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္ၾကားတြင္ ထပ္မံတုိးခ်ဲ႕လုိက္ေသာ္လည္း IHLCA-I ႏွင့္ IHLCA-II ေမးခြန္းပုံစံတုိ႔တြင္ ပါဝင္သည့္ အျခားအသုံးစရိတ္ေမာ္ဂ်ဴး အစိတ္အပုိင္းအားလုံးမွာမူ အခ်ိန္ႏွင့္အမွ် ေျပာင္းလဲမႈမရွိေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ပ္တုိ႔သည္ ေျမွာက္ေဖာ္ကိန္းလကၡဏာ၏ တည္ျငိမ္မႈကို အခ်ိန္ႏွင့္အလုိက္ အကဲျဖတ္ဆန္းစစ္ၿပီး ကၽြန္ပ္တုိ႔၏တြက္ခ်က္မႈကို ေမာ္ဒယ္ပုံစံအမ်ဳိးမ်ဳိးအလုိက္ ျမင့္မား သည့္ တည္ၿငိမ္မႈရွိသည့္ ေျမွာက္ေဖာ္ကိန္းမ်ားသာပါဝင္ရန္ ကန္႔သတ္ထားပါသည္။ ကၽြန္ပ္ တုိ႔သည္ အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ အျမင့္မားဆုံး ခန္႔မွန္းပါဝါႏွင့္ ေျမွာက္ေဖာ္ကိန္း၏ တည္ၿငိမ္မႈအႀကီးမားဆုံးရွိသည့္ ေမာ္ဒယ္ပုံစံကိုသာ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ စားသုံးမႈကုိ ေရွ႕သို႔ (၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္၏ ေမာ္ဒယ္ကိုအေျခခံ၍ ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္ဆီသို႔) ႏွင့္ ေနာက္ျပန္ (၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္၏ ေမာ္ဒယ္ကုိ အေျခခံ၍ ၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္ဆီသုိ႔) တြက္ခ်က္၍ ေမာ္ဒယ္ ပုံစံကိုစမ္းသပ္ထားသည္။ ေရွ႕သို႔ႏွင့္ေနာက္ျပန္ တြက္ခ်က္မႈသည္ ကၽြန္ပ္တုိ႔အား ေမာ္ဒယ္ ပုံစံမွာ က်ိဳးေၾကာင္းညီညြတ္ေၾကာင္း အေထာက္အထားျပခြင့္ေပးပါသည္။ သို႔မွသာ ခန္႔မွန္းမႈ မ်ားသည္ အေျခတည္ႏွစ္ ေရြးခ်ယ္မႈႏွင့္ ေမာ္ဒယ္သတ္မွတ္ျခင္းတို႔ျဖင့္ သဟဇာတျဖစ္ေၾကာင္း ေသခ်ာေစမည္ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ပ္တုိ႔အေနျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂၀၀၇) မွ စားသုံး မႈ စုစုေပါင္းအတြက္ ဤစမ္းသပ္မႈမ်ားကို ျပဳလုပ္ႏုိင္ပါသည္။ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂၀၁၄) မွ ေဖာ္ျပ ထားသည့္ စားသုံးမႈစုစုေပါင္းအတြက္ ဤစမ္းသပ္မႈကို ျပဳလုပ္၍မရပါ။ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂၀၁၄) ၏ စုစုေပါင္းပမာဏကို အဓိကအစားအစာစားသုံးမႈ ညႊန္းကိန္းအျဖစ္ ၿပီးခဲ့သည့္ (၇) ရက္ႏွင့္ ရက္ေပါင္း (၃၀) အတြင္းကျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ စားသုံးမႈကို အသုံးျပဳ၍ တည္ေဆာက္ထားပါသည္။ ဤေမးခြန္းကုိ IHLCA-I တြင္မဟုတ္ဘဲ IHLCA-II တြင္ ေမးျမန္းထားေသာေၾကာင့္ IHLCA-I တြင္ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂၀၁၄) နည္းလမ္းကို အသုံးျပဳ၍ ႏႈိင္းရစားသုံးမႈစုစုေပါင္းပမာဏကို ေဖာ္ထုတ္ရန္မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ပ္တုိ႔အေနျဖင့္ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂၀၁၄) (သို႔) စုစုေပါင္း ပမာဏအတြက္ ယူဆခ်က္ (၁) ႏွင့္ (၂) တုိ႔ကို စမ္းသပ္ ရန္မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ လာမည့္အပုိင္းတြင္ ကၽြန္ပ္တို႔သည္ ယူဆခ်က္ (၁) ႏွင့္ (၂) အတြက္ စမ္းသပ္မႈသံုးမ်ဳိးကို ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။ 55 65 က ၂.၂.၂ ခုိင္လုံေၾကာင္းသက္ေသျပမႈႏွင့္ ခုိင္မာမႈစစ္ေဆးခ်က္မ်ား ္ တ ကၽြနပ ႔ုိ အဆုိျပဳနည္းပညာႏွင့္ ေမာ္ဒယ္ပစ ္ ၏ ုံ တ ံ ၏ ႔ုိ တိက်မႈကစ ိ လ ို မ္းသပ္ထားသည့္ ခုင ္ ုံေၾကာင္း သက္ေသျပမႈႏွင့္ ခုိင္မာမႈ စစ္ေဆးခ်က္သံုးရပ္ကုိ ျပဳလုပ္ထားသည္။ ယင္းတုိ႔မွာ (၁) ယူဆခ်က္- ၁ အေပၚ သြယ္ဝုိက္စမ္းသပ္ခ်က္၊ (၂) ယူဆခ်က္-၁ အေပၚ တုိက္႐ုိက္စမ္းသပ္ခ်က္ႏွင့္ (၃) အခ်ိန္ေပၚ တြင္မွီခုိမႈမရွိသည့္ ေမာ္ဒယ္ပုံစံယူဆခ်က္ကုိ ေျဖေလ်ာ့ျခင္းတုိ႔ပင္ျဖစ္သည္။ စမ္းသပ္ခ်က္မ်ားကို ၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္အတြက္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂၀၀၇) မွ စုစုေပါင္းအခ်က္အလက္တုိ႔ေပၚတြင္ မူတည္၍ ေဆာင္ ရြက္ခဲ့သည္။ သို႔မွသာ စစ္တမ္းအခ်က္အလက္မ်ား21 အေပၚ အေျခခံသည့္ တရားဝင္ခန္႔မွန္း ခ်က္မ်ားႏွင့္ဆန္႔က်င္လွ်က္ ယုတၱိက်သည့္ ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားကို အဆင္သင့္ပင္ အကဲျဖတ္ႏုိင္ မည္ျဖစ္သည္။ ပထမဆုံးအေနႏွင့္ ယူဆခ်က္-၁ အေပၚသြယ္ဝုိက္ဆန္းသပ္ခ်က္တြင္ ကၽြန္ပ္တို႔သည္ စစ္တမ္း မ်ားမွ ရွာေဖြေတ႔ြရွိထားသည့္ ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားကုိ ယုတၱိက်သည့္နည္းလမ္းမွ ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ား ျဖင့္ စစ္ေဆးပါသည္။ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂၀၀၇) နည္းလမ္း အေပၚတြင္ အေျခတည္သည့္ ဤစစ္တမ္းမ်ား၏ တရားဝင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ဆုိင္ရာ ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားသည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမွာ ၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္တြင္ ၃၂.၁ ရာခိုင္ႏႈန္း မွ ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္တြင္ ၂၅.၆ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ေလ်ာ့နည္းသြားေၾကာင္း ျပသထားပါသည္။ ေယဘူယ် အားျဖင့္ အရွိန္မွာအနည္းငယ္ပို၍ ေႏွးသြားေသာ္လည္း (အထူးသျဖင့္ ေမာ္ဒယ္ (၂) အတြက္) ယုတၱိက်သည့္ခန္႔မွန္းခ်က္ အမွတ္တုိ႔တြင္ အလားအလာမ်ား၌ တူညီသည့္ ဦးတည္ရာရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ယုတၱိက်သည့္ ခန္႔မွန္းမႈမ်ားမွာ တရားဝင္ စစ္တမ္းခန္႔မွန္းမႈမ်ား၏ ၉၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ယုံၾကည္မႈရွိသည့္ၾကား အတြင္းတြင္ရွိေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ပ္တုိ႔အတြက္ ေမာ္ဒယ္ပုံစံသည္ နမူနာ၏ အတြင္းေရာ အျပင္တြင္ပါ စိတ္ေက်နပ္ဖြယ္ေကာင္းစြာ လုပ္ေဆာင္သည္ကို ေသခ်ာ ေစပါသည္။ ဤခုိင္လုံေၾကာင္းသက္ေသျပမႈ လုပ္ေဆာင္ခ်က္သည္လည္း ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ အတြင္း ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂၀၀၇) ၏ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ဆုိင္ရာခန္႔မွန္းခ်က္ရွိ ယုတၱိက်သည့္ အလားအလာအတြက္ မည္သည့္ စုစုေပါင္းပမာဏ (၃) ခု ကို ေရြးခ်ယ္ရန္ကို ကၽြန္ပ္တုိ႔အား ကူညီဆုံးျဖတ္ေပးပါသည္။ ၂၀၀၉/၁၀ စုစုေပါင္းတြင္ တြက္ခ်က္ထားသည့္ ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားထက္ ပို၍ေကာင္းမြန္ေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ႏွင့္ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းခ်က္မ်ား၏ ေနာက္ဆုံးအလားအလာကုိ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂၀၀၇) ႏွင့္ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂၀၁၄) နည္းလမ္းႏွစ္ရပ္လုံးအားအသုံးျပဳ၍ နား လည္ျခင္းတြင္ အဓိကစိတ္ဝင္စားေနသည့္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ကၽြန္ပ္တို႔သည္ ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္ စုစုေပါင္းပမာဏေပၚတြင္ အေျခခံသည့္ ကၽြန္ပ္တုိ႔၏ အဓိကရလဒ္မ်ားအျဖစ္ ေဖာ္ျပရန္ေရြးခ်ယ္ လုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဒုတိယအခ်က္မွာ ေမာ္ဒယ္ပုံစံသည္ အခ်ိန္ႏွင့္တစ္ေျပးညီပင္ တည္ၿငိမ္မႈရွိသည္ဟူေသာ ယူဆခ်က္၏ ခုိင္မာမႈကုိ တုိက္႐ုိက္အကဲျဖတ္ရန္ စစ္တမ္းမ်ားတစ္ေလွ်ာက္ ကၽြန္ပ္တို႔၏ ေမာ္ဒယ္ပုံစံမ်ားမွ ေျမွာက္ေဖာ္ကိန္းတုိ႔၏ လကၡဏာႏွင့္ ပမာဏ၏ တည္ၿငိမ္မႈကုိ စစ္ေဆး ထားသည္။ တည္ၿငိမ္မႈမရွိေၾကာင္းျပေနသည့္ ေျမွာက္ေဖာ္ကိန္းမ်ားကို ဖယ္ခ်န္ ထားရမည့္ ေမာ္ဒယ္ပုံစံကုိေရြးခ်ယ္ရာတြင္ ယူဆခ်က္ (၁) ေၾကာင့္ စိတ္ေက်နပ္မႈ ရရွိေစသည္မွာ အႂကြင္း မဲ့ ေသခ်ာပါသည္။ ေျမွာက္ေဖာ္ကိန္းတုိ႔၏ပမာဏမ်ားမွာ ကဲြျပားျခားနားေနၿပီး ၎တုိ႔မွာ အားလုံးမဟုတ္ေသာ္လည္း စစ္တမ္းအမ်ားစုအတြက္ အေတာ္အတန္တည္ၿငိမ္မႈရွိသည္မွာ အထင္အရွားပင္ ျဖစ္သည္။ 21 ၎စမ္းသပ္ခ်က္မ်ား၏ ေနာက္ထပ္အေသးစိတ္ကို Badiani-Magnuson, Lanjouw, Prydz ႏွင့္ van der Weile တို႕၏ ေနာက္ခံစာတမ္းတြင္ ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။ ထိုစာတမ္းတြင္ တင္ျပထားသည့္ သုံးသက္ခ်က္၏ ေနာက္ထပ္ နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာအေသးစိတ္ ပါဝင္ပါသည္။ 66 56 တတိယအခ်က္အေနျဖင့္ အခ်ိန္ကုိ ထည့္သြင္းစဥ္းစားမႈမရွိသည့္ ေျမွာက္ေဖာ္ကိန္းတို႔၏ ယူဆခ်က္ေျဖေလ်ာ့ထားသည္ကုိ ေသခ်ာေစမည့္ ခိုင္မာမႈစစ္ေဆးခ်က္မ်ားအား ေဆာင္ ရြက္ထားသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လက္ရွိအခ်ိန္ထိ ယုတၱိက်သည့္နည္းလမ္းကို အေျခခံထားေသာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းခ်က္တုိ႔မွာ ယူဆခ်က္မ်ားျဖစ္သည့္ အိမ္ေထာင္စု၏ စားသုံးမႈ ကုန္က် စရိတ္ကိုေဖာ္ျပေသာ ေမာ္ဒယ္ပုံစံသည္ အခ်ိန္ႏွင့္အလုိက္ပင္တည္ၿငိမ္မႈ ရွိသည္ ဟူေသာ ယူဆခ်က္ႏွင့္ ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္မွ အခ်က္အလက္တုိ႔ကုိ ခန႔္မွန္းခဲ့သည့္ေမာ္ဒယ္ပုံစံကုိ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္၏ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားကို ရရွိရန္အသုံးျပဳႏုိင္သည္ဟူေသာ ယူဆခ်က္ ေအာက္ တြင္ ရရွိခဲ့ျပီးျဖစ္သည္။ ကၽြန္ပ္တုိ႔အေနျဖင့္ အခ်ိန္၏လုပ္ေဆာင္ပုံ အတုိင္းအတာအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ထားသည့္ Regression Coefficient တို႔ကုိ ေပၚေပၚထင္ထင္ စံနမူနာထားျခင္းျဖင့္ ဤယူဆခ်က္ကုိ ေျဖေလ်ာ့ႏုိင္သည္။ အခ်ိန္အလားအလာ၏အစဥ္အတိုင္း ရွိျခင္းကုိ ေမာ္ဒယ္ ပုံစံျဖင့္ အံဝင္ခြင္က်ျဖစ္ေစရန္ အခ်က္အလက္ ေကာက္ယူမႈ ႏွစ္ႀကိမ္သာရွိသည္ ဟူေသာ အခ်က္ျဖင့္ သတ္မွတ္သည္ (၂၀၀၄/၀၅ ႏွင့္ ၂၀၀၉/၁၀)။ အခ်က္အလက္ ေကာက္ယူ မႈ အႀကိမ္ပုိ၍မ်ားလာပါက အခ်ိန္မတူသည့္ Regression Coefficient တုိ႔အတြက္ ပုိ၍ ျပဳလြယ္ျပင္လြယ္ေသာ ေဆာင္ရြက္မႈပုံစံမ်ားကုိ စည္းမ်ဥ္းတက် ထည့္သြင္းစဥ္းစားႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။ ဤနည္းလမ္းအတြက္ အေသးစိတ္ထပ္မံ သိရွိလုိပါက စိတ္ဝင္စားသည့္ သူမ်ား အတြက္ ဤနည္းလမ္းကုိ ေရွ႕ဆက္ေလ့လာထားၿပီး ႏုိင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ အသုံးျပဳခဲ့ေသာ Nguyen ႏွင့္ van der Weide (၂၀၁၆) ကိုညႊန္းေပးလုိပါသည္။ 57 67 ေနာက္ဆက္တြဲ က ၃ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားပါ၀င္မႈႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္း ျခင္းမ်ားအတြက္ ခန္႔မွန္းအစားထိုးျခင္းမ်ား လံုၿခံဳေရးႏွင့္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးအခက္အခဲမ်ားေၾကာင့္ ၿမိဳ႕နယ္ ၄၅ ခုတို႔သည္ IHLCA-I ႏွင့္ IHLCA-II နမူနာ နယ္ပယ္မ်ားတြင္ ပါ၀င္ျခင္းမရွိပါ။ ထိုပါ၀င္ျခင္းမရွိေသာ၊ သြားေရာက္ရန္ ခက္ခဲသည့္ေဒသမ်ားကို ပံု က ၃.၁ တြင္ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။ ထို႔အျပင္ အိမ္ေထာင္စုႏွင့္လူဦးေရ ကိန္းဂဏန္း မရရွိႏိုင္သည့္ ရပ္ကြက္ႏွင့္ေက်းရြာ အုပ္စုမ်ားကို ခ်န္လွပ္ခဲ႔ပါသည္။ သန္းေခါင္ စာရင္း ေကာက္ယူသည့္အခ်ိန္တြင္ မပါ၀င္သည့္ ခန္႔မွန္းေျခလူဦးေရမွာ အိမ္ေထာင္စု ၃၄၃,၁၃၀ စုႏွင့္ လူဦးေရ ၁,၇၈၇,၇၀၈ နီးပါးျဖစ္သည္ (ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕၊ ၂၀၁၀)။ ပံု က ၃.၁ IHLCA-I ႏွင့္ IHLCS-II တို႔တြင္မပါ၀င္ေသာ၊ မေရာက္ရွိႏိုင္ေသးေသာေဒသမ်ား၏ ေျမပံု ေျမပံုအညႊန္း IHLCA ေလ့လာေရး နမူနာ ေရြးခ်ယ္ထားသည့္ေဒသမ်ား ကခ်င္ နမူနာ မေရြးခ်ယ္မီ မပါ၀င္သည့္ စစ္ကုိင္း ၿမိဳ႕နယ္မ်ား နမူနာ ေရြးခ်ယ္ၿပီး မေရာက္ႏိုင္သည့္ ရွမ္းေျမာက္ ၿမိဳ႕နယ္မ်ား ခ်င္း မႏၲေလး ရွမ္းအေရွ႕ ရွမ္းေတာင္ မေကြး ရခိုင္ ကယား ပဲခူး ကရင္ ရန္ကုန္ ဧရာဝတီ မြန္ တနသၤာရီ Source: Government of Myanmar et al. (2011c) 68 58 ၂၀၁၄ ျမန္မာလူဦးေရႏွင့္ အိမ္ေထာင္စုစာရင္းကို IHLCA နမူနာတြင္မပါသည့္ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ ေကာက္ယူခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုအခ်က္အလက္မ်ားသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို IHLCA နမူနာတြင္ ပါ၀င္ေသာ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားႏွင့္ မပါ၀င္ေသာၿမိဳ႕နယ္မ်ားကို ရိုးရွင္းစြာႏိႈင္းယွဥ္ခြင့္ေပးသည္။ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ခံရာတြင္ အိမ္ေထာင္စုမ်ား၏ သြင္ျပင္လကၡဏာမ်ားအေၾကာင္း အခ်က္အလက္မ်ားစြာရရွိသည္။ ကြဲျပားမႈမ်ားစြာျဖစ္သည့္ အသက္၊ က်ား-မ အခ်ိဳးအစားမ်ား၊ အိမ္ေထာင္စု အရြယ္အစား၊ ပိုင္ဆိုင္ေသာပစၥည္းႏွင့္ ေနအိမ္၏သြင္ျပင္လကၡဏာမ်ားသည္ အိမ္ေထာင္စုမ်ား၏ အေထြေထြပစၥည္းဥစၥာၾကြယ္၀မႈႏွင့္ ခိုင္မာစြာအျပန္အလွန္ဆက္စပ္ လ်က္ရွိသည္။ ဥပမာ အလင္းေရာင္အတြက္ လွ်ပ္စစ္မီးကိုအမ်ားဆံုးအသံုးျပဳသည့္ ေဒသ မ်ားသည္ ဖေယာင္းတိုင္ သို႔မဟုတ္ ေရနံဆီကို အဓိကအားကိုးရသည့္ေဒသမ်ားထက္ ပိုမိုခ်မ္းသာႏိုင္ဖြယ္ရွိသည္။ သန္းေခါင္စာရင္းအခ်က္အလက္၏ အဓိကအပိုင္းကို ပိုင္းျခား စိတ္ျဖာမႈက ထိုအေထြေထြဆက္ႏြယ္မႈမ်ားကို အတည္ျပဳသည္။ ပါ၀င္ေသာၿမိဳ႕နယ္မ်ားႏွင့္ မေရာက္ရွိႏိုင္ေသာၿမိဳ႕နယ္မ်ားအား ႏႈိင္းယွဥ္ျခင္း IHLCA နမူနာတြင္ ပါ၀င္ေသာၿမိဳ႕နယ္မ်ားႏွင့္ မေရာက္ရွိႏိုင္ေသာၿမိဳ႕နယ္မ်ား ႏိႈင္းယွဥ္ျခင္းျဖင့္ ခ်န္ခဲ႔ေသာေဒသမ်ားသည္ ပါ၀င္ေသာေဒသမ်ားႏွင့္ စံနစ္တက်ျခားနားမႈရွိ-မရွိ အကဲျဖတ္ ႏိုင္ရန္ အေထာက္အကူျဖစ္ၿပီး ထိုသို႔ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားပါ၀င္ႏိုင္မႈ ရွိျခင္းႏွင့္ မရွိျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ မမွ်တသည့္လားရာႏွင့္ ပမာဏ အခ်က္အလက္အခ်ဳိ႕ကိုရရွိသည္။ ယင္းက IHLCA နမူနာတြင္မပါသည့္ လူဦးေရအခ်ိဳးကို အတည္ျပဳႏိုင္ခြင့္လည္းေပးခဲ႔သည္။ ဇယား က ၃.၁ တြင္ IHLCA တြင္ပါ၀င္သည့္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားႏွင့္ ခ်န္လွပ္ခဲ့သည့္ၿမိဳ႕နယ္မ်ား၏ အဓိကသြင္ျပင္လကၡဏာ မ်ားကိုႏိႈင္းယွဥ္ေဖာ္ျပထားသည္။ ရိုးရွင္းေစရန္အတြက္ ၿမိဳ႕နယ္ မ်ား၏ သြင္ျပင္လကၡဏာမ်ားကို ေငြေၾကးအေျခအေန ေကာင္းမႈႏွင့္ မေကာင္းမႈတို႔ကို မူတည္၍ အုပ္စုခြဲထားသည္။ အေထြေထြျပည့္စံုဖူလံုမႈ၏ အတိုင္းအတာကိုလည္း ညႊႊန္းကိန္း တစ္ခုတည္းျဖင့္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ထားၿပီး ထိုသြင္ျပင္လကၡဏာအားလံုး၏ အဓိကအစိတ္အပိုင္း ေလ့လာ သုံးသပ္မႈႏွင့္အတူေဖာ္ျပထားသည္။ ဇယား က ၅.၃ တြင္ ျပည္နယ္တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ႏိႈင္းယွဥ္ေဖာ္ျပမႈကို ပို၍ခြဲျခမ္းထားသည္။ ထိုအတိုင္းအတာအားလံုးကို ၿမိဳ႕နယ္လူဦးေရ ပမာဏႏွင့္ ခ်ိန္ထိုးထားသည္။ အကဲျဖတ္ထားသည့္ ကြဲျပားေသာအရာမ်ား အားလံုးနီးပါး ႏွင့္ မပါ၀င္သည့္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားပါရွိသည့္ ျပည္နယ္မ်ားႏွင့္ တိုင္းေဒသႀကီးမ်ား တစ္ေလွ်ာက္ ပို၍အေျခအေနေကာင္းမႈ (လွ်ပ္စစ္မီးရရွိမႈ၊ ပစၥည္းပိုင္ဆိုင္မႈ စသည္) ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ သြင္ျပင္ လကၡဏာမ်ားသည္ IHLCA နမူနာ နယ္ပယ္တြင္ ခ်န္လွပ္ထားသည့္ေဒသမ်ားထက္ ပါ၀င္ေသာေဒသမ်ားတြင္ ပိုမိုျမင့္မားသည္မွာ ထင္ရွားသည္။ ယင္းက မပါ၀င္သည့္ ၿမိဳ႕နယ္ မ်ားသည္ ပို၍အေျခအေနမေကာင္းႏိုင္ဖြယ္ ရွိေၾကာင္းႏွင့္ ထို႔ေၾကာင့္ အကယ္၍ ၿမိဳ႕နယ္ အားလံုးကို နမူနာတြင္ ထည့္သြင္းႏိုင္လွ်င္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းခ်က္မ်ား ပိုမိုျမင့္မား လာႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ဤသက္ေရာက္မႈ၏ ပမာဏကို တိက်သည့္ ခန္႔မွန္းမႈ ျပဳလုပ္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ခ်န္လွပ္ခဲ႕သည့္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားရွိ အေထြေထြ လူဦးေရအားလံုးအရ နမူနာနယ္ပယ္မွ ခ်န္လွပ္ခဲ့ေသာလူဦးေရအခ်ိဳးမွာ ၄.၈ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိေၾကာင္းႏွင့္ ယင္းသည္ IHLCA-I နည္းပညာ ပိုင္းဆိုင္ရာ မွတ္တမ္းမွတ္ရာမ်ား (ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕၊ ၂၀၁၀) တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ ခန္႔မွန္းေျခႏွင့္ တူညီမႈရွိသည္။ 59 69 ဇယား Table က ၃.၁ A 3.1 IHCLA နမူနာနယ္ပယ္အတြင္းပါ၀င္ေသာ၊မေရာက္ရွိႏိုင္ေသာ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားရွိ သန္းေခါင္စာရင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္ဇယား အေၾကာင္းအရာမ်ား ပါ၀င္ေသာ မေရာက္ရွိႏိုင္ေသာ ျခားနားျခင္း ၿမိဳ႕နယ္အေရအတြက္ ၂၈၅ ၄၅ လူဦးေရစုစုေပါင္း ၄၇၈၈၅၁၉၂ ၂၃၉၄၇၀၈ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးညႊန္းကိန္း ၀.၃၅ -၂.၀၀ -၂.၃၄ ေငြေၾကးအေျခအေနေကာင္းျခင္းႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ သြင္ျပင္လကၡဏာမ်ား စာတတ္ေျမာက္မႈ ၀.၉၁ ၀.၅၄ -၀.၃၇ အဆင့္ျမင့္ အိမ္ယာ ၀.၁၈ ၀.၁၆ -၀.၀၁ အဆင့္ျမင့္ ေရအိမ္ ၀.၇၆ ၀.၄၇ -၀.၂၉ အဆင့္ျမင့္ အမိုး ၀.၆၄ ၀.၆၇ ၀.၀၂ အဆင့္ျမင့္နံရံမ်ား ၀.၃၈ ၀.၄၉ ၀.၁၀ အဆင့္ျမင့္ၾကမ္းခင္း ၀.၁၆ ၀.၁၄ -၀.၀၂ မီး (လွ်ပ္စစ္) ၀.၃၄ ၀.၂၂ -၀.၁၂ ေသာက္ေရ (ေရသန္႔) ၀.၁၁ ၀.၀၄ -၀.၀၇ အဆင့္ျမင့္ မီးဖို ၀.၁၇ ၀.၀၅ -၀.၁၂ ရုပ္ျမင္သံၾကားစက္ ၀.၅၁ ၀.၄၀ -၀.၁၁ ဖုန္း ၀.၀၅ ၀.၀၄ -၀.၀၁ မိုဘိုင္းဖုန္း ၀.၃၄ ၀.၂၅ -၀.၀၉ ကြန္ျပဴတာ ၀.၀၄ ၀.၀၂ -၀.၀၂ အင္တာနက္ ၀.၀၇ ၀.၀၂ -၀.၀၅ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ ၀.၄၂ ၀.၅၄ ၀.၁၂ အဆင္မေျပမႈႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာသြင္ျပင္လကၡဏာမ်ား ပညာသင္ၾကားခြင့္မရ ၀.၁၅ ၀.၅၆ ၀.၄၁ မူလတန္းသို႔မဟုတ္အတန္းပညာမရွိ ၀.၆၁ ၀.၈၁ ၀.၂၀ မသန္စြမ္းမႈတစ္မ်ဳိးမ်ဳိး ၀.၀၅ ၀.၀၅ ၀.၀၀ ရိုးရိုးအိမ္ ၀.၄၁ ၀.၄၁ ၀.၀၁ ရိုးရိုးအိမ္သာ ၀.၂၄ ၀.၅၀ ၀.၂၇ ရိုးရိုးေခါင္မိုး ၀.၃၄ ၀.၃၂ -၀.၀၃ ရိုးရိုးနံရံ ၀.၅၁ ၀.၄၉ -၀.၀၂ ရိုးရိုးၾကမ္းခင္း ၀.၃၂ ၀.၄၃ ၀.၁၁ မီး (ဖေယာင္းတိုင္) ၀.၂၀ ၀.၂၆ ၀.၀၆ ခ်က္ျပဳတ္ျခင္း (ရိုးရိုး) ၀.၆၇ ၀.၈၇ ၀.၁၉ မွတ္ခ်က္ - လူဦးေရအရြယ္အစားႏွင့္ ခ်ိန္ညွိထားပါသည္။ ျပည္နယ္/ တိုင္းေဒသႀကီးမ်ားရွိ မေရာက္ရွိႏိုင္ေသာ ၿမိဳ႕နယ္မ်ား အလိုက္အေသးစိတ္ကို ဇယား က ၃.၃ တြင္ၾကည့္ပါ။ 70 60 မေျပာင္းလဲေသာအခ်ိန္ကာလတစ္ခုအတြင္း တူညီေသာသြင္ျပင္လကၡဏာမ်ားကို စစ္ေဆးျခင္း မေျပာင္းလဲေသာအခ်ိန္ကာလတစ္ခုအတြင္း တူညီေသာသြင္ျပင္လကၡဏာမ်ားကို ပိုင္းျခား စိတ္ျဖာမႈမွ နမူနာပံုစံ ေျပာင္းလွ်င္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏႈန္းကို မည္သို႔သက္ေရာက္မႈရွိေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ေမြးဖြားႏွစ္အုပ္စု ေလ့လာမႈတစ္ခုကို အသံုးျပဳခ်ကာ ပညာေရး ၿပီးဆံုးမႈ ေလ့လာသုံးသပ္ခ်က္တစ္ရပ္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ေအာက္ပါ ဇယား က ၃.၂ တြင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္အတြင္း ေမြးဖြားခဲ့သူမ်ားကို အဓိကထားၿပီး ေနာက္ထပ္အုပ္စုမ်ားႏွင့္ ခြဲျခားမႈမ်ားကို ဇယား က ၃.၄ တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ထိုသူမ်ားမွာ (၁) ၂၀၁၄ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ယူခ်ိန္တြင္ အသက္ ၂၅ မွ ၃၉ ႏွစ္အတြင္း၊ (၂) MPLCS စာရင္း ေကာက္ယူခ်ိန္တြင္ အသက္ ၂၆ မွ ၄၀ ႏွစ္အတြင္းႏွင့္ (၃) IHLCA-II ေကာက္ယူခ်ိန္တြင္ ၂၀ မွ ၃၄ ႏွစ္ ရွိသူမ်ားျဖစ္ၾက သည္။ MPLCS တြင္ေဖာ္ျပထားသည့္ သက္ႀကီးပညာေရး ေလ့လာခ်က္သည္ သန္းေခါင္စာရင္းမွ တူညီေသာ လူဦးေရအတြက္ ပညာေရးေလ့လာခ်က္ႏွင့္ နီးကပ္စြာတူညီေနသည္။ သို႔ေသာ္ မတူညီမႈတစ္ခုကို ပညာေရးေပးေဝခ်က္၏ ေအာက္ဆံုးနားတြင္ေတြ႕ရသည္။ MPLCS တြင္ ပညာမတတ္သူအစု အနည္းငယ္ပိုမ်ားသည္။ ယင္းကို ကမ္းရိုးတန္းေဒသတြင္ အထင္ရွား ဆံုးေတြ႕ရၿပီး ထိုေဒသတြင္ သန္းေခါင္စာရင္းမေကာက္ယူရေသးေသာ လူဦးေရမ်ား ပါဝင္ ေၾကာင္း မွတ္ယူႏိုင္သည္။ IHLCS တြင္ အရြယ္ေရာက္သူဦးေရအေၾကာင္းသည္ သန္းေခါင္စာရင္းတြင္ ေမြးဖြားသည့္ ႏွစ္အုပ္စု သံုးစုအတြင္း မွန္မွန္ ေျပာင္းလဲသြားမႈရွိသည္။ အုပ္စုသံုးစုလံုးတြင္ နမူနာ နယ္ပယ္မ်ားတြင္ သန္းေခါင္စာရင္းႏွင့္ MPLCS တုိ႔တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္ထက္ ပိုမိုပညာ တတ္ေၾကာင္း (အထက္တန္းပညာ ပိုမို၍တတ္သူမ်ား) ေပၚထြက္လာသည္။ အထက္တန္း အဆင့္ႏွင့္ အထက္ပညာတတ္သူအခ်ိဳးအမ်ားစုကို ေမြးဖြားသည့္ႏွစ္အုပ္စု အားလံုးအတြက္ စိုက္ပ်ိဳးေရး-ေဂဟ ေဗဒဆိုင္ရာဇုန္ အားလံုးတြင္ ေတြ႕ရသည္။ ဤသုံးသပ္ေလ့လာမႈသည္ ၿမိ္ဳ႕နယ္မ်ားပါ၀င္မႈကုိပိုင္းျခားေလ့လာျခင္းမွ အထူးသျဖင့္ နမူနာ နယ္ပယ္အေျပာင္းအလဲသည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏိႈင္းယွဥ္ခ်က္မ်ားအေပၚ သက္ေရာက္မႈရွိႏိုင္ သည္ဟု ေနာက္ဆံုးေကာက္ခ်က္ခ်ႏိုင္ရန္ အေထာက္အကူျပဳသည္။ ဇယား က ၃.၂ ေမြးဖြားေသာႏွစ္အလိုက္ပညာေရးကို IHLCA၊ MPLCS ႏွင့္ ၂၀၁၄ သန္းေခါင္စာရင္းမ်ားတြင္ႏိႈုင္းယွဥ္ျခင္း ၁၉၇၅-၁၉၇၉ ၁၉၈၀-၁၉၈၄ ၁၉၈၅-၈၉ ၿပီးဆံုးေသာ ပညာေရး/ ေမြးဖြားေသာခုႏွစ္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS စာရင္း စာရင္း စာရင္း အတန္းပညာမတတ္ ၀.၀၇ ၀.၁၂ ၀.၁၄ ၀.၀၇ ၀.၁၁ ၀.၁၄ ၀.၀၅ ၀.၁ ၀.၁၃ မူလတန္း ၀.၄၁ ၀.၄၆ ၀.၄၆ ၀.၃၄ ၀.၄၃ ၀.၄၂ ၀.၃ ၀.၃၈ ၀.၃၃ (သူငယ္တန္းမွ ၄ တန္း) အလယ္တန္း ၀.၂၂ ၀.၂၁ ၀.၁၈ ၀.၂၂ ၀.၂၁ ၀.၁၉ ၀.၂၁ ၀.၂၁ ၀.၂၂ (၅ တန္းမွ ၈ တန္း) အထက္တန္း (၉ တန္းမွ ၁၀ ၀.၃ ၀.၂၁ ၀.၂၂ ၀.၃၇ ၀.၂၅ ၀.၂၆ ၀.၄၃ ၀.၃၁ ၀.၃၂ တန္း) ႏွင့္အထက္ 71 61 ဇယား က ၃.၃ IHCLA နမူနာေဘာင္အတြင္း ပါ၀င္ေသာႏွင့္ မပါ၀င္ေသာ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားအတြက္ လူဦးေရစာရင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္စာရင္း ဇယားတြင္ ႏိုင္ငံႏွင့္ ျပည္နယ္ / တိုင္းေဒသႀကီးအတြက္ အခ်က္အလက္အားလံုး ႏွင့္ နမူနာေလ့လာခ်က္တြင္ မပါ၀င္သည့္ ၿမိဳ႕နယ္မ်ား အတြက္ ထိုတန္ဖိုးမ်ား၏ ကြဲျပားျခားနားခ်က္မ်ားကို ညွိကာေဖာ္ျပထားသည္။ ႏိုင္ငံအဆင့္/ စုစုေပါင္း ခ်င္း ကခ်င္ ကယား ကရင္ စကိုင္း ရွမ္း (ျခားနား) (ျခားနား) (ျခားနား) (ျခားနား) (ျခားနား) (ျခားနား) (ျခားနား) ပါ မပါ ပါ မပါ ပါ မပါ ပါ မပါ ပါ မပါ ပါ မပါ ပါ မပါ ၿမိဳ႕နယ္အေရအတြက္ ၂၈၆ ၄၄ ၅ ၄ ၁၀ ၈ ၁ ၆ ၆ ၁ ၃၃ ၄ ၃၄ ၂၁ လူဦးေရစုစုေပါင္း (ေထာင္) ၄၇၈၈၅ ၂၃၉၄ ၃၀၂ ၂၆၈ ၂၁၃၉ ၂၉၂ ၁၂၈ ၃၀၃ ၁၆၈၉ ၂၅၅ ၆၄၈၉ ၃၂၀ ၆၂၂၄ ၁၆၅၈ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးအညႊန္း ၀.၃၅ -၂.၃၄ ၀.၀၃ -၃.၃၆ ၀.၇၅ -၂.၉၇ ၃.၃၈ -၃.၈၇ -၀.၃၅ -၁.၁၆ -၀.၈၉ -၃.၆၉ ၀.၆၆ -၂.၂၉ ေကာင္းေသာသြင္ျပင္လကၡဏာမ်ား ပညာတတ္မႈ ၀.၉၁ -၀.၃၇ ၀.၈၃ -၀.၀၈ ၀.၉၃ -၀.၁၂ ၀.၈၆ -၀.၀၇ ၀.၇၅ -၀.၀၇ ၀.၉၅ -၀.၃၀ ၀.၇၁ -၀.၃၀ အဆင့္ျမင့္အိမ္ယာ ၀.၁၈ -၀.၀၁ ၀.၀၆ -၀.၀၄ ၀.၁၆ -၀.၀၉ ၀.၃၄ -၀.၁၄ ၀.၁၆ -၀.၀၀ ၀.၁၂ -၀.၀၈ ၀.၃၅ -၀.၁၄ အဆင့္ျမင့္အိမ္သာ ၀.၇၆ -၀.၂၉ ၀.၉၁ -၀.၃၈ ၀.၈၇ -၀.၂၃ ၀.၉၅ -၀.၁၂ ၀.၇၁ -၀.၁၄ ၀.၇၄ -၀.၅၈ ၀.၆၉ -၀.၂၅ အဆင့္ျမင့္အမိုး ၀.၆၄ ၀.၀၂ ၀.၈၅ -၀.၃၀ ၀.၇၅ -၀.၃၀ ၀.၈၅ -၀.၀၅ ၀.၆၆ -၀.၁၂ ၀.၆၁ -၀.၂၅ ၀.၈၄ -၀.၀၉ အဆင့္ျမင့္နံရံ ၀.၃၈ ၀.၁၀ ၀.၈၃ -၀.၄၁ ၀.၃၅ -၀.၀၃ ၀.၇၃ -၀.၁၀ ၀.၆၈ -၀.၀၉ ၀.၃၃ -၀.၁၁ ၀.၄၉ ၀.၀၃ အဆင့္ျမင့္ၾကမ္းခင္း ၀.၁၆ -၀.၀၂ ၀.၀၂ -၀.၀၁ ၀.၁၆ -၀.၀၉ ၀.၂၈ -၀.၁၄ ၀.၀၉ ၀.၀၁ ၀.၁၀ -၀.၀၈ ၀.၃၁ -၀.၁၂ မီး (လွ်ပ္စစ္) ၀.၃၄ -၀.၁၂ ၀.၁၈ -၀.၀၆ ၀.၃၀ -၀.၁၁ ၀.၆၈ -၀.၃၅ ၀.၂၉ -၀.၁၅ ၀.၂၅ -၀.၁၈ ၀.၃၆ -၀.၀၉ ေသာက္ေရ (ေရသန္႔) ၀.၁၁ -၀.၀၇ ၀.၀၀ ၀.၀၀ ၀.၁၀ -၀.၀၈ ၀.၁၇ -၀.၁၆ ၀.၁၁ ၀.၀၂ ၀.၀၃ -၀.၀၂ ၀.၁၃ -၀.၀၉ အဆင့္ျမင့္မီးဖို ၀.၁၇ -၀.၁၂ ၀.၀၁ -၀.၀၁ ၀.၀၅ -၀.၀၄ ၀.၃၉ -၀.၃၁ ၀.၁၁ -၀.၀၉ ၀.၀၉ -၀.၀၈ ၀.၁၇ -၀.၀၉ ရုပ္ျမင္သံၾကားစက္ ၀.၅၁ -၀.၁၁ ၀.၃၄ -၀.၁၇ ၀.၆၃ -၀.၂၃ ၀.၆၉ -၀.၂၆ ၀.၄၈ -၀.၀၈ ၀.၄၃ -၀.၁၇ ၀.၅၇ -၀.၁၃ ဖုန္း ၀.၀၅ -၀.၀၁ ၀.၀၇ -၀.၀၅ ၀.၀၇ -၀.၀၃ ၀.၀၆ -၀.၀၃ ၀.၀၄ -၀.၀၂ ၀.၀၄ -၀.၀၃ ၀.၀၅ -၀.၀၀ မိုဘိုင္းဖုန္း ၀.၃၄ -၀.၀၉ ၀.၂၅ -၀.၂၀ ၀.၄၀ -၀.၁၉ ၀.၄၈ -၀.၃၇ ၀.၂၆ -၀.၀၇ ၀.၂၂ -၀.၁၆ ၀.၃၅ -၀.၀၂ ကြန္ျပဴတာ ၀.၀၄ -၀.၀၂ ၀.၀၃ -၀.၀၂ ၀.၀၄ -၀.၀၂ ၀.၀၆ -၀.၀၄ ၀.၀၃ -၀.၀၁ ၀.၀၂ -၀.၀၁ ၀.၀၃ -၀.၀၁ အင္တာနက္ ၀.၀၇ -၀.၀၅ ၀.၀၂ -၀.၀၂ ၀.၀၅ -၀.၀၂ ၀.၀၈ -၀.၀၇ ၀.၀၂ -၀.၀၁ ၀.၀၃ -၀.၀၃ ၀.၀၄ -၀.၀၂ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ ၀.၄၂ ၀.၁၂ ၀.၃၉ -၀.၂၃ ၀.၇၇ -၀.၂၇ ၀.၇၃ -၀.၁၈ ၀.၄၅ ၀.၀၃ ၀.၅၈ -၀.၂၈ ၀.၆၉ -၀.၀၄ မေကာင္းေသာသြင္ျပင္လကၡဏာမ်ား ပညာမတတ္ ၀.၁၅ ၀.၄၁ ၀.၂၂ ၀.၀၉ ၀.၁၂ ၀.၁၅ ၀.၁၈ ၀.၀၉ ၀.၃၁ ၀.၀၆ ၀.၁၁ ၀.၃၄ ၀.၃၈ ၀.၃၃ မူလတန္း (သို႔မဟုတ္) ပညာမတတ္ ၀.၆၁ ၀.၂၀ ၀.၅၈ ၀.၀၉ ၀.၅၁ ၀.၀၇ ၀.၅၀ ၀.၁၄ ၀.၇၀ ၀.၀၅ ၀.၆၆ ၀.၁၇ ၀.၇၀ ၀.၁၆ မသန္စြမ္း ၀.၀၅ ၀.၀၀ ၀.၀၉ -၀.၀၂ ၀.၀၄ ၀.၀၁ ၀.၀၆ -၀.၀၀ ၀.၀၇ ၀.၀၀ ၀.၀၄ ၀.၀၀ ၀.၀၄ ၀.၀၁ ရိုးရုိးအိမ္ ၀.၄၁ ၀.၀၁ ၀.၁၂ ၀.၃၈ ၀.၄၂ ၀.၁၄ ၀.၂၄ ၀.၀၉ ၀.၁၉ ၀.၀၅ ၀.၄၂ ၀.၁၁ ၀.၄၂ -၀.၀၁ ရိုးရုိးအိမ္သာ ၀.၂၄ ၀.၂၇ ၀.၀၈ ၀.၃၈ ၀.၁၃ ၀.၂၂ ၀.၀၅ ၀.၁၂ ၀.၂၈ ၀.၁၄ ၀.၂၆ ၀.၅၅ ၀.၃၀ ၀.၂၂ ရိုးရုိးအိမ္အမိုး ၀.၃၄ -၀.၀၃ ၀.၁၁ ၀.၃၁ ၀.၂၄ ၀.၂၄ ၀.၁၅ ၀.၀၃ ၀.၃၄ ၀.၁၁ ၀.၃၆ ၀.၂၇ ၀.၁၅ ၀.၀၉ ရိုးရုိးအိမ္နံရံ ၀.၅၁ -၀.၀၂ ၀.၁၆ ၀.၄၁ ၀.၆၄ ၀.၀၄ ၀.၂၆ ၀.၀၉ ၀.၂၁ ၀.၀၆ ၀.၆၅ ၀.၁၂ ၀.၅၀ -၀.၀၃ ရိုးရုိးၾကမ္းခင္း ၀.၃၂ ၀.၁၁ ၀.၀၆ ၀.၃၉ ၀.၂၈ ၀.၂၃ ၀.၀၆ ၀.၂၁ ၀.၁၅ ၀.၀၄ ၀.၃၆ ၀.၁၂ ၀.၄၀ ၀.၀၆ မီး (ဖေယာင္းတိုင္) ၀.၂၀ ၀.၀၆ ၀.၂၄ ၀.၁၁ ၀.၂၉ ၀.၁၅ ၀.၁၅ ၀.၁၀ ၀.၄၅ ၀.၀၀ ၀.၁၆ ၀.၁၂ ၀.၁၆ ၀.၀၄ မီးဖို (ရိုးရိုး) ၀.၆၇ ၀.၁၉ ၀.၉၂ ၀.၀၅ ၀.၆၈ ၀.၂၅ ၀.၅၇ ၀.၃၁ ၀.၆၅ -၀.၁၂ ၀.၈၁ ၀.၁၆ ၀.၇၄ ၀.၁၅ ဇယား က ၃.၄ ေမြးဖြားေသာခုႏွစ္အုပ္စုႏွင့္ စိုက္ပ်ိဳးေရး-ေဂဟေဗဒဆိုင္ရာဇုန္အလိုက္ ပညာေရး ပညာမတတ္ မူလတန္း အလယ္တန္း အထက္တန္း အဆင့္ျမင့္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ ေမြးႏွစ္အုပ္စု IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS စာရင္း စာရင္း စာရင္း စာရင္း စာရင္း ၁၉၉၀-၉၄ ၀.၀၈ ၀.၀၄ ၀.၀၈ ၀.၃၂ ၀.၂၅ ၀.၃ ၀.၂၆ ၀.၃၃ ၀.၂၇ ၀.၁၈ ၀.၃၅ ၀.၂၁ ၀.၁၆ ၀.၀၂ ၀.၁၅ ၁၉၈၅-၈၉ ၀.၁ ၀.၀၅ ၀.၁၃ ၀.၃၈ ၀.၃ ၀.၃၃ ၀.၂၁ ၀.၂၁ ၀.၂၂ ၀.၁၅ ၀.၂၈ ၀.၁၇ ၀.၁၆ ၀.၁၅ ၀.၁၅ ၁၉၈၀-၈၄ ၀.၁၁ ၀.၀၇ ၀.၁၄ ၀.၄၃ ၀.၃၄ ၀.၄၂ ၀.၂၁ ၀.၂၂ ၀.၁၉ ၀.၁၂ ၀.၂ ၀.၁၄ ၀.၁၃ ၀.၁၇ ၀.၁၂ ၁၉၇၅-၇၉ ၀.၁၂ ၀.၀၇ ၀.၁၄ ၀.၄၆ ၀.၄၁ ၀.၄၆ ၀.၂၁ ၀.၂၂ ၀.၁၈ ၀.၁ ၀.၁၆ ၀.၁၁ ၀.၁၁ ၀.၁၄ ၀.၁၁ ၁၉၇၀-၇၄ ၀.၁၄ ၀.၀၈ ၀.၁၆ ၀.၄၆ ၀.၄၃ ၀.၄၆ ၀.၂၂ ၀.၂၅ ၀.၁၉ ၀.၀၉ ၀.၁၃ ၀.၁ ၀.၀၉ ၀.၁၁ ၀.၀၉ ပညာမတတ္ ေတာင္တန္း အပူပိုင္း ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ကမ္းရိုးတန္း ရန္ကုန္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ ေမြးႏွစ္အုပ္စု IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS စာရင္း စာရင္း စာရင္း စာရင္း စာရင္း ၁၉၉၀-၉၄ ၀.၂ ၀.၀၅ ၀.၁၅ ၀.၀၄ ၀.၀၂ ၀.၀၅ ၀.၀၅ ၀.၀၁ ၀.၀၂ ၀.၀၈ ၀.၁၃ ၀.၁၄ ၀.၀၃ ၀.၀၂ ၀.၀၁ ၁၉၈၅-၈၉ ၀.၂၄ ၀.၀၇ ၀.၂၄ ၀.၀၅ ၀.၀၂ ၀.၁၁ ၀.၀၇ ၀.၀၁ ၀.၀၆ ၀.၁၁ ၀.၁၆ ၀.၂၂ ၀.၀၃ ၀.၀၁ ၀.၀၃ ၁၉၈၀-၈၄ ၀.၂၇ ၀.၁ ၀.၂၇ ၀.၀၆ ၀.၀၃ ၀.၀၉ ၀.၀၈ ၀.၀၂ ၀.၁ ၀.၁၁ ၀.၁၈ ၀.၁၉ ၀.၀၄ ၀.၀၂ ၀.၀၃ ၁၉၇၅-၇၉ ၀.၃ ၀.၁၁ ၀.၂၆ ၀.၀၈ ၀.၀၄ ၀.၁၃ ၀.၀၉ ၀.၀၃ ၀.၀၈ ၀.၁၂ ၀.၁၆ ၀.၁၈ ၀.၀၄ ၀.၀၁ ၀.၀၂ ၁၉၇၀-၇၄ ၀.၃၃ ၀.၁၄ ၀.၃၁ ၀.၀၉ ၀.၀၅ ၀.၁၇ ၀.၀၉ ၀.၀၃ ၀.၁၃ ၀.၁၂ ၀.၁၉ ၀.၂၁ ၀.၀၅ ၀.၀၂ ၀.၀၂ မူလတန္း ေတာင္တန္း အပူပိုင္း ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ကမ္းရိုးတန္း ရန္ကုန္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ ေမြးႏွစ္အုပ္စု IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS စာရင္း စာရင္း စာရင္း စာရင္း စာရင္း ၁၉၉၀-၉၄ ၀.၄၁ ၀.၃၄ ၀.၄ ၀.၃၇ ၀.၃၁ ၀.၃၁ ၀.၄၁ ၀.၃၄ ၀.၄ ၀.၃၇ ၀.၃၁ ၀.၃၁ ၀.၂၂ ၀.၀၉ ၀.၁၈ ၁၉၈၅-၈၉ ၀.၄၈ ၀.၃၉ ၀.၄၆ ၀.၄၂ ၀.၃၃ ၀.၃၃ ၀.၄၈ ၀.၃၉ ၀.၄၆ ၀.၄၂ ၀.၃၃ ၀.၃၃ ၀.၂၈ ၀.၁၄ ၀.၁၇ ၁၉၈၀-၈၄ ၀.၅၂ ၀.၄၁ ၀.၄၉ ၀.၄၆ ၀.၃၄ ၀.၄၅ ၀.၅၂ ၀.၄၁ ၀.၄၉ ၀.၄၆ ၀.၃၄ ၀.၄၅ ၀.၃၃ ၀.၁၅ ၀.၃ ၁၉၇၅-၇၉ ၀.၅၆ ၀.၅၂ ၀.၅၈ ၀.၅၂ ၀.၃၈ ၀.၄၆ ၀.၅၆ ၀.၅၂ ၀.၅၈ ၀.၅၂ ၀.၃၈ ၀.၄၆ ၀.၃၂ ၀.၂ ၀.၂၉ ၁၉၇၀-၇၄ ၀.၅၄ ၀.၅၁ ၀.၅၅ ၀.၅၂ ၀.၄၄ ၀.၄၇ ၀.၅၄ ၀.၅၁ ၀.၅၅ ၀.၅၂ ၀.၄၄ ၀.၄၇ ၀.၃၄ ၀.၂၃ ၀.၃၃ ဇယား က ၃.၄ ေမြးေသာခုႏွစ္အုပ္စုႏွင့္ စိုက္ပ်ိဳးေရး-ေဂဟဇုန္အလိုက္ ပညာေရး-အဆက္ အလယ္တန္း ေတာင္တန္း အပူပိုင္း ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ကမ္းရိုးတန္း ရန္ကုန္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ ေမြးႏွစ္အုပ္စု IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS စာရင္း စာရင္း စာရင္း စာရင္း စာရင္း ၁၉၉၀-၉၄ ၀.၂၅ ၀.၃၆ ၀.၂၇ ၀.၂၇ ၀.၃၇ ၀.၃၁ ၀.၂၅ ၀.၃၃ ၀.၃ ၀.၂၈ ၀.၃၁ ၀.၂၈ ၀.၂၃ ၀.၂၇ ၀.၁၉ ၁၉၈၅-၈၉ ၀.၂၁ ၀.၂၅ ၀.၁၆ ၀.၂ ၀.၂၃ ၀.၂ ၀.၂ ၀.၂၁ ၀.၂၂ ၀.၂၃ ၀.၂၁ ၀.၂၂ ၀.၂၂ ၀.၁၄ ၀.၂၇ ၁၉၈၀-၈၄ ၀.၁၉ ၀.၂၄ ၀.၁၁ ၀.၁၉ ၀.၂၂ ၀.၁၉ ၀.၂ ၀.၂၅ ၀.၂ ၀.၂၁ ၀.၂၃ ၀.၁၆ ၀.၂၄ ၀.၁၈ ၀.၂၃ ၁၉၇၅-၇၉ ၀.၁၇ ၀.၂၁ ၀.၁ ၀.၁၉ ၀.၂၂ ၀.၂၂ ၀.၁၉ ၀.၂၁ ၀.၂ ၀.၂ ၀.၂၁ ၀.၂၁ ၀.၂၈ ၀.၂၅ ၀.၂၄ ၁၉၇၀-၇၄ ၀.၁၈ ၀.၂၆ ၀.၁၆ ၀.၂၁ ၀.၂၃ ၀.၁၇ ၀.၂၂ ၀.၂၆ ၀.၁၉ ၀.၂၃ ၀.၂၄ ၀.၁၈ ၀.၂၆ ၀.၂၅ ၀.၂၆ အထက္တန္း ႏွင့္အထက္ ေတာင္တန္း အပူပိုင္း ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ကမ္းရိုးတန္း ရန္ကုန္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ သန္းေခါင္ ေမြးႏွစ္အုပ္စု IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS IHLCA MPLCS စာရင္း စာရင္း စာရင္း စာရင္း စာရင္း ၁၉၉၀-၉၄ ၀.၂၈ ၀.၃၄ ၀.၃ ၀.၃၄ ၀.၃၆ ၀.၃၃ ၀.၂၉ ၀.၃၂ ၀.၂၈ ၀.၂၈ ၀.၂၄ ၀.၂၆ ၀.၅၂ ၀.၆၂ ၀.၆၂ ၁၉၈၅-၈၉ ၀.၂၅ ၀.၃၉ ၀.၂၃ ၀.၃၁ ၀.၄၂ ၀.၂၉ ၀.၂၅ ၀.၃၈ ၀.၂၆ ၀.၂၅ ၀.၃၂ ၀.၂၃ ၀.၄၇ ၀.၇၂ ၀.၅၄ ၁၉၈၀-၈၄ ၀.၂ ၀.၃၁ ၀.၂ ၀.၂၄ ၀.၃၄ ၀.၂၂ ၀.၂ ၀.၃၂ ၀.၂ ၀.၂၁ ၀.၂၅ ၀.၂၁ ၀.၃၉ ၀.၆၅ ၀.၄၄ ၁၉၇၅-၇၉ ၀.၁၇ ၀.၂၄ ၀.၁၈ ၀.၁၉ ၀.၂၇ ၀.၁၅ ၀.၁၆ ၀.၂၃ ၀.၁၄ ၀.၁၆ ၀.၂၅ ၀.၁၆ ၀.၃၅ ၀.၅၃ ၀.၄၆ ၁၉၇၀-၇၄ ၀.၁၃ ၀.၁၉ ၀.၀၉ ၀.၁၇ ၀.၂ ၀.၁၈ ၀.၁၄ ၀.၁၉ ၀.၁၃ ၀.၁၃ ၀.၁၃ ၀.၁၅ ၀.၃၅ ၀.၅၁ ၀.၃၉ ေနာက္ဆက္တြဲ က ၄ IHLCA ႏွင့္ MPLCS ေမးခြန္းမ်ားကြဲျပားျခားနားမႈ ဇယား က ၄.၁ IHLCA ႏွင့္ MPLCS အစားအစာေမာ္ဂ်ဴးမ်ားျခားနားမႈ ျပႆနာ/ စဥ္ IHLCA MPLCS ေမွ်ာ္လင့္ထားေသာ ဂယက္ရိုက္မႈ ခ်ဥ္းကပ္ပံု ၁ ျပန္သိမ္းျခင္း ၁၄၉ မ်ဳိးအတြက္ ၇ ရက္ (IHLCA-1) အမယ္အားလံုးအတြက္ ၇ ရက္ ျပန္သိမ္းရက္တုိျခင္းက ခ်င့္ခ်ိန္ ၁၈၂ မ်ဳိးအတြက္ ၇ ရက္ (IHLCA-II) စားသံုးမႈကို တိုးျမင့္ေစသည္။ ၃၇ မ်ဳိးအတြက္ ၃၀ ရက္ (IHLCA-1) ထို႔ေၾကာင့္ ျပန္သိမ္းကာလ ၄၆ မ်ဳိးအတြက္ ၃၀ ရက္ (IHLCA-II) ျခားနားမႈေၾကာင့္ IHLCA II တြင္ ဆန္၊ဆီ၊ ဂ်ံဳကဲ႔သို႔ေသာ မပုပ္သိုးသည့္ ျပန္သိမ္းရက္ ၃၀ ရွိသည့္အမယ္ ကုန္မ်ား ၄၆ မ်ဳိး၏ တိုင္းတာထားသည့္ ေန႔စဥ္စားသံုးမႈတိုးတက္မႈသည္ ျမွင့္တက္ႏိုင္သည္။ ၂ ပစၥည္း 186 (IHLCA-I) ႏွင့္ 228 (IHLCA-II) ၁၈၄ ဖယ္ရွားလိုက္သည့္ အမယ္မ်ားကို အေရအတြက္ ၂% ထက္နည္းေသာအိမ္ေထာင္စု က သာစားသံုးၿပီး ထိုအိမ္ေထာင္စု မ်ားမွာ ၅% ေအာက္နည္းေသာ စားသုံးမႈရွိသည္။ ထိုအမယ္မ်ားကို စားသံုးေနသည္ဟု အိမ္ေထာင္စု မ်ားသည္ “အျခား” အမယ္မ်ားကို အသုံးျပဳ၍လည္း တုန္႔ျပန္ႏိုင္ေသး သည္။ IHLCA တြင္ ထိုအမယ္မ်ားကို စစ္ေဆးျခင္းျဖင့္ စားသံုးမႈ အစု အေပါင္းထဲမွ ထိုအမယ္မ်ားကို ဖယ္ရွားျခင္းသည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တုိင္းတာရာတြင္ သက္ေရာက္မႈမရွိပါ။ ၃ ျပန္သိမ္းေသာ ၇ ရက္ျပန္သိမ္းျခင္း (IHLCA-II) ၇ ရက္ျပန္သိမ္းျခင္း ျပန္သိမ္းရက္တိုျခင္းသည္ ပံုမွန္အားျဖင့္ အမယ္မ်ားႏွင့္ ၁၆ မ်ဳိး (ပဲအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ အခြံမာသီး၊ ၉ မ်ဳိး (ဆန္ႏွင့္ အႏွံမ်ား) ေန႔စဥ္ စားသံုးမႈတင္ျပခ်က္ကို စာရင္းမွ အေစ့မ်ား) ၁၄ မ်ဳိး (ပဲအမ်ဳိးမ်ဳိး၊ အခြံမာသီး၊ ျမွင့္တက္ေစသည္။ သို႔ေသာ္ ဖယ္ရွားျခင္း ၁၁ မ်ဳိး (အသား၊ႏို႔၊ဥ) အေစ့မ်ား) အမယ္မ်ား ပို၍ေပါင္းျခင္းသည္ ၃၇ မ်ဳိး (ငါးႏွင့္အျခားပင္လယ္စာ) ၉ မ်ဳိး (အျမစ္ႏွင့္ ဥမ်ား) တိုင္းတာထားသည့္ အသံုးစရိတ္ကို ၁၁ မ်ဳိး (အျမစ္ႏွင့္ ဥမ်ား) ၁၅ မ်ဳိး (အသား၊ႏို႔၊ဥ) ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္သည္။ ယင္းသည္ ၃၁ မ်ဳိး (ဟင္းသီးဟင္းရြက္) ၄၀ မ်ဳိး (ငါးႏွင့္အျခားပင္လယ္စာ) ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတိုင္းတာရာတြင္ ၂၁ မ်ဳိး (အသီး) ၂၇ မ်ဳိး (ဟင္းသီးဟင္းရြက္) ဘာကိုဆိုလိုသည္ကို မသဲကြဲပါ။ ၁၄ မ်ဳိး (ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္) ၁၈ မ်ဳိး (အသီး)) ၁၂ မ်ဳိး (အျခားစားေသာက္ကုန္မ်ား) ၇ မ်ဳိး (ဆီႏွင့္ အဆီ) ၅ မ်ဳိး (အရက္၊အေဖ်ာ္ယမကာ) ၁၄ မ်ဳိး (ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္) ၂၄ မ်ဳိး (အိမ္ျပင္ပမွယူလာေသာ ၂၇ မ်ဳိး (အၿခားစားေသာက္ကုန္မ်ား) အစားအစာႏွင့္ အေဖ်ာ္ယမကာ) ၄ မ်ဳိး (အရက္၊အေဖ်ာ္ယမကာ) ရက္ ၃၀ ျပန္သိမ္းျခင္း အိမ္ႏွင့္အေ၀းမွ သီးသန္႔ ၁၃ မ်ဳိး (ဆန္ႏွင့္ အႏွံမ်ား) အစားအစာေမာ္ဂ်ဴးမ်ား ၁၀ မ်ဳိး (ဆီႏွင့္ အဆီ) ၅ မ်ဳိး (ႏို႔ထြက္ပစၥည္း) ၁၈ မ်ဳိး (အၿခားစားေသာက္ကုန္မ်ား) 65 ျပႆနာ/ စဥ္ IHLCA MPLCS ေမွ်ာ္လင့္ထားေသာ ဂယက္ရိုက္မႈ ခ်ဥ္းကပ္ပံု ၄ စားေသာက္ကုန္ စံမမီသည့္ ယူနစ္ကို စံမီသည့္ ကြင္းထဲတြင္ စံမမီသည့္ယူနစ္မွ ယင္းသည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုင္းတာ အမယ္ ယူနစ္အျဖစ္ေျပာင္းၿပီးေနာက္ စံမီသည့္ယူနစ္သို႔ေျပာင္းရာတြင္ ရာတြင္ ဘာကိုဆိုလိုသည္ကို မ်ား၏ယူနစ္ ႀကိုတင္ ကုဒ္လုပ္ထားေသာ တုန္႔ျပန္မႈမ်ားအတြက္ ယူနစ္မ်ား မသဲကြဲပါ။ အေရအတြက္မ်ား၏ အတိုင္းအတာ ယူနစ္မ်ား။ စံမမီေသာယူနစ္မ်ားကို ဖြင့္လွစ္သည္။ စံမမီေသာယူနစ္မ်ားကို သင့္ေတာ္ေသာတိုင္းတာမႈအတြက္ သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ရာတြင္ ေဒသ ေစ်းထဲမွ ႀကီးၾကပ္သူမ်ားက စံခ်ိန္မမီေသာယူနစ္မွ စံခ်ိန္မီ အခ်က္အလက္ ေကာက္ယူသူမ်ားက တိုင္းတာၿပီး ေျပာင္းလဲထားသည့္ ေသာယူနစ္သို႔ တိက်စြာေျပာင္းလဲရန္ အိမ္ေထာင္စုမ်ားတြင္တိုင္းတာသည္။ ဇယားကို ရပ္ရြာတြင္း ေမးခြန္းမ်ား အေရးၾကီးသည္။ စံမီေသာယူနစ္မ်ားအျဖစ္ေျပာင္းလဲျခင္း ေမးျမန္းစဥ္ ခန္႔မွန္းသည္။ ကို ထိုသူတုိ႔က ျပဳလုပ္သည္။ ေျပာင္းလဲျခင္းကို ႀကီးၾကပ္သူမ်ားက ေဆာင္ရြက္သည္။ ၅ စားသံုးေသာ၊ ၁။ လြန္ခဲ႔ေသာ ၇ရက္အတြင္း လြန္ခဲ႔ေသာ ၇ရက္အတြင္း ထိုေမးခြန္းမ်ားကို ေမးျမန္းပံုမ်ားကို ကိုယ္တိုင္ စားသံုးေသာ အမယ္အေရအတြက္ ၁။ လြန္ခဲ႔ေသာ ၇ရက္အတြင္း ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္ပါသည္။ ထုတ္လုပ္ မည္မွ်ရွိသနည္း။ စားသံုးေသာ အမယ္အေရအတြက္ ေသာႏွင့္ မည္မွ်ရွိသနည္း။ လက္ေဆာင္ လြန္ခဲ့သည့္ ၇/ ၃၀ ရက္အတြင္း ပစၥည္းမ်ား/ ၂။ လက္ေဆာင္ရရွိသည့္ ၂။ ကိုယ္တိုင္ထုတ္လုပ္မႈ မည္မွ်ရွိ အလားတူမ်ား အမယ္အေရအတြက္ မည္မွ်ရွိသနည္း။ သနည္း။ အတြက္ ေမးခြန္းပံုစံမ်ား ၃။ အိမ္ထြက္ပစၥည္းအမယ္မည္မွ် ၃။ လက္ေဆာင္ ႏွင့္ အျခားရင္းျမစ္ သင့္မိသားစု စားသံုးခဲ႔သနည္း။ မွ မည္မွ်ရရွိခဲ႔သနည္း။ (၀ယ္ယူျခင္းမဟုတ္) ၆ ၀ယ္ယူေသာ လြန္ခဲ႕သည့္ ၇/ ၃၀ ရက္အတြင္း သင္ သို႔မဟုတ္ အျခားမိသားစု၀င္ ၀ယ္ယူေသာပစၥည္းအမယ္မ်ား ပစၥည္းမ်ား ေငြျဖင့္၀ယ္ယူေသာ တစ္ဦး ပစၥည္းေနာက္ဆံုး၀ယ္ခဲ႔သည္မွာ အေပၚေမးသည့္ IHLCA အတြက္ အမယ္အေရအတြက္ မည္မွ်ရွိသနည္း။ ဘယ္တုန္းကလဲ။ ေမးခြန္းမ်ားကို သတင္းရင္းျမစ္ ေမးခြန္းပံုစံမ်ား ၂ ခုအတြက္ အသံုးျပဳပါသည္။ သင့္မိသားစု၀င္မ်ား ၁။ ၿပီးခဲ႔သည့္ရက္ အစားအစာ အမယ္မ်ား စုစုေပါင္း၏ ေငြမည္မွ်သံုးခဲ႔သနည္။ ၂။ ၿပီးခဲ႔သည့္အပတ္ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းအျဖစ္၎ တစ္ခုခ်င္း ၃။ ၿပီးခဲ႔သည့္ရက္ ၃၀ ယူနစ္ ေစ်းႏႈန္းေပးရန္၎ျဖစ္ပါသည္။ ၄။ ရက္ ၃၀ ထက္ပိုၾကာၿပီး ၅။ ဘယ္တုန္းကမွ MPLCS ေမးခြန္းမ်ားသည္ ဝယ္ယူသည့္ စားသုံးမႈမွ ေစ်းႏႈန္းမ်ားကို သိရွိရန္ႏွင့္ ထိုေရာင္း၀ယ္မႈျပဳလုပ္စဥ္အတြင္း အခ်ိန္ကာလ အေျပာင္းအလဲအတြက္ ခြင့္ျပဳေပးသည္။ အခ်ိန္ကာလ ျပဳလြယ္ျပင္လြယ္ရွိျခင္းသည္ IHLCA ပံုေသေမးခြန္း ေမးျခင္းထက္ အိမ္ေထာင္စုအဆင့္တြင္ ေစ်းႏႈန္း အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ေကာက္ယူႏိုင္ေစရန္ ခြင့္ျပဳေပးသည္။ သို႔ရာတြင္ ျပန္ရုပ္သိမ္း သည့္ အခ်ိန္ကာလ ကိုက္ညီမႈမရွိမခ်င္း IHLCA ကဲ့သို႕ တူညီသည့္အခ်ိန္ကာလ တစ္ေလွ်ာက္ ဝယ္ယူမႈမ်ားတိုင္းတာရန္ ႏိႈင္းယွဥ္ ႏိုင္ေသာနည္းလမ္းအျဖစ္ ယင္းကိုအသုံးျပဳ၍မရေပ။ ၈ ေနအိမ္ျပင္ပတြင္ ၇ ရက္အတြင္း ျပန္သိမ္းသည့္ အျပင္တြင္စားသံုးသည့္ နံနက္၊ ဤေလ့လာမႈပံုစံအေျပာင္းအလဲက စားသံုးျခင္း ၀ယ္ယူ၊ ကိုယ္တိုင္လုပ္ သို႔မဟုတ္ ေန႔လည္၊ ညစာ ႏွင့္ အျခား (သေရစာ၊ အျပင္တြင္ စားေသာက္သည့္ လက္ေဆာင္/ အလားတူ အေဖ်ာ္ယမကာ အပါအ၀င္) ၇ အစားအစာမ်ား တင္ျပခ်က္ကို အေနျဖင့္ စားေသာက္သုံးစြဲေသာ ရက္အတြင္း ျပန္သိမ္းသည့္ အစားအစာ ေလွ်ာ့က်ေစႏိုင္သည္။ စားေသာက္ကုန္ႏွင့္ အေဖ်ာ္ယမကာ တို႔၏ ေငြေၾကးတန္ဖိုး (၀ယ္ယူ ၂၄ မ်ဳိး သို႔မဟုတ္ အလားတူမ်ား) 66 ဇယား က ၄.၂ IHLCA တြင္ပါေသာ္လည္း MPLCS တြင္မပါသည့္ စားေသာက္ကုန္အမယ္မ်ား ပစၥည္း ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂၀၁၄) ျခင္းမွ အမ်ဳိးအစား နံပါတ္ အစားအစာေ၀စု အပုိင္း q53006 ေျပာင္းေစ့ (ေျခာက္) ဆယ္သား 0.000305106 q53007 ဂ်ံဳဆန္ ဆယ္သား 7.32537E-05 q53008 ဂ်ံဳေစ့ ဆယ္သား 3.66428E-05 q53009 အျခားအႏွံမ်ား 0 q53011 ေျပာင္းႏွံ ျပည္ 1.8873E-05 q53012 ႏွံစားေျပာင္း ျပည္ 0.000187124 q53013 ဂ်ံဳေစ့ ျပည္ 0.000118338 q51003 Pepyinq 0.000406041 q51008 မတ္ပဲ 0.000222679 q51013 သီဟိုေစ့ 5.43656E-05 q51215 ငါးေရႊ 0.000141457 q51426 ဆပ္ 0 q51428 ငရုပ္ေကာင္း / ပန္းငရုတ္ 8.77561E-06 q51429 ေၾကာင္ရွာ 0 q51430 ခ၀ဲ 9.49857E-05 q51431 ေရွာက္သီး 1.92268E-05 q51307 အာဒါလြတ္ဥ 4.74845E-05 q51310 ပီေလာပီနံ 0.000224436 q51303 ၀ဥ 7.14106E-05 q51506 ၾကက္ေမာက္ 3.70527E-05 q51509 ၾသဇာသီး 6.61326E-06 q51510 မင္းဂြတ္သီး 9.9039E-05 q51513 သစ္ေတာ္သီး 8.07312E-06 q51517 ဆန္းကစ္ 3.08564E-05 q51518 ပိႏၷဲသီး 1.86898E-05 q51519 စေတာ္ဘယ္ရီ 5.71244E-07 q51612 ေလးညွင္း 0 q51613 မံုညင္းေစ့ 1.16508E-05 q51712 ပဲျပား (ညို) 3.31624E-05 q53105 ေနၾကာဆီ 0.001403484 q53106 ဂီး 2.13105E-07 67 ပစၥည္း ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂၀၁၄) ျခင္းမွ အမ်ဳိးအစား နံပါတ္ အစားအစာေ၀စု အပုိင္း q53108 ၀က္ဆီ 0.000243356 q53109 ဖြဲႏုဆီ 0 q53110 မာဂ်ရင္း 0 q53202 ႏို႔မႈန္႔ 0.000106781 q53204 ခ်က္ႏို႔ဆီ ဆယ္သား 1.26747E-05 q53205 ကေလးႏို႔မႈန္႔ (ဘူး/ထုတ္) 0.000155155 q53302 ေကာ္ဖီ (မႈန္႔ /ေစ့) ဆယ္သား 1.19507E-06 q53313 ႏို႔မပါသည့္ မလိုင္ 0.001058696 q53318 အာလူးေၾကာ္ ထုတ္ 0.001213632 ဇယား က ၄.၃ IHLCA ႏွင့္ MPLCS တို႔တြင္ အစားအစာမဟုတ္သည့္ပစၥည္းမ်ားႏိႈင္းယွဥ္ျခင္း ျပႆနာ/ စဥ္ IHLCA MPLCS ခ်ဥ္းကပ္ပံု ၁ ျပန္သိမ္းျခင္း ၅၀ မ်ဳိးအတြက္ ရက္ ၃၀ (IHLCA-I ႏွင့္-II) ၄၀ မ်ဳိးအတြက္ ၃၀ ရက္ ၄၉ မ်ဳိးအတြက္ ၆ လ (IHLCA-I) ၁၂ မ်ဳိးအတြက္ ၆ လ ၅၂ မ်ဳိးအတြက္ ၆ လ (IHLCA-II) ၁၇ မ်ဳိးအတြက္ ၁၂ လ ၂ ပစၥည္းအမယ္မ်ား ၃၀ ရက္ ျပန္သိမ္းျခင္း(IHLCA-II) ၃၀ ရက္ ျပန္သိမ္းျခင္း ဖယ္ရွားျခင္း ၁၀ မ်ဳိး (အိမ္သံုးစြမ္းအင္အသံုးျပဳမႈ) ၉ မ်ဳိး အိမ္သံုးအတြက္စြမ္းအင္) ၂ မ်ဳိး (ေရ) ၃ မ်ဳိး (ေရ) ၈ မ်ဳိး (တစ္ကိုယ္ေရသံုးပစၥည္း) ၈ မ်ဳိး (တစ္ကိုယ္ေရသံုး၊ အလွကုန္ပစၥည္း) ၄ မ်ဳိး (စက္ပစၥည္းမ်ား/ေဆးမ်ား (တိုင္းရင္းေဆးအပါအ၀င္)) ၃ မ်ဳိး (စက္ပစၥည္းမ်ား/ေဆးမ်ား (တိုင္းရင္းေဆးအပါအ၀င္/ ၈ မ်ဳိး (ျပည္တြင္းပို႔ေဆာင္ေရး/ က်န္းမာေရးႏွင့္ အပိုင္း ၃ခ၊ Q ၁၅ တြင္ပါသည့္ ေဆးမ်ားမပါ) ပညာေရးအတြက္ မပါဘဲ ေန႔စဥ္ ခရီးသြားလာျခင္း) ၆ မ်ဳိး (ျပည္တြင္းပို႔ေဆာင္ေရး/က်န္းမာေရးႏွင့္ ၁၈ မ်ဳိး (အျခားအစားအစာမဟုတ္သည့္ ပစၥည္းမ်ား) ပညာေရးအတြက္မပါဘဲ ေန႔စဥ္ ခရီးသြားလာျခင္း) ၁၈ မ်ဳိး (အျခားအစားအစာမဟုတ္သည့္ ပစၥည္းမ်ား) ၆ လ ျပန္သိမ္းျခင္း (ႏွစ္ေၾကာ့ျပန္၊ စုစုေပါင္း ၁၂ လ အၾကာ) ၆ လ ျပန္သိမ္းျခင္း ၉ မ်ဳိး (အထည္ ႏွင့္ အ၀တ္အစား) ၇ မ်ဳိး (အထည္ ႏွင့္ အ၀တ္အစား) ၇ မ်ဳိး (အိမ္သံုးပစၥည္း) ၅ မ်ဳိး (အိမ္သံုးပစၥည္း) ၇ မ်ဳိး (အိမ္ငွား/အိမ္ျပင္) ၁၁ မ်ဳိး (က်န္းမာေရး/ တိုင္းရင္းေဆး အပါအ၀င္) ၁၂ လ ျပန္သိမ္းျခင္း ၉ မ်ဳိး (က်န္းမာေရး၊ မူႀကိဳႏွင့္ သက္ႀကီးပညာေရး အပါအ၀င္) ၆ မ်ဳိး (အိမ္ျပင္ျခင္းႏွင့္ ကုန္က်စရိတ္) ၅ မ်ဳိး (ခရီးသြားျခင္း/ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး အတြက္မပါ ၃ မ်ဳိး (ခရီးသြားျခင္း/က်န္းမာေရး၊ပညာေရး အတြက္မပါ ညအိပ္ ခရီးထြက္ျခင္း) ညအိပ္ခရီးထြက္ျခင္း) ၄ မ်ဳိး (အျခား) ၈ မ်ဳိး (အျခားအသံုးစရိတ္) ၃ ေမးခြန္းပံုစံ ၀ယ္ယူ၊ ကိုယ္တိုင္ထုတ္လုပ္၊ လက္ေဆာင္ပစၥည္း/ အလားတူ ၀ယ္ယူ၊ ကိုယ္တိုင္ထုတ္လုပ္၊ လက္ေဆာင္ပစၥည္း/ အလားတူ 68 ေနာက္ဆက္တြဲက ၅ အခ်ိန္ကာလတစ္ေလွ်ာက္ ဆင္းရဲမႈခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားအား ႏိႈင္းယွဥ္ျခင္း၊ နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာအေသးစိတ္ က ၅.၁ သီအိုရီ - ခန္႔မွန္းအစားထိုးသည့္ နည္းလမ္းမ်ား အခ်က္အလက္ေဖာ္ျပထားျခင္းမရွိသည့္ ကိစၥရပ္မ်ားတြင္ စံႏႈန္းျပည့္မွီသည့္ ခန္႔မွန္းအစား ထိုးမႈနည္းလမ္းအား ေရြးခ်ယ္အသုံးျပဳသည္။22 ေပးထားသည့္အခ်က္အလက္တစ္စံုတြင္ မိမိ ေလ့လာေနသည့္ အခ်က္အလက္တစ္ခုခု လုံးဝေပ်ာက္ဆံုးေနပါက ထိုလူဦးေရအတိုင္းကုိယ္ စားျပဳသည့္ ဒုတိယအခ်က္အလက္တစ္စံုတြင္ပါဝင္ေသာ ေလ့လာေနသည့္အရာ ရရွိႏိုင္ပါက ၎ကိုၾကည့္ကာ ခန္႔မွန္းအစားထိုးျခင္းျဖင့္ လုပ္ငန္းကိုဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါသည္။ ထိုဒုတိယအခ်က္အလက္အစံုသည္ မူလအခ်က္အလက္အစံုတြင္ အစားထိုးႏိုင္သည့္တန္ဖိုးကို ေဖာ္ထုတ္ရန္တြက္ဆႏိုင္မည့္ပံုစံကို ေဖာ္ျပထားရန္လိုသည္။ ထိုႏွစ္စံုလံုးတြင္ ေပ်ာက္ဆံုးေန သည့္အခ်က္ႏွင့္လံုေလာက္စြာ အျပန္အလွန္ပတ္သက္ေနသည့္ ရလဒ္ခန္႔မွန္းတြက္ဆႏိုင္မည့္ အခ်က္အလက္တစ္စုံခြဲေဝပါဝင္ေနရန္ ဦးစြာလိုအပ္သည္။ တစ္ဦးခ်င္းအိမ္ေထာင္စုအသံုးရိတ္မွတ္တမ္းအတြက္ ေအာက္ပါစံညီမွ်ျခင္းကို ကၽြႏု္ပ္တို႔အသံုး ျပဳပါသည္။ ဤညီမွ်ျခင္း တြင္ x သည္ ကိန္းေသတစ္ခုပါ၀င္သည့္ သီးျခားအေၾကာင္းအရာမ်ား (ဥပမာ လူဦးေရေျပာင္းလဲမႈမ်ား၊ ပညာေရး၊ အလုပ္အကိုင္၊ အိုးအိမ္အေျခအေန၊ ပစၥည္းပိုင္ ဆိုင္မႈ) ၏အပိုင္းတစ္ခုကိုညႊန္းၿပီး u သည္ zero expectation ရွိသည့္ သီးျခားအမွားမ်ား၏အပိုင္း တစ္ခုကိုရည္ညႊန္းကာ ေအာက္္ကိန္းသေကၤတ i သည္အိမ္ေထာင္စု t သည္ အခ်ိန္ကို ညႊန္း သည္။ ထပ္ကိန္းသေကၤတ ‘T’ သည္ မက္ထရစ္ေျပာင္းကိန္းျဖစ္သည္။ ln(yti )=xtiT βt+uti ကၽြႏု္ပ္တို႕တြင္ မတူညီသည့္အခ်ိန္ကာလမ်ား၌ ေကာက္ယူထားသည့္အခ်က္အလက္ သံုးစံုရွိ သည္။ IHLCA-I (၂၀၀၄/၂၀၀၅)၊ IHLCS-II (၂၀၀၉/၁၀) ႏွင့္ MPLCS (၂၀၁၅) ေလ့လာေရး အခ်က္အလက္မ်ားျဖစ္သည္။ ထိုစစ္တမ္းသံုးခုစလံုးတြင္ ေလ့လာသည့္အေၾကာင္းအရာႏွင့္ပတ္ သက္သည့္ကိန္းမ်ား x ပါရွိသည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိဳ႕ေသာစစ္တမ္းမ်ားတြင္သာ ေလ့လာသည့္ အေၾကာင္းအရာ၏ စားသံုးမႈစုစုေပါင္းပါ၀င္သည္။ i. IHLCA-I ႏွင့္ IHLCA-II တို႔တြင္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂၀၀၇) နည္းလမ္းႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ စားသံုးမႈစုစုေပါင္းပါ၀င္သည္။ ii. IHLCA-II တြင္ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂၀၁၄) နည္းလမ္းကိုသံုး၍ စားသံုးမႈစုစုေပါင္းကို တည္ ေဆာက္ရန္လိုအပ္သည့္ အခ်က္အလက္ပါ၀င္သည္။ ကမာၻ႔ဘဏ္ (၂၀၁၄) နည္းလမ္းကို IHLCA-I ေလ့လာေရးတြင္ အသံုးမျပဳႏိုင္ရျခင္းမွာ IHLCA-I တြင္ အဓိကက်သည့္ ကိန္းရွင္ မ်ားမပါ၀င္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ခန္႔မွန္းအစားထိုးမႈက်င့္သံုးရသည့္ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ အထက္ပါညီမွ်ျခင္းပံုစံ၊ IHLCA-I ၊ IHLCA- II ႏွင့္ MPLCS တို႔မွ အခ်က္အလက္မ်ားကို ခန္႔မွန္းအသုံးျပဳျခင္းျဖင့္ အိမ္ေထာင္စု အသံုး စရိတ္မ်ားကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ သတ္မွတ္ရန္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ ထိုသတ္ 22 ဤအပိုင္းသည္ Douidich et al. (၂၀၁၅) မွ အမ်ားအျပား ေကာက္ႏႈတ္ထားသည္။ 69 မွတ္တြက္ခ်က္ထားသည့္ အသံုးစရိတ္အခ်က္အလက္မ်ားကို အသံုးျပဳကာ ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္သည့္ ဆင္းရဲ ႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားကို တြက္ခ်က္ေဖာ္ထုတ္သည္။ ဤခ်ဥ္းကပ္ပံုနည္းလမ္းသည္ ရရွိသည့္အခ်က္အလက္ႏွင့္ စမ္းသပ္ထားသည့္အဓိကက်သည့္ ယူဆခ်က္ႏွစ္ခုေပၚတြင္ မူတည္ေနသည္။ ယူဆခ်က္ ၁ - ဤပံုစံသည္ အခ်ိန္ကာလတစ္သမတ္တည္းျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ βt=β ျဖစ္သည္။ ဤအသံုးစရိတ္ပံုစံကို အခ်ိန္ကာလတစ္ခုသုံးျခင္းျဖင့္ (ဥပမာ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္ အခ်က္အလက္ ကိုသံုး၍) ခန္႔မွန္းထားၿပီး ေနာက္ထပ္အခ်ိန္ကာလတစ္ခုတြင္ (ဥပမာ၂၀၀၄/၀၅ သို႔မဟုတ္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ သတ္မွတ္ခဲ႔သည္) ခန္႔မွန္း အစားထိုးရန္အသံုးျပဳခဲ႔သည္။ ယူဆခ်က္-၁ ေအာက္တြင္ ဤအဆက္အသြယ္ျပတ္မႈသည္ ရလဒ္အေပၚ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈမရွိသင့္ေပ။ ခန္႔မွန္းရန္အသံုးျပဳသည့္ အခ်က္အလက္ကို မူတည္တြက္ခ်က္သည့္ပံုစံသည္ ခန္႔မွန္းအစား ထိုးရန္အသံုးျပဳသည့္ အခ်က္အလက္ကိုမူတည္တြက္ခ်က္သည့္ပံုစံႏွင့္ အတူတူပင္ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ယူဆခ်က္ကိုမွတ္ယူမႈမရွိ၊ ပံုစံသည္လည္း အခ်ိန္ကာလအမ်ဳိးမ်ဳိး ေပၚ မူတည္ေနပါက ထုိေျပာင္းလဲမႈကို လ်စ္္လ်ဴရႈထားျခင္းသည္ ပံုစံအမွားကိုျဖစ္ေပၚေစသည္။ ဤပံုစံသည္ စားသံုးမႈစုစုေပါင္းမ်ားကို ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္ေသာ အိမ္ေထာင္စုစစ္တမ္းတစ္မ်ဳိးထက္ပို၍ စမ္းသပ္ခံႏိုင္သည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔တြင္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္သည့္ IHLCA အခ်က္ အလက္ႏွစ္ခ်ီကို ၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္တို႔တြင္ ရရွိခဲ႔သျဖင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ဤယူ ဆခ်က္ကို နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္စမ္းသပ္ႏိုင္ခဲ႔ၿပီး ေအာက္ပါအတိုင္းပို၍ နက္နက္နဲနဲေဆြးေႏြးခဲ႔သည္။ ယူဆခ်က္ ၂ - အမွားကိုကိုယ္စားျပဳသည့္အသံုးအနံႈး u သည္ မူကြဲ ႔ ွံ႕ေနလ်က္ တစ္မ်ဳိးတည္း homoscedastic ျဖစ္ၿပီး ပံုမွန္အားျဖင့္ ျပန္ႏ ရွိသည္။ ဤယူဆခ်က္ကို ပံုမွန္မဟုတ္ေသာကိစၥရပ္အတြက္ နည္းလမ္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ေစျခင္း ျဖင့္ ေျဖေလ်ာ့ႏုိင္သည္။ ဥပမာ အၾကြင္းအက်န္မ်ားကို လက္ေတြ႕က်ေသာျဖန္႕ျဖဴးခ်က္မွ အမွား မ်ားကိုထုတ္ယူႏိုင္သည္ (ဖီးလ္မာႏွင့္ပရစ္ခ်က္ (Filmer and Pritchett) ၂၀၀၁ ႏွင့္ Elbers et al. ၂၀၀၃ တို႔တြင္ေဖာ္ျပထားသည့္အတိုင္း)။ သို႔မဟုတ္ အမွားမ်ားကို ေသာင္းေျပာင္းျပန္႔ႏွံ႔ေစ ႏိုင္သည္ (Elbers and van der Weide, ၂၀၁၄ တြင္ေဖာ္ျပထားသည့္အတိုင္း)။ ေသာင္း ေျပာင္း အမ်ဳိးအစားမ်ားေကာက္ယူျခင္း Heteroscedasticity ကို နည္းလမ္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ အသံုးျပဳ ႏိုင္သည္။ က်ပန္းေျမႇာက္ေဖာ္ကိန္းပုံစံ အသံုးျပဳျခင္း သို႔မဟုတ္ ကြဲလြဲခ်က္အမွား error variance မ်ားကို ပုိမိုတိုက္ရိုက္ပံုစံခ်ျခင္း ( Elbers et al., ၂၀၀၃) တို႔ျဖစ္သည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ယူဆခ်က္တစ္ႏွင့္ႏွစ္ကို အေျခခံသည့္ပံုစံႏွင့္ အစျပဳခဲ႔ၾကၿပီး အခ်က္အလက္ မ်ားသည္ ထိုယူဆခ်က္မ်ားကို မည္သည့္အတိုင္းအတာအထိ အေထာက္အကူျပဳသည္ကို သံုးသပ္ၾကသည္။ အကယ္၍ ေပးထားသည့္ႏွစ္မ်ားအတြက္ ခန္႔မွန္းအစားထိုးမႈအေျခခံသည့္ ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားသည္ စစ္တမ္းမွတိုက္ရိုက္ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ တစ္သမတ္တည္းရွိပါက ထိုပံုစံ ကို ေနာက္ထပ္ေျပာင္းလြယ္ျပင္လြယ္ရွိမႈမလုပ္သည့္ ကိစၥရပ္တစ္ခုကို ဖန္တီးႏိုင္သည္။သို႔ေသာ္ ခန္႔မွန္းအစားထိုးမႈအေျခခံသည့္ ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားသည္ အကယ္၍ တစ္သမတ္တည္း မရွိပါက ျခားနားခ်က္၏အရင္းအျမစ္ကို ေဖာ္ျပရန္အတြက္ ယူဆခ်က္မ်ားကို အစဥ္အတိုင္း ျပန္လည္ ေလ့လာရမည္။ အမွားကို ကိုယ္စားျပဳသည့္ အသံုးအႏႈန္းမ်ား၏ပံုမွန္ျဖစ္မႈကို မွားယြင္းစြာ ေကာက္ ခ်က္ခ်ျခင္းသည္ ဥပမာ - ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ သို႔မဟုတ္ သာတူညီမွ် မရွိမႈတို႔ကို ခန္႔မွန္း ရာတြင္ ဘက္လိုက္မႈကိုျဖစ္ေပၚေစႏိုင္သည္ (Elbers and van der Weide, 2014)။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ၏ျဖစ္ရပ္တြင္ ယူဆခ်က္တစ္ႏွင့္ႏွစ္တို႔ကို အေျခခံသည့္ပံုစံတစ္ခုသည္ အခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ ေကာင္းစြာကိုက္ညီမႈရွိၿပီး လက္ေတြ႔က်ေသာရလဒ္မ်ားကို ျပသပါလိမ့္မည္။ ခန္႔မွန္းအစားထိုးမႈျပဳလုပ္ျခင္း ဤေနရာတြင္ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားကို ပိုမိုအေသးစိတ္ရရွိရန္ ခန္႔မွန္း 70 အစားထိုးသည့္ နည္းလမ္းမ်ားကို အသံုးျပဳ၍ ခ်ဥ္းကပ္ပံုနည္းလမ္းကို ေဖာ္ျပထားသည္။ W (y, m; z) လူမႈဘဝဖူလုံမႈအညႊန္းကိန္းကို အိမ္ေထာင္စုအသံုးစရိတ္ y ၊ အိမ္ေထာင္စု အရြယ္အစား m ႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းအခ်ိဳ႕ z တို႔ျဖင့္ေဖာ္ျပသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ရည္ရြယ္ခ်က္ မွာ အိမ္ေထာင္စုမ်ားနမူနာအရ လူမႈဘဝဖူလုံမႈအညႊန္းကိန္း၏ ေမွ်ာ္မွန္းထားေသာ တန္ဖိုး E[W] ကို ခန္႔မွန္းရန္ျဖစ္သည္။ နမူနာတြင္ပါရွိသည့္ အိမ္ေထာင္စုမ်ားအတြက္ အသံုးစရိတ္ကို ေလ့လာပါက E[W] အတြက္ စံခန္႔မွန္းကိန္းသည္ နမူနာတိုက္ရိုက္ခန္႔မွန္းကိန္းျဖစ္လာမည္။ လူဦးေရအရ ေရတြက္ထားသည့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈအတြက္ ယင္းတိုက္ရိုက္ခန္႔မွန္းခ်က္ကို ေအာက္ပါပံုစံျဖင့္ေဖာ္ေဆာင္သည္။ အေၾကာင္းျပခ်က္သည္ မွန္ကန္လွ်င္ 1(.) သည္ ၁ ႏွင့္ညီမွ်သည့္ စံညႊန္းကိန္းလုပ္ေဆာင္ခ်က္ ျဖစ္ၿပီး မမွန္လွ်င္ 0 ျဖစ္သည့္အခါတြင္ w သည္ အိမ္ေထာင္စုနမူနာအရြယ္အစားျဖစ္သည္။ ္ ည့္ ဒီဇင အျခားနမူနာျပဳလုပသ ္ ကန္သ ုိ း ႔ တ္ခ်က္ေဘာင္မ်ားကို စာရင္းအင္းအရတိက်မႈ၊ အထူး သျဖင့္ နမူနာျပဳလုပ္ျခင္းအမွားမ်ားကိုခန္႔မွန္းရာတြင္ ေတြ႔ျမင္ႏိုင္သည္။ နမူနာကြဲလြဲခ်က္ sampling variance ကို နမူနာအရြယ္အစား n ႏွင့္ အတူက်ဆင္းသည့္ U(0) n အားျဖင့္ သတ္မွတ္ သည္။ ယခုကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ အသံုးစရိတ္မေဖာ္ျပေသာကိစၥရပ္ကို ဆန္းစစ္ရာ၌ ယင္းအသံုးစရိတ္တြင္ ခန္႔မွန္းအစားထိုးသည့္ အသံုးစရိတ္ကို ထည့္သြင္းေဆာင္ရြက္သည္။ ဤျဖစ္ရပ္တြင္ နမူနာျပဳ လုပ္သည့္အမွား sampling error သည္အမွား error ရႏိုင္သည့္ တစ္ခုတည္းေသာအရင္းအ ျမစ္မဟုတ္ေတာ့။ ခန္႔မွန္းအစားထိုးမႈအျခခံသည့္ ခန္႔မွန္းကိန္းသည္လည္း ပံုစံခ်ျခင္းအမွား modelling error ေပၚတြင္ မူတည္ေနမည္။ အိမ္ေထာင္စုမ်ား၏နမူနာအတြက္ အသံုးစရိတ္ အခ်က္အလက္ကို အႀကိမ္မ်ားစြာ ခန္႔မွန္းအစားထိုးျခင္းသည္ ဤအမွားအရင္းအျမစ္ကို ထည့္ သြင္းစဥ္းစားရမည့္ လက္ေတြ႕က်သည့္ နည္းလမ္းတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ ခန္႔မွန္းအစားထိုးသည့္ အႀကိမ္တိုင္းတြင္ ၎တို႔၏ခန္႔မွန္းထားသည့္ ပ်ံ႕ႏွံ႕မႈမွ စံပံုစံကန္႔သတ္ေဘာင္သစ္တစ္စံုႏွင့္ အိမ္ ေထာင္စုအမွားမ်ား household errors မ်ားကိုရယူၿပီး ယင္းတို႔ကိုအသံုးစရိတ္တြင္ သတ္မွတ္ တြက္ခ်က္ရန္အသံုးျပဳသည္။ ယင္းကို R ႀကိမ္လုပ္ေဆာင္လွ်င္ R ကိုပံုေဆာင္သည့္ အခ်က္ အလက္အစံု R simulated data sets ကိုရရွိမည္ျဖစ္ၿပီး အက်ိဳးဆက္အေနႏွင့္ လူဦးေရအ လိုက္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏႈန္း၏ R ခန္႔မွန္းႏႈန္းကိုရရွိမည္။ ဤခန္႔မွန္းအစားထိုးကိန္းကို ေအာက္ပါ ပံုစံျဖင့္ ေဖာ္ေဆာင္သည္။ y(r) ကို r ႀကိမ္ေျမာက္ ခန္႔မွန္းအစားထိုးျခင္းမွ ပံုေဆာင္သည့္အသံုးစရိတ္ simulated expen- ditures အျဖစ္ သတ္မွတ္လွ်င္ခန္႔မွန္းထားေသာ နမူနာကြဲလြဲခ်က္ sampling variance ကို Ht(r) ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္သည္ဟု သတ္မွတ္သည္။ နမူနာအမွား sampling error ႏွင့္ စံပံုစံအမွား model error ႏွစ္မ်ဳိးလုံးပါဝင္သည့္ ကြဲလြဲခ်က္မ်ားအားလုံး (သို႔) စံတိမ္းခ်က္၏ ခန္႔မွန္းေျခတစ္ခုကို အမ်ားဆိုင္ရာဥပေဒကို က်င့္သုံးျခင္းျဖင့္ ရရွိႏိုင္သည္။ var[Ht(r)]=E[var[Ht(r)| y(r)]]+var[E[Ht(r) | y(r)]] 1 1 ≅ R �Un (r) + R �(Hn (r) -Ht) r r ကိန္းဂဏန္းပ်ံ႕ႏွံ႔မႈ၏ ကြဲလြဲခ်က္ပထမပိုင္းသည္ နမူနာ၏ကြဲလြဲမႈ sampling variance ကို ကန္႕ သတ္ထားျပီး ဒုတိယပိုင္းသည္ ခန္႔မွန္းမႈအတြက္သုံးသည့္ စံပံုစံႏွင့္ အစားထိုးခန္႔မွန္းမႈ အမွား ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚသည့္ကြဲလြဲခ်က္အား အေထာက္အကူျပဳမႈကို ကန္႕သတ္ျခင္းျဖစ္သည္။ Stata ၏ MI package ကိုအသံုးျပဳ၍ ခန္႔မွန္းအစားထိုးမႈနည္းလမ္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ မိမိတို႕၏ စမ္းသပ္ေလ႔လာခ်က္မ်ားအား အသုံးျပဳေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာခန္႔မွန္း အစားထိုးျခင္း multiple imputation (MI) ခ်ဥ္းကပ္ပံုနည္းလမ္း၏ ပိုမိုအေသးစိတ္ေဆာင္ ရြက္ခ်က္ကို ရူဘင္ Rubin (၁၉၈၇) တြင္ ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။ 71 က ၅.၂ စစ္တမ္းတစ္ခုႏွင့္တစ္ခုအေပၚ ခန္႔မွန္းအစားထိုးမႈမ်ား ေအာက္ေျခရွိ အခ်က္အလက္မ်ား ဇယား က ၅.၁ ထည့္သြင္းစဥ္းစားသည့္ ကိန္းရွင္မ်ားစာရင္း ၂၀၀၄/၀၅ ၂၀၀၉/၁၀ ၂၀၁၅ အိမ္ေထာင္စုပိုင္ပစၥည္းမ်ား ထမင္းေပါင္းအိုး ၀.၀၉ ၀.၁၅ ၀.၂၈ မီးစက္ ၀.၀၇ ၀.၀၉ ၀.၀၉ ပန္ကာ ၀.၁၀ ၀.၁၂ ၀.၂၀ ေရခဲေသတၱာ ၀.၀၅ ၀.၀၈ ၀.၁၅ ေလေအးေပးစက္ ၀.၀၁ ၀.၀၁ ၀.၀၃ အ၀တ္ေလ ွ်ာ္စက္ ၀.၀၁ ၀.၀၂ ၀.၀၄ ေရဒီယို ၀.၁၀ ၀.၂၄ ၀.၂၄ ရုုပ္ျမင္သံၾကားစက္ ၀.၂၄ ၀.၃၈ ၀.၅၂ DVD ၀.၁၂ ၀.၃၂ ၀.၄၇ ၿဂိဳလ္တုစေလာင္း ၀.၀၃ ၀.၀၄ ၀.၁၁ ကြန္ျပဴတာ ၀.၀၁ ၀.၀၁ ၀.၀၃ မီးဖို ၀.၂၄ ၀.၂၄ ၀.၂၉ စက္ဘီး ၀.၄၄ ၀.၄၂ ၀.၃၇ ဆိုင္ကယ္ ၀.၁၀ ၀.၂၃ ၀.၄၅ ေလွ ၀.၀၇ ၀.၀၅ ၀.၀၄ ကား ၀.၀၂ ၀.၀၂ ၀.၀၄ အိုးအိမ္ သက္ကယ္မိုး ၀.၅၆ ၀.၄၇ ၀.၃၂ သြပ္မိုး ၀.၄၂ ၀.၅၁ ၀.၆၆ သက္ကယ္/ထရံကာ ၀.၆၁ ၀.၅၄ ၀.၅၇ ပ်ဥ္ကာ ၀.၂၄ ၀.၃၀ ၀.၂၆ ကြန္ကရစ္နံရံ ၀.၁၄ ၀.၁၆ ၀.၁၈ ၀ါးၾကမ္းခင္း ၀.၃၁ ၀.၂၆ ၀.၂၅ ပ်ဥ္ခင္း ၀.၅၇ ၀.၆၂ ၀.၅၆ ကြန္ကရစ္ခင္း ၀.၁၂ ၀.၁၂ ၀.၁၉ 72 ၂၀၀၄/၀၅ ၂၀၀၉/၁၀ ၂၀၁၅ လွ်ပ္စစ္မီး ၀.၂၁ ၀.၂၇ ၀.၃၄ ထင္း ၀.၉ ၂ ၀.၉ ၃ ၀.၈၁ အိမ္ေထာင္စုလူဦးေရ အိမ္ေထာင္စုအရြယ္အစား ၆.၂၀ ၅.၉၇ ၅.၄၉ အိမ္ေထာင္ဦးစီး၏အသက္ ၅၀.၉၅ ၅၃.၄၀ ၅၁.၁၆ အမ်ဳိးသမီးအိမ္ေထာင္ဦးစီး ၀.၁၆ ၀.၁၇ ၀.၁၈ သက္ႀကီးရြယ္အိုပါ၀င္မႈ ၀.၀၉ ၀.၁၀ ၀.၁၁ အမ်ဳိးသမီးပါ၀င္မႈ ၀.၅၂ ၀.၅၂ ၀.၅၃ အလုုပ္အကိုင္ရရွိမႈ ေန႔စားအလုုပ္သမားအစုု ၀.၃၄ ၀.၄၃ ၀.၄၁ အျမဲတမ္းအလုုပ္သမားအစုု ၀.၁၇ ၀.၁၇ ၀.၂၀ က်ပန္းေန႔စားအလုုပ္သမားအစုု ၀.၁၆ ၀.၁၉ ၀.၂၀ ၁၅ ႏွစ္အထက္ အလုုပ္လုပ္သူအစုု ၀.၄၆ ၀.၄၉ ၀.၄၅ အလုုပ္လုပ္ေသာ အိမ္ေထာင္ဦးစီးအစုု ၀.၇၃ ၀.၆၉ ၀.၇၀ အခစားအိမ္ေထာင္ဦးစီးအစုု ၀.၂၂ ၀.၂၇ ၀.၂၉ က်ပန္းလုုပ္သည့္ အိမ္ေထာင္ဦးစီးအစုု ၀.၁၁ ၀.၁၃ ၀.၁၄ ကေလးအလုုပ္သမားညႊန္းကိန္း ၀.၀၅ ၀.၀၆ ၀.၀၆ လယ္ယာမဟုုတ္သည့္လုပ္ငန္းညႊန္းကိန္း ၀.၃၈ ၀.၃၃ ၀.၄၄ ၁၅ ႏွစ္အထက္ စိုက္ပ်ဳိးေရးလုုပ္ကိုင္သူမ်ားအေရအတြက္ ၁.၅၆ ၁.၅၄ ၁.၀၃ ၁၅ ႏွစ္အထက္ စက္ရံုတြင္လုပ္ကိုင္သူမ်ားအေရအတြက္ ၀.၂၇ ၀.၃၀ ၀.၃၇ ၁၅ ႏွစ္အထက္ ၀န္ထမ္းမ်ားအေရအတြက္ ၀.၈၆ ၀.၉၇ ၀.၈၃ ၁၅ ႏွစ္အထက္ အလုုပ္လက္မဲ့အေရအတြက္ ၁.၇၆ ၁.၅၄ ၁.၆၆ ပညာေရး အိမ္ေထာင္ဦးစီး၏ပညာေရးအဆင့္ ၂.၇၉ ၃.၁၈ ၂.၈၃ မူလတန္းေအာက္၊ ၁၅ႏွစ္ႏွင့္အထက္အစု ၀.၄၃ ၀.၃၀ ၀.၄၂ မူလတန္းသို႔မူလတန္းေအာက္၊ ၁၅ႏွစ္ႏွင့္အထက္အစု ၀.၆၃ ၀.၅၄ ၀.၆၁ အလယ္တန္းသို႔အလယ္တန္းေအာက္၊ ၁၅ႏွစ္ႏွင့္အထက္အစု ၀.၆၃ ၀.၅၄ ၀.၆၁ အထက္တန္းသို႔အထက္၊ ၁၅ႏွစ္ႏွင့္အထက္အစု ၀.၁၈ ၀.၂၄ ၀.၁၉ အထက္တန္းထက္ျမင့္ေသာ၊ ၁၅ႏွစ္ႏွင့္အထက္အစု ၀.၀၆ ၀.၀၈ ၀.၀၇ 73 ဇယား က ၅.၂ စစ္တမ္းအသီးသီး၏ ပညာေရးအေျခအေနႏိႈ္င္းယွဥ္မႈ အိမ္ေထာင္ဦးစီး၏ပညာေရး Percent at level Cumulative IHLCA-I IHLCA-II IHLCA-I IHLCA-II MPLCS ၂၀၁၅ MPLCS ၂၀၁၅ ၂၀၀၄/၀၅ ၂၀၀၉/၁၀ ၂၀၀၄/၀၅ ၂၀၀၉/၁၀ ပညာမတတ္ (သို႔) ဘုန္းၾကီး ၃၀.၅ ၁၅.၉ ၂၇.၁ ၃၀.၅ ၁၅.၉ ၂၇.၁ ေက်ာင္းသင္ ပညာေရးသာ မူလတန္းေအာက္ ၁၉.၁ ၂၃.၅ ၂၁.၁ ၄၉.၇ ၃၉.၄ ၄၈.၁ မူလတန္း (ေလးတန္း) ၁၉.၁ ၂၆.၂ ၂၀.၉ ၆၈.၈ ၆၅.၆ ၆၉.၀ အလယ္တန္းေအာက္ ၁၄.၆ ၁၅.၀ ၁၄.၃ ၈၃.၄ ၈၀.၆ ၈၃.၄ အလယ္တန္း (ရွစ္တန္း) ၄.၁ ၅.၂ ၄.၀ ၈၇.၅ ၈၅.၈ ၈၇.၄ အထက္တန္းေအာက္ ၅.၉ ၇.၀ ၅.၈ ၉၃.၄ ၉၂.၈ ၉၃.၃ အထက္တန္း (ဆယ္တန္း) ၃.၀ ၃.၆ ၂.၅ ၉၆.၄ ၉၆.၄ ၉၅.၈ အထက္တန္းအထက္ ၃.၆ ၃.၆ ၄.၂ ၁၀၀.၀ ၁၀၀.၀ ၁၀၀.၀ အသက္၁၅ႏွစ္အထက္ မိသားစု၀င္မ်ား၏ပညာေရး Percent at level Cumulative IHLCA-I IHLCA-II MPLCS ၂၀၁၅ IHLCA-I IHLCA-II MPLCS ၂၀၁၅ ၂၀၀၄/၀၅ ၂၀၀၉/၁၀ ၂၀၀၄/၀၅ ၂၀၀၉/၁၀ ပညာမတတ္ (သို႔) ဘုန္းၾကီး ၂၁.၄ ၉.၈ ၂၀.၃ ၂၁.၄ ၉.၈ ၂၀.၃ ေက်ာင္းသင္ ပညာေရးသာ မူလတန္းေအာက္ ၂၁.၈ ၂၀.၆ ၂၂.၁ ၄၃.၂ ၃၀.၄ ၄၂.၄ မူလတန္း (ေလးတန္း) ၁၉.၇ ၂၃.၈ ၁၈.၇ ၆၂.၉ ၅၄.၂ ၆၁.၂ အလယ္တန္းေအာက္ ၁၄.၉ ၁၆.၀ ၁၅.၀ ၇၇.၈ ၇၀.၂ ၇၆.၂ အလယ္တန္း (ရွစ္တန္း) ၄.၇ ၆.၁ ၅.၂ ၈၂.၅ ၇၆.၃ ၈၁.၄ အထက္တန္းေအာက္ ၁၁.၆ ၁၆.၂ ၁၁.၃ ၉၄.၁ ၉၂.၄ ၉၂.၇ အထက္တန္း (ဆယ္တန္း) ၅.၉ ၇.၆ ၇.၃ ၁၀၀.၀ ၁၀၀.၀ ၁၀၀.၀ 74 က ၅.၃ စစ္တမ္းတစ္ခုႏွင့္တစ္ခုအေပၚ ခန္႔မွန္းအစားထိုးမႈသုံးသည့္ပံုစံမ်ား ဇယား က ၅.၃ ၂၀၀၉/၁၀ အခ်က္အလက္၊ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂၀၀၇) စုစုေပါင္းကို အသံုးျပဳထားသည့္ စားသံုးမႈပံုစံမ်ား Model 1 Model 2 Model 3 β / se β / se β / se ျမိဳ႔ျပ (နမူနာကိန္းရွင္) -၀.၀၂၀ (၀.၀၃) အိမ္ေထာင္စုအေျခအေန ေလ့လာမႈ အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == ၁ ၀.၅၅၆*** ၀.၆၀၁*** ၀.၆၀၆*** (၀.၀၂) (၀.၀၂) (၀.၀၂) အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == ၂ ၀.၃၄၈*** ၀.၃၇၁*** ၀.၃၇၃*** (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == ၃ ၀.၂၈၀*** ၀.၃၀၁*** ၀.၃၀၀*** (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == ၄ ၀.၂၀၂*** ၀.၂၁၉*** ၀.၂၂၁*** (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == ၅ ၀.၁၃၆*** ၀.၁၅၀*** ၀.၁၅၁*** (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == ၆ ၀.၁၀၀*** ၀.၁၀၈*** ၀.၁၀၈*** (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၀) အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == ၇ ၀.၀၆၂*** ၀.၀၆၆*** ၀.၀၆၆*** (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) ပညာေရး ပညာေရး (အိမ္ေထာင္ဦးစီး): အထက္တန္းအထက္ ၀.၀၃၂* ၀.၀၆၀*** ၀.၅၀၃*** (၀.၀၂) (၀.၀၂) (၀.၀၂) အလုပ္အကိုင္ အလုပ္အကိုင္ရွိေသာ အိမ္ေထာင္ဦးစီး ၀.၀၅၉*** ၀.၀၅၆*** ၀.၀၅၅*** (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) ပ်ံက်အလုပ္သမားမ်ား (ရိွ/မရိွ) -၀.၀၃၈*** -၀.၀၅၄*** -၀.၀၅၂*** (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းတြင္လုပ္ကိုင္ေသာအိမ္ေထာင္ဦးစီး ၀.၀၈၁*** ၀.၀၆၂*** ၀.၀၅၉*** (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) စုိက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းတြင္လုပ္ကိုင္ေသာလုပ္သားဦးေရ -၀.၀၀၉*** (၀.၀၀) စက္မႈလုပ္ငန္းတြင္လုပ္ကိုင္ေသာလုပ္သားဦးေရ -၀.၀၃၀*** (၀.၀၀) 75 Model 1 Model 2 Model 3 β / se β / se β / se ေျပာဆိုသည့္ဘာသာစကား ရွမ္း -၀.၁၆၄*** -၀.၁၇၇*** -၀.၁၈၁*** (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) အျခား (ေဒသ) -၀.၀၆၈*** -၀.၀၇၀*** -၀.၀၆၉*** (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) အျခား (ႏိုင္ငံျခား) -၀.၀၂၇ -၀.၀၂၂ -၀.၀၁၈*** (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) အိမ္ယာ သြပ္မိုး ၀.၀၄၇*** ၀.၀၄၉*** ၀.၀၄၉*** (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) ကြန္ကရစ္နံရံ ၀.၀၄၈*** ၀.၀၅၄*** ၀.၀၄၉*** (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) သစ္သားၾကမ္းခင္း ၀.၀၆၄*** ၀.၀၆၆*** ၀.၀၆၅*** (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) ကြန္ကရစ္ၾကမ္းခင္း ၀.၀၄၆** ၀.၀၆၄*** ၀.၀၆၅*** (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) လွ်ပ္စစ္မီးလင္း ၀.၀၀၈ (၀.၀၁) ထင္းအသံုးျပဳျခင္း -၀.၀၀၉ -၀.၀၂၁ -၀.၀၂၆*** (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) အိမ္ေထာင္စုပိုင္ပစၥည္းမ်ား ထမင္းေပါင္းအိုး ၀.၀၁၇ (၀.၀၁) ပန္ကာ ၀.၀၄၁** (၀.၀၁) ေရခဲေသတၱာ ၀.၁၂၁*** ၀.၁၉၁*** ၀.၁၇၀*** (၀.၀၂) (၀.၀၂) (၀.၀၂) တီဗြီ ၀.၀၈၃*** ၀.၁၁၁*** ၀.၁၀၇*** (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) DVD ၀.၀၁၅ (၀.၀၁) မီးဖို ၀.၀၄၂*** (၀.၀၁) ကား ၀.၂၁၂*** (၀.၀၂) ေရဒီယို ၀.၀၄၈*** ၀.၀၄၅*** (၀.၀၁) (၀.၀၁) ဆိုက္ကယ္ ၀.၀၈၃*** ၀.၀၉၅*** ၀.၀၈၄*** (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) တံု႔ျပန္မႈရွိသည့္ကိန္းရွင္မ်ား ျမိဳ႕ျပ # အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == ၁ ၀.၀၉၇ (0.05) ျမိဳ႕ျပ # အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == ၂ ၀.၁၅၈*** ၀.၁၄၃*** ၀.၁၄၃*** (၀.၀၃) (၀.၀၃) (၀.၀၃) 76 Model 1 Model 2 Model 3 β / se β / se β / se ျမိဳ႕ျပ # အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == ၃ ၀.၀၆၅*** ၀.၀၄၈** ၀.၀၅၄*** (၀.၀၂) (၀.၀၂) (၀.၀၂) ျမိဳ႕ျပ # အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == ၄ ၀.၀၆၈*** ၀.၀၅၅*** ၀.၀၅၇*** (၀.၀၂) (၀.၀၁) (၀.၀၁) ျမိဳ႕ျပ # အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == ၅ ၀.၀၃၀ ၀.၀၂၁ ၀.၀၂၁* (၀.၀၂) (၀.၀၂) (၀.၀၁) ျမိဳ႕ျပ # စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ေသာ အိမ္ေထာင္ဦးစီး -၀.၀၈၁*** (၀.၀၂) ျမိဳ႔ျပ # စက္မႈလုပ္ငန္းတြင္လုပ္ကိုင္ ေသာ လုပ္သားဦးေရ ၀.၀၀၆ (၀.၀၁) ျမိဳ႕ျပ # ကြန္ကရစ္နံရံ ၀.၁၁၉*** ၀.၁၄၆*** ၀.၁၄၄*** (၀.၀၂) (၀.၀၂) (၀.၀၁) ျမိဳ႕ျပ # သစ္သားခင္း -၀.၀၁၃ (၀.၀၂) ျမိဳ႕ျပ # ကြန္ကရစ္ခင္း ၀.၀၁၂ (၀.၀၃) ျမိဳ႕ျပ # လွ်ပ္စစ္မီးလင္း ၀.၀၀၃ (၀.၀၂) ျမိဳ႕ျပ # ထင္းအသံုးျပဳမႈ -၀.၀၀၂ (၀.၀၂) အခ်ိန္ႏွင့္အမွ် တုန္႔ျပန္မႈမ်ား အခ်ိန္ႏွင့္အမွ် ေရဒီယိုနားေထာင္မႈ -၀.၀၀၀*** (.) ျဂိဳဟ္တု ၀.၀၉၇*** (၀.၀၂) အခ်ိန္နွင့္အမွ် ျဂိဳတ္တုအသံုးျပဳမႈ -၀.၀၀၀*** (.) ကိန္းေသ ၁၂.၇၂၄*** ၁၂.၇၂၆*** ၁၂.၇၂၄*** (၀.၀၂) (၀.၀၂) (၀.၀၂) R2 ၀.၄၂၉ ၀.၄၀၈ ၀.၄၁၄ *p<၀.၀၅, **p<၀.၀၁, ***p<၀.၀၀၁ ေမာ္ဒယ္ ၁ ႏွင့္ ၂ သည္ ၂၀၀၉/၁၀ IHLCA-II စုစုေပါင္းကိုခန္႔မွန္းပါသည္။ ေမာ္ဒယ္ ၃ သည္ IHLCA-I ႏွင့္ IHLCA-II စုေပါင္းအခ်က္အလက္မ်ားအေပၚ ခန္႔မွန္းထားျခင္းျဖစ္ျပီး ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမ်ဥ္းအရစုစုေပါင္းကို အသံုးစရိတ္ေလွ်ာ့ခ် ကာ real terms ျဖင့္ေဖာ္ျပထားပါသည္။ 77 ဇယား က ၅.၄ ေမာ္ဒယ္ ၁ ႏွင့္ ၂ မူေဘာင္တစ္ေလွ်ာက္ရွိ ၂၀၀၄/၀၅ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂၀၀၉/၁၀ ခုႏွစ္အခ်က္အလက္မ်ား၊ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရႏွင့္အဖြဲ႕ (၂၀၀၇) စုစုေပါင္း ပံုစံ ၁ ပံုစံ ၂ စုစုေပါင္း ၂၀၀၄/၀၅ ၂၀၀၉/၁၀ ၂၀၀၄/၀၅ ၂၀၀၉/၁၀ β/se β/se β/se β/se -၀.၀၁၃ ျမိဳ႔ျပ (အသြင္ေဆာင္အမ်ဳိးအမည္မ်ား) (၀.၀၃) (၀.၀၃) အိမ္ေထာင္စု ေလ့လာမႈ ၀.၄၁၀*** ၀.၅၅၆*** ၀.၅၇၉*** ၀.၆၀၁*** အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == ၁ (၀.၀၂) (၀.၀၂) (၀.၀၃) (၀.၀၂) ၀.၃၁၈*** ၀.၃၄၈*** ၀.၃၆၂*** ၀.၃၇၁*** အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == ၂ (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) ၀.၂၆၅*** ၀.၂၈၀*** ၀.၃၀၇*** ၀.၃၀၁*** အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == ၃ (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) ၀.၁၉၅*** ၀.၂၀၂*** ၀.၂၃၃*** ၀.၂၁၉*** အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == ၄ (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) ၀.၁၃၆*** ၀.၁၃၆*** ၀.၁၆၆*** ၀.၁၅၀*** အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == ၅ (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) ၀.၀၈၈*** ၀.၁၀၀*** ၀.၁၀၇*** ၀.၁၀၈*** အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == ၆ (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) ၀.၀၅၁*** ၀.၀၆၂*** ၀.၀၆၄*** ၀.၀၆၆*** အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == ၇ (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) ပညာေရး ၀.၀၂၉ ၀.၀၃၂* ၀.၀၈၅*** ၀.၀၆၀*** ပညာေရး (အိမ္ေထာင္ဦးစီး) -အထက္တန္းအထက္ (၀.၀၂) (၀.၀၂) (၀.၀၂) (၀.၀၂) အလုပ္အကိုင္ ၀.၀၆၃*** ၀.၀၅၉*** ၀.၀၅၇*** ၀.၀၅၆*** အိမ္ေထာင္ဦးစီးအလုပ္လုပ္ (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) -၀.၀၅၇*** -၀.၀၃၈*** -၀.၀၈၃*** -၀.၀၅၄*** ပ်ံက်အလုပ္သမားမ်ား (ရိွ/မရိွ) (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) ၀.၀၆၀*** ၀.၀၈၁*** ၀.၀၁၉** ၀.၀၆၂*** အိမ္ေထာင္ဦးစီး စိုက္ပ်ိဳးေရးတြင္ လုပ္ကိုင္ (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) -၀.၀၂၁*** -၀.၀၀၉*** စုိက္ပ်ိဳးေရးတြင္ အလုပ္လုပ္ေနသူ မ်ား (အေရအတြက္) (၀.၀၀) (၀.၀၀) -၀.၀၃၂*** -၀.၀၃၀*** စက္မႈလုပ္ငန္းတြင္ အလုပ္လုပ္ေနသူမ်ား (အေရအတြက္) (၀.၀၁) (၀.၀၀) ေျပာဆိုသည့္ဘာသာစကား -၀.၁၄၀*** -၀.၁၆၄*** -၀.၁၄၉*** -၀.၁၇၇*** ရွမ္း (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) -၀.၀၇၇*** -၀.၀၆၈*** -၀.၀၈၀*** -၀.၀၇၀*** အျခား (ေဒသ) (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) အျခား (ႏိုင္ငံျခား) -၀.၀၃၄* -၀.၀၂၇ -၀.၀၃၃ -၀.၀၂၂ 78 ပံုစံ ၁ ပံုစံ ၂ စုစုေပါင္း ၂၀၀၄/၀၅ ၂၀၀၉/၁၀ ၂၀၀၄/၀၅ ၂၀၀၉/၁၀ β/se β/se β/se β/se အိမ္ယာေဆာက္လုပ္မႈအဂၤါရပ္မ်ား ၀.၀၄၆*** ၀.၀၄၇*** ၀.၀၆၁*** ၀.၀၄၉*** သြပ္မိုး (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) ၀.၀၂၃ ၀.၀၄၈*** ၀.၀၄၄** ၀.၀၅၄*** ကြန္ကရစ္နံရံ (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) ၀.၁၀၁*** ၀.၀၆၄*** ၀.၁၀၂*** ၀.၀၆၆*** သစ္သားၾကမ္းခင္း (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) ၀.၁၁၃*** ၀.၀၄၆** ၀.၁၅၁*** ၀.၀၆၄*** ကြန္ကရစ္ၾကမ္းခင္း (၀.၀၂) (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) ၀.၀၄၉*** ၀.၀၀၈ လွ်ပ္စစ္မီးလင္း (၀.၀၁) (၀.၀၁) -၀.၀၁၄ -၀.၀၀၉ -၀.၀၆၃*** -၀.၀၂၁ ထငး္အသံုးျပဳျခင္း (၀.၀၂) (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) အိမ္ေထာင္စုပိုင္ပစည္းမ်ား ၀.၀၃၃* ၀.၀၁၇ ထမင္းေပါင္းအိုး (၀.၀၂) (၀.၀၁) ၀.၁၁၃*** ၀.၀၄၁** ပန္ကာ (၀.၀၂) (၀.၀၁) ၀.၁၀၆*** ၀.၁၂၁*** ၀.၂၆၈*** ၀.၁၉၁*** ေရခဲေသတၱာ (၀.၀၃) (၀.၀၂) (၀.၀၂) (၀.၀၂) ၀.၀၆၅*** ၀.၀၈၃*** ၀.၀၈၆*** ၀.၁၁၁*** တီဗြီ (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) ၀.၁၃၆*** ၀.၀၁၅ DVD (၀.၀၁) (၀.၀၁) ၀.၀၇၉*** ၀.၀၄၂*** မီးဖို (၀.၀၁) (၀.၀၁) ၀.၀၇၇** ၀.၂၁၂*** ကား (၀.၀၃) (၀.၀၂) ၀.၀၇၂*** ၀.၀၄၈*** ေရဒီယို (၀.၀၁) (၀.၀၁) ၀.၀၅၅*** ၀.၀၈၃*** ၀.၁၀၆*** ၀.၀၉၅*** ဆိုက္ကယ္ (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) (၀.၀၁) အျပန္အလွန္ရွိသည့္ အမ်ဳိးအမည္မ်ား ၀.၄၁၁*** ၀.၀၉၇ ျမိဳ႕ျပ # အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == 1 (၀.၀၆) (၀.၀၅) ၀.၁၉၇*** ၀.၁၅၈*** ၀.၁၄၀*** ၀.၁၄၃*** ျမိဳ႕ျပ # အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == 2 (၀.၀၃) (၀.၀၃) (၀.၀၃) (၀.၀၃) ၀.၀၉၅*** ၀.၀၆၅*** ၀.၀၆၅** ၀.၀၄၈** ျမိဳ႕ျပ # အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == 3 (၀.၀၂) (၀.၀၂) (၀.၀၂) (၀.၀၂) ၀.၀၇၀*** ၀.၀၆၈*** ၀.၀၄၁** ၀.၀၅၅*** ျမိဳ႕ျပ # အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == 4 (၀.၀၂) (၀.၀၂) (၀.၀၂) (၀.၀၂) ၀.၀၄၀* ၀.၀၃၀ ၀.၀၁၈ ၀.၀၂၁ ျမိဳ႕ျပ # အိမ္ေထာင္စုအရြယ္ == 5 (၀.၀၂) (၀.၀၂) (၀.၀၂) (၀.၀၂) 79 ပံုစံ ၁ ပံုစံ ၂ စုစုေပါင္း ၂၀၀၄/၀၅ ၂၀၀၉/၁၀ ၂၀၀၄/၀၅ ၂၀၀၉/၁၀ β/se β/se β/se β/se -၀.၀၀၆ -၀.၀၈၁*** ျမိဳ႕ျပ # အိမ္ေထာင္ဦးစီး စိုက္ပ်ိဳးေရးတြင္ လုပ္ကိုင္ (၀.၀၂) (၀.၀၂) ျမိဳ႔ျပ # စက္မႈလုပ္ငန္းတြင္လုပ္ကိုင္ ေနသူအလုပ္သမားမ်ား ၀.၀၂၄* ၀.၀၀၆ (အေရအတြက္) (၀.၀၁) (၀.၀၁) ၀.၁၃၁*** ၀.၁၁၉*** ၀.၁၃၉*** ၀.၁၄၆*** ျမိဳ႕ျပ # ကြန္ကရစ္နံရံ (၀.၀၂) (၀.၀၂) (၀.၀၂) (၀.၀၂) -၀.၀၆၈*** -၀.၀၁၃ ျမိဳ႕ျပ # သစ္သားခင္း (၀.၀၂) (၀.၀၂) -၀.၀၃၂ ၀.၀၁၂ ျမိဳ႕ျပ # ကြန္ကရစ္ခင္း (၀.၀၃) (၀.၀၃) -၀.၀၄၆* ၀.၀၀၃ ျမိဳ႕ျပ # လွ်ပ္စစ္မီးလင္း (၀.၀၂) (၀.၀၂) -၀.၀၄၂ -၀.၀၀၂ ျမိဳ႕ျပ # ထင္းအသံုးျပဳမႈ (၀.၀၃) (၀.၀၂) ၁၂.၇၃၆*** ၁၂.၇၂၄*** ၁၂.၇၅၄*** ၁၂.၇၂၆*** (၀.၀၂) (၀.၀၂) (၀.၀၂) (၀.၀၂) R2 ၀.၃၈၉ ၀.၄၂၉ ၀.၃၄၉ ၀.၄၀၈ မွတ္ခ်က္။ * p < ၀.၀၅, ** p < ၀.၀၁, *** p < ၀.၀၀၁ IHLCA ကုိ အသံုးျပဳ (ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရ/UNDP နည္းလမ္း) 80 91 The World Bank Myanmar No 57, Pyay Road, (Corner of Shwe Hinthar Road) www.worldbank.org/myanmar 61/2 Mile, Hlaing Township, www.facebook.com/ Yangon, Republic of the Union of Myanmar myanmar@worldbank.org 92